ตอนที่แล้วHO บทที่ 26 หญิงสาวปริศนา
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปHO บทที่ 28 เมลติ้งสโนว์

HO บทที่ 27 ทำสตูว์เบลลี่บอร์ก


ซินหยากับเมลติ้งสโนว์ได้กลับมาถึงเมืองก่อนที่จะถึงช่วงเวลากลางคืน พวกเขามุ่งหน้าไปที่ลานตั้งแคมป์เล็ก ๆ ที่นั่นมีไว้สำหรับผู้เล่นที่ไม่สามารถจ่ายค่าโรมแรมได้หรือบางคนที่อยากพักข้างนอกในเวลากลางคืน

มันตั้งอยู่ริมทะเลสาบเล็ก ๆ จึงทำให้คนส่วนใหญ่ที่นั่นตกปลกหรือคุยสังสรรค์กัน

ซินหยาได้มองไปรอบ ๆ แล้วพบว่าที่นี่มีผู้คนเพียงหยิบมือ คงเป็นเพราะที่นี่เป็นเมืองสำหรับผู้เล่นที่มีเลเวลต่ำ ส่วนผู้เล่นเลเวลสูง ๆ พวกเขาเริ่มออกไปที่เมืองอื่นกันบ้างแล้ว

เขาได้เริ่มมองหาจุดที่ตั้งเต็นท์ก่อนตะวันจะลับขอบฟ้า เขาเดินนำเมลติ้งสโนว์ไปยังจุดที่เงียบสงบ

จากนั้นเขาก็เริ่มตั้งเต็นท์ โดยเต็นท์จะสามารถใช้ไปกับผู้เล่นที่สร้างกับปาร์ตี้เท่านั้น

โดยการตั้งเต็นท์นี้จะทำให้ผู้สร้างได้รับบัฟที่เพิ่มค่าประสบการณ์ตกปลา, ทำอาหารและเก็บเกี่ยว 1% ในช่วงระยะเวลาหนึ่ง โดยที่ผู้เล่นจะต้องนั่งในเต็นท์ 10นาทีถึงจะได้รับบัฟ

เมลติ้งสโนว์ได้ก่อกองไฟ จากนั้นซินหยาได้หยิบเตาแบบพกพา หม้อ กระทะ เครื่องใช้และวัตถุดิบต่าง ๆ ขึ้นมา

ตัวเขานั้นไม่เคยทำสตูว์เบลลี่บอร์กมาก่อน ดังนั้นเขาจึงคิดว่าคงต้องใช้เวลาสักพักกว่าที่จะทำให้มันเป็นอาหาร 2ดาวได้

ขณะที่ซินหยากำลังศึกษาสูตรอยู่นั้น เมลติ้งสโนว์ได้มองสิ่งที่เขาทำอย่างสงสัย

“นี่ ๆ มีอะไรให้ผมช่วยมั้ยครับ?”

“ไม่เป็นไรฉันทำได้ ขอบใจนะ” ซินหยากล่าวด้วยรอยยิ้ม “ไปนอนพักก่อนเถอะ เดี๋ยวเธอจะได้กินของอร่อย ๆ แล้ว”

“พักผ่อนงั้นเหรอ? ไม่อ่ะ งั้นผมไปตกปลาในระหว่างที่พี่ทำอาหารดีกว่า ครั้งนี้แหละฉันจะแก้แค้นเจ้าปลาที่ทำให้ฉันดูโง่ในครั้งที่แล้ว” เมลติ้งสโนว์กล่าวด้วยรอยยิ้มกว้าง

ซินหยาส่ายหัวอย่างเหนื่อยหน่าย “ก็ได้ ๆ หวังว่าคราวนี้เธอจะจับอะไรได้บ้างนะ”

“รอดูได้เลย ผมจะจับปลาที่ใหญ่ที่สุดเท่าที่พี่เคยเห็น” เมลติ้งสโนว์ตะโกนขณะวิ่งไปที่ทะเลสาบ

ซินหยายิ้มเบา ๆ และหันกลับไปมองสูตรอาหารอีกครั้ง ตอนนี้เขามีส่วนผสมส่วนใหญ่ครบแล้วแต่เขาขาดบางอย่างไป เขาเลยไปแวะซื้อพวกมันในร้านขายของชำ

จากนั้นเขาก็นำวัตถุดิบทั้งหมดวางลงบนโต๊ะ เขาได้ย่อหน้าสูตรอาหารให้เล็กลงแล้วจากนั้นเขาก็เริ่มลงมือทำ

ขั้นตอนแรกจากหมักเนื้อของเบลลี่บอร์กด้วยไวน์เขียว, ใบกระวานและโหระพา ผสมพวกมันให้เข้ากันทิ้งไว้สักสองสามนาทีแต่ถ้าหมักไว้นาน ๆ ก็จะยิ่งทำให้เนื้ออร่อยมากขึ้น

จากนั้นเขาได้พักเนื้อไว้และทำอย่างอย่างในเวลานี้ เขาได้ทอดเบคอนด้วยไฟต่ำ เมื่อมันกรอบแล้วเขาก็เป็นไฟกลาง

โดยเตาแบบพกพานี้มีฟังก์ชั่นในการควบคุมไฟด้วย จึงทำให้การทำอาหารนอกสถานที่เป็นเรื่องง่ายมาก

หลังจากที่ทอดเบคอนเสร็จแล้ว เขาก็นำออกมาพักแล้วก็นำเนื้อของเบลลี่บอร์กที่หมักไว้ไปทอดในกระทะ เขาในเวลาประมณ 5นาที จากนั้นเขาก็เอาเนื้อไปพักในชาม

จากนั้นเขาได้ตั้งหม้อ ใส่น้ำและติดไฟ เขานำหัวหอมและเห็ดลง เมื่อพวกมันเปลี่ยนสีแล้วก็นำแครอทและกระเทียมใส่ลงไป จากนั้นก็เคี่ยวไปอีกสองนาที ต่อไปเขาได้ใส่แป้งมันลงไปแล้วคนให้เข้ากัน

เขาต้องคนไปเรื่อย ๆ จนกว่าแป้งมันจะได้ซึ่งมันต้องไปเวลาไปราว ๆ 10นาที

จากนั้นเขาได้เทซอสจิงเทอร์วิ้งเกิ้ลซึ่งเป็นซอสที่ทำมาจากมอนเตอร์เป็ดที่ชื่อว่าจิงเทอร์วิ้งเกิ้ล มันเป็นซอสสีแดงและเข้มข้นมาก เขาได้คนสตูว์ พอมันเริ่มข้นมากเขาได้ใส่ไวน์เขียวและสมุนไพรใส่ลงไปและสุดท้ายก็นำเนื้อเบลลี่บอร์ที่ปรุงไว้ใส่ลงไปในหม้อแล้วคนเข้าด้วย

เขาได้ลดไฟที่แรงลงจากก็ค่อย ๆ เคี่ยวเบาเป็นเวลา 30นาที จากนั้นเขาได้ดูเนื้อว่านิ่มรึยัง?

พอตรวจสอบว่าได้ที่แล้ว เขาก็ตักขึ้นมาในชาม

ตอนนี้สตูว์เบลลี่บอร์กก็เป็นอันสำเร็จแล้ว

ซินหยาได้ลองชิมดู เขารู้สึกว่ารสชาติของมันก็ใช้ได้แต่เขาคิดว่ามันน่าจะดีได้มากกว่านี้เนื่องจากอาหารชามนี้ได้ไม่ถึงครึ่งดาวเลย

แม้เขาจะรู้ว่าที่เป็นครั้งแรกแต่เขาก็อดรู้สึกแย่ไม่ได้ เนื่องจากในชีวิตจริงนั้นเขาเป็นคนที่ทำอาหารเก่ง แต่พออาหารที่เขาทำออกมาได้แค่ครึ่งดาวแบบนี้ก็อดที่จะปวดใจไม่ได้

*ซุ่ม ซุ่ม*

ซินหยาได้หันไปมองเมลติ้งสโนว์ที่ทะเลสาบ เขากำลังจับปลาด้วยสองมือของเขาด้วยความพยายามที่แรงกล้า

ซินหยาที่เห็นอย่างนั้นเขาก็ได้กำลังคืนมา เขาตั้งมั่นไว้ว่าคืนนี้เขาจะทำสตูว์เบลลี่บอร์ก 2ดาวให้ได้

ซินหยาได้เดินหน้าทำสตูว์ต่อและในการลองครั้งที่สามเขาสมารถทำอาหารสองดาวได้สำเร็จแต่ในการลองครั้งที่สี่ของเขา เขาได้พบเจอเรื่องเหนือความคาดหมาย นั่นก็คือเขาได้ทำอาหารสี่ดาวขึ้นมา เขาได้ลองหาสาเหตุของมันและพบว่าเขาเผลอหยิบเนื้อเบลลี่บอร์กเกรด S ออกมาทำอาหาร

นั่นทำให้ซินหยาคาดเดาว่า ยิ่งวัตถุดิบมีคุณภาพดีเท่าไหร่ อาหารก็จะยิ่งออกมาดีมากเท่านั้น นั่นก็สมเหตุสมผลพอเข้าใจได้

เขาได้ลองชิมสตูว์สี่ดาว มันได้ครางออกมาอย่างมีความสุขทันที มันอร่อยจนไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาเป็นทำด้วยมือของเขาเอง

เขาเทพวกสตูว์ใส่ภาชนะและเก็บไว้ในช่องเก็บของมิติ ภายในช่องเก็บของนั้นจะทำให้อาหารอุ่นและพร้อมทานอยู่เสมอ หลังจากนั้นเขาก็ได้ทำความสะอาดเครื่องใช้ต่าง ๆ และจัดโต๊ะเรียบร้อยแล้ว เขาก็เรียกเมลติ้งสโนว์มาทานข้าวด้วยกัน