ตอนที่ 208 ร่างวิญญาณม่วง (ฟรี)

ดูเหมือนสายตาของชูจินจะเฉียบแหลมไม่เลว

จักรพรรดินีของเขามีรูปร่างที่ดีมาก แม้ว่าจะอยู่ในชุดกระโปรงคลุมยาว แต่ก็ไม่สามารถซ่อนหุ่นอันเรียวงามของนางได้

นอกจากนี้ อีกฝ่ายยังดูเด็กมาก จากรูปร่างหน้าตาดูแล้วน่าจะไม่เกิน 27 ถึง 28 ปี

มันเป็นเรื่องที่เเปลกที่เขาจะรู้สึกสนใจสตรีฝ่ายตรงข้าม

อีกฝ่ายดูน่ารักจริง ๆ แม้ว่า ลู่เฟิง จะพบเห็นความงามไร้ใดเทียบจาก จางซุนอู๋โกว แต่เขาก็ยังต้องชมว่ารูปลักษณ์ของพระนางคนนี้งดงามจริง ๆ

"ชูจิน ภรรยาของเจ้า รูปร่างหน้าตาไม่เลว"

ลู่เฟิง หัวเราะออกมาพร้อมกับเอามือเชยคางของหญิงสาวคนนี้ขึ้น

หญิงสาวคนนี้ใบหน้าซีดเผือกและมองไปที่ ชูจิน ด้วยสายตาวิงวอน หวังว่า ชูจิน จะสามารถช่วยเหลือตัวเองได้ แต่ทว่า นางกลับพบว่า ใบหน้าของชูจิน ก็ซีดเผือกจนไม่กล้าจะเงยหน้าขึ้นมองด้วยซ้ำ

ดังนั้นสายตาของหญิงสาวคนนี้จึงเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง

เธอหลับตาลงและยอมรับชะตากรรมของตนเอง

"ได้โปรดอย่าฆ่าท่านแม่ของข้า"

ทันใดนั้นเองก็มีเสียงดังเข้ามาในหูของลู่เฟิง

ลู่เฟิงหันไปมอง มันเป็น หญิงสาวอายุสิบเจ็ดหรือสิบเเปดปีเท่านั้นเธอมีใบหน้าที่ค่อนข้างสวยและคิ้วดกดำ

ดวงตากลมโตของเธอคลอไปด้วยน้ำตาแห่งความเจ็บปวด

"พระนางคนนี้คือแม่ของเจ้า?"

ลู่เฟิงมองไปที่ จักรพรรดินีแห่งอาณาจักรซีหยาง หลังจากเชยคางของนางขึ้นเขาก็มองไปที่หญิงสาวคนนั้น"ทำไมใบหน้าของพวกเจ้าทั้งสองดูไม่เหมือนแม่ลูกกันเลย?"

"อา...หม่อมฉัน ชื่อ ชูฉี มารดาผู้ให้กำเนิดได้ล่วงลับไปแล้วด้วยโรคป่วย ตอนที่หม่อมฉันถือกำเนิด พระนางเป็นคนดูแลหม่อมฉันตั้งแต่เล็กจนโต"หญิงสาวคนนั้นก้มหน้าลง

มิน่าเล่า!

ลู่เฟิง ยังคงสงสัยว่าเหตุใดจักรพรรดินีคนนี้จึงยังเด็กและงดงามที่แท้เธอก็ไม่ใช่ แม่ของ ชูหยี และ ชูฉี

อย่างไรก็ตาม เขามองไปที่ ชูฉี และหัวเราะเบา ๆ "ข้าสงสัยว่าเหตุใดข้าต้องฟังคำอ้อนวอนของเจ้า ? ตอนนี้ แม่ของเจ้า จักรพรรดิ หรือแม้แต่ตัวเจ้า ล้วนเป็นเชลยของข้าทั้งสิ้น!"

ชูฉี มองไปที่ลู่เฟิงและกัดฟันแน่น"เพราะหม่อมฉันคือร่างวิญญาณม่วง ถ้าพระองค์เต็มใจที่จะไว้ชีวิตแม่ของหม่อมฉัน หม่อมฉันยินดีจะมอบหัวใจวิญญาณม่วงให้กับพระองค์"

"ฉีเอ๋อร์..."

จักรพรรดินีนางได้เปิดตาขึ้นและมองไปที่ ชูฉี อย่างไม่น่าเชื่อ

ร่างวิญญาณม่วง?

ลู่เฟิง ขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาไม่รู้จักว่ามันคืออะไร แต่ทว่าเขามีทักษะในการตรวจสอบ

หลังจากใช้ทักษะตรวจสอบ ชูฉี เขาก็ได้รับข้อมูลอย่างรวดเร็ว

ชูฉี : องค์หญิงแห่งอาณาจักรซีหยาง

เผ่าพันธุ์ : มนุษย์

ระดับพลัง : ไม่มี (คนธรรมดา)

ร่างกาย : วิญญาณม่วง (ร่างวิญญาณม่วง สามารถช่วยให้ผู้อื่้นฝึกฝนและเร่งความเร็วในการฝึกฝนพลังปราณได้ ไม่สามารถใช้ได้กับตัวเอง เว้นเสียแต่ว่า ร่างวิญญาณม่วงจะมอบหัวใจวิญญาณม่วงให้กับผู้อื่นด้วยความสมัครใจด้วยเหตุนี้ทั้งสองคนจึงจะสามารถฝึกฝนและเพิ่มความเร็วในการบ่มเพาะพลังได้ในเวลาเดียวกัน)

ความภักดี : 20

"ที่แท้มันก็เป็นร่างกายที่สามารถช่วยให้คนอื่นบ่มเพาะพลังได้รวดเร็วมากยิ่งขึ้น ไม่เเปลกใจ ที่ประมุขน้อยนิกายดาบวิญญาณ มาที่อาณาจักรซีหยาง และ ช่วยเหลืออาณาจักรซีหยาง หัวใจวิญญาณม่วงนั้น มันจะส่งผลได้ก็ต่อเมื่อเจ้าตัวเต็มใจที่จะมอบมันให้เท่านั้น"

ลู่เฟิง คิดอย่างอื่นไม่ได้อีก ไม่งั้นก็ไม่มีเหตุผลที่ประมุขน้อยนิกายดาบวิญญาณจะมาที่อาณาจักรชายแดนทางตะวันตกเฉียงใต้ของหยูโจว

สำหรับความภักดีเขารู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

เขาได้ทำลายอาณาจักรซีหยาง ในฐานะองค์หญิงแห่งอาณาจักรซีหยาง ชูฉี กลับมีค่าความภักดีให้ตัวเองถึง 20 แต้ม แม้ว่า 20 แต้มนี้น่าจะไร้ประโยชน์ก็ตาม

แต่นี่ก็แสดงให้เห็นว่า ชูฉี ไม่ได้เกลียดชังตัวเองจนถึงที่สุดนี่ทำให้เขารู้สึกแปลกใจ

บุคคลที่ทำให้ครอบครัวและอาณาจักรของเธอต้องถูกทำลาย เธอยังจะเหลือความภักดีให้กับคนผู้นั้นอีกนี่จะไม่ทำให้เขาเเปลกใจได้อย่างไร?

อย่างไรก็ตามเขาหาได้สนใจ

เขามองไปที่ ชูฉี ด้วยรอยยิ้ม"ข้าไม่ได้สนใจร่างวิญญาณม่วงของเจ้า ร่างกายแม่ของเจ้าเมื่อเทียบกับเจ้าดูแล้วนางน่าสนใจกว่าเยอะ"

แม้ว่า ร่างกายวิญญาณม่วงจะช่วยให้นักรบฝึกฝนพลังปราณได้อย่างรวดเร็วและมันดีสำหรับผู้อื่น แต่ลู่เฟิง หาได้สนใจ เพราะเขาเพียงแค่ต้องการค่าประสบการณ์ในการยกระดับพลังเท่านั้น

ดังนั้นร่างวิญญาณม่วงนั้นไร้ประโยชน์สำหรับเขาจริง ๆ

"อา..."

ชูฉี ได้กัดฟันแน่น แม้ว่าเธอจะงดงาม แต่เธอก็แตกต่างจากแม่ของเธอเล็กน้อย

เดิมเธอคิดว่า ลู่เฟิง จะสนใจร่างวิญญาณม่วงของเธอ แต่เธอไม่คิดเลยว่า ลู่เฟิงจะไม่สนใจมันและพุ่งเป้าไปที่แม่ของเธอแทน

"หึ่ม,แม้ว่าข้าต้องตาย ข้าก็จะไม่ยอมให้เจ้าแตะต้องข้าแน่!"

จักรพรรดินีคนนี้จ้องมองไปที่ ลู่เฟิง อย่างรุนแรง

"การแสดงออกของเจ้าไม่เลว!"

ลู่เฟิง มองไปที่ดวงตาที่ไม่พอใจของนางและหัวเราะออกมา"เจ้าชื่ออะไร?"

"หึ่ม!"

นางดูเหมือนจะไม่สนใจลู่เฟิงดังนั้นจึงไม่ได้ตอบคำถาม

"ฝ่าบาท,นางชื่อ หนิงหยุนเอ๋อ"ชูจิน ได้กล่าวพูดขึ้นในเวลานี้

"ฝ่าบาท..."

จักรพรรดินีหนิงหยุนเอ๋อร์ มองไปที่ ชูจิน อย่างไม่เชื่อสายตาตนเอง นางไม่คิดเลยว่า ชูจินจะเอ่ยชื่อของตนเองออกมา

"ฮ่าฮ่า..."

ลู่เฟิงมองไปที่อีกฝ่ายและหัวเราะ"เจ้าคงจะเเปลกใจที่จักรพรรดิของเจ้า หรือ พระสวามี ที่เจ้าเคยร่วมหลับนอนด้วยกัน จะไม่สนใจเจ้าและยอมบอกชื่อของเจ้าออกมาเอง นี่ทำให้ข้ารู้สึกสนใจเจ้ายิ่งไปใหญ่"

"ดูสิว่า เขากล้าขายเจ้า เจ้ายังคงจะเชื่อใจเขาอยู่อีกหรือไม่?"ลู่เฟิง กระซิบใต้คางที่สวยงามของ หนิงหยุนเอ๋อร์

ประกายความตกใจปรากฏขึ้นในดวงตาของ หนิงหยุนเอ๋อร์ นางหันหน้ามองไปที่ ชูจิน และพบว่า ใบหน้าของ ชูจินเต็มไปด้วยความอับอาย ทำให้เธอยิ้มออกมาอย่างขมขื่น

ความสิ้นหวังได้ปรากฏขึ้นในดวงตาของเธออย่างแรงกล้า

เธอไม่คิดเลยว่า จักรพรรดิผู้ที่เป็นสวามีของเธอขายเธอเช่นนี้

ดังนั้น เธอจึงสูดลมหายใจเข้าลึกและมองไปที่ลู่เฟิงด้วยรอยยิ้มที่มีเสน่ห์"ฝ่าบาท หม่อมฉันยินดีจะถวายร่างกายนี้ให้กับพระองค์ แต่ได้โปรดละเว้นชีวิต ฉีเอ๋อร์ด้วย"

"โอ้ว,ไว้ชีวิต ชูฉี งั้นหรือ?"ลู่เฟิงหัวเราะเบา ๆ "ทำไมเจ้าไม่ขอร้องข้าให้ปล่อยบุตรสายเลือดแท้ของเจ้าแทนเล่า?"

"ฝ่าบาท ชูจิน มีพระวรกายที่ไม่แข็งแรง ดังนั้นจึงยังไม่เคยมีบุตรกับหม่อมฉัน หากฝ่าบาททรงรับปาก หม่อมฉันยินดีจะปรนณิบัติพระองค์อย่างดีที่สุด"ใบหน้าที่น่าหลงใหลของ หนิงหยุนเอ๋อร์ ได้ปรากฏออกมา

ลู่เฟิง มองไปที่ ชูจิน อย่างเเปลกประหลาด ชายคนนี้ เป็นนักรบขั้นสร้างรากฐานพลังหยวน แต่กลับมีร่างกายที่ไม่แข็งแรง?

หรือว่า?

ไอ้นั่นของอีกฝ่ายทำให้ราชินีของตนเองมีทายาทไม่ได้?

จะเรียกว่าสงสารหรือเวทนาดี ชูจิน หน๋อ ชูจิน!

ชูฉี มองดูแม่ของเธอที่ยอมพลีกายให้อีกฝ่ายเธอได้กัดฟันแน่นขึ้น"ฝ่าบาท...หม่อมฉันรู้ว่าคลังสมบัติลับของอาณาจักรซีหยางตั้งอยู่ที่ไหน ถ้าพระองค์ปล่อยหม่อมฉันและแม่ไป หม่อมฉันจะพาพระองค์ไป..."

"เพี๊ยะ!"

ชูจิน ลุกขึ้นมาตบหน้าของ ชูฉี และ กล่าวด้วยความโกรธ"ไอ้ลูกไม่รักดี เจ้ากล้าทรยศอาณาจักรและขายข้อมูลคลังสมบัติลับสุดยอดของอาณาจักรซีหยางของข้าเลยหรือไม่ เจ้ารู้หรือไม่ว่านั่นคือทรัพยากรที่จะช่วยให้อาณาจักรซีหยางของข้ากลับมา..."

"กลับมาอะไรเหรอ?"

ลู่เฟิง ได้ยินคำพูดเหล่านั้นเขาได้มองไปที่ชูจินและกล่าวถามอย่างเย็นชา"จริงสิ ว่าแต่บุตรของเจ้าคนอื่น ๆ หายไปอยู่ที่ไหนแล้วล่ะ?"

ลู่เฟิง เกือบจะลืมไป เขาจำได้ว่า ชูจิน ไม่ได้มีบุตรชายแค่คนเดียวอย่าง ชูหยี เขายังมีบุตรชายคนอื่น ๆ อีกหลายคน

แต่ทว่า เขากลับไม่พบเห็นคนเหล่านี้เลยแม้แต่น้อย!