ตอนที่ 2: เครื่องบินตก (สมบูรณ์)

ตอนที่ 2: เครื่องบินตก

เขาได้พื้นที่ลึกลับนี้เมื่อไม่กี่ปีก่อน

ในตอนนั้นรถบรรทุกที่สูญเสียการควบคุมได้พุ่งเข้าหาเขาที่กำลังเดินอยู่ริมถนน ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อแห่งความเป็นความตายตอนนี้เขารู้สึกได้ถึงจิตวิญญาณที่ชัดเจนมากกว่าปกติและหัวใจของเขาที่เต้นระรัวสูบฉีดเลือดไปทั่วร่างกายอย่างรุนแรง จากนั้นรถบรรทุกที่วิ่งเข้ามาหาเขาด้วยความเร็วสูงก็เริ่มช้าลงและช้าลงในสายตาของเขา

ในช่วงเวลาวิกฤตพละกำลังก็ระเบิดขึ้นทันทีทำให้เขาสามารถกระโดดสูงขึ้นไปในอากาศหลบได้ทันเวลา

หลังจากนั้นมาเขาก็พบว่าร่างกายของเขาแข็งแรงขึ้น ความจำและปฏิกิริยาของเขาก็ดีขึ้นอย่างมาก สิ่งที่น่าทึ่งที่สุดคือในจิตวิญญาณของเขามีพื้นทีเท่ากับรูบิค การที่จู่ๆเขาก็มีพลังวิเศษทำให้เขาตื่นเต้นอย่างมาก และเพื่อที่เขาจะได้มีพลังเทียบเท่ากับฮีโร่ในภาพยนตร์ เขาก็เริ่มออกกำลังกายและเรียนรู้เทคนิคการต่อสู้ทุกรูปแบบ เขาเก็บเรื่องทั้งหมดนี้เป็นความลับและรอเปิดตัวเหมือนผีเสื้อที่โบยบิน

แต่ดูเหมือนพระเจ้าจะเล่นตลกกับเขา

ไม่กี่ปีผ่านไปพื้นที่ได้เติบโตขึ้นอย่างช้าๆจากขนาด 10 ซม. เป็น 20 ซม. และคุณภาพทางกายภาพก็เพิ่มขึ้นตาม ทั้งความแข็งแกร่งความเร็วความอึดปฏิกิริยาและด้านอื่น ๆ ก็ได้มาถึงระดับนักกีฬาชั้นยอด ส่วนความสามารถในการเรียนรู้ความจำ ความสามารถในการคิดยังก้าวไกลเกินกว่าคนธรรมดา

และความสามารถในด้านการต่อสู้ของเขาก็ค่อนข้างทรงพลัง ผู้ชายที่แข็งแกร่งสี่หรือห้าคนเขาสามารถจัดการได้อย่างง่ายดาย

เขายังได้เรียนรู้วิชามีดบิน ตอนนี้เขาสามารถปามีดใส่นกกระจอกที่กำลังบินได้อย่างง่ายดายภายในระยะสิบเมตร พลังของมีดบินในระยะใกล้ๆนี้ไม่ได้ด้อยไปกว่าปืนพก

เขามุ่งมั่นพัฒนาความแข็งแกร่งของตัวเองมันต้องใช้ทั้งแรงกายและเวลาอย่างมาก จนเขาไม่สนใจไปโรงเรียนที่มีชื่อเสียง องค์กรที่มีชื่อเสียง การเป็นคนชนชั้นสูงหรือเป็นประธานาธิบดี สิ่งเหล่านี้ถ้าเขาต้องการเขาก็สามารถทำได้ง่ายๆ

แต่เพราะเขาให้ความสำคัญกับความแข็งแกร่งของเขามากกว่า ดังนั้นหลังจากเติบโตมาหลายปีเขาก็แข็งแกร่งขึ้น แต่ก็ยังไม่ถึงจุดที่เขาคาดหวัง ในสังคมสมัยใหม่ที่มีเทคโนโลยีขั้นสูงความแข็งแกร่งแค่นี้ไม่เพียงพอสำหรับเขาที่จะทำทุกอย่างที่ท้าทายกฎหมายเพื่อช่วยเหลือคนที่อ่อนแอ

ชีวิตของเขาเต็มไปด้วยความสงบอยู่ในสภาพสะสมพลังอย่างเงียบ ๆ

แต่ความโหดเหี้ยมของโจวเทียนห่าวทำให้เขาตื่นขึ้นจากความสงบ และปลดปล่อยกุญแจมือทำให้เขาต้องฆ่าอย่างเด็ดขาดด้วยความเย็นชา

จากปากของโจวเทียนห่าวเขาได้ รู้รหัสผ่านตู้เซฟและบัตรธนาคาร หลังจากที่เขาได้เงินเขาก็ฆ่าโจวเทียนห่าวทิ้ง

ก่อนออกไปเขาได้จุดไฟในบ้านและทำลายหลักฐานทั้งหมดด้วยเปลวไฟ จากนั้นเขาก็รีบหนีออกมาพร้อมเก็บกระเป๋าเงินที่ได้เข้าไปในพื้นที่

เงินจากโจวเทียนห่าวรวมกว่า 8 ล้านหยวนก็เพียงพอที่จะรักษาสภาพของปู่ได้ปีหรือสองปี จากนั้นเขาก็รีบไปที่โรงพยาบาลแล้วมอบเงินให้กับพ่อแม่อย่างเงียบ ๆ แล้วรีบตรงไปที่สนามบินและขึ้นเครื่อง

เขาเตรียมพร้อมทุกอย่างไว้เรียบร้อยแล้ว และก็ระมัดระวังอย่างมากตลอดกระบวนการ ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจไปต่างประเทศเพื่อซ่อนตัว

จนกระทั่งเครื่องบินบินขึ้นเขาจึงมีเวลาสงบสติอารมณ์และคิดถึงการเปลี่ยนแปลงของตัวเอง เขามีความรู้สึกเสมอว่าความสามารถของเขาไม่ควรเป็นอะไรง่ายๆแค่นี้ ดูเหมือนว่ายังมีความสามารถที่ทรงพลังกว่านี้ที่ยังไม่ถูกเขาค้นพบ

หลังจากสังหารโจวเทียนห่าวแล้ว การขยายตัวของพื้นที่อย่างกะทันหันก็ดูเหมือนจะทำให้เขาเข้าใจอะไรบางอย่างได้ และกุญแจสู่การปรับปรุงความสามารถนี้ดูเหมือนจะเปิดเผยออกมา

เมื่อรวมการวิจัยหลายปีเกี่ยวกับความสามารถนี้เขาเดาว่าการปรับปรุงความสามารถของเขาน่าจะเกี่ยวข้องกับความแข็งแกร่งทางจิตวิญญาณ

การเกิดขึ้นของพื้นที่พิเศษนี้เกิดขึ้นหลังจากที่ต้องพบกับอุบัติเหตุทางรถยนต์ ด้วยวิกฤตถึงชีวิตครั้งใหญ่มันจึงไปกระตุ้นความแข็งแกร่งทางจิตวิญญาณของเขาให้เติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว จนหลังจากที่มันทะลุเกณฑ์บางอย่างมันก็กระตุ้นศักยภาพของร่างกายและเปิดพื้นที่

ดังนั้นนอกเหนือจากคุณภาพทางกายภาพที่เหนือกว่าคนธรรมดาแล้วความสามารถในการคิดและความจำของเขายังแข็งแกร่งกว่าเดิมอย่างมาก นี่ควรเป็นผลงานของการที่ความแข็งแกร่งทางจิตวิญญาณเพิ่มขึ้น

คราวนี้การสังหารโจวเทียนห่าวก็ทำให้เหมือนกับการปลดล็อค เมื่อเขาอารมณ์ดีขึ้นความแข็งแกร่งทางจิตวิญญาณของเขาก็เพิ่มขึ้นอีกครั้งอย่างมาก

แต่ความสามารถนี้ของเขาจะหยุดอยู่แค่นี้เหรอ?

เขากำลังฝึกฝนด้วยการดึงไฟแช็กออกจากพื้นที่อย่างรวดเร็วในขณะที่คิดถึงความสามารถ แต่ทันใดนั้นเครื่องบินก็เกิดการสั่นอย่างรุนแรงปลุกเขาออกจากความคิด

ผู้โดยสารบนเครื่องต่างก็ตื่นขึ้นมา ทำให้ทั้งห้องโดยสารเริ่มมีเสียงดังวุ่นวาย

แรงสั่นของเครื่องเริ่มรุนแรงมากขึ้นเรื่อย ๆ จนในที่สุดก็เกิดเสียงดังปังสองครั้งติดๆกัน แล้วทุกคนในเครื่องก็รู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าจู่ๆเครื่องบินก็เริ่มช้าลง

เฉินโม่มองไปที่เมฆนอกหน้าต่างและพบว่าความสูงของเครื่องบินเริ่มลดลงเข้าใกล้เมฆข้างล่างมากขึ้นเรื่อย ๆ

ในหัวของเขาคำสองคำผุดขึ้นมา“เครื่องตก!”

ความตื่นตระหนกในห้องโดยสารยังคงแพร่กระจายอย่างต่อเนื่อง และลูกเรือบนเครื่องก็เริ่มทำงานอย่างหนักเพื่อปลอบผู้โดยสาร

"กรุณาอยู่ในที่นั่งของคุณและคาดเข็มขัดนิรภัย"

ในเวลานี้ในห้องควบคุมกัปตันได้จับคันบังคับและพยายามควบคุมเครื่องบิน ผู้ช่วยกัปตันตรวจสอบเครื่องมือต่างๆอย่างต่อเนื่องและรายงานสถานการณ์ตลอดเวลา

เครื่องยนต์เสียหายทั้งคู่ทำให้เครื่องบินสูญเสียกำลังส่งโดยสิ้นเชิง ตอนนี้เครื่องบินกำลังอยู่ในสถานะร่อน แล้วระบบควบคุมก็ดันมามีปัญหาอีกทำให้ท่าทางการบินของเครื่องบินควบคุมได้ยากอย่างมาก

ความสูงของเครื่องบินได้ลดลงอย่างต่อเนื่องและตอนนี้ได้ผ่านกลุ่มเมฆ และเห็นทะเลที่ไม่มีที่สิ้นสุดอยู่ข้างล่าง

"ความสูง 6,000 ฟุต ความเร็ว 220 นอต" เสียงของรองกัปตันสั่นเล็กน้อย

แม้ว่ากัปตันจะพยายามควบคุมระดับความสูง แต่เครื่องบินก็ยังคงเข้าใกล้ผิวน้ำทะเลมากขึ้นเรื่อย ๆ ความล้มเหลวของระบบควบคุมทำให้เครื่องบินควบคุมได้ยาก ทำให้ตอนนี้เครื่องบินกำลังถลาลงในมุมกว้าง ด้วยมุมนี้ทำให้ไม่มีทางที่จะสามารถลงจอดในทะเลได้อย่างราบรื่น

ด้วยความเร็วปัจจุบันของเครื่องบินเมื่อสัมผัสผิวน้ำทะเลความต้านทานของน้ำในทะเลจะฉีกเครื่องบินเป็นชิ้นๆทันทีจากนั้นก็จมลงสู่ก้นทะเลอย่างรวดเร็ว ความน่าจะเป็นของผู้โดยสารที่จะรอดชีวิตกับลูกเรือแทบจะเป็นศูนย์!

แต่ทันใดนั้น! ในแนวสายตาของกัปตันในทะเลสีฟ้ามีบางสิ่งปรากฏขึ้นในระยะไกล เมื่อเครื่องบินเข้าใกล้สีเขียวจะค่อยๆขยายใหญ่ขึ้น

"เกาะ!" กัปตันที่รักษาความสงบมาโดยตลอดก็อดไม่ได้ที่จะตื่นเต้น

"อะไรนะ?" ผู้ช่วยกัปตันซึ่งมักจะจ้องมองไปที่เครื่องมาตรวัดเงยหน้าขึ้น

"มีเกาะอยู่ข้างหน้าหากเราสามารถขึ้นฝั่งได้ก็ยังมีโอกาสรอดอยู่!" เห็นได้ชัดว่ากัปตันรู้สึกตื่นเต้นกับการค้นพบนี้และในที่สุดก็มีแสงแห่งความหวังที่ริบหรี่ในสถานการณ์ที่สิ้นหวังสุดขีดนี้

ขณะนี้เครื่องบินอยู่ไม่ไกลจากเกาะ แต่ระดับความสูงของเครื่องบินยังคงลดลงอย่างรวดเร็วทำให้เป็นไปไม่ได้ที่จะลงจอดบนเกาะได้อย่างราบรื่น

ขนาดของเกาะไม่ใหญ่กัปตันต้องควบคุมความสูงของเครื่องบิน เพื่อให้แน่ใจว่าเครื่องบินจะลงจอดบนเกาะเล็กๆนี้แทนที่จะถูกฝังในทะเล

กัปตันเปิดการออกอากาศในห้องโดยสาร "ฉันคือกัปตันพร้อมรับแรงกระแทกจากการลงจอดฉุกเฉิน!"

ผู้โดยสารที่ตื่นตระหนกต่างก็มองไปที่ลูกเรือที่กำลังสาธิตวิธีใช้อุปกรณ์ เฉินโม่มองไปที่หน้าต่างและเห็นว่าทะเลกำลังใกล้เข้ามาเรื่อย หัวใจของเขาเริ่มเต้นอย่างรุนแรงและเลือดก็สูบฉีดอย่างรวดเร็ว พื้นที่ในจิตใจของเขาก็เริ่มขยายอย่างรวดเร็ว!

เครื่องบินกำลังเข้าใกล้เกาะมากขึ้นเรื่อย ๆ ห่างไปเพียงไม่กี่ร้อยเมตร แต่น่าเสียดายที่เครื่องบินยังคงรักษาระดับไม่ได้และกำลังจะตกทะเลเร็ว ๆ นี้ หน้าผากของกัปตันเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อ ในช่วงสุดท้ายก่อนการกระแทกเขาพยายามเชิดหน้าเครื่องขึ้นพร้อมตะโกนคำราม อ๊าาา

ส่วนหางของเครื่องบินกระทบเข้ากับพื้นผิวทะเล แต่ด้วยความเร็วขนาดนี้จึงทำให้น้ำทะเลแข็งราวกับเหล็กหางเครื่องจึงถูกฉีกขาดทันที เครื่องบินสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงจากนั้นทุกคนก็พุ่งไปชนเบาะข้างหน้า

เมื่อส่วนหางฉีกขาดแรงดึงที่มากทำให้ความเร็วของเครื่องบินลดทันที แต่แรงดึงนี้เองก็ยังทำให้มุมของเครื่องบินเริ่มเอียง ปีกซ้ายสัมผัสผิวน้ำทะเลก่อนจากนั้นเครื่องยนต์ที่อยู่ด้านล่างปีกก็แตะน้ำ เพราะแรงดึงนี้จมูกเครื่องก็เริ่มเอียงไปทางซ้ายจากนั้นปีกซ้ายทั้งหมดก็หักภายใต้แรงดึงขนาดใหญ่ ลำตัวทั้งหมดของเครื่องบินเอียงไปในทะเล กัปตันสั่นกลัวเขาปล่อยคันบังคับจากมือจากนั้นเขาทำได้แค่รอรับชะตากรรมของตัวเอง

เครื่องบินหลุดจากการควบคุมโดยสิ้นเชิง เพราะแรงเฉื่อยทำให้ส่วนที่เหลือของเครื่องไถลไปตามผิวน้ำ เศษซากภายในของเครื่องก็ปลิวว่อนไปโดนผู้โดยสาร ในบางครั้งบางคนก็ถึงกับโดนของหนัก บางคนเข็มขัดนิรภัยขาดก็หลุดออกจากเบาะนั่งลอยไปกระแทกเข้ากับผู้โดยสารคนอื่นหรือตัวเครื่อง ทำให้ภายห้องโดยสารทั้งหมดเปื้อนไปด้วยเลือด

ในสถานะการณ์เช่นนี้น่าแปลกที่ เขากลับไม่ตื่นตระหนก เพราะฉากโดยรอบเริ่มช้าลงในสายตาของเขา

ห้องโดยสารทั้งหมดหมุนอย่างช้าๆกระเป๋าเดินทางและหนังสือพิมพ์ก็บินจากซ้ายไปขวาอย่างช้าๆและทุกอย่างรอบตัวก็ช้าลงเรื่อยๆจนเหมือนหยุดนิ่ง

ในที่สุดพื้นที่ก็ขยายออกจนถึงหนึ่งเมตร และดูเหมือนจะถึงขีดจำกัด จนเกิดการเปลี่ยนแปลงใหม่เกิดขึ้น!

ขอบเขตของพื้นที่เริ่มโปร่งใส นอกเหนือจากพื้นที่แล้วยังมีจุดที่มีแสงและความมืดจำนวนนับไม่ถ้วนกระจัดกระจายอยู่รอบ ๆ เหมือนท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว และลูกแสงจ้าก็ลอยออกมาจากดวงดาวเหล่านั้นเข้ามาใกล้เขา แผ่รัศมีลึกลับ

(สมบูรณ์)