บทที่ 3: ความสำเร็จทางการค้า
การแลกเปลี่ยน
หลังจากผู้อาวุโสตระกูลหลินชั่งน้ำหนักข้อดีข้อเสียแล้วเขาก็ตัดสินใจที่จะแลกเปลี่ยนกับตระกูลหลิน!
เขาสามารถมีชีวิตอยู่ได้อีกห้าปีซึ่งหมายความว่าเขาสามารถปกป้องตระกูลหลินได้อีกห้าปี เขาสามารถมั่นใจได้ว่าตระกูลหลินจะผลิตผู้เชี่ยวชาญอาณาจักรแสวงเต๋าภายในห้าปีและจากนั้นเขาก็สามารถจากไปได้
ถ้าเขาตายตอนนี้ตระกูลหลินจะไม่มีผู้เชี่ยวชาญอาณาจักรแสวงเต๋าสักคนเดียวและตระกูลของพวกเขาทั้งหมดจะต้องตายอย่างแน่นอน!
ถ้าตระกูลหลินถูกกวาดล้างแล้วจิตปราณมันจะไปสำคัญอะไร ?
แทนที่จะปล่อยให้ตระกูลโจวและตระกูลจางได้รับประโยชน์ การใช้มันเพื่อการค้าเป็นทางเลือกที่ดีกว่า!
หลังจากเซ็นชื่อในสัญญาผู้อาวุโสตระกูลหลินก็มองไปที่หลี่เซียนเต่า
เสี่ยวฉีเก็บสัญญาและพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ
หลี่เซียนเต่ารู้ว่าเรื่องนี้ได้ข้อยุติแล้ว เขาลุกขึ้นยืนและเดินไปที่ด้านข้างของผู้อาวุโสตระกูลหลิน
ก่อนหน้านี้เสี่ยวฉีเคยสอนหลี่เซียนเต่าแล้วว่าในธนาคารเขาคือเทพเจ้า!
เทพเท่านั้น!
เขาแค่ต้องคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เขาต้องการจะทำและไม่มีใครสามารถเหนือกว่าเขาในธนาคารได้
พวกเขาจะไม่สามารถเข้าใกล้หลี่เซียนเต่าได้ด้วยซ้ำ
หลี่เซียนเต่าเอื้อมมือคว้าอายุขัยห้าปีจากนั้นก็ยิงมันเข้าไปในร่างของผู้อาวุโสตระกูลหลิน
ในขณะนั้นผู้อาวุโสตระกูลหลินผมขาวที่กำลังจะตายก็อายุน้อยลง
เขายังคงแก่ แต่ดูแตกต่างจากเมื่อก่อนโดยสิ้นเชิงซึ่งดูเหมือนเขาอยู่ในหลุมศพของเขาเพียงครึ่งฟุต
ตอนนี้ผู้อาวุโสตระกูลหลี่มีเวลาห้าปี สำหรับห้าปีนั้นเขาจะมีลักษณะเช่นนี้
ห้าปีที่ผ่านไปเขาจะตายทันที!
ผู้อาวุโสตระกูลหลี่มองไปที่ร่างกายของเขาด้วยความไม่เชื่อ
ก่อนหน้านี้เขาไม่สามารถแม้แต่จะลุกขึ้นยืน!
ตอนนี้เขาสามารถเดินได้อย่างอิสระ!
ก่อนหน้านี้เขาพบว่ามันยากที่จะหายใจ
ตอนนี้เขารู้สึกเหมือนร่างกายของเขาเต็มไปด้วยพลังงาน!
ก่อนหน้านี้ร่างกายของเขารู้สึกเหมือนถูกดูดจนแห้งและว่างเปล่า!
ตอนนี้เขารู้สึกเหมือนร่างกายของเขาเต็มไปด้วยพลังงาน!
เขายังมีชีวิตอยู่อีกครั้ง
เขามีอายุยืนยาวขึ้นอีกห้าปี!
เขาใช้จิตปราณคุณภาพสูงหนึ่งชิ้นเพื่อแลกกับสิ่งนั้น!
ผู้อาวุโสตระกูลหลินมองไปที่หลี่เซียนเต่าด้วยความตกใจ วิธีที่เขามองไปที่หน้ากากทองคำนั้นเหมือนกับว่าเขากำลังมองไปที่เทพเจ้า!
ความสามารถดังกล่าวไม่เคยได้ยินมาก่อน มันยิงความกลัวและความหวาดกลัวเข้าสู่หัวใจของเขา!
หลี่เซียนเต่าพูดอย่างใจเย็น“ข้าให้อายุขัยเจ้าห้าปีและข้าจะส่งคนไปที่คฤหาสน์ของเจ้าทันทีเพื่อรับจิตปราณข้าหวังว่าเจ้าจะไม่ผิดสัญญา!”
หลังจากที่เขาพูดถึงการละเมิดสัญญาหลี่เซียนเต่าก็โบกแขนเสื้อและลมแรงพัดผู้อาวุโสตระกูลหลินออกไป
เขาไม่มีทางต้านทานได้เลย!
ตึ่งงงง!
หลังจากที่โลกรอบตัวเขาหมุนและพลิกตัวผู้อาวุโสตระกูลหลินก็ลืมตาขึ้นและมองไปรอบ ๆ
เขากลับมาแล้ว!
ห้องของเขา!
“พลังที่น่ากลัวเช่นนี้ ตามที่คาดไว้ข้าไม่ควรทำให้เขาขุ่นเคือง!” หัวใจของผู้อาวุโสตระกูลหลี่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวในขณะที่เขาตะโกนทันที
“เด็กๆ!”
ลูก ๆ หลาน ๆ ของเขาที่อยู่นอกห้องผลักประตูให้เปิดและเข้าไป พวกเขาทั้งหมดเห็นคนที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
“ท่านพ่อ…” ลูกชายคนโตและเป็นคนที่มีความหวังมากที่สุดที่จะได้เข้าไปอาณาจักรแสวงเต๋ามองไปที่พ่อของเขาด้วยความตกใจ
พ่อของเขาที่เหลือเพียงลมหายใจเฮือกสุดท้าย!
พ่อของเขาที่ทำได้แค่นอนบนเตียง!
พ่อของเขาจะตายเมื่อไหร่ก็ได้!
พ่อเขายืนขึ้นมาจริงๆ!
สีหน้าของพ่อเขาออร่ามันแรงมากจนเขาอ่านไม่ออก!
นี่…มันเป็นไปได้อย่างไร?
ทุกคนในตระกูลหลินมองด้วยความไม่เชื่อ
ใบหน้าของผู้อาวุโสตระกูลหลินจมลงและกล่าวว่า “ข้าได้ผ่านช่วงเวลาแห่งชีวิตและความตายมาสวรรค์ได้มอบความเยาว์วัยให้ข้า ทุกคนไม่ต้องกังวลอีกต่อไป!”
ทุกคนเริ่มตื่นเต้น ต่างส่งเสียงเชียร์และเต้นอย่างมีความสุข กับผู้อาวุโสที่นี่ครอบครัวหลินจะอยู่รอด ถ้าผู้อาวุโสเสียชีวิตก็มีโอกาสสูงที่ตระกูลหลินจะตายเช่นกัน
ในขณะนั้นคนรับใช้คนหนึ่งวิ่งเข้ามาด้วยความหวาดกลัวและตะโกนว่า“ไม่ดีแล้ว คนจากตระกูลจางและตระกูลโจวอยู่ที่นี่ พวกเขาบอกว่าพวกเขามาที่นี่เพื่อส่งผู้อาวุโสครั้งสุดท้าย!”
สมาชิกตระกูลหลินมองด้วยความโกรธพวกเขาโกรธแค้น
ผู้อาวุโสตระกูลหลินหัวเราะอย่างเย็นชา“ส่งข้า ? ข้าต้องการดูว่าพวกเขามีความสามารถที่จะทำเช่นนั้นหรือไม่!”
การใช้จิตปราณเพื่อแลกกับอายุขัยห้าปีทำให้ผู้อาวุโสตระกูลหลินมั่นใจ เขาไม่กลัวอะไรและเดินออกไปอย่างมั่นใจ
สมาชิกตระกูลหลินคนอื่น ๆ ตามเขาออกไป
คฤหาสน์ตระกูลหลิน!
ด้านนอก!
หลายคนรวมตัวกันและพวกเขาแตกออกเป็นสองฝ่าย พวกเขานำโดยชายชราสองคนและพวกเขามุ่งเน้นไปที่ทางเข้าคฤหาสน์ตระกูลหลิน
“ไอ้แก่จากตระกูลหลินน่าจะตายไปแล้ว!” ผู้อาวุโสของตระกูลโจวกล่าวอย่างเย็นชา
"อาณาจักรแสวงเต๋าสามารถมีชีวิตอยู่ได้มากที่สุดถึง 300 ปี เขาเป็นระดับเก้าของอาณาจักรแสวงเต๋า ดังนั้นเขาแทบจะมีชีวิตอยู่ได้ถึง 290 ปี ปีนี้เป็นขีด จำกัด ของเขา!” ผู้อาวุโสตระกูลจางหัวเราะอย่างดูถูกเหยียดหยาม
“ในอดีตตระกูลหลินมักจะข่มตระกูลของเราสองคนมาโดยตลอดตอนนี้ถึงเวลาแก้แค้นแล้ว!” ผู้อาวุโสของตระกูลโจวกล่าวอย่างเย็นชา
“ท่านปู่ ลูกสาวคนโตของตระกูลหลินสวยมากข้าต้องการนาง!” ดวงตาของนายน้อยตระกูลโจวเต็มไปด้วยความโลภและเขากล่าวอย่างตื่นเต้น
ผู้อาวุโสของตระกูลโจวไม่สนใจเลย“นางเป็นแค่เด็กผู้หญิง ถ้าเจ้าต้องการนางก็แค่พานางไปเล่น!”
นายน้อยตระกูลโจวพยักหน้าอย่างตื่นเต้นและกล่าวว่า“เมื่อถึงเวลาข้าก็อยากจะได้ลิ้มรสที่ดีของนาง ข้าจะสอนนางเรื่องการดูถูกข้าทุกวัน!”
"มาทำลายมันและเข้าไป ผู้คนต่างซ่อนตัวอยู่เบื้องหลังและไม่กล้าที่จะออกมา พวกเขาทั้งหมดหดหัวเป็นเต่า!” นายน้อยตระกูลจางกล่าวอย่างใจเย็น
"ใช่แล้วเมื่อตระกูลของเราทั้งสองทำงานร่วมกันเว้นแต่ผู้อาวุโสของตระกูลหลินจะฟื้นไม่เช่นนั้นตระกูลหลินจะต้องสูญเสียวันนี้อย่างแน่นอน ผู้อาวุโสของตระกูลโจวกล่าวอย่างมั่นใจ
“ฟื้น?” ผู้อาวุโสตระกูลจางหัวเราะอย่างดูถูกเหยียดหยามและพูดว่า“ไม่มีทางถ้าเขาไม่ผ่านอาณาจักรแสวงเต๋าและไปถึงระดับที่สูงขึ้น แต่ด้วยร่างกายที่แห้งผากของเขามันคงเป็นเรื่องยากมาก!”
"ทำลายทางเข้าแล้วเข้าไป!" นายน้อยตระกูลโจวตะโกนเรียก เขาเป็นคนแรกที่พุ่งไปข้างหน้า เขายกขาขึ้นและกำลังจะเตะประตู
ฮ่องงง!
แต่พลังที่น่ากลัวระเบิดออกมาซึ่งทำให้เขากระเด็นถอยหลัง เลือดของเขาพุ่งขึ้นมาที่คอของเขาในขณะที่เขาพ่นมันออกมา เขาพูดด้วยความไม่เชื่อว่า“พลังที่น่ากลัวนั่นคืออะไร?”
การแสดงออกของผู้อาวุโสของตระกูลโจวและผู้อาวุโสตระกูลจางเปลี่ยนไปและพวกเขามองด้วยความไม่เชื่อ
นั่นคือพลังของอาณาจักรแสวงเต๋า
นี่คือกลิ่นอายของอาณาจักรแสวงเต๋า
มันคือผู้อาวุโสของตระกูลหลิน?
“เป็นไปไม่ได้พลังของผู้อาวุโสตระกูลหลินอ่อนแอมาก!” ผู้อาวุโสตระกูลโจวขมวดคิ้ว
"ถูกต้องแน่นอนว่าเป็นเขาไม่ได้ ใครเล่นกล” ผู้อาวุโสตระกูลจางตะโกนอย่างเย็นชาเสียงของเขาดังและดังก้องไปทั่ว
"เจ้าเด็กน้อยสองคนข้ายังไม่ตายและพวกเจ้ากล้าที่จะยั่วยุพวกเราที่บ้านของพวกเราเจ้าต้องการถามหาความตายหรือ ?" ผู้อาวุโสตระกูลหลินกล่าวอย่างเย็นชา เขาเดินออกจากคฤหาสน์และแสงเย็นเยียบพุ่งออกมาจากดวงตาของเขา
ตระกูลจางและผู้อาวุโสตระกูลโจวจมลงขณะที่พวกเขามองไปที่ผู้อาวุโสตระกูลหลินที่เต็มไปด้วยชีวิตชีวา พวกเขาสบตากันด้วยความไม่เชื่อ
"เป็นไปไม่ได้อายุขัยของเขาถึงขีดจำกัดแล้ว เมื่อข้าเห็นเขาเมื่อปีที่แล้วพลังปราณของเขาลดลงและอ่อนแอลงเขาไม่เป็นแบบนี้แน่นอน!” คิ้วของผู้อาวุโสตระกูลจางขมวดเข้าหากันและเขาไม่กล้าที่จะเชื่อ
"เลิกภูมิใจในตัวเองที่อายุมากกว่าพวกข้า เราทุกคนคืออาณาจักรแสวงเต๋าดังนั้นเจ้าจึงข่มพวกข้าเหมือนพวกข้าเป็นรุ่นน้องของเจ้าเป็นเรื่องที่น่าอับอายเกินไป!" ผู้อาวุโสของตระกูลโจวกล่าวอย่างเย็นชาและไม่มีความสุข
ผู้อาวุโสตระกูลหลินหัวเราะอย่างดูถูกเหยียดหยามดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเยาะเย้ย“พวกเราทุกคนต่างเป็นอาณาจักรแสวงเต๋าแต่นั่นหมายความว่าเราทุกคนอยู่ในระดับเดียวกันหรือไม่?”
"ถ้าไม่ใช่เพราะข้าถึงช่วงสุดท้ายของชีวิต เจ้ากล้าสู้กับข้าไหม ? "
"ขั้นเก้าเหมือนกับขั้นต้นและขั้นกลางหรือไม่"
“ถ้าข้าต้องการฆ่าเจ้าคิดว่าพวกเจ้าทุกคนวิ่งได้ไหม ?”
การจ้องมองของผู้อาวุโสตระกูลหลินกลายเป็นความรุนแรงในทันที
