ตอนที่แล้วบทที่ 10 เจ้ายังจดจำสิ่งนี้ได้ไหม ?
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 12 ความช่วยเหลือของอาชิง

บทที่ 11 ไม่เต็มใจที่จะยอมรับ


บทที่ 11 ไม่เต็มใจที่จะยอมรับ

****ผู้นำนิกาย เป็น จ้าวนิกายนะคะ เพิ่งนึกคำดีๆออก ฮ่าๆ

ลั่วซุยซึ่งเป็นบุคคลในระดับผู้นำของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ในยุคของเขา รู้สึกสิ้นหวังอย่างสิ้นเชิงเมื่อเขาเห็นนาฬิกาสีแดงเลือด

เฟิงลั่วขมวดคิ้วและถาม “ท่านจ้าวนิกาย นั่นมันคืออะไร ?”

สาวกคนอื่น ๆ ผู้อาวุโสและผู้รับใช้ทุกคนขมวดคิ้ว

แค่นาฬิกาสีเดงเรือนเดียวทำให้จ้าวสำนักหวาดกลัวและดูย่ำแย่ขนาดนี้ ?

เราต้องรู้ว่าจ้าวนิกายลั่วซุย เป็นคนที่สามารถหยุดการกบฏต่อสู้กับสวรรค์และเปลี่ยนชะตากรรมคนที่พลิกโฉมสวรรค์และโลก

แต่ตอนนี้เขาแข้งขาอ่อนแรงต่อหน้ามนุษย์ธรรมดา ?

เฟิงลั่วรู้สึกไม่พอใจจริงๆ!

ลั่วซุยไม่ได้ตอบกลับเฟิงลั่ว แต่เขาพูดอย่างขมขื่น “พวกท่านไม่ได้สูญหายไปแล้วหรอ ?”

หลี่เซียนเต่าหัวเราะอย่างเย็นชาและกล่าวว่า “เจ้าคิดว่าเราหายตัวไปดังนั้นเจ้าจึงผิดสัญญาที่เจ้าเซ็นเป็นการส่วนตัวเมื่อ 10,000 ปีก่อนและถือว่าสิ่งนี้ไม่มีอยู่จริง เจ้าจำราคาที่ต้องจ่ายสำหรับการผิดสัญญาได้หรือไม่ ?”

ก่อนที่ลั่วซุยจะพูดอะไรเฟิงลั่วก็ตะโกนด้วยความโกรธ

“เจ้าผู้เป็นมนุษย์ธรรมดากล้าดียังไงทำตัวหยิ่งผยองต่อหน้าท่านจ้าวนิกายของข้า คุกเข่าเดี๋ยวนี้ !”

ดวงตาของหลี่เซียนเต่าเย็นชาและเขาพูดอย่างสบาย ๆ ว่า “เจ้าต้องการให้ข้าคุกเข่าไหม”

“ข้าไม่สนใจว่าเจ้าเป็นใคร แต่เจ้าไม่มีแม้แต่พลังบ่มเพาะและกล้าที่จะประพฤติตัวหยิ่งผยองที่นี่เจ้ากล้าเกินไปแล้ว” เฟิงลั่วโกรธมากตอนนี้เขาต้องการที่จะตัดหลี่เซียนเต่า ออกเป็นแปดชิ้น นั่นเป็นเพราะหลี่เซียนเต่าทำให้ความก้าวหน้าของเขาในการจะเป็นจ้าวนิกายยุ่งเหยิง

ลั่วซุยตกอยู่ในความสับสน เขารู้ว่าหลี่เซียนเต่า ไม่มีพลังบ่มเพาะและเขาไม่ต้องกลัว

แต่กุญแจสำคัญคือหลี่เซียนเต่านำนาฬิกาสีแดงมา

หลี่เซียนเต่าเป็นตัวแทนของธนาคารจักรวาล !

นี่เป็นสถานที่ที่ลั่วซุยหวาดกลัวมาก!

ลั่วซุยกลัว แต่ไม่ใช่เฟิงลั่วแน่นอน เขาโจมตี ความโกรธทำให้จิตใจที่มีเหตุผลของเขายุ่งเหยิง สิ่งเดียวที่เขาคิดในตอนนี้คือการฆ่าหลี่เซียนเต่า

ฮ่อง!

พลังบ่มเพาะของเฟิงลั่วนั้นคล้ายคลึงกับจ้าวนิกายส่วนใหญ่ในแดนต้าหลี่นี่คือความแข็งแกร่งในการต่อสู้ระดับจ้าวนิกายซึ่งแสดงถึงความแข็งแกร่งในการต่อสู้โดยเฉลี่ยของจ้าวนิกาย

เมื่อเขาโจมตีมนุษย์โดยไม่มีพลังบ่มเพาะเลยเขาสามารถฆ่าด้วยการตวัดนิ้วเพียงครั้งเดียว

แสงเย็นพุ่งออกไปบนท้องฟ้า มันเร็วมาก แต่ในช่วงเวลาต่อมามันอยู่ตรงหน้าของหลี่เซียนเต่า มันกลายเป็นอาวุธมีคมที่กำลังเรียกร้องชีวิตของหลี่เซียนเต่า

ลั่วซุยมองไปที่ฉากเหล่านั้น แต่เขาไม่ได้หยุด เขาตัดสินใจแล้ว

เนื่องจากข้าผิดสัญญาไปแล้วข้าจะไปให้สุดทาง !

นี่คือเหตุผลว่าทำไมเขาถึงมองหลี่เซียนเต่าโดนฆ่า !

ในขณะนั้นดินแดนศักดิ์สิทธิ์วิญญาณมายา ทั้งหมดมองไปที่นั่นและพวกเขาต้องการให้หลี่เซียนเต่าตาย

หลี่เซียนเต่าให้ความสนใจกับฉากเหล่านั้น เขาไม่ตอบสนองเลยและเขาก็ไม่แปลกใจกับปฏิกิริยาของลั่วซุย

โดยธรรมชาติแล้วเขามีบางสิ่งที่ต้องพึ่งพาเพื่อให้เขากล้ามาที่แดนศักดิ์สิทธิ์วิญญาณมายา!

ความมั่นใจนี้มาจากพู่กันจักรพรรดิสวรรค์ที่ลอยอยู่เหนือหัวของพวกเขา !

สิ่งประดิษฐ์จากสวรรค์นี้เป็นของธนาคารแห่งจักรวาล !

ธนาคารแห่งจักรวาลเป็นของเขาแล้ว !

นั่นหมายความว่าพู่กันจักรพรรดิสวรรค์เป็นของเขา !

เมื่อหันหน้าไปทางแสงเย็นหลี่เซียนเต่าก็หัวเราะอย่างเย็นชา เขาไม่กลัวอะไรและพูดว่า “มันไม่เป็นไรที่เจ้าผิดสัญญา แต่ตอนนี้เจ้าต้องการฆ่าข้าจริงๆสินะ…วันนี้แดนศักดิ์สิทธิ์วิญญาณมายาจะเผชิญกับหายนะ!”

ลั่วซุยพูดอย่างเย็นชา “ตั้งแต่ข้าตัดสินใจไปแล้วข้าก็จะไม่เปลี่ยนแปลง เจ้าไม่มีพลังบ่มเพาะและสามารถเป็นผู้แทนได้ซึ่งแสดงให้เห็นแล้วว่าบุคคลผู้นั้นอ่อนแอลงมากเพียงใด เป็นแบบนั้นแล้วเจ้าจะยังให้ข้าทำตามสัญญาอีกหรอ ?”

" ไปตาย ! " เฟิงลั่ว ตะโกนด้วยความโกรธและตบไปข้างหน้า เขาต้องการที่จะทุบหลี่เซียนเต่าให้เป็นเนื้อสัตว์

เขาไม่ต้องการฆ่าหลี่เซียนเต่า เขาต้องการทุบร่างของหลี่เซียนเต่า เป็นชิ้น ๆ

หลี่เซียนเต่าพูดอย่างใจเย็น “ในเมื่อเจ้าขอตายก็อย่ามาโทษข้าเลย”

เขาเอื้อมมือออกมา !

พู่กันจักรพรรดิสวรรค์ที่ลอยอยู่กลางอากาศก็เคลื่อนไหวทันที

มันเฉือนไปข้างหน้า !

แสงจ้าส่องลงมา เช่นเดียวกับพลังงานดาบที่สังหารทุกสิ่ง มันลบล้างการโจมตีของ เฟิงลั่ว จากนั้นก็ทะลายไปข้างหน้า

ตู้มม !

หลุมที่ลึกมากปรากฏขึ้นในจัตุรัสแดนศิกดิ์สิทธิ์วิญญาณมายา

จัตุรัสถูกแบ่งออกเป็นสองในทันที

หลี่เซียนเต่ายืนอยู่ด้านหนึ่ง เขาไม่มีอันตรายอย่างสมบูรณ์และเขามองไปข้างหน้าอย่างเย็นชา

ลั่วซุยและเฟิงลั่วอยู่อีกข้างหนึ่งปากของพวกเขาอ้าปากค้างเมื่อมองดู

การฝึกฝนของเฟิงลั่ว ไม่ได้อ่อนแอเขามีความแข็งแกร่งระดับจ้าวนิกายมิฉะนั้นเขาคงไม่ได้กลายเป็นจ้าวนิกายแดนศิกดิ์ศิทธิ์ญญาณมายาแบบนี้

แต่การโจมตีที่รุนแรงของเขาถูกปัดป้องโดยหลี่เซียนเต่า

ในขณะนั้นทุกคนอดไม่ได้ที่จะมองไปที่พู่กันจักรพรรดิสวรรค์สิ่งประดิษฐ์สวรรค์ที่ลอยอยู่กลางอากาศ

เฟิงลั่วพูดด้วยความโกรธและตกใจ “เจ้าสามารถควบคุมพู่กันจักรพรรดิสวรรค์ของดินแดนศักดิ์สิทธิ์วิญญาณมายาของข้าได้อย่างไร?”

ถ้าไม่ใช่เพราะพู่กันจักรพรรดิสวรรค์ช่วยหลี่เซียนเต่าการโจมตีครั้งนั้นก็เพียงพอแล้วที่จะฆ่าหลี่เซียนเต่าเพื่อทุบร่างของเขาเป็นชิ้น ๆ

หลี่เซียนเต่าทำให้พู่กันจักรพรรดิสวรรค์ เปิดการโจมตีนั้นได้อย่างไร?

คำตอบสำหรับคำถามนี้เป็นสิ่งที่ไม่เพียงแต่เฟิงลั่วเท่านั้นที่อยากรู้ แต่เป็นสิ่งที่ทุกคนที่เฝ้าดูอยากรู้พู่กันจักรพรรดิสวรรค์ไม่ใช่ของแดนศักดิ์สิทธิ์วิญญาณมายาหรอกหรือ ?

คนนอกคนที่ไม่มีพลังบ่มเพาะควบคุมมันได้อย่างไร?

หลี่เซียนเต่าหัวเราะอย่างเย็นชาและพูดว่า “พู่กันจักรพรรดิสวรรค์ของดินแดนศักดิ์สิทธิ์วิญญาณมายา ?”

" แน่นอนว่าพู่กันจักรพรรดิสวรรค์เป็นของดินแดนศักดิ์สิทธิ์วิญญาณมายาของเรา " เฟิงลั่ว กล่าวโดยไม่ลังเลใด ๆ

" น่าขัน ! " หลี่เซียนเต่าหัวเราะออกมาด้วยความรังเกียจ “ ถามลั่วซุย ว่าเขาได้รับพู่กันจักรพรรดิสวรรค์มาได้อย่างไร ?

เฟิงลั่วหันไปทางลั่วซุย ทันทีดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความสงสัย

ลั่วซุยไม่ได้พูดอะไรสักคำ เขากำหมัดแน่นด้วยความโกรธ แต่ในขณะเดียวกันเขาก็หมดแรง

เขาจะเปิดเผยเบื้องหลังของพู่กันจักรพรรดิสวรรค์ได้อย่างไร ?

ถ้าเขาพูดออกมาดัง ๆ ชื่อของดินแดนศักดิ์สิทธิ์วิญญาณมายาก็คงไม่มีอยู่อีกต่อไป

เมื่อเห็นลั่วซุย เงียบมาก หัวใจของเฟิงลั่ว ก็ดิ่งลง

ไม่เพียงแต่เขาเท่านั้นแต่ผู้คนดินแดนศักดิ์สิทธิ์วิญญาณมายาทั้งหมดก็ตกตะลึงเช่นกัน

มีปัญหาเกี่ยวกับผู้ที่ถือครองพู่กันจักรพรรดิสวรรค์  !!!

นี่เป็นการระเบิดที่รุนแรงของดินแดนศักดิ์สิทธิ์วิญญาณมายา

หลี่เซียนเต่าเยาะเย้ย " เนื่องจากเจ้าไม่กล้าเปิดเผยเรื่องนี้งั้นข้าจะทำแทนเจ้าเอง "

“พู่กันจักรพรรดิสวรรค์ ถูกยืมมาจากพลังที่หนุนหลังข้าเมื่อ 10,000 ปีก่อน ในตอนแรกเห็นได้ชัดว่าเขาจะยืมมันเป็นเวลา 50 ปีและหลังจากนั้นเขาจะคืนมัน ในเวลาเดียวกัน ดินแดนศักดิ์สิทธิ์วิญญาณมายาจะตกเป็นทาสของเราไป 1,000 ปี !” เสียงของหลี่เซียนเต่านุ่มนวล แต่ผลกระทบที่เกิดขึ้นไม่ได้อ่อนแอไปกว่าพายุ

ทุกคนในดินแดนศักดิ์สิทธิ์วิญญาณมายามองไปที่ลั่วซุยด้วยความไม่เชื่อ

มันเกิดขึ้นได้อย่างไร ?

ลั่วซุยกัดฟันดวงตาของเขาเป็นสีแดงขณะที่เขาจ้องไปที่หลี่เซียนเต่าเขาอยากจะทุบหลี่เซียนเต่าให้แหลกเป็นชิ้น ๆ จนพูดต่อไม่ได้

แต่เขาสามารถหยุดหลี่เซียนเต่าได้หรือ ?

หลี่เซียนเต่ายังคงหัวเราะอย่างเย็นชา “น่าเสียดายที่ลั่วซุยผิดสัญญา 50 ปีผ่านไปและเขายังคงเป็นเจ้าของพู่กันจักรพรรดิสวรรค์แต่ไม่เต็มใจที่จะเป็นทาส ตามกฎของสัญญาการลงโทษจะเป็น 10 เท่าของจำนวนการกู้ยืม ดังนั้นวันนี้ข้ามาที่นี่เพื่อรับ พู่กันจักรพรรดิสวรรค์กลับคืนและรวบรวมสิ่งที่สนใจด้วย”

“ดินแดนศักดิ์สิทธิ์วิญญาณมายาจะเป็นทาสของข้าไป 10,000 ปี !”

“อย่าโทษว่าข้าหยาบคายถ้าเจ้าไม่ทำตาม”

หลี่เซียนเค่ากล่าวอย่างเย็นชา

คำพูดของเขาทำให้ทุกคนจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์วิญญาณมายาโกรธเคืองและทุกคนมองอย่างโกรธแค้น

เฟิงลั่วร้องตะโกน “ดินแดนศักดิ์สิทธิ์วิญญาณมายาของข้าเป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์โบราณเจ้าดูถูกเราได้อย่างไร ? วันนี้เจ้าจะต้องไม่ตายดี !”

ดวงตาของลั่วซุย เต็มไปด้วยเจตนาฆ่าและเขาพูดอย่างเย็นชา “เจ้าคิดว่าเพียงเพราะเจ้าสามารถควบคุมพู่กันจักรพรรดิสวรรค์ได้ เจ้าก็สามารถทำอะไรก็ได้ที่เจ้าต้องการ ?”

“เฟิงลั่วไปฆ่าเจ้านั่นซะ ข้าจะป้องกันพู่กันจักรพรรดิสวรรค์เอง ข้าอยากเห็นว่าใครกล้าทำให้ ดินแดนศักดิ์สิทธิ์วิญญาณมายาของข้ากลายเป็นทาสในวันนี้ !” ลั่วซุยโกรธมาก เขาไม่เคารพเลยเขาแค่ต้องการฆ่าหลี่เซียนเต่าและคว้าพู่กันจักรพรรดิสวรรค์มา

สำหรับสัญญามันเป็นเพียงกระดาษขยะ

เขาเซ็นชื่อแต่มันจะทำอะไรได้ถ้าเขาไม่ยอมรับ

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด