Guild Master ตอนที่ 69 ทิ้ง
ตอนที่ 69
ทิ้ง
"........"ภาพตรงหน้าทำเอาเจนั่งนิ่งคิดอะไรไม่ทันไปชั่วขณะเลย อยู่ๆแฟนของเขาก็วิ่งไปหาผู้ชายคนอื่น แถมยังเข้าไปหาแบบใกล้ชิดอีกต่างหาก
"เจ…."ทันทีที่เห็นแบบนั้นคนในปาร์ตี้ก็หันไปมองเจด้วยท่าทีกังวลใจทันที ทุกคนเห็นเหมือนๆกันหมด ตอนนี้ทุกคนต่างรู้สึกประหลาดใจกันหมดไม่เว้นแม้แต่กวี ตอนแรกนึกว่ามายด์จะไม่เคลื่อนไหวอะไรรอไปคุยกับหมูหลังจากนี้เสียอีก ไม่นึกเลยว่ามายด์จะคิดเร็วกว่าที่เดาไว้ นับว่าคราวนี้กวีประเมินมายด์ต่ำไปจริงๆ แต่ถึงอย่างนั้นผลลัพธ์ก็ไม่ได้ต่างจากที่กวีอยากให้เป็นเสียเท่าไหร่
“มายด์....”ทันทีที่สมองเริ่มกลับมาทำงาน เจก็เดินตรงไปหามายด์กับหมูที่เพิ่งออกจากห้องไปทันที ตอนนี้เจยังแอบคิดอยู่ว่าบางทีมายด์อาจจะแค่รู้จักกับหมูเลยตามไปทักทายเท่านั้นเอง แม้มันจะเป็นแค่การคิดเข้าข้างตัวเองเท่านั้น
“พี่....เราไปเที่ยวกันเถอะ”เมื่อเห็นว่าเจตามมา มายด์ก็เดินเข้าไปกอดแขนของหมูเอาไว้แน่นเหมือนจะตะโกนบอกให้คนรอบๆรู้ว่าพวกเธอไม่ได้แค่รู้จักกันแบบธรรมดา แน่นอนว่าเจเองเห็นแบบนี้ก็คิดเข้าข้างตัวเองไม่ได้อีกแล้ว แบบนี้มันชัดเจนเสียจนคิดเป็นแบบอื่นไม่ได้เลย
“เจ เป็นอะไรหรือเปล่า”เมฆเดินตามออกมาก่อนจะเข้าไปดูอาการของเจ ท่าทางเจจะหัวขาวโพลนไปหมดแล้วแน่ๆ
“ผม...ผมขอไปพักก่อนนะครับ”เจตอบด้วยใบหน้าหมองๆก่อนจะเดินแยกออกไปจากพวกกวีช้าๆ แฟนที่เพิ่งจะคบกันอยู่ๆก็ไปกับผู้ชายคนอื่น เป็นเจก็ต้องเศร้าอยู่แล้วทำให้ไม่มีใครห้ามเลยแม้แต่คนเดียว เพียงแต่....
“เรื่องนี้รู้อยู่แล้วงั้นเหรอ”เมฆถามพลางมองไปทางกวีที่เพิ่งเดินตามออกมา
“รู้....”กวีตอบพลางพยักหน้าช้าๆ ตั้งแต่ที่เมืองบาลันกวีก็ส่งเรื่องให้ทางกิลด์เรดซีแล้ว สาเหตุก็เพื่อให้มายด์เจอกับหมูนั่นเอง แต่เป้าหมายของกวีไม่ใช่การทำลายความสัมพันธ์ของเจกับมายด์แต่อย่างไร ที่กวีเก็บมายด์มาพักใหญ่ทั้งๆที่ควรเตะออกปาร์ตี้ไปนานแล้วนั้นเพราะกวีเห็นว่ามายด์มีอิทธิพลกับเจมากทีเดียว เจ้าเด็กนั่นมองไม่ออกว่ามายด์เป็นผู้หญิงแบบไหน แถมยังหลงรักหัวปักหัวปำอีกต่างหาก ถึงขั้นมีวันหนึ่งเจบอกกับกวีว่าตัวเองโชคดีแค่ไหนที่ได้เจอกับมายด์ เธอเป็นหญิงในฝันของเจเลยทีเดียว
“ถ้างั้นเรื่องนี้ก็จัดการเอาเองแล้วกัน ฉันจะไปจัดการเรื่องกิลด์”เมฆถอนหายใจออกมาก่อนจะเดินกลับไปหาพวกไอช่าเพื่อทำตามที่ตกลงเอาไว้ในตอนแรก การสร้างกิลด์นั้นจำเป็นต้องมีเลเวล 50 ขึ้นไปรวมถึงเงินและสมาชิกกิลด์ด้วย เพียงแต่กิลด์ระดับแรกนั้นสามารถรับคนได้แค่ 50 คน และต่อให้เลื่อนระดับขึ้นไปเป็นกิลด์ขั้น 2 ก็ยังรับคนได้แค่ 250 คนเท่านั้น การจะรับคนจำนวนมากเข้ามาในสังกัดของตนเองได้นั้นต้องมีกิลด์เลเวลสูงมากๆเพื่อรับคนจำนวนมากเข้ามา แต่การเลื่อนขั้นกิลด์นั้นต้องใช้ทั้งทรัพยากรและเวลา เพราะแบบนั้นกิลด์ใหญ่ๆเลยต้องสร้างกิลด์ย่อยขึ้นมาเพื่อรองรับสมาชิกเพิ่มแทนที่จะรอการเลื่อนขั้นกิลด์ ในตอนนี้สมาชิกกิลด์เก่าของกวีจำนวนมากกำลังรอเข้าร่วมกิลด์ใหม่ของกวี ทำให้เมฆ ไอช่า มีน และ เจ ได้รับหน้าที่สร้างกิลด์ใหม่ร่วมกันกับกวีเพื่อรองรับคนให้ได้มากที่สุด
.
.
“ไง.....โดนหักอกแล้วรู้สึกเป็นไงบ้าง”กวีเดินเข้ามาในร้านเหล้าแห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่ในเมืองการ์กัน เพราะก่อนหน้านี้เมืองการ์กันโดนพวกแก๊งอันธพาลยึดเอาไว้เลยมีคลังสุราตุนเอาไว้ไม่น้อยเลย พอโดนปลดปล่อยร้านเหล้าเลยฟื้นตัวไวกว่าร้านอื่นๆมากทีเดียว
“รู้สึก..โง่มากเลยพี่”เจตอบพลางหัวเราะออกมา ในเกมเองก็สามารถดื่มเหล้าให้เมาได้ น่าตลกดีใช่ไหมล่ะ
“เรื่องปกติล่ะนะ คนเราก็ต้องมีอกหักกันบ้าง”กวีตอบพลางสั่งเครื่องดื่มมานั่งดื่มบ้างเช่นกัน
“ผมไม่เป็นไรหรอก ขอเวลาสักพักก็คงดีขึ้น”เจตอบพลางยกแก้วขึ้นดื่ม แต่เหมือนเจจะคอแข็งเหมือนกันดื่มไปขนาดนั้นแล้วยังไม่ออกอาการเมาอะไรมากมายเลย แต่ที่น่าแปลกใจคือเจกลับทำใจไวกว่าที่คิด ถึงจะอกหักแต่ก็ต้องทำงานหาเงินเลี้ยงชีพสินะ
“แล้วถ้าผมบอกว่ามีวิธีทำให้มายด์กลับมาล่ะ”กวีถามพลางดื่มเหล้าในแก้วด้วยท่าทีสบายๆ แต่ฝ่ายเจพอได้ยินแบบนั้นก็นิ่งไปทันที แม้จะทำใจแล้วแต่พอได้ยินว่าสามารถเอามายด์กลับมาได้ท่าทีเหมือนคนคิดได้ก็หายไปทันที แต่ท่าทีแบบนั้นก็กลับมาแค่ครู่เดียวเท่านั้น
“ไม่มีทางหรอก พี่ก็เห็นนี่ เขาแทบจะไม่มองผมด้วยซ้ำ เขาเดินไปหาผู้ชายคนนั้นเลยไม่สนว่าผมจะคิดยังไงด้วย”เจว่าพลางส่ายหน้าช้าๆ ไม่มีทางทำให้มายด์กลับมาได้หรอก
“แถมต่อให้กลับมา..เขาก็ไม่ได้รักผมจริงๆสักหน่อย”เจพูดออกมาด้วยใบหน้าเจ็บปวดอย่างเห็นได้ชัด พอได้ลองคิดดูแล้วมายด์ที่มีแฟนอยู่แล้วมาเล่นสนุกกับตัวเองแบบนี้เหมือนกับต้องการแค่เล่นสนุกเลย สุดท้ายมายด์ก็ไม่ได้ต้องการเขาเลย ต่อให้มายด์กลับมาได้จริงแล้วยังไงล่ะ พอเจอผู้ชายที่ดีกว่าก็คงไปอยู่ดี
“แล้วถ้ากลับมา แบบอ้อนวอนขอร้องให้รับเธอไว้ล่ะ”กวีถามพลางพลางยิ้มบางๆออกมา
“อ้อนวอน.....?”ได้ยินเช่นนั้นเจที่กำลังเมาๆก็งงหนักเข้าไปอีก กวีหมายความว่ายังไงกัน
“ในเมื่อโดนหลอกขนาดนี้ไม่คิดจะเอาคืนหน่อยหรือไง”กวีว่าพลางวางแก้วเหล้าลงช้าๆ
“ถ้าทำให้ผู้หญิงคนนั้นกลับมาหา แล้วก็อ้อนวอนขอให้ยกโทษให้ ขอร้องให้กลับมาอยู่ด้วยกันมันจะเป็นยังไงนะ”กวีหัวเราะออกมาเบาๆก่อนจะมองไปทางเจที่กำลังอึ้งๆอยู่ ก่อนหน้านี้เห็นชัดๆเลยว่าระหว่างคบกันเจเป็นฝ่ายโดนจูงจมูก แต่ท่าทำให้มันกลับกันล่ะ....
“คราวนี้ทำไมไม่ลองเป็นฝ่ายคุมเกมแล้วทำให้ผู้หญิงคนนั้นมากราบแทบเท้าดูล่ะ”กวีถามออกไปพร้อมจ้องมองดวงตาของเจนิ่ง เจเองก็ไม่ใช่คนโง่ เรื่องตัวเองโดนมายด์หลอกมาตลอดก็รู้ตัวแล้วแน่ๆ ที่มาดื่มเหล้าแบบนี้ไม่ใช่แค่ความเศร้าเสียใจ แต่ต้องมีความแค้นเคืองผสมอยู่ด้วยแน่ๆ หากกวีเสนอทางแก้แค้นออกไปเจจะรับหรือเปล่านะ....
“ต้องทำยังไงครับ”เจถามพลางกำหมัดแน่น แน่นอนว่าเจเองก็ต้องรู้สึกโกรธอยู่แล้วที่มายด์มาหลอกตัวเอง แม้จะพยายามทำเป็นพระเอกละครแค่ไหน แต่เรื่องโมโหที่มายด์ทำแบบนั้นก็ปิดเอาไว้ไม่มิด หากแก้แค้นได้ หากทำให้นังนั่นรู้สึกเสียใจได้ มันก็น่าสนใจไม่ใช่หรือไง
“เรื่องนั้นไม่ยาก แต่ถ้าจะให้ผมช่วยเจต้องรับปากผมเรื่องหนึ่ง”กวีตอบพลางยิ้มออกมาด้วยใบหน้าอ่อนโยน แต่ไม่ทราบทำไมเงาเบื้องหลังกวีกลับดูน่ากลัวอย่างประหลาด
.
.
ตุบ....
ในตอนกลางดึกของวันเดียวกันและในร้านเหล้าร้านเดียวกัน ชายคนหนึ่งก็เดินเข้ามาในร้านด้วยท่าทีหม่นๆ เขาเดินมานั่งข้างๆเจก่อนจะสั่งเครื่องดื่มมาดื่ม
“คุณเป็นคนที่มายด์ไปเล่นด้วยสินะ”ชายคนนั้นพูดก่อนจะมองไปทางเจที่นั่งอยู่ข้างๆ แน่นอนว่าชายคนนั้นก็คือหมูนั่นเอง
“คุณเป็นแฟนของมายด์สินะ”เจตอบพลางมองไปทางหมูด้วยท่าทีขำๆ เขากำลังตลกตัวเองที่เพิ่งได้รู้เรื่องนี้นั่นเอง
“จริงๆผมรู้นานแล้วว่ามายด์มีนิสัยแบบนี้”หมูว่าพลางรับแก้วเครื่องดื่มมาถือเอาไว้นิ่งเหมือนกำลังคิดบางอย่างอยู่
“เธอชอบนอกใจไปหาผู้ชายคนอื่นเสมอ ปกติผมก็ต้องไล่ตามล้างตามเช็ดเรื่องที่เธอไปก่อเอาไว้”หมูพูดพลางหัวเราะออกมาเบาๆ แต่คำพูดนั้นเหมือนเป็นคำขู่แปลกๆ
“คุณจะตามล้างตามเช็ดเรื่องนี้ด้วยงั้นเหรอ”เจถามพลางวางแก้วในมือลง ตอนนี้เจเลเวลเหนือกว่าหมูมากหากจะมีเรื่องจริงเจสามารถฆ่าหมูได้สบายเลย
“ผมเหนื่อยแล้ว....”อยู่ๆหมูก็ตอบออกมาด้วยคำพูดที่เจไม่คาดคิดแถมยังยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มจนหมดในทีเดียวอีกต่างหาก ก่อนหน้านี้เขาเห็นมายด์กำลังหยอกล้ออยู่กับเจก็รู้แล้วว่ามายด์เอาอีกแล้ว ยิ่งได้เห็นท่าทีของเจก็ยิ่งมั่นใจว่ามายด์ก็เป็นฝ่ายเข้าไปจีบเหมือนเดิม
“เหนื่อย? หมายความว่าไง”เจถามพลางขมวดคิ้วสงสัย
“ผมคงต้องยอมรับสักทีว่าเธอแค่รักฐานะของผม ผมเหนื่อยที่จะหลอกตัวเองแล้ว”หมูว่าพลางลุกขึ้นยืนพร้อมวางเงินค่าเหล้าเอาไว้
“ผมจะบอกเลิกกับมายด์แล้วทิ้งเธอซะ ผมแค่อยากจะบอกเรื่องนี้ให้คุณได้รู้”หมูตอบก่อนจะเดินออกจากร้านๆไป เรื่องนี้ทำเอาเจประหลาดใจมาก หมูจะเลิกกับมายด์อยู่ก่อนแล้วหรือว่าเพราะมีเรื่องธุรกิจระหว่างกวีกับกิลด์เรดซีเข้ามาเกี่ยวกันแน่....
“............”เจมองหมูที่เดินออกไปจากร้านก่อนจะยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะคิดเงินแล้วออกจากร้านไปเช่นกัน กวีบอกว่าเรื่องนี้เจไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น ให้ไปพักให้สบาย ออฟไลน์ไปหาอะไรกินก็ได้ แต่สิ่งที่เจต้องทำคือหลังจากนั้นต่างหาก
.
.
เจทำอย่างที่กวีบอก ออฟไลน์ออกมาไปหาอะไรกิน ทำโน่นนี่ข้างนอกสักพัก อยู่ๆมือถือของเจก็ดังขึ้น แถมยังเป็นเบอร์โทรของมายด์อย่างที่คิดเอาไว้เสียด้วย
ติ๊ด...
เจตัดสายทิ้งเหมือนที่กวีบอกก่อนจะทำใช้เวลาข้างนอกอย่างใจเย็นไปหลายชั่วโมงก่อนจะเดินกลับไปที่บ้านในตอนเย็น
“เจ.....”ยังไม่ทันมาถึงบ้าน เจก็พบว่าที่ปากซอยทางเข้าบ้านมีคนๆหนึ่งมาดักรออยู่พอดี ไม่แปลกใจเพราะเจเคยบอกมายด์ว่าอาศัยอยู่แถวไหน แต่เธอก็รู้แค่ซอยเท่านั้นไม่เคยเข้าไปในบ้านของเจเลยมาดักรอตรงนี้สินะ
“เจ.....มายด์ขอโทษ”มายด์เดินเข้ามาหาเจด้วยเนื้อตัวที่สั่นเทา เธอเข้ามากอดเจพร้อมร้องไห้ออกมา.....
“มายด์ไม่ได้จะทิ้งเจนะ มายด์แค่ทำอะไรไม่ถูก”มายด์ตอบพลางกอดเจเอาไว้แน่น..ตอนนี้หากเป็นเจตามปกติคงยอมยกโทษให้แล้วพาเธอไปปลอบใจที่บ้านของเขาแล้ว แต่เรื่องที่มายด์จะทำแบบนี้กวีก็บอกเอาไว้ล่วงหน้าแล้วเช่นกัน พอโดนหมูบอกเลิกมายด์ก็เหลือตัวเลือกแค่เจเท่านั้นเพราะผู้ชายก่อนหน้านี้โดนหมูไล่ไปหมดแล้ว ไม่ใช่แค่เลิกกันมายด์ยังโดนไล่ออกจากอพาร์ทเม้นท์ของหมูอีกต่างหาก ทำให้ตอนนี้เธอเหลือทางเลือกแค่มาง้อเจเท่านั้น
“หึ.....”เจหัวเราะออกมาเบาๆก่อนจะดันร่างของมายด์ออกไปจากตัวเอง พอรู้ว่าจริงๆแล้วมายด์ทำไปเพื่ออะไร เจก็รู้สึกขำตัวเองอย่างบอกไม่ถูก...
