ตอนที่ 215-216
ตอนที่ 215 : มือสังหารที่ถูกสังหาร
ฟึ่บ!
เสียงดังผ่านอากาศ ประกายแสงเย็นเยือกปรากฏจากในเงามืด
“ระวัง!”
นัยน์ตาปู้ฉืออีหดแคบพร้อมผลักร่างปู้หลี่เกื๋อ
ด้วยกระทำเบามือ เป็นผลให้ร่างนั้นต้องถอยไปหลายก้าว
ฟึ่บ!
และในพริบตานี้เองสถานที่ซึ่งปู้หลี่เกื๋อยืนเมื่อครู่ได้มีเข็มสีเงินปรากฏออกมา
เข็มพิษทิ่มแทงลงบนแผ่นหินสีน้ำเงินที่ปูพื้นจนเกือบมิด ส่วนปลายที่ยังเหลือได้เผยอาการสั่นไหวอย่างเห็นได้ชัดเจน
“บัดซบ!”
พบเห็นเหตุการณ์ ปู้หลี่เกื๋อต้องกัดฟันแน่น
หากปู้ฉืออีไม่ตอบสนองอย่างทันท่วงที เช่นนั้นตัวเขาคงถูกเข็มเงินนั่นเล่นงานไปแล้ว!
นี่เป็นสาเหตุที่ครั้งก่อนเขาโดนบาดแผลทมิฬเล่นงาน!
ปู้ฉืออีจับจ้องไปยังทิศทางซึ่งเข็มสีเงินปรากฏ ปลายนิ้วของนางเริ่มขยับ
สายฝนได้ร้อยเรียงกลับกลายเป็นดาบ
พริบตานี้ที่แสงเย็นเยือกได้ทอประกายผ่านความมืดตัดผ่านสายฝน
“ตัวสารเลวจงเสนอหน้าออกมา!” ปู้ฉืออีคำรามเสียงเย็นเยือก
ด้วยสัมผัสแหวนมิติเก็บของ ฉากกั้นสีเขียวสูงราวเมตรหนึ่งได้ปรากฏขวางไว้ตรงด้านหน้า
“เหอะเหอะเหอะ เด็กสาวที่ฝีปากกล้า”
เสียงหัวเราะอันเย็นเยือกประหนึ่งปลายเล็บขูดกับกระดานดังให้ได้ยิน มันเป็นเสียงที่ชวนให้ไม่ใคร่สบายใจ
ท่ามกลางความมืดมิด ร่างในชุดสีดำได้ปรากฏตัว
หากไม่สังเกตให้ดี เช่นนั้นย่อมไม่ตระหนักทราบว่ามีตัวตนคงอยู่!
ความสามารถซ่อนเร้นเพียงนี้ชวนสะพรึงเกินไปแล้ว!
อีกทั้งออร่าจากร่างในชุดสีดำนั้นยังทรงอำนาจ สมควรเป็นขอบเขตจิตวิญญาณระดับสูงสุด!
หากเทียบกับปู้ฉืออี ก็ถือว่าเป็นคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งยิ่ง!
ปู้ฉืออีกัดฟันสีขาวแน่นพร้อมกระชับดาบยาวในมือ
ขอบเขตจิตวิญญาณระดับสูงสุด ด้วยกำลังของนางขณะนี้ไม่มีทางต่อกรได้
เวลาล่วงเลย นางก็ยังคงกัดฟันคิดหาทาง
ปู้ฉืออีตัดสินใจ
เมื่อเปิดฉากต่อสู้ เมื่อนั้นนางจะเปิดโอกาสให้ปู้หลี่เกื๋อหลบหนี
ยิ่งหนีได้ไกลเท่าใดยิ่งดี!
กระนั้นความคิดของปู้ฉืออีอีกฝ่ายย่อมทราบ ผลลัพธ์ไม่มีทางสำเร็จโดยง่าย
แต่แล้วขณะนี้เองนางกลับได้ยินเสียงอันคุ้นเคยกล่าวด้วยความเป็นธรรมชาติ
“เมื่อใดกันที่เทียบอันดับมือสังหารเริ่มแทรกแซงสู่ข้อพิพาทระหว่างจักรวรรดิเช่นนี้?”
ร่างเงาที่งดงามปรากฏตรงกลางตรอก สายฝนคล้ายถูกม่านพลังสกัดขวางไม่ให้ร่วงหล่น การปรากฏตัวนี้ประหนึ่งเทพเซียน
“พี่ซือหยาน!”
ปู้หลี่เกื๋อและปู้ฉืออีร้องออกด้วยความตื่นตกใจ
เหยาซือหยานเผยยิ้มรับให้คนทั้งสอง
อันที่จริงต่อให้ลั่วฉวนไม่บอกกล่าว นางก็คิดช่วยเหลืออยู่แล้ว
อย่างไรเหยาซือหยานก็คุ้นเคยกับคนทั้งสองตลอดช่วงเวลาที่ผ่านมา ดังนั้นนางไม่มีทางนิ่งเฉยดูดายหากสามารถลงมือ
ร่างในชุดสีดำชะงักยามพบเห็นเหยาซือหยานปรากฏตัว
เรื่องราวเหนือความคาดคิด ในนครจิ่วเหยาถึงกับมีสตรีแข็งแกร่งเช่นนี้ปรากฏ!
กระนั้นสิ่งที่เหยาซือหยานได้กล่าวออก มันยิ่งทำหัวใจของชายในชุดสีดำต้องตื่นตระหนก
ชายในชุดดำไม่อาจจินตนาการได้ถึงว่าเหยาซือหยานคาดเดาตัวตนของตนเองได้อย่างไร!
เพื่อให้ภารกิจลอบสังหารสำเร็จลุล่วง ชายชุดดำจำเป็นต้องวางแผนการถึงหลายต่อหลายเดือน
แม้เขาไม่ทราบว่าตรอกแห่งนี้มีอะไรและดึงดูดยอดฝีมือมามากมายเพียงใด แต่มั่นก็มีสิ่งที่ทำให้มือสังหารชุดดำไม่กล้าสำรวจตรอกแห่งนี้
เท่าที่เขาทราบ ความตายนั้นรวดเร็วเสมอ นั่นคือความจริงที่เขายึดมั่น
ด้วยเหตุนี้เขาจึงต้องรอคอยลงมือในเวลาอันเหมาะสม
และในที่สุดมันก็หมดสิ้นระยะเวลารอคอย!
กระนั้นความจริงที่ตัวตนถูกเปิดเผยออกเพียงผู้ซึ่งเพิ่งปรากฏตัว มันเหนือกว่าที่ชายชุดดำได้คาดคิดไว้มากนัก
มันราวกับแผนการที่คิดว่าสมบูรณ์แบบกลับกลายเป็นมีช่องว่างกลวงโบ๋ยามลงมือ!
“เจ้าเป็นใครกัน?!” ชายชุดดำตะโกนออกด้วยน้ำเสียงทุ้มลึกเจือความหวาดกลัว
เหยาซือหยานส่ายศีรษะเล็กน้อย นางไม่คิดพูดกล่าววาจาให้มากความ “เจ้าไม่ควรค่าได้ทราบ”
พริบตาถัดจากนั้น ประกายแสงสีม่วงได้เบ่งบานจากฝ่ามือของนาง!
ในทวีปเทียนหลัน พลังวิญญาณของผู้ฝึกตนส่วนใหญ่คือสีขาว
หรือก็คือ มีแต่ผู้ฝึกฝนเคล็ดวิชาอันพิเศษจึงทำให้พลังวิญญาณเกิดความเปลี่ยนแปลง
พลังวิญญาณสีม่วงยิ่งเป็นสิ่งยากพบเห็น
โดยเฉพาะกับสีม่วงเช่นนี้ มันดูสูงศักดิ์ประหนึ่งจักรพรรดิแห่งโลกหล้า!
เพียงพบเห็นก็ทำผู้อื่นอดไม่ได้ที่จะรู้สึกยินยอมศิโรราบ
ตอนที่ 216 : ปลิดชีพ
ชายชุดดำจับจ้องด้วยสายตามั่นคง ขณะนี้ร่างกายนั้นสั่นเทิ้ม
ความรู้สึกหวาดกลัวได้ฉายวาบผ่านจิตใจเขาในพริบตา
ครั้งหนึ่งเขาเคยได้เห็นพลังวิญญาณสีม่วงอันวิเศษนี้กับตาตนเอง!
ที่ฐานของเทียบอันดับเงาสังหาร บุคคลอันดับหนึ่งผู้นั้นครอบครองพลังวิญญาณดังที่เขากำลังพบเห็นอยู่นี้!
อันดับที่หนึ่งนั้นสวมใส่ชุดยาวสีดำปกคลุมใบหน้าโดยตลอด เป็นผลให้ไม่เคยมีผู้ใดทราบว่าใบหน้านั้นเป็นเช่นไร
ครั้งนั้นนักฆ่าลำดับที่สองของเทียบอันดับเงาสังหาร นามว่าเงาโลหิตมีกำลังทัดเทียมขอบเขตทดสอบเต๋าระดับที่แปด!
เงาโลหิตกระทั่งเคยมีบันทึกว่าลงมือสังหารขอบเขตทดสอบเต๋าระดับที่เก้าได้สำเร็จ!
ครั้งนั้นที่ลำดับสองก้าวหน้าขึ้นมาได้ ก็เป็นเพราะเงาโลหิตได้ค้นพบความลับขอบลำดับที่หนึ่งโดยบังเอิญจึงนำไปข่มขู่
เดิมนั้นทุกคนต่างคิดว่าศึกระหว่างสองลำดับแรกนั้นไม่มีทางจบลงได้โดยง่าย
อย่างไรแล้วความแตกต่างระหว่างลำดับที่หนึ่งและสองนั้นกว้างใหญ่เกินไป
แต่แล้วผลลัพธ์ที่เผยออกมันกลับเหนือกว่าที่ผู้ใดคาดคิด
มันราวกับเล่นตลก
ท้องฟ้าราวกับพลิกผัน
ลำดับที่สองแห่งเทียบอันดับเงาสังหาร เงาโลหิตถูกกำจัด!
นับแต่นั้น ลำดับที่หนึ่งแห่งเทียบอันดับเงาสังหารจึงกลายเป็นราชันมือสังหาร
พร้อมกันนี้บรรดามือสังหารนับไม่ถ้วนต่างก็ได้ตระหนักถึงพลังวิญญาณอันพิเศษของนาง!
ชายชุดดำพยายามอ้าปากคล้ายคิดกล่าวอะไรบางอย่าง
กระนั้นตัวเขาได้พลาดโอกาสที่จะพูดกล่าวออกไปแล้ว
ท้ายที่สุดด้วยสติที่ยังหลงเหลือ สิ่งที่เขาได้พบเห็นคือแสงสีม่วงอันไร้สิ้นสุดได้ทับถมการมองเห็น
ในความอื้ออึง มันปรากฏจิตสังหารอันรุนแรง!
ภายใต้แสงอันงดงาม มันเป็นกระบวนท่าปลิดชีพ!
แม้ว่าชายชุดดำยืนอยู่ที่ตรงเดิม ทว่าลมหายใจนั้นไม่มีอีกต่อไป
ปู้หลี่เกื๋อลอบกลืนน้ำลาย ดวงตาขณะนี้ฉายชัดถึงความตื่นตระหนก
ตั้งแต่แรกเริ่มลงมือ เขาไม่เห็นว่าเหยาซือหยานจะขยับตัวแต่อย่างใดด้วยซ้ำ
ที่เห็นก็คือแสงสว่างสีม่วงทอประกายและเลือนหาย ถัดจากนั้นชายชุดดำก็ตกตายเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
ปู้ฉืออีเผยสีหน้าหนักอึ้ง “พลังนี้เหนือล้ำยิ่งกว่าขอบเขตทดสอบเต๋า...”
นางสูดลมหายใจเข้าลึกพร้อมรับรู้ถึงพลังอำนาจอยู่ภายใน
เหยาซือหยานยืดนิ้วขาวงดงามนั้นออกมาเล็กน้อยและตวัดออก รอยปริแตกสีดำจึงปรากฏในความว่างเปล่า
ห้วงมิติเปิดออก ที่ได้เห็นคือความผันแปรทางมิติอันรุนแรงที่ไหลเวียน
กระทั่งว่าเป็นขอบเขตทดสอบเต๋าพลาดร่วงหล่นลงไป ก็เกรงว่าจะถูกสังหารได้ในพริบตาด้วยซ้ำ!
เหยาซือหยานโบกมือ ร่างชายชุดดำพลันร่วงหล่นหายเข้าไปในรอยแยกมิติ
พร้อมกันนี้แหวนมิติเก็บของก็หลุดลอยออกจากมือของอีกฝ่าย
ถัดจากนั้นรอยแยกมิติจึงเลือนหายไปอย่างไร้ร่องรอย
หาได้มีผู้ใดทราบไม่ ว่ามือสังหารขอบเขตจิตวิญญาณระดับสูงสุดขอบเทียบอันดับเงาสังหารจะจบสิ้นที่นี่!
พลังวิญญาณของเหยาซือหยานไหลเวียนออก ตราประทับที่แหวนมิติเก็บของจึงถูกทำลาย
รื้อค้นอยู่ครู่ เหรียญตราสีดำจึงปรากฏในมือเหยาซือหยาน
เหรียญตรานี้ดูเรียบง่าย ทว่ามีอักขระลึกลับแกะสลักเอาไว้ และมันมีคำ “เงา” ปรากฏ
“มือสังหารจากเทียบอันดับเงาสังหาร” เหยาซือหยานส่งเหรียญตราและแหวนมิติเก็บของให้ปู้ฉืออี นางตระหนักพิจารณาก่อนจะกล่าว “พวกเราขอตัวก่อน”
เหยาซือหยานจึงโบกมือก่อนจะหันกลับเดินเข้าตรอกไป
ปู้ฉืออีรับชมเหรียญตราและแหวนมิติเก็บของด้วยคิ้วขมวด
ผู้ใดกันถึงขนาดคิดอยากเอาชีวิตของหลี่เกื๋อ?
“หากคาดเดาไม่ผิด สมควรเป็นผู้คนของจักรวรรดิต้นกำเนิดอัคคี” ปู้หลี่เกื๋อใช้นิ้วจรดปลายคางก่อนจะกล่าวคำคาดเดา
“น่าจะเป็นเช่นนั้น” ปู้ฉืออีพยักหน้ารับเห็นพ้อง
“ท่านพ่อขณะนี้เปิดศึกกับกองทัพจักรวรรดิต้นกำเนิดอัคคี หากบุตรชายถูกลอบสังหาร เช่นนั้นย่อมส่งผลกระทบต่อท่านอย่างใหญ่หลวง” ปู้หลี่เกื๋อเผยยิ้มพลางกล่าวข้อสันนิษฐานออกมา
