ตอนที่ 191-192
ตอนที่ 191 : จุดอ่อนของหมาป่าสีเทา
ขณะนี้เองที่เสียงหอนร้องของหมาป่าดังสะท้อน ราวกับพวกมันรับคำสั่งต่อกันเป็นทอดพร้อมเข้าโจมตีใส่กลุ่มผู้เล่น!
เป็นฝูงหมาป่าสีเทาบุกจู่โจม!
เพียงอึดใจสองฝ่ายก็ปะทะต่อกัน!
ตุบ ตับ ตึง!
เสียงการปะทะดังต่อเนื่อง
เสียงคำรามร้องของหมาป่าสีเทาก็ยังคงดังไม่หยุด
“เดรัจฉาน! พวกเจ้าจงรับหมัดของนายน้อยผู้นี้!”
เจียงเฉิงจวินคำรามพร้อมต่อยหมัดเข้าใส่หัวของหมาป่าสีเทาอย่างรุนแรง!
ตึง!
ตึก!
หมัดนี้คล้ายปะทะกับเข้ากับของแข็ง
พร้อมกันนี้เสียงกรีดร้องได้ดังจากปากเจียงเฉิงจวิน
เขารู้สึกราวหมัดต่อยใส่แผ่นเหล็ก ขณะนี้ถึงกับไม่อาจรับรู้ถึงการมีอยู่ของแขนขวาไปชั่วขณะ!
หมาป่าสีเทาที่ถูกโจมตีใส่เพียงสั่นหัว มันอ้าปากที่มีเลือดเกรอะกรังพร้อมทะยานเข้าหา!
นัยน์ตาเจียงเฉิงจวินพลันทอแสงวูบ
ไม่มีช่องให้หลบหนี!
ขณะนี้เองที่อีกเสียงหนึ่งได้ดังขึ้นผ่านอากาศ
ซ่งฉิวหยิ่งเตะเข้าใส่สะโพกหมาป่าสีเทาจนร่างนั้นกระเด็น
และคล้ายจะได้ยินเสียงกระดูกแตกหักเสียด้วย
ร่างนั้นร่วงหล่นกับพื้นรุนแรง หมาป่าสีเทาหอนร้องเจ็บปวดพร้อมไม่อาจลุกขึ้นยืน
เท้าของซ่งฉิวหยิ่งจึงตามไปกระทืบเข้าที่กระดูกสันหลัง!
“ยอดเยี่ยม!” เจียงเฉิงจวินอุทานร้องออก
“ระวังตัวด้วย” ซ่งฉิวหยิ่งกล่าวจบพร้อมเร่งรีบเข้าปะทะกับหมาป่าสีเทาตัวอื่น!
รวดเร็วเกินไปแล้ว!
“เจียงเฉิงจวิน โหมดท้าทายที่เคยเล่นมันสูญเปล่าไปหมดแล้วหรือ?” เสียงของปู้หลี่เกื๋อดังจากข้างกาย
“นี่พูดถึงเรื่องอะไร?!” เจียงเฉิงจวินลุกขึ้นยืนกล่าวถามอย่างโกรธเคือง
“หมาป่าสีเทา หัวแข็งดังเหล็ก แต่สะโพกราวเต้าหู้ เรื่องแค่นี้เจ้าไม่ทราบหรือ?” ปู้หลี่เกื๋อกล่าวพลางรับศึกสองหมาป่าสีเทา
เจียงเฉิงจวินคล้ายเพิ่งได้ทราบ
ร่องรอยความอับอายปรากฏผ่านทางสีหน้ายามได้ยินคำของปู้หลี่เกื๋อ
เรื่องนี้เขาย่อมทราบ
ครั้งเล่นโหมดท้าทายหอคอยแห่งการทดสอบ เขาทราบดีว่าจุดอ่อนของหมาป่าสีเทาอยู่ที่สะโพก!
แต่แล้วเพราะตื่นเต้นจนเกินไป มันทำให้เขาถึงกับลืมเลือน
“ข้าทราบ!” เจียงเฉิงจวินไม่คิดยอมรับว่าตนเองลืมเลือน “เพียงแต่คิดอยากลองว่าหากไร้ซึ่งพื้นฐานการฝึกฝนจะรับมือหมาป่าสีเทาได้แค่ไหน!”
ปู้หลี่เกื๋อเบะปากตอบ
กล่าวออกมาได้ หน้าไม่อาย!
กระนั้นเวลานี้ไม่เหมาะโต้เถียง สองหมาป่าสีเทายิ่งมายิ่งดุร้าย พวกมันไม่คิดปล่อยให้เหยื่อได้มีโอกาสพูดคุยอย่างสบายใจ
ที่ต้องทำตอนนี้คือตั้งสมาธิกับการต่อสู้!
ศึกดุเดือดของทั้งสองฝ่ายปะทะกันอยู่ที่ริมทะเลสาบ
จำนวนของหมาป่าเหล่านี้ออกจะมากเกินไป พวกมันมากันเกินกว่าสามสิบตัว
ขณะที่เหล่าผู้เล่นมีกันเพียงแค่สิบกว่าคน
กล่าวได้ว่าเป็นหนึ่งสู้สอง อันที่จริงหลายคนต่างรับศึกถึงสามตัวด้วยซ้ำ
นับเป็นโชคดีที่กลุ่มคนเหล่านี้เคยผ่านหอคอยแห่งการทดสอบมากันแล้ว ทุกคนต่างทราบดีว่าควรจัดการควบคุมกำลังตนเองอย่างไร
แม้ระดับการฝึกฝนเลือนหาย ก็ไม่ใช่ว่าความสามารถทางการต่อสู้จะเลือนหายตามไปด้วย
หากพิจารณาให้ดี แม้ทุกคนต่อสู้มือเปล่า กระนั้นฝูงหมาป่าก็ตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบ
และยิ่งผ่านไป เสียงหอนร้องชวนขนลุกของหมาป่าก็ดังอย่างต่อเนื่อง
ขณะที่ทางผู้เล่นนั้นไม่ใช่
อย่างไรที่นี่ก็โลกเสมือนจริง ตายก็ไม่ใช่ตายจริง เพราะงั้นทุ่มสุดตัวเท่าไหร่ย่อมทำได้!
เหล่าไป่เองก็กำลังเผชิญหน้ากับหมาป่าสีเทาถึงสี่ตัวโดยลำพัง!
รับศึกถูกรุมเช่นนี้ เขานึกย้อนถึงคืนวันครั้งยังเยาว์ กาลนั้นเขาต่อสู้โดยแบกรับจากทั่วสารทิศในคราเดียวด้วยซ้ำ!
เพี๊ยะ!
พบเห็นโอกาสเหมาะ เหล่าไป่ตบเข้าที่ลำคอของหมาป่าสีเทาที่คิดกัดตนเอง!
หมาป่าสีเทาต้องตกตายไปอย่างไม่ทันรู้ตัว!
“สังหารสัตว์ทั่วไป หมาป่าสีเทา ได้รับค่าประสบการณ์ห้าแต้ม”
ตอนที่ 192 : อย่าปล่อยให้พวกมันรอด!
เหล่าไป่ชะงัก
เสียงนี้มันคล้ายจะคุ้นเคย...
ทั้งยังดังตรงเข้าภายในใจ
ด้วยหันมองผู้คนที่ต่อสู้กันอยู่ คนอื่นคล้ายไม่ได้ยินเสียงนี้แม้แต่น้อย
“องค์เหนือหัว ได้ยินเสียงประหลาดหรือไม่?”
ศัตรูขณะนี้ถูกลดทอนไปมากแล้ว แรงกดดันที่เหล่าไปแบกรับก็ลดลงไปมาก กระทั่งว่ามีเวลาเอ่ยถามข้อสงสัยกับจี้อู๋ฮุยที่อยู่ไม่ไกล
จี้อู๋ฮุยก็กำลังต่อสู้กับหมาป่าสีเทาถึงสี่ตัวอยู่เช่นกัน
ได้ยินคำเหล่าไป่ เขาต้องขมวดคิ้ว “เสียงประหลาด? ไม่มี!”
หรือจะเป็นเราหูฝาดไปเอง?
เหล่าไป่เกิดความสงสัย
แต่ไม่ช้าเขาก็ต้องละความสนใจไป
สิ่งสำคัญตอนนี้คือการจัดการฝูงหมาป่าที่ตรงหน้า!
การศึกดำเนินไป กำลังกายของทุกคนต่างถูกใช้เหือดแห้งอย่างรวดเร็ว
หลายคนต่างเริ่มหอบกันแล้ว
อย่างไรนี่ก็เป็นร่างคนธรรมดา เป็นปกติหากจะไม่อาจคงสภาวะสมบูรณ์พร้อมรับศึกยาวนานได้
ฝูงหมาป่าสีเทาเองก็ใช้กำลังกายไปไม่ใช่น้อย ความเร็วและกำลังของพวกมันลดลงอย่างเห็นได้ชัด!
และเมื่อเหล่าไป่สังหารหมาป่าสีเทาตัวแรกได้ มันก็คล้ายเป็นจุดเริ่มต้น
หมาป่าสีเทาอีกตัวหนึ่งถูกเว่ยฉิงจู่สังหาร!
“สังหารสัตว์ทั่วไป หมาป่าสีเทา ได้รับค่าประสบการณ์ห้าแต้ม”
เว่ยฉิงจู่เผยความสงสัย
เสียงที่ดังขึ้นกะทันหันนี้คืออะไร?
ทันใดนี้ที่หางตาของนางจึงมองไปยังหน้าต่างข้อมูลตัวละครที่อยู่ด้านล่าง
แถบค่าประสบการณ์มีความเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย
“ค่าประสบการณ์ 5/20”
เว่ยฉิงจู่คล้ายเข้าใจอะไรขึ้นมา
โหมดทั่วไป สังหารสัตว์อสูรหรือสัตว์ป่าจะได้รับค่าประสบการณ์มาสะสม
และหากแถบค่าประสบการณ์เต็ม อย่างนั้นหมายถึงความก้าวหน้า!
ขณะนี้เองที่หมาป่าสีเทาถูกสังหารไปตัวแล้วตัวเล่า
กลุ่มคนต่างได้ยินเสียงดังในหู!
พร้อมกันนี้ต่างยังได้ตระหนักถึงแถบค่าประสบการณ์ที่เปลี่ยนแปลง!
สายตาทุกคนที่มองหมาป่าสีเทากลายเป็นต้องแปรเปลี่ยน!
มันราวกับพบเจอขุมทรัพย์!
มันเป็นความปรารถนาที่ไม่อาจเก็บซ่อน!
ทันใดนี้เองที่เหล่าหมาป่าสีเทาราวกับรับรู้ถึงลางร้าย
ดวงตาของเหล่ามนุษย์ตรงหน้าแปลกออกไป มันทำให้ฝูงหมาป่าต้องหวาดกลัว!
สุดท้ายแล้วพวกมันกลับกลายเป็นเหยื่อเสียเอง!
“หมาป่าสีเทาพวกนี้ให้ค่าประสบการณ์! อย่าปล่อยให้พวกมันรอด!” ปู้หลี่เกื๋อตะโกนออกด้วยความตื่นเต้น
เมื่อครู่เขาก็เพิ่งสังหารหมาป่าสีเทาได้ตัวหนึ่ง!
ต่อสู้อยู่ชั่วระยะหนึ่ง หมาป่าสีเทาได้ถูกสังหารและบาดเจ็บไปเกินกว่าครึ่งแล้ว!
ขณะที่ทางเหล่าผู้เล่น มีแต่ทหารรับจ้างเช่นคณะของเว่ยฉิงจู่และโจวหู่ที่มีอาการบาดเจ็บเพียงเล็กน้อย!
ส่วนที่เหลือต่างเหนื่อยหอบกันบ้างแล้ว!
จ่าฝูงหมาป่าสีเทารับรู้ถึงลางร้ายเด่นชัด
อู๋ว์!
เสียงหอนดังขึ้นราวออกคำสั่งให้ถอยทัพ!
หมาป่าสีเทาที่เหลือต่างละทิ้งสมรภูมิพร้อมถอยกลับเข้าป่า!
กระนั้นทุกคนที่นี้ต่างไม่คิดปล่อยวาง พวกเขาไม่คิดให้หมาป่าสีเทาได้หนีรอดแม้สักตัว
ตำแหน่งของเหยื่อและผู้ล่าได้สลับโดยสมบูรณ์แล้ว!
“คิดมาก็มา คิดไปก็ไป อย่าได้นึกฝัน!”
“อย่าปล่อยให้พวกมันรอด! นั่นเป็นค่าประสบการณ์!”
“เข้ามา! ให้สู้อีกสามร้อยตัวยังไหว!”
กลุ่มคนคล้ายเกิดแรงใจปะทุ
ขณะนี้ร่างกลุ่มคนต่างทะยานไล่ตาม
ภาพฉากอันงดงามของการล่าสัตว์จึงบังเกิด
ขณะนี้เองที่ฝูงหมาป่าสีเทาถูกกวาดล้าง
หากพวกมันคิดถอย เช่นนั้นคือเปิดหลังโล่งให้ศัตรูตามล่า!
ด้วยเหตุนี้พวกมันจึงต้องสู้ตาย!
เสียงหอนร้องและคำรามยังคงดังต่อเนื่อง กลิ่นเลือนได้ฟุ้งกระจายทั่วบริเวณ!
ผ่านไปพักหนึ่ง จ่าฝูงหมาป่าสีเทาทำได้เพียงต้านรับ!
ส่วนลูกฝูงหมาป่าสีเทาที่เหลือตกตายหมดสิ้นแล้ว!
