ตอนที่ 165-166

ตอนที่ 165 : นี่ไม่ค่อยดีนัก

ไม่ช้าเหล่าไป่และจี้อู๋ฮุยจึงค่อยเดินเข้าในร้าน

ที่ร้านขณะนี้ไม่มีลูกค้า มีแต่เหยาซือหยานที่นั่งด้านหลังโต๊ะรับเงิน

พบเห็นลูกค้ามาเยือน เหยาซือหยานจึงเร่งรีบทักทาย

“แม่นางเหยา องค์เหนือหัวและข้ามาร้านวันนี้เพื่อซื้อสินค้ากับเล่นเกมเสมือนจริง” เหล่าไป่เผยยิ้ม

เหยาซือหยานพยักหน้ารับพร้อมเรียกเก็บผลึกวิญญาณ

กระบวนการเหล่านี้เป็นไปดั่งลูกค้าขาประจำ

เติมน้ำร้อนเรียบร้อย เหล่าไป่กับจี้อู๋ฮุยค่อยไปรับประทานบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป

ทั้งนี้ยังมีแท่งเครื่องเทศเพิ่มความอร่อย

รับประทานเรียบร้อยจึงปิดท้ายด้วยโคล่าเย็นชื่นใจ

จะมีอะไรดีไปกว่านี้!

สำหรับจักรพรรดิแห่งเทียนชิง จี้อู๋ฮุยอดไม่ได้ที่จะคิดเช่นนี้ออกมา

ของเหล่านี้ควรค่ามารับประทานให้บ่อยเพื่อดื่มด่ำและจดจำ

หากผู้ฝึกตนส่วนใหญ่ในนครจิ่วเหยาได้ทราบเรื่องคงต้องไหลหลั่งเข้ามาเยือนร้านอย่างแน่นอน

นอกจากนี้ มันทำจี้อู๋ฮุยคิดอยากโยนภาระการงานทิ้งเสียให้หมดแล้วกลับมาใช้ชีวิตสุขสบาย

หากทำได้ อย่างนั้นก็คงทำไปนานแล้ว เพราะเรื่องราวไม่อาจทำได้จึงทำได้เพียงพล่ามบ่นอยู่ในใจ

คิดหรือว่าการรับชมนครจิ่วเหยาถูกปกครองและเกิดเรื่องในแต่ละวี่วันเป็นงานอันน่ารื่นรมย์?

จี้อู๋ฮุยต้องยุ่งกับหลายเรื่องราวที่เกิดขึ้นในช่วงนี้โดยตลอด

วันนี้เมื่อตัวเขาและเหล่าไป่มาเยือนร้าน อันที่จริงก็ค่อนข้างยุ่งกันอยู่พอสมควร

“ขอบอกตามตรง อสรพิษมงกุฎทองที่ชั้นสองค่อนข้างยาก มันทำข้าติดอยู่ที่ชั้นนี้มาสามวัน!”

“ฮ่าฮ่า เจ้ามันห่วย! ข้าขึ้นชั้นที่สามได้แล้ว!”

“โหมดท้าทายมีอันใดสนุก? ท้าทายกระจกจึงสนุก ข้าชนะได้แล้วตั้งเก้ารอบ ขณะนี้ใกล้ชนะรอบที่สิบได้แล้ว!”

“ชิ เจ้าก็พูดไป! โหมดทดสอบอย่างไรก็ดีที่สุดหากคิดเพิ่มพูนกำลัง!”

“นั่นไม่ถูก! ต้องเป็นการฝึกสอนทำอาหาร...”

เสียงกลุ่มคนพูดคุยกันดังจากในตรอกด้านนอกร้าน

ชายร่างกำยำห้าคนเดินเข้ามาในร้าน

เป็นโจวหู่และคณะ

แน่นอนว่าครั้งเดินผ่านลั่วฉวนที่หน้าร้าน พวกเขายังไม่ลืมกล่าวทักทายด้วยความนอบน้อม

“หือ? ไม่เคยเห็นหน้า ลูกค้าใหม่หรือ?”

โจวหู่เผยดวงตาเบิกกว้างเล็กน้อยยามพบเห็นเหล่าไป่และจี้อู๋ฮุย น้ำเสียงใคร่สงสัยกล่าวถามออก

พิจารณาจากชุดคนทั้งสอง ตัวตนย่อมไม่ใช่เล็กจ้อย

และแม้ไม่อาจสัมผัสถึงออร่าใด ทว่าเพราะอะไรจึงรู้สึกถึงอาการถูกสะกดข่มก็ไม่ทราบ

มันราวกับคนทั้งสองนี้เป็นผู้ฝึกตนเช่นกัน ทั้งยังไม่ใช่ระดับต่ำเตี้ย!

ดวงตาโจวหู่เผยประกาย ภายในใจขณะนี้อดไม่ได้ที่จะคาดเดา

ตัวเขาไม่อาจทราบตัวตนของเหล่าไป่และจี้อู๋ฮุย

อย่างไรแล้วก็ไม่ใช่ทุกคนที่เคยพบเห็นโฉมหน้าของเหล่าไป่และจักรพรรดิเทียนชิง!

ทหารรับจ้างเช่นโจวหู่ หากเป็นภายใต้สถานการณ์ปกติ ก็เกรงว่าจะไม่มีโอกาสตลอดชั่วชีวิตที่จะได้พบผู้ฝึกตนขอบเขตทดสอบเต๋าด้วยตนเอง

“พวกเราก็ไม่ใช่หน้าใหม่หรอก” เหล่าไป่ส่ายศีรษะ

ที่ร้านต้นตำรับแห่งนี้ ความแตกต่างทางการฝึกฝน ความสูงส่งของตัวตน เหล่านี้ล้วนไม่มี

อย่างไรแล้วไม่ว่าแข็งแกร่งเพียงใด มีหรือจะแข็งแกร่งไปกว่าเถ้าแก่?

ด้วยเหตุนี้บรรดาลูกค้าในร้านต้นตำรับจึงบริการตนเองกันอย่างไม่มีอิดออด

แน่นอนว่าเว้นแต่ลูกค้าใหม่ เป็นหน้าใหม่ที่ไม่ทราบพื้นเพของร้านนี้จึงเป็นพวกไม่รู้ความ...

โจวหู่จึงกล่าว “น่าเสียดายที่ไม่เคยพบกันมาก่อน”

“ท้าทายกระจกที่กล่าวถึงเมื่อครู่คืออะไรงั้นหรือ?” จี้อู๋ฮุยกล่าวถาม

“ว่าอะไร? ไม่ทราบหรือ?” โจวหู่เผยความสงสัย

เหล่าไป่จึงกล่าวอธิบาย “พวกเราสองคนไม่ได้มาเยือนร้านในช่วงหลายวันมานี้ ได้ยินว่ามีของใหม่ที่เพิ่งเข้าร้านไม่น้อย”

โจวหู่และคณะจึงพยักหน้ารับ

เป็นเช่นนี้นี่เอง

ตอนที่ 166 : ยากจะเลือก

โจวหู่กล่าวอธิบาย “ก็เป็นดังนามของมัน ท้าทายกระจกคือการต่อสู้กับร่างจำแลงของตนเอง”

“และร่างจำแลงนั้นจะคัดลอกความสามารถโดยสมบูรณ์ รวมถึงอาวุธด้วย” หนึ่งในกลุ่มคนกล่าวเสริม

เหล่าไป่และจี้อู๋ฮุยนิ่งงันไป ดวงตาขณะนี้เริ่มเผยประกายแห่งการต่อสู้

สำหรับผู้ฝึกตนที่ขอบเขตพลังสูงส่ง และผู้ฝึกตนที่มีขอบเขตพลังต่ำเตี้ย ความคืบหน้าทางการฝึกฝนนั้นแตกต่างกันอย่างไม่อาจประมาณนับ

ด้วยศึกที่ใช้ร่างจำแลงตนเอง ย่อมเป็นตัวเลือกอันวิเศษสำหรับใช้ฝึกฝน

พร้อมกันนี้ยังจะได้ทราบส่วนที่ขาดตกบกพร่องไประหว่างการต่อสู้ด้วย

และยังมีเรื่องการส่งเสริมพื้นฐานการฝึกฝน

นี่ราวกับยิงปืนนัดเดียวได้นกสามตัว!

ของดีเช่นนี้จะมีก็แต่ที่ร้านต้นตำรับเท่านั้น!

“เช่นนั้น พวกเราไปหาที่นั่งเล่นกันแล้ว” เหล่าไป่เผยยิ้ม

เหล่าไป่และจี้อู๋ฮุยแทบไม่อาจอดกลั้นที่จะได้ลองเล่น

“ฮ่าฮ่า ไปเลย พวกเราขอตัวไปจัดการบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปก่อน!” โจวหู่หัวเราะรับ

ทานบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปก่อนเข้าเล่นโลกเสมือน นั่นจึงเป็นเรื่องปกติที่ควรทำของลูกค้าประจำของร้าน

เหล่าไป่และจี้อู๋ฮุยไปสวมใส่หมวก ภาพฉากที่ปรากฏเบื้องหน้าสว่างวูบ

เมื่อปรากฏอีกครั้งจึงเป็นห้วงมิติแห่งการเริ่มต้นโฉมใหม่

สองลูกโป่งที่แตกต่างกันได้ลอยค้างอยู่กลางอากาศ

“ลองเล่นระบบฝึกสอนทำอาหารที่เถ้าแก่บอกไว้ก่อนดีไหมนะ?”

รับชมลูกโป่งที่แสดงให้เลือกรูปครัว เหล่าไป่พึมพำกับตนเอง

ถัดจากนั้นเขาจึงหันมองลูกโป่งรูปหอคอยแห่งการทดสอบ

ผ่านไปครู่เขาก็ยังตัดสินใจไม่ได้ว่าควรเล่นอันใดก่อนดี

นี่คือการยากตัดสินใจ

ทางด้านจี้อู๋ฮุยก็ไม่ต่างกัน ตัวเขากำลังลังเล!

ต้องกล่าวว่าคนทั้งสองเป็นสหายร่วมศึกกันมานาน ดังนั้นความคิดอ่านจึงแทบจะคล้ายกัน

ผ่านไปหลายนาทีเหล่าไป่ค่อยตัดสินใจได้

เขาเลือกฝึกสอนทำอาหารก่อน!

เมื่อเลือกที่ลูกโป่งห้องครัว เหล่าไป่จึงได้ตระหนักว่าตนเองปรากฏในห้องครัวหน้าตาประหลาดเข้าแล้ว

ด้วยประสบการณ์จากหอคอยแห่งการทดสอบ ดังนั้นจึงเตรียมใจรับเรื่องราวไว้ก่อน สีหน้าเหล่าไป่ยังเผยแต่อาการสงบ

เบื้องล่างสายตามันมีตัวเลือกปรากฏ

เหล่าไป่พยักหน้ารับ

ทันใดนี้หน้าต่างโปร่งแสงจึงปรากฏต่อหน้า

เป็นรายการอาหารนับไม่ถ้วนแสดงให้เลือก

เหล่าไปเบิกตากว้างรับชม แทบทั้งหมดเป็นอาหารที่ไม่เคยได้ยินชื่อเสียงมาก่อน อีกทั้งระดับยังสูงล้ำจนน่าตกใจ

หากทำการเลือกสุ่มอาหารสักจานหนึ่ง ต่อให้ตัวเขาเป็นขอบเขตทดสอบเต๋าระดับที่เก้า ก็ยังเกรงว่าอาจจะพบเจออะไรยิ่งใหญ่ที่สะกดข่มเข้าให้!

เหล่าไป่เลือกหาพลางครุ่นคิด

เขาทราบกฎของระบบฝึกสอนทำอาหารดี แต่ละคนสามารถเลือกเรียนรู้ได้หนึ่งอย่างต่อวัน

ไม่ช้าเหล่าไป่จึงตัดสินใจเลือกได้

เขาเลือก “สัตว์โลกย่างถ่าน” ที่ลั่วฉวนเคยรับชมไปก่อนหน้านี้

สัตว์โลก เพียงชื่อก็ทรงอำนาจเป็นล้นพ้นแล้ว

ตามคำแนะนำของวัตถุดิบอาหาร สัตว์โลกคือสิ่งมีชีวิตที่มีเจตจำนงการทำลายและให้กำเนิดโลก

ดาวเคราะห์ทั่วไปจะเป็นได้เพียงแค่อาหารของสัตว์โลก

แม้ไม่ทราบว่าดาวเคราะห์คืออะไร เหล่าไป่ก็พอคาดเดาในใจได้

นั่นย่อมต้องเป็นดวงดาวบนฟากฟ้า!

กินดวงดาวเป็นอาหาร เช่นนั้นสัตว์โลกนี้แข็งแกร่งทรงอำนาจเพียงใด?!

ที่ชวนตื่นตะลึงที่สุด คือสิ่งมีชีวิตอะไรถึงกับต้องกินดวงดาวเป็นอาหาร

เรื่องนี้ไม่เคยพบเจอหรือได้ยินมาก่อน!

นั่นจึงเป็นสาเหตุให้เหล่าไป่เลือกอาหารจานนี้

เลือกเรียบร้อย เหล่าไป่จึงได้ทราบว่าตนเองกลายเป็นชายชุดดำผู้หนึ่ง

สายตาขณะนี้รับชมรอบด้านด้วยความตั้งใจ

สภาพแวดล้อมเป็นอย่างที่เขาไม่เคยพบเห็นมาก่อน มันราวกับอยู่ในห้วงความมืดอันว่างเปล่า

ที่ระยะไกลห่าง มันมีดวงดาวเคลื่อนคล้อยเชื่องช้าโดยรอบ

ที่ไกลห่างออกไป มองภาพรวมมันคือดวงดาวนับไม่ถ้วนที่ส่องประกาย!