ตอนที่ 173-174
ตอนที่ 173 : โหมดใหม่ของหอคอยแห่งการทดสอบ
ที่พบเห็นตรงหน้า คือถุงข้าวสาลีจันทราดาราใบใหญ่!
เซี่ยหยวนถึงกับมึนงง!
ข้าวสาลีจันทราดาราเป็นสิ่งที่จะเติบโตได้ก็ต้องเป็นไปทีละต้น!
ทุกครั้งที่มันปรากฏออกมาย่อมถูกนำส่งตรงเข้าโรงประมูล
และจำนวนนั้นมีเพียงน้อยนิด!
บอกกล่าวตามตรง กับถุงใหญ่เช่นนี้ เซี่ยหยวนแทบไม่เชื่อสายตา!
“รับไป ไม่ใช่ของมีค่าอะไร” ลั่วฉวนเผยเสียงราบเรียบกล่าวออก
ยังไงก็เป็นระบบหามาให้อยู่แล้ว!
ให้ไปก็ไม่ได้รู้สึกอะไรสักเท่าไหร่!
นอกจากนี้วัตถุดิบที่ระบบจัดหามาให้ยังมีคุณภาพสูงล้ำ อีกทั้งยังมีปริมาณมหาศาล!
กล่าวได้ว่าส่วนนี้เป็นการดูแลเจ้าของร้านที่ดีเยี่ยมประการหนึ่ง!
หากเรื่องนี้เซี่ยหยวนได้ทราบ ตัวเขาคงต้องหมดสติล้มลงเป็นแน่!
ร่ำรวยเกินไปแล้ว!
ยิ่งใหญ่มหาศาล!
ควรค่าแก่การนับถือ!
แน่นอนว่าถ้อยคำเหล่านี้ก็ได้เพียงแต่กล่าวภายในใจ
“ความเอื้อเฟื้อของเถ้าแก่ เซี่ยหยวนผู้นี้จะจดจำไว้เป็นอย่างดี!”
ด้วยสูดลมหายใจเข้าลึก เซี่ยหยวนกล่าวออกอย่างหนักแน่น
หากจะกล่าวถึงเพียงนั้น ก็ตอบแทนด้วยการซื้อไวน์หยกเสีย
ตัวเขาคือผู้รักชอบในความถูกต้อง ไม่เช่นนั้นคงไม่อาจเป็นสหายกับหยิงอู๋จี้ได้
กระนั้นด้วยกำลังของเถ้าแก่ ตัวเขาเกรงว่าจะไม่อาจช่วยเหลืออะไรได้
เหมือนว่าโอกาสอันดีคงต้องรอภายหน้าจึงตอบแทนได้
เซี่ยหยวนลอบตัดสินใจเช่นนี้
“ไม่เป็นไร” ลั่วฉวนโบกมือรับอย่างไม่คิดสนใจอันใด
เซี่ยหยวนเก็บข้าวสาลีจันทราดาราอย่างทะนุถนอม
มื้อเช้าก็ทานเสร็จแล้ว ก็ถือว่าได้เวลาทำการของร้านต้นตำรับ
เซี่ยหยวนเลือกสินค้าในร้านแทบทุกอย่าง จากนั้นจึงนำบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปไปใส่น้ำร้อน
ถัดจากนี้คือรอ
ขณะนี้เองที่เสียงฝีเท้าดังมาจากนอกร้าน
หยิงอู๋จี้นำคณะศิษย์เจ็ดคนมาเยือนร้านเหมือนดังเมื่อวาน
“เซี่ยหยวน?” หยิงอู๋จี้ต้องหรี่ดวงตาเล็กน้อยยามพบเห็นเซี่ยหยวนที่คล้ายมาถึงร้านก่อนนานแล้ว
“พี่อู๋จี้ วันนี้ก็มาอีกแล้ว แต่เหมือนจะช้ากว่าเมื่อวานสักเล็กน้อย!” เซี่ยหยวนขณะนี้อารมณ์ดีจึงยิ้มแย้มกล่าวทักทาย
หยิงอู๋จี้ยังเผยแต่สีหน้าเรียบเฉย “ก็ไม่ใช่ช้า เป็นเจ้ามาเร็วเกินไป”
พร้อมกันนี้ หยิงอู๋จี้และคณะจึงได้ตระหนักถึงความเปลี่ยนแปลงภายในร้าน
“หือ? ที่นั่งเล่นเพิ่มขึ้น!” กู่หยุนซีเผยความประหลาดใจ
“และเหมือนพื้นที่ภายในร้านจะใหญ่ขึ้นด้วย!” เจียงเหวินฉางกล่าวเสริม
“ค่ายอาคมมิติในร้านเถ้าแก่น่าทึ่งนัก! ถึงกับปรับเปลี่ยนได้ตามใจ...”
เสียงอุทานจากกลุ่มคนยังคงดังต่อเนื่อง
“เถ้าแก่ ร้านเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่เช่นนี้หมายถึงมีสินค้าใหม่ด้วยหรือไม่?” กู่หยุนซีเอ่ยถามด้วยความตื่นเต้น
ของใหม่?
โหมดทั่วไปของหอคอยแห่งการทดสอบก็น่าจะกล่าวว่าเป็นของใหม่ได้
ลั่วฉวนคิดไปครู่และจึงพยักหน้า “มี”
มีของใหม่จริงหรือนี่?!
กู่หยุนซีและคณะศิษย์ต่างเผยความตื่นเต้น
มีของใหม่เข้ามาในร้านต้นตำรับ!
“เถ้าแก่ อย่างนั้นของใหม่นั้นคืออะไร?” ศิษย์คนหนึ่งกล่าวถาม
“เป็นโหมดใหม่ของหอคอยแห่งการทดสอบ” ลั่วฉวนตอบกลับ
“เป็นโหมดใหม่นี่เอง...”
คนหนึ่งต้องลอบถอนหายใจด้วยความผิดหวัง
มันคงจะดีหากเป็นสินค้ารูปธรรมที่จับต้องได้
แต่กระนั้นความผิดหวังก็เลือนหายกลับกลายเป็นความสงสัย
ไม่ทราบว่าคราวนี้โหมดใหม่ของหอคอยแห่งการทดสอบจะเป็นอะไรกัน?
จากนั้นหยิงอู๋จี้และคณะจึงไปต้มบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป
เพิ่มความเร็วการฝึกฝนสิบเท่านี้ไม่อาจลืมเลือนข้ามไปได้
“ทานกันไปก่อน ข้าขอตัวไปเปิดประสบการณ์กับโหมดใหม่เป็นคนแรก!” เซี่ยหยวนกระตุกยิ้มที่มุมปาก
เขาเลือกที่นั่งก่อนจะนั่งลงและสวมใส่หมวก
ภาพบนหน้าจอปรากฏต่อหน้าพร้อมเข้าสู่ห้วงมิติแห่งการเริ่มต้นที่คุ้นเคย
หยิงอู๋จี้และคณะได้แต่ไปยืนล้อมรับชมด้านหลังเซี่ยหยวน
พวกเขาคิดอยากได้เห็น ว่าโหมดใหม่ที่เถ้าแก่กล่าวถึงคืออะไร
ตอนที่ 174 : แผนที่เหมือนกับโลกจริง!
เมื่อเลือกที่หอคอยแห่งการทดสอบ สภาพรอบด้านจึงกลับกลายเป็นสีดำ
“โหมดใหม่งั้นหรือ?”
เซี่ยหยวนรับชมภาพจำลองอาคารหลังน้อยด้วยความสงสัย
มันเป็นอะไรที่คล้ายเก้าอี้
มันคล้ายกับที่เถ้าแก่ใช้นอนเป็นประจำอยู่หน้าร้าน...
รับรู้ถึงความรู้สึกผิดภายในใจ เซี่ยหยวนจึงกดเลือกเข้าไป
พริบตานี้สภาพแวดล้อมจึงเปลี่ยนแปลง
เซี่ยหยวนพลันได้พบว่าขณะนี้อยู่ในป่า
เบื้องหน้าคือทะเลสาบกว้างใหญ่สุดสายตา
พื้นผิวทะเลสาบสะท้อนแสงแดดเป็นประกายงดงาม ทั้งยังมีมวลปลาแหวกว่ายในผืนน้ำ
มันราวกับสรวงสวรรค์
เซี่ยหยวนงุนงง สภาพแวดล้อมนี้ก็ปกติดี แต่ทำไมถึงรู้สึกว่ามันผิด!
พอคิดให้ดีแล้ว เซี่ยหยวนจึงเลือกลูกโป่งที่ลอยอยู่มุมสายตา
ลูกโป่งตัวเลือกมักปรากฏอยู่มุมของสายตาเสมอ
เมื่อเลือกแล้วย่อมมีตัวเลือกย่อยมากมาย รวมถึงคำแนะนำของโหมดใหม่ด้วย
เซี่ยหยวนพิจารณาอย่างตั้งใจ
“โหมดปัจจุบัน : โหมดทั่วไป”
“คำแนะนำ : ขอให้ผู้เล่นสำรวจด้วยตนเอง”
“ขอผู้เล่นสนุกกับเกม”
เซี่ยหยวนถึงกับนิ่งค้าง
รับชมข้อความสั้นปรากฏในหน้าต่างโปร่งแสง มุมปากเซี่ยหยวนต้องกระตุกอย่างไม่ทราบสาเหตุ
คำแนะนำใดในโลกจะมีประโยชน์เช่นนี้?
สำรวจด้วยตนเองแล้วใครจะไปรู้!
นี่มันเหมือนไม่อธิบายอะไร!
“โหมดใหม่นี้ชักน่าสนใจแล้ว!”
ฝูงชนด้านนอกต่างรับชมหน้าจอโดยตลอด พวกเขายังไม่ทราบว่าควรกล่าวอะไรต่อกันดี
“เถ้าแก่ โหมดทั่วไปนี่คืออะไรกัน?” กู่หยุนซีสูดลมหายใจเข้าลึกพร้อมส่งสายตาสอบถามทางลั่วฉวน
ทุกคนต่างมองตามพร้อมรอคอยคำตอบ
น้ำเสียงลั่วฉวนยังคงราบเรียบ “ดังที่เห็น โหมดทั่วไปก็คือการพักผ่อน ส่วนว่ามีอะไรในโหมดนี้ ไม่คิดว่าค้นหาด้วยตนเองเป็นเรื่องน่าสนใจบ้างหรือไร?”
ผู้คนได้แต่นิ่งค้าง
พวกเขาคิดอยากกล่าวความคิดขณะนี้กันออกมา
กระนั้นนึกถึงตัวตนและกำลังของเถ้าแก่ ที่ทำได้ก็เพียงเก็บความคิดกลืนลงท้องไป
“เถ้าแก่กล่าวก็มีเหตุผล!” เจียงเหวิ่นฉางเผยยิ้มอย่างฝืนตน
ตั้งแต่มาเยือนร้านนี้จนเป็นขาประจำ เป็นผลให้นางทราบนิสัยของลั่วฉวนเป็นอย่างดี
ตราบเท่าที่ไม่แตะต้องล่วงเกินเถ้าแก่ คิดอยากเล่นอะไรก็จงทำไป!
“เป็นแบบนี้! ค่อยน่าสนใจขึ้นมาหน่อย!”
“เถ้าแก่จงเจริญ...”
เรื่องราวก็เป็นเช่นนี้...
พวกเขาได้แต่ต้องกล่าวคำชมออกมาอย่างฝืนใจ
ส่วนว่าโหมดทั่วไปทำอะไรได้ หลังลั่วฉวนได้รับรางวัลเมื่อวาน ระบบก็ส่งข้อมูลให้เขารับรู้ภายในใจเรียบร้อยแล้ว
กระนั้นลั่วฉวนยังไม่มีเวลารับชม เพราะเมื่อคืนเกิดง่วงนอนเสียก่อน
ขณะนี้เขาเองก็เพิ่งอ่านครบถ้วน
โดยสรุปแล้วโหมดทั่วไป มันคือโลกเสมือนจริงของจริง
เว้นแต่ความเสมือนจริง ที่เหลืออื่นใดล้วนไม่ต่างกับโลกจริง!
หรือก็คือมันคือการจำลองโลกจริงให้ผู้เล่นได้ออกสำรวจ
ถูกต้องแล้ว ผู้เล่นจะถูกส่งไปอยู่ในแผนที่เดียวกัน!
ที่แห่งนั้นย่อมมีสมบัติคงอยู่และรอคอยให้ผู้เล่นได้ค้นหา!
แน่นอนว่าโอสถวิเศษใดล้วนมีอยู่!
เคล็ดวิชาฝึกฝน วิชายุทธ์ และอื่นใดอีกมากมายล้วนมีอยู่และสามารถนำมาใช้ในความเป็นจริง!
ด้วยเหตุนี้โหมดทั่วไปจึงเปรียบดังโลกที่ไม่ต่างอะไรกับความเป็นจริง!
ลั่วฉวนไม่คิดบอกกล่าวออกไป สาเหตุหนึ่งก็เพราะเกรงว่าอีกฝ่ายจะไม่เชื่อ...
อย่างไรข้อมูลเหล่านี้ก็ชวนตื่นตะลึงแก่ผู้รับฟังจนเกินไป
หากได้ทราบ สิ่งสำคัญคือพวกเขาจะเชื่อหรือไม่
ตอนที่
