บทที่ 66 เมล็ดพันธุ์

บทที่ 66 เมล็ดพันธุ์

กุนไท่ไม่คาดคิดมาก่อนว่าบุคคลระดับสูงจะสนใจตนมากมายถึงขั้นทำให้ผู้คนต่างแย่งชิงกัน

รุ่นเยาว์ทั้งหลายรู้สึกไม่อยากเชื่อกับภาพตรงหน้านี้ พวกมันไม่คิดด้วยซ้ำว่าจะได้เห็นเหล่าผู้อาวุโสต้องทะเลาะกันเพียงเพื่อแย่งชิงรุ่นเยาว์แต่คนเดียว

องค์จักรพรรดิกระแอมคราหนึ่งส่งผลให้ทุกคนโดยรอบต่างเงียบเชียบ ผู้อาวุโสที่ทำหน้าที่ขานชื่อยังคงทำหน้าที่ของตนต่อไป งานแสดงความสามารถในครั้งนี้จัดขึ้นถึงห้าวันเต็มเนื่องจากจำนวนของรุ่นเยาว์ได้กินเวลาไปมาก ที่สำคัญแต่ละคนได้แสดงความสามารถของตนออกมาได้อย่างน่าทึ้ง

บัดนี้ผู้ที่ได้รับคะแนนมากที่สุดนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกเสียจากกุนไท่ ชายหนุ่มเป็นถึงผู้เดินในเส้นทางศาสตร์มายาอันหาได้ยากแถมยังแข็งแกร่งตั้งแต่อายุยังน้อย มีผู้คนไม่น้อยที่จับจ้องมายังเขาด้วยความอิจฉา

องค์จักรพรรดิเรียกตัวกุนไท่ให้เข้าเฝ้าเพื่อที่จะมอบรางวัล สิ่งที่ชาหยนุ่มจะขอมิใช่เรื่องยากลำบากแต่อย่างใด มันเป็นเพียงการขอกำลังพลของราชวงศ์หย่งไปช่วยสงครามที่ทวีปอรุณเบิกฟ้าเท่านั้น

คำขอนี้ง่ายดายนักมิใช่ปัญหาแต่อย่างใดเพราะราชวงศ์หย่งจะปกป้องสมาชิกในการดูแลภายในราชวงศ์ แต่ทว่ายามนี้กุนไท่ยังมิอาจสามารถพาใครออกจากโลกแห่งความฝันนี้ได้ เขาจะต้องอยู่ในระดับผู้เชี่ยวชาญเป็นอย่างน้อยเสียก่อน

“คำขอของเจ้าเพียงเท่านี้? แล้วเจ้าต้องการกำลังคนมากเพียงใด ข้าให้เจ้าหนึ่งแสนคน! มีร้อยคนที่อยู่ระดับทลายขอบเขตมนุษย์! ส่วนระดับผู้เชี่ยวชาญสักห้าพันคน และที่เหลือเป็นระดับหลอมรวมพลังทั้งหมดเจ้าพอใจหรือไม่?” องค์จักรพรรดิกล่าวขึ้นด้วยรอยยิ้ม

กุนไท่ตกตะลึงกับจำนวนของกองทัพนี้มันรู้สึกว่าตนฟังผิดไป แต่ก็รีบพยายามสงบจิตใจเพื่อรักษากริยาท่าทางให้คงเดิม ก่อนจะกล่าวตอบกลับไปด้วยความเคารพ

“ขอบพระทัยฝ่าบาท ข้าน้อยพึ่งพอใจมาก”

กุนไท่กลับที่พำนักด้วยความตื่นเต้นในหัวคิดว่าตนมีประโยชน์ในด้านสงครามนี้ได้เสียที ความแข็งแกร่งของแต่ละทวีปนั้นแบ่งเป็น

ทวีปขนาดเล็ก แข็งแกร่งที่สุดอยู่ระดับผู้เชี่ยวชาญ ขอบเขตยอดฝีมือ

ทวีปขนาดกลาง แข็งแกร่งที่สุดอยู่ระดับทลายขอบเขตมนุษย์ ขอบเขตผู้วิเศษ

ทวีปขนาดใหญ่  แข็งแกร่งที่สุดอยู่ระดับทลายขอบเขตมนุษย์ ขอบเขตจักรพรรดิ

แต่สำหรับทวีปอรุณเบิกฟ้ามิได้เป็นเช่นนั้นนั่นเพราะเขารับรู้ตัวตนของกุนคุนอีกคนหนึ่งผู้ที่มีความแข็งแกร่งเหนือกว่ากุนจวินหลายเท่า กุนไท่ไม่รู้ว่ากุนคุนมีความแข็งแกร่งมากเพียงใด แต่ก็พอคาดเดาได้ว่าต้องไม่ต่ำกว่าขอบเขตนายเหนือมนุษย์ของระดับทลายขอบเขตมนุษย์อย่างแน่นอน

และยังมีความลับที่แอบซ่อนเอาไว้อยู่อีกที่บิดาของเขายังไม่ได้บอกให้รู้ ไพ่ตายที่ซุกซ่อนไว้คงจะน่ากลัวมากเป็นแน่เพราะทวีปมหันตภัยเหนือพิภพคงจะรู้อะไรบางอย่างเข้าจึงได้เกรงกลัวทวีปอรุณเบิกฟ้าพอสมควร

กุนไท่บ่มเพาะอยู่ภายในห้องของตัวเองอย่างตั้งอกตั้งใจ ภายนอกเต็มไปด้วยเสียงเซ็งแซ่ของผู้คนจำนวนมากยืนรวมตัวกันอยู่หน้าบ้านพักของชายหนุ่ม เขารู้สึกรำคาญจนแทบจะหนีไปให้ไกลพ้น คนเหล่านี้ต่างส่งของกำนันมาเพื่อต้องการสร้างความสัมพันธ์ทางไมตรีที่ดี

กุนไท่ยังคงบ่มเพาะโดยไม่สนใจคนเหล่านั้นอีกต่อไป เขาใช้ค่ายกลปิดกั้นเพื่อไม่ให้เสียงตะโกนจากภายนอกดังเข้ามาข้างใน

ผ่านไปไม่กี่วันผู้คนก็เริ่มกลับไปจนหมด กุนไท่ออกจากที่พักโดยไม่มีใครรู้เพื่อมุ่งหน้าไปยังสำนักมังกรครามเพื่อไปหาเจียวเหม่ย หญิงสาวได้พบเห็นน้องชายของตนอีกครั้งนางรู้สึกเป็นห่วงเป็นใยและกังวลเสียเหลือเกิน แต่เมื่อเห็นกุนไท่กลับมาหานางอีกครั้งได้อย่างปลอดภัยความกังวลใจพลันหายไปเป็นปลิดทิ้ง

“เจ้าน้องชายตัวแสบ! ทำข้าเป็นห่วงแทบแย่!” เจียวเหม่ยเอ่ยพลางทำหน้าดุใส่

“ข้าผิดไปแล้วพี่เหม่ย” กุนไท่ตอบกลับไปพลางยิ้มแย้ม

“ว่าแต่เจ้ามาหาข้ามีเรื่องอะไร?” เจียวเหม่ยถามขึ้นด้วยความสงสัย

“ข้าจะมาลาพี่เหม่ย หลังจากที่ข้าทะลวงไปยังระดับผู้เชี่ยวชาญได้แล้ว ข้าจะไปจากที่นี่สักระยะ!”

“เจ้าก็รักษาตัวด้วย!”

เจียวเหม่ยเอ่ยตอบพร้อมกับพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม กุนไท่อันตรธานหายไปต่อหน้าเจียวเหม่ยอย่างไร้ร่องรอย กุนไท่ใกล้ที่จะทะลวงเข้าสู่ระดับผู้เชี่ยวชาญแล้วเพียงแต่ต้องหาโอกาสที่เหมาะเจาะเท่านั้น เขาจึงได้มาหานางเพื่อกล่าวอำลา

รอบบ้านพักของกุนไท่ปรากฏคลื่นพลังปราณสีน้ำเงินพวยพุ่งออกมา มันได้สร้างแรงกดดันให้กับทุกคนที่อยู่บริเวณโดยรอบที่พักของเขา ภายในแหล่งกำเนิดพลังปราณดาวเคราะห์เริ่มมีรากงอกออกมา แท้จริงแล้วมันไม่ใช่ดาวเคราะห์แต่มันคือเมล็ดพันธุ์! เมื่อเมล็ดพันธุ์งอกออกมาจนกลายเป็นต้นอ่อนที่มีใบหนึ่งใบแล้วนั้น มันเป็นสัญญาบ่งบอกว่าเขานั้นได้ทะลวงเข้าสู่ระดับผู้เชี่ยวชาญแล้ว!

แต่ตอนนี้นั้นยังคงอีกห่างไกลเพราะเมล็ดพันธุ์นี้มีรากงอกออกมาแค่ไม่กี่เส้นเท่านั้นมันยังคงต้องใช้เวลาเติบโตขึ้นอีกสักระยะ ระดับบ่มเพาะของกุนไท่ก้าวหน้าขึ้นอย่างไม่หยุดความแข็งแกร่งโดยร่วมของชายหนุ่มเพิ่มมากขึ้นอย่างน้อยสามในห้าส่วน หยกจิตวิญญาณจำนวนมากต่างถูกดูดซับไปราวกับน้ำเปล่าที่หาได้ตามลำธาร

การดูดซับพลังงานของแหล่งกำเนิดพลังเริ่มรวดเร็วขึ้น เมล็ดพันธุ์เติบโตขึ้นอย่างช้าๆแต่กลับเต็มไปด้วยรากฐานที่มั่งคง ยิ่งเราสร้างเมล็ดพันธุ์ในตอนแรกได้ดีเท่าไหร่ในอนาคตเมื่อมันเป็นต้นไม้ใหญ่ มันจะยิ่งกลายเป็นต้นไม้ที่สูงใหญ่ขึ้นเท่านั้น!

ยามนี้เป็นตอนกลางวันแต่บนท้องฟ้ากลับมีดวงจันทร์อยู่! มันคือปรากฏการณ์ในการถือกำเนิดของกุนไท่ เขากำลังอยู่ในช่วงสำคัญในการทะลวงระดับผู้เชี่ยวชาญ ผู้คนมากมายในวังหลวงต่างสัมผัสได้ถึงพลังที่น่ากลัวจากบนฟากฟ้า

เมื่อพวกมันได้มองขึ้นไปก่อนจะได้พบเห็นดวงจันทร์สีเหลืองครึ่งดวงงดงามแม้จอยู่ท่ามกลางท้องฟ้าสีครามซึ่งขัดธรรมชาติก็ตาม เมื่อใดที่กุนไท่สามารถทะลวงเข้าสู่ระดับผู้เชี่ยวชาญได้เมื่อไหร่ เมื่อนั้นดวงจันทร์จะกลายเป็นดวงจันทร์เต็มดวงสีเหลืองงดงามราวกับในยามราตรี

พลังของกุนไท่จะยิ่งเพิ่มพูนขึ้นอย่างมากมายมหาศาล เขาจะสามารถเอาชนะได้แม้กระทั้งผู้ที่อยู่ในขั้นสูงของขอบเขตผู้เยี่ยมยุทธ์ทุกคนอย่างไร้ข้อแม้!