ตอนที่แล้วL.P.T ตอนที่ 97 ข้ามกำแพง
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปL.P.T ตอนที่ 99 ผู้ช่วย

L.P.T ตอนที่ 98 หลบหนี


อาคารที่กำลังพังทลายนี้ถูกสังเกตเห็นได้อย่างรวดเร็ว ทันใดนั้นคนขี้ขลาดบางคนก็ตะโกนออกมาด้วยความหวาดกลัวในขณะที่บางคนที่ฉลาดกว่าก็จะรีบวิ่งออกไปอย่างรวดเร็วจากพื้นที่อันตรายนี้

"ขอบคุณพระเจ้า ฉันพึ่งรอดพ้นจากการถูกระเบิดเละแต่ตอนนี้ฉันกลับกำลังจะเผชิญกับการถูกบดขยี้จนตาย" ซาโต้ ผู้ซึ่งรอดพ้นจากวิกฤตการระเบิดโดยบังเอิญก็ใบหน้าซีดอีกครั้งเมื่อเห็นตึกที่พังยับกำลังจะถล่มมาตรงหน้าเขา

แม้ว่าเมื้อกี้นี้เขาจะไม่ถูกระเบิดโดยตรงแต่แรงอัดอากาศที่มาจากแรงระเบิดนั้นก็ทำให้เขากระเด็นพุ่งออกมาจากหน้าต่างและกระแทกเข้ากับพื้นอย่างรุนแรงทำให้เขาอาการไม่ค่อยดีนัก

ในตอนนี้เขาได้รับบาดเจ็บที่ผิวและกล้ามเนื้อมากมายทั่วร่างกายเขาแถมอวัยวะภายในของเขาน่าจะได้รับบาดเจ็บมาก  โดยรวมแล้วตอนนี้ร่างกายของเขาเจ็บปวดไปหมดและเขายังอาเจียนเลือดออกมาจากปากของเขา ทำให้ตอนนี้เขาล้าและไม่มีแรงเลย

และนี่คือผลลัพธ์ที่ดีที่สุดแล้วเพราะซูแบทได้ใช้โล่ลมกรดเพื่อป้องกันผลกระทบส่วนใหญ่จากข้างหลังเขา ตอนนี้ซูแบทม่ได้รับบาดเจ็บเพียงเล็กน้อยและปีกข้างหนึ่งก็ห้อยลงบนพื้นอย่างอ่อนแรงเห็นได้ชัดว่ามันหัก

แต่ซาโต้ก็ไม่ได้มีความตื่นตระหนกในใจของเขาอะไร ถ้าเขาเปลี่ยนไปก่อนหน้านี้เขาอาจทำได้แค่เฝ้ารอความตาย แต่ตอนนี้เขายังมีไพ่ในมือที่สามารถช่วยชีวิตได้แล้ว

"ออกมาช่วยที คิเรอิฮานะรีบใช้ทักษะสนามหญ้ารักษาฉันกับซูแบทที" หลังจากซาโต้ช่วยซูแบทดูปีกที่หักของเขาแล้วเขาก็เรียกคิเรอิฮานะออกมา จากนั้นก็สั่งการเธออย่างรวดเร็ว

ใช่แล้ว ทางรอดของซาโต้และซูแบทในตอนนี้ก็คือ คิเรอิฮานะ ด้วยพลังในการรักษาของคิเรอิฮานะ เขาและซูแบทยังคงมีความหวังว่าจะออกจากที่นี่ได้อย่างปลอดภัย

คิเรอิฮานะรู้ว่าสถานการณ์ในตอนนี้เป็นเรื่องเร่งด่วนมาก เธอเลยรีบแสดงทักษะสนามหญ้าภายในระยะสองเมตรที่ซาโต้และซูแบทอยู่ทันที ในสนามหญ้านี้ซาโต้และซูแบทรู้สึกเหมือนกำลังแช่ตัวในอ่างน้ำร้อน อาการบาดเจ็บบนร่างกายของพวกเขาเริ่มหายอย่างรวดเร็ว

เพียงไม่กี่วินาทีซาโต้และซูแบทก็รู้สึกได้ว่าความเจ็บปวดบนร่างกายของพวกเขาลดลงอย่างรวดเร็วและร่างกายของพวกเขาก็สามารถเคลื่อนไหวได้อีกครั้ง

ตอนนี้เมื่อร่างกายของเขาสามารถเคลื่อนไหวได้อีกครั้งแล้ว ซาโต้รีบเก็บซูแบทและคิเรอิฮานะไว้ในลูกบอลจากนั้นก็รีบถอยกลับไปยังพื้นที่ปลอดภัยเช่นเดียวกับคนอื่นๆ

เมื่อร่างกายของซาโต้ดีขึ้นและสามารถเคลื่อนไหวได้อีกครั้งทั้งอาคารก็เริ่มแกว่งและเอียงมากขึ้นเรื่อยๆ มันรู้สึกเหมือนกับว่าจะพังลงในไม่ช้านี้

"ช่วยด้วย ช่วยหนูด้วย" เมื่อซาโต้กำลังจะออกไปก็มีเสียงขอความช่วยเหลือส่งมาถึงเขา

เมื่อได้ยินเสียงของความช่วยเหลือที่แสนอ่อนแอนี้ ซาโต้ก็อดไม่ได้ที่จะหยุดและมองไปตามทิศทางของเสียงนั้น

เมื่อตามทิศทางของเสียงไปเขาก็ได้เห็นเด็กหญิงตัวเล็กๆอายุประมาณเจ็ดหรือแปดขวบนอนอยู่บนพื้น กระจกชิ้นยาวแทงเข้าไปติดอยู่ที่หน้าอกของเธอและใต้พื้นที่เธอนอนอยู่ก็เต็มไปด้วยเลือดสีแดงของเธอ

จะช่วยดีรึปล่าว? เมื่อเห็นอาคารกำลังจะพังทลายลงมา ซาโต้ก็ต่อสู้กับจิตใจของเขาอยู่พักหนึ่ง ในท้ายที่สุดความรู้สึกผิดชอบชั่วดีภายในของเขาก็ชนะ มะนได้หยุดไม่ให้เขาหนีต่อไปและให้เขาไปช่วยเด็กคนนั้น

"คิเรอิฮานะรีบใช่ทักษะสนามหญ้า" ซาโต้รีบเดินไปที่ด้านข้างของเด็กหญิงก่อนจะปล่อยคิเรอิฮานะอีกครั้งจากนั้นสั่งให้เธอไใช้ทักษะ ในขณะที่เขารีบเอาน้ำยาฆ่าเชื้อออกมาและรีบใช้ผ้าก๊อซมาทำแผลให้เด็กคนนี้

“อดทนไว้ อีกไม่นานก็ไม่เจ็บแล้ว” ซาโต้พูดกับเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆที่ตอนนี้กำลังหน้าแดงก่ำในสนามหญ้าเขียวขจีจากนั้น เขาก็รีบดึงเศษแก้วที่แหลมคมออกจากตัวเธออย่างรวดเร็ว และรีบฆ่าเชื้อให้แผลก่อนจะเอาผ้าก๊อซมาปิดปากแผลของเด็กคนนี้

หลังจากที่ซาโต้ทำแผลของเด็กหญิงตัวน้อยเสร็จแล้ว ตึกก็ใกล้จะถล่มใส่พวกเขาเต็มทน ทันใดนั้นหลังจากการสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงตึกก็ได้ถล่มลงมาอย่างรวดเร็ว

“นี้มันจะจบแล้วเหรอ?” เมื่อมองไปที่อาคารสูงเบื้องหน้าเขา ซาโต้ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกหมดหวังในเวลานี้ เขารู้ว่ามันสายเกินไปแล้วที่จะหนีออกไปแถมเขายังต้องแบกเด็กคนนี้ไว้บนหลังอีก

เสียใจ? ซาโต้ถามตัวเองในใจตอนนี้และก็ใช่เขาเสียใจนิดหน่อยในตอนนี้

อย่างไรก็ตามซาโต้ก็ถามตัวเองอีกว่าหากเขามีโอกาสเลือกอีกครั้งเขาจะยังคงช่วยเด็กหญิงตัวเล็กๆไว้ไหม แต่เขาก็รู้ดีว่ายังไงเขาก็จะช่วยเธอหากเขาไม่ช่วยชีวิตเธอ แม้ว่าเขาจะรอดชีวิตไปแต่เขาก็จะมีชีวิตเหมือนชาติที่แล้วที่เต็มไปด้วยความเสียใจแน่นอน และนั้นเป็นสิ่งที่เขาไม่หวังจะเห็นมันมากที่สุด

แน่นอนว่าซาโต้ยังไม่ยอมแพ้จนกว่าจะถึงวินาทีสุดท้าย เขาเก็บคิเรอิฮานะไปจากนั้นก็อุ้มเด็กหญิงตัวเล็กคนนี้ที่เสียเลือดมากเกินไปและยังอ่อนแอมากๆเพื่อหนีออกจากจุดปะทะของตึกให้มากที่สุด

ในที่สุดหลังจากวิ่งอย่างหนักไปหลายนาทีเขาก็พาเด็กหญิงตัวเล็กคนนี้ออกจากพื้นที่ถล่มของอาคารได้สำเร็จอย่างน่าอัศจรรย์

อย่างไรก็ตามไม่ใช่เรื่องน่าอัศจรรย์ที่ตึกนั้นไม่ได้บดขยี้ซาโต้และเด็กหญิงให้ตาย เพราะเมื่อซาโต้ไปถึงที่ปลอดภัยแล้วมองย้อนกลับไป สายตาของเขาก็แสดงความไม่เชื่ออย่างรุนแรงออกมาทันที

บนท้องฟ้าเหนือตึกมีเด็กผู้หญิงผมสีดำที่สวยงามกำลังลอยอยู่บนนั้น ในเวลานี้มีฟูดินและเซอไนท์อยู่ด้วยกันกับเธอ

ในขณะนี้หญิงสาวผมสีดำฟูดินและเซอไนท์ที่ด้านซ้ายและขวาของเธอกำลังปกคลุมไปด้วยประกายของพลังจิตสีน้ำเงินและความผันผวนของพลังจิตที่ทรงพลังอย่างมากก็แผ่ออกมาจากร่างกายของพวกเขา

ในเวลานี้ตึกที่เอนลงมากำลังถูกปกคลุมด้วยพลังของโปเกมอนทั้งสองตัวนั้น

เห็นได้ชัดว่าอาคารสูงไม่ได้ถล่มลงมาเป็นเวลานานแล้ว เพราะมันเป็นผลมาจากเด็กผู้หญิงผมสีดำคนนี้และโปเกมอนสองตัวที่อยู่รอบตัวเธอ จริงๆแล้วพวกเขาอาศัยพลังจิตของตัวเองในการแบกรับน้ำหนักมหาศาลนี้

"บ้าไปแล้ว~ นี่มันทรงพลังเกินไปแล้ว!" เมื่อมองดูเด็กสาวผมสีดำและโปเกมอนสองตัวที่อยู่ข้างๆเธอใช้พลังจิตเพื่อแบกอาคารที่เอียงทั้งหลังและดึงมันกลับไปยังตำแหน่งเดิมด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า ซาโต้ก็ตกใจจนแทบคุมสติไม่อยู่

ไม่ใช่แค่ซาโต้เท่านั้น แต่ทุกคนที่เห็นฉากนี้ต่างก็แสดงสีหน้าตกใจเหมือนกัน

"ฮึ่ม! พวกคุณกำลังทำอะไรอยู่รีบช่วยด้วยสิ โปเกมอนของฉันและฉันไม่สามารถแบกมันได้นานเกินไปนะ!" แต่ในไม่ช้าเสียงอันเย็นชาก็ดังขึ้นมากจากในจิตใจของพวกเขาทำให้พวกคนที่ตกตะลึงรีบถอยออกไปอย่างรวดเร็ว

ในวินาทีถัดมา เทรนเนอร์จำนวนมากที่ได้สติก็แสดงความตื่นเต้นบนใบหน้าของพวกเขา แล้วรีบทำตามคำสั่งของเด็กสาวผมดำที่ลึกลับคนนี้ พวกเขารีบปล่อยโปเกมอนของพวกเขาทีละคนแล้วสั่งให้ช่วยเด็กสาวผมดำจัดการอาคารอีกครั้ง

โปเกมอนธาตุหินจำนวนมากทำงานร่วมกันเพื่อใช้พลังงานของธาตุหินเพื่อสร้างเสาหินที่ดูแข็งจำนวนมากและโปเกมอนต่อสู้ที่ทรงพลังบางตัวก็แบกเสาหินขนาดใหญ่เหล่านี้ร่วมกับโปเกมอนตัวอื่นๆ ไม่นานตึกก็ไม่มีวี่แววว่าจะถล่มลงมาแล้ว

ในที่สุดหลังจากความพยายามร่วมกันของกลุ่มเทรนเนอร์และโปเกมอนของพวกเขาในที่สุดอาคารทั้งหมดก็ได้รับการแก้ไขชั่วคราว

หลังจากอาคารสูงทรงตัวชั่วคราว เทรนเนอร์พันธมิตรจำนวนมากที่ได้รับคัดเลือกก็รีบส่งโปเกมอนเข้าไปในอาคารสูงเพื่อช่วยเหลือผู้คนที่อยู่ภายใน

"เห้อ~ ในที่สุดมันก็จบแล้ว" เมื่อเห็นว่าอาคารสูงได้รับการแก้ไขและผู้คนในพันธมิตรเริ่มทำการอพยพประชาชนและรักษาผู้บาดเจ็บ ในที่สุดความตึงเครียดของซาโต้ก็คลายลงและเขาจะปล่อยเด็กผู้หญิงคนนี้ลงไปจากหลังของเขา ก่อนที่จะส่งเธอไปยังหน่วยกู้ภัยพันธมิตร ก่อนที่จะแอบออกไปอย่างเงียบๆ

"คุณคะ คือแม้ว่ามันค่อนข้างจะเห็นแก่ตัวแต่โปรดช่วยพวกเราก่อนได้ไหมคะ? ที่นี้มีคนบาดเจ็บเยอะมากเกินไปคุณสามารถให้คิเรอิฮานะของคุณช่วยพวกเราได้ไหม?" อย่างไรก็ตามเมื่อซาโต้กำลังจะไปคุณจอยก็ได้มาหยุดเขาไว้ก่อน

เนื่องจากมีผู้ได้รับการช่วยเหลือจากอาคารสูงมากขึ้นเรื่อยๆ แถมพวกเขาหลายคนก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสและต้องได้รับการรักษาทันที อย่างไรก็ตามตอนนี้มีเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ไม่เพียงพอที่จะดูแลพวกเขาได้ทั้งหมด

และซาโต้ผูที่เกือบจะสละชีวิตของตัวเองเพื่อช่วยชีวิตเด็กหญิงคนนึงในตอนนั้น ก็มีหลายคนที่ได้เห็นเหตุการณ์นั้นพอดีและในหมู่พวกเขายังเห็นคิเรอิฮานะของซาโต้ได้ใช้ทักษะสนามหญ้าเพื่อช่วยเหลือเด็กหญิง และคุณจอยก็เป็นหนึ่งในคนที่เห็นเหตุการณ์นั้นเช่นกัน

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าในสายตาของคุณจอย ซาโต้ที่มีโปเกมอนสำหรับช่วยชีวิตนั้นมีคุณค่าและน่าไว้วางใจ ดังนั้นเทรนเนอร์ที่มีพลังในการรักษาอย่างซาโต้จึงถูกเชิญให้เข้าร่วมชั่วคราว

ฟูดิน

เซอไนท์

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด