ตอนที่ 201 สี่ยอดฝีมือขั้นปรมาจารย์ (ฟรี)

"ม่ายย!"

ชูจิน ในตอนนี้ฉายแววใบหน้าที่ตื่นตระหนกอย่างหมดหวัง

แต่ในขณะนั้นเองกลับปรากฏแสงดาบสว่างวาบขึ้น

เพร้ง!

ง้าวฟางเทียนของลิโป้ ได้ถูกปัดออก ร่างขนาดใหญ่ของเขาได้กระเด็นลอยออกไปอย่างไม่คาดคิด

โชคดีที่ ลิโป้ ไม่ได้อ่อนเเอ เขาสามารถทรงตัวกลางอากาศได้อย่างกระทันหัน

ในตอนนี้ ลู่เฟิงขมวดคิ้วเล็กน้อยเขามองไปที่ แสงดาบที่ปรากฏขึ้นเบื้องหน้า

ขณะเดียวกัน คนนิรนามสี่คนก็ปรากฏตัวขึ้นเหนือท้องฟ้า!

คนสี่คนนี้เป็น ยอดฝีมือขั้นปรมาจารย์ กลิ่นอายพลังของพวกเขาแข็งแกร่งมาก

"ฝ่าบาท ทั้งสี่คนนี้ มีหัวหอกเป็น ยอดฝีมือขั้นปรมาจารย์ ระดับ 6 ตามมาด้วย ยอดฝีมือ ระดับ 5 ระดับ 3 และ ระดับ 2"

ต้วนชุย ได้ปรากฏตัวข้าง ๆ ลู่เฟิง และธิบาย

ลู่เฟิงขมวดคิ้วทันที คนเหล่านี้ ปรากฏตัวอย่างกระทันหันเพื่อต้านทาน ลิโป้ และช่วยเหลือ ชูจิน

ลิโป้ ได้ตะโกนออกไปอย่างรวดเร็ว"พวกเจ้าทั้งสี่คนเป็นใครทำไมถึงได้สอดมือเข้ามายุ่งเรื่องของพวกเรา?"

"ตัวตนของพวกเรา เจ้าไม่มีคุณสมบัติที่จะรู้!"

ผู้นำกลุ่มมองไปที่ ลิโป้ อย่างดูถูก ร่างของเขายืนตั้งตระหง่านและจ้องมองไปที่ ลู่เฟิง"ข้าไม่รู้ว่าเจ้าเป็นใคร แต่อาณาจักรซีหยางตอนนี้ อยู่ภายใต้การดูแลของพวกเรา จะยกทัพกลับไปหรือว่าจะตายเลือกเอา!"

"ฮ่าฮ่า!"

ลู่เฟิงหัวเราะออกมา"มีหลายคนที่ดูหมิ่นข้า พวกมันแต่ละคนล้วนแล้วแต่มีจุดจบที่ไม่ดี ตั้งแต่ที่เจ้ากล้าพูดกับข้าแบบนี้ เจ้าก็ตายไปแล้ว!"

"เจ้าเด็กบ้า รนหาที่ตาย!"

คน ๆ นี้ได้ส่งเสียงออกมาอย่างเย็นชาและกำลังจะฆ่า ลู่เฟิง

แต่ทันใดนั้นเอง ทาสดาบทั้งหก ก็ปรากฏตัวออกมาต้านทานการโจมตีของคนเหล่านี้

อย่างไรก็ตาม คนเหล่านี้ ก็มีพื้นหลังไม่ธรรมดา ความแข็งแกร่งเองก็ไม่เลว เขาสามารถหลบหนีภายใต้การปิดล้อมของทาสดาบทั้งหกได้

"ไม่คิดเลยว่า จะมียอดฝีมือแถบชายแดนของพื้นที่หยูโจวแบบนี้ ข้า หวู่เหลยหยุน รู้สึกชื่นชม!"

ในสายตาของ หวู่เหลยหยุน ที่เป็นนักรบระดับ 6 ขั้นปรมาจารย์ เดิมเขาหาได้เห็นคนเหล่านี้อยู่ในสายตาไม่

แต่ทว่าเมื่อเผชิญหน้ากับการลอบโจมตีของทาสดาบทั้งหก ทำให้เขาสัมผัสได้ถึงการคุกคามแห่งความตาย หากเขาไม่ได้มีวิธีการเฉพาะมากมายที่เรียนมาจากนิกายเขาคงตายไปแล้ว

"ฆ่ามันซะ!"ลู่เฟิงกล่าวพูดเบา ๆ

เจ้าเด็กบ้านี่!

หากเขารอดไปได้ เขาจะค้นหาสถานะของมันและสังหารมันซะ

ทันทีที่ทาสดาบทั้งหกได้รับคำสั่ง พวกเขาก็เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว

ตั้งแต่ที่ ลู่เฟิง อัพเกรดระดับขั้นพลัง 5 ระดับ ความแข็งแกร่งของทาสดาบทั้งหกก็เพิ่มขึ้น 5 ระดับเช่นเดียวกัน

ปัจจุบันความแข็งแกร่งของ ต้วนชุย นั้น ได้ไปถึงระดับ 4 ขั้นปรมาจารย์ ส่วนเฉินกัง ได้มาถึงระดับ 3 ขั้นปรมาจารย์

ส่วนที่เหลือก็มีพลังไล่เรี่ยกันมา เมื่อทั้งหกคนผสานพลังขั้นปรมาจารย์เข้าด้วยกัน พวกเขากระทั่งต้านทานนักรบระดับ 6 ขั้นปรมาจารย์ ได้หนึ่งหรือสองคน

ดังนั้น ลู่เฟิง จึงไม่กังวลว่า ทาสดาบทั้งหกจะไม่สามารถฆ่าคนพวกนี้ได้

ร่างของ ต้วนชุย ได้พริ้วไหวอย่างรวดเร็วพริบตาเดียวก็มาถึงคนผู้นี้แล้ว

สองสาว ซุนฮวา และ เหม่ยหลาน เองก็มีไหวพริบที่เฉียบคม พวกเธอทั้งคู่ ได้งัดโซ่ออกมาพยายามจะจับกุม หวู่เหลยหยุน

แต่คนผู้นี้ไม่ได้อ่อนเเอ เขาได้หลบเลี่ยงการโจมตีจากโซ่นั่น

หลวนเฉิน ไม่ปล่อยโอกาสเหล่านี้ให้หลุดลอยไป เขาได้ปรากฏตัวขึ้นด้านหลังและแทงดาบออกไปอย่างรวดเร็ว

หึ่ม!

หวู่เหลยหยุน ส่งเสียงคำรามออกมาอย่างเย็นชา เขาพยายามจะผละคนเหล่านี้ออกไปทั้งหมด

แน่นอนว่า คราวนี้ หวางเหลียง ได้ฟันดาบออกไปหวังจะบั่นศีรษะของ หวู่เหลยหยุนโดยตรง

หวู่เหลยหยุน ต้องการจะหลบอีกครั้ง แต่ ต้วนชุย และ เฉินกัง ได้แทงดาบออกไปตรงหน้าอกของเขา

"อาวุโสสาม!"

เมื่ออีกสามคนเห็น หวู่เหลยหยุน ตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบ การแสดงออกของพวกเขาก็เปลี่ยนไป พวกเขาพุ่งเข้าไปหวังจะช่วยเหลือ

ยอดฝีมือระดับ 5 ขั้นปรมาจารย์ เร่งคามเร็วสูงสุดและหวังจะไปช่วยเหลือได้ทัน

"คู่ต่อสู้ของเจ้าคือข้า!"

แต่ในขณะนี้เองเสียงที่ดูแหบแห้งก็ได้ดังขึ้น โจจู๋ ได้ปรากฏตัวขึ้นในสนามรบและปลดปล่อยพลังโจมตีใส่ยอดฝีมือระดับ 5 ขั้นปรมาจารย์โดยตรง

โจจู๋ นั้นไม่ได้อ่อนเเอ เขามีความแข็งแกร่ง ในระดับ 5 ขั้นปรมาจารย์ ทั้งยังเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุ เขามีจิตวิญญาณที่แข็งแกร่ง และ มีทักษะต่อสู้ที่ไม่ธรรมดา ไม่ว่าจะด้วยขั้นพลังและสถานะเขาล้วนเหนือกว่ายอดฝีมือระดับ 5 ขั้นปรมาจารย์คนนี้

อีกสองคนที่เหลือพยายามจะเข้าไปช่วยแต่ก็ถูกขัดขวางโดยใครบางคนเสียก่อน

"อย่าได้คิดเชี่ยว!"

เสียงคำรามของลิโป้ได้ดังขึ้นงาวฟ้างเทียนในมือของเขาได้พุ่งไปดักหนึ่งในยอดฝีมือสองคนที่เหลือ คนผู้นี้มีระดับพลัง ระดับ 3 ขั้นปรมาจารย์

ความแข็งแกร่งของ ลิโป้ เป็นเพียงระดับ 2 ขั้นปรมาจารย์ แน่นอนว่า ด้วยพลังของเขาย่อมไม่ใช่คู่ต่อสู้ของนักรบระดับ 3 ขั้นปรมาจารย์ แต่เนื่องจากลิโป้ เป็นครึ่งมนุษย์ครึ่งปีศาจ พลังต่อสู้ของเขาจึงแข็งแกร่งกว่านักรบระดับ 2 ขั้นปรมาจารย์ทั่วไปมากนัก

เขาได้หยุดคนผู้นี้อย่างกระทันหัน

คนผู้นี้ไม่สามารถเอาชนะ ลิโป้ ได้ในเวลาอันสั้น

เมิ่งเถียน เองก็ไม่ลังเลที่จะพุ่งออกไปจับคู่กับนักรบระดับ 2 ขั้นปรมาจารย์

"เศษสวะ!"

คนผู้นี้ส่งเสียงคำรามออกมาและป้องกันการโจมตีจากเมิ่งเถียน

เมิ่งเถียน ไม่ใช่แม่ทัพประเภทบู๊ ทั้งพลังของเขายังมีเพียงระดับ 1 ขั้นปรมาจารย์ เมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีที่รุนแรงเช่นนี้เขาจึงตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบ

แต่ในช่วงระยะเวลาสั้น ๆ เมิ่งเถียน สามารถต้านทานการโจมตีจากอีกฝ่ายได้

ลู่เฟิง ที่อยู่บนหลังม้า ได้ทำสีหน้าบึ้งตึงออกมา คนพวกนี้เป็นใครกัน? ทำไมถึงมาช่วยอาณาจักรซีหยาง?

จินยี่เหว่ย ไม่เคยได้ยินข่าวเหล่านี้มาก่อน แม้แต่ กองทัพเงาเองก็เช่นเดียวกัน

แล้วทำไม?

พวกเขาเป็นใครมาจากไหน?

ยิ่งไปกว่านั้น ไม่ว่าจะ นิกายหรือตระกูล คนที่สามารถครอบครองยอดฝีมือขั้นปรมาจารย์จำนวนมากเหล่านี้ได้ ย่อมไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน ดูเหมือนว่าอาณาจักรซีหยางจะมีเบื้องลึกเบื้องหลังบางอย่าง

หากเขาคิดจะยึดครองอาณาจักรซีหยาง เขาจะต้องแบกรับปัญหาที่ตามมา

ฉั่ว!

ในเวลานี้เอง เมิ่งเถียน ได้รับบาดเจ็บจากการโจมตีโลหิตสายนึงได้ไหลย้อยลงมา

พลังระดับ 1 ขั้นปรมาจารย์ของเขายังยากนักที่จะปัดป้องการโจมตีจากนักรบระดับ 2 ขั้นปรมาจารย์

การแสดงออกของ ลู่เฟิง ดูเคร่งขรึมมาก เขามองไปรอบ ๆ และพบว่า ที่ตั้งกองทัพของเขาในเวลานี้ อยู่ห่างไกลจากตำแหน่งของพวกเขามากนัก

"ตายซะ!'

นักรบระดับ 2 ขั้นปรมาจารย์หัวเราะออกมาและพยายามจะแทงไปที่จุดตายของ เมิ่งเถียน

"ทักษะดาบฉิงซาน : ดาบทลายภูผาและแม่น้ำ!"

เวลานี้ ลู่เฟิง ได้เปล่งเสียงออกมาพลังปราณของเขาได้หลอมรวมไปที่ปลายดาบและฟันออกไป

นักรบระดับ 2 ขั้นปรมาจารย์สัมผัสได้ถึงการโจมตีจากลู่เฟิง

โดยปกติแล้ว พลังของ นักรบระดับ 8 ขั้นเชื่อมจิตวิญญาณ เขาไม่จำเป็นจะต้องสนใจมัน แต่การโจมตีของ ลู่เฟิงกลับทำให้เขารู้สึกถึงภัยคุกคามที่ยิ่งใหญ่

เขาได้ถอนดาบออกไปและพยายามจะหลบเลี่ยงการโจมตีนี้

ทักษะดาบฉิงซาน : ถูกสร้างขึ้นโดยยอดฝีมือขั้นจักรพรรดิ พลังดาบแต่ละดาบที่ปลดปล่อยออกมานั้นย่อมทรงพลังอย่างมาก

เมิ่งเถียน ได้ฉวยโอกาสนี้ ไล่ตามเข้าไป ในตอนที่ยอดฝีมือขั้นปรมาจารย์ระดับ 2 หลบการโจมตีจากลู่เฟิง ดาบขนาดใหญ่ของเมิ่งเถียน ก็ฟันไปที่ศีรษะของคนผู้นั้นแล้ว