ตอนที่แล้วตอนที่ 119-120
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 123-124

ตอนที่ 121-122


กำลังโหลดไฟล์

ตอนที่ 121 : วิธีเปิดโหมดเพิ่ม

หลายคนต่างเป็นชนชั้นสูงย่อมมีภูมิความรู้เป็นอย่างดี

ลั่วฉวนสามารถก้าวเดินออกจากเส้นทางมิติอย่างมั่นคง ดังนั้นกำลังย่อมไม่ใช่สิ่งที่ปรามาสได้

กลุ่มคนต่างเผยสายตานับถือไปยังลั่วฉวน

ผู้แข็งแกร่งควรค่าแก่การยกย่องไม่ว่าที่ใด

“เถ้าแก่กลับมาแล้ว” กู่หยุนซีกล่าวคำเสียงเบา

“เถ้าแก่ ทราบหรือไม่ว่าพวกเราต้องรอกันตรงนี้นานเพียงใด?” เจียงเหวิ่นฉางอดไม่ได้ที่จะกลอกตา

ลั่วฉซนจึงตอบ “ยี่สิบสามนาทีกับอีกยี่สิบวินาที”

คนทั้งเจ็ดถึงกับนิ่งงัน

ด้วยทั้งเจ็ดคนไม่พูดกล่าวอันใด ลั่วฉวนจึงเดินไปเปิดร้าน

ร้านต้นตำรับมีอุปกรณ์รักษาความปลอดภัยจากทางระบบ ดังนั้นหากเถ้าแก่ไม่อนุญาต แม้เป็นขอบเขตนักบุญก็ไม่อาจบุกเข้าไปได้

ด้วยเหตุนี้กลุ่มคนจึงค่อยได้เข้าร้าน

เหยาซือหยานกำลังรอคอยที่ด้านหลังโต๊ะอยู่นานไม่น้อย ดวงตาต้องเผยประกายยามพบเห็นลั่วฉวนกลับมาถึง

ลั่วฉวนส่งมื้อเช้าให้เหยาซือหยานด้วยสีหน้าเรียบร้อย พร้อมกันนี้ยังเกิดความสงสัยขึ้นภายในใจ

ทำไมรู้สึกเหมือนตนเองเป็นเสมียนร้าน?

หากให้เหยาซือหยานเรียนรู้วิธีทำครัว อย่างนั้นก็ไม่ต้องออกไปซื้อกินทุกวี่วันแล้วกระมัง?

และในร้านก็มีครัวอยู่ไม่ใช่หรือยังไง?

นอกจากนี้แล้ว ตอนรับเหยาซือหยานเข้าทำงาน เขายังคล้ายมีเจตนาให้นางทำครัวด้วยหรือไม่ใช่?

ลั่วฉวนหันมองทางเหยาซือหยานก่อนจะตัดสินใจอยู่ภายใน

ด้วยเหตุผลใดไม่ทราบ เหยาซือหยานที่กำลังอิ่มเอมกับมื้อเช้ากลายเป็นรู้สึกหนาวสันหลัง

นางขมวดคิ้ว หันมองรอบ ก่อนจะพบว่าไม่มีใดผิดปกติ

ถัดจากนั้นจึงค่อยทานมื้อเช้าต่อ

พร้อมกันนี้ นางยังไม่ลืมกล่าวทักทายลูกค้าที่เข้าร้าน “ยินดีต้อนรับ ข้าเหยาซือหยาน เป็นเสมียนประจำร้านแห่งนี้ หากมีคำถามใดก็มาถามได้”

ลูกค้าทั้งสี่ย่อมไม่กล้า

เพราะมู่หรงไห่เถิงได้บอกพวกเขาแล้ว ว่าเหยาซือหยานมีตัวตนเช่นไร

สัตว์อสูรราชวงศ์ แม้ขณะนี้ดูธรรมดา แต่นั่นก็เพียงแต่ภายนอก หากยั่วยุนางก็เกรงว่าจะตกตายเมื่อใดและเพราะอะไรก็ไม่ทราบแล้ว

“สวัสดีพี่ซือหยาน” คนทั้งสี่กล่าวทักทายอย่างเรียบร้อย

เหยาซือหยานยิ้มรับ

กับเด็กมีมารยาท นางย่อมประทับใจ

“มาทางนี้ ให้ข้าแนะนำร้านต้นตำรับให้” กู่หยุนซีเผยยิ้มกล่าวออก

เมื่อได้เข้ามาในร้าน ในที่สุดนางค่อยรู้สึกฟื้นคืนกำลังวังชา

พร้อมเข้ารับหน้าที่แทนเหยาซือหยานโดยทันที

และเหยาซือหยานก็ไม่ได้ใส่ใจที่โดนแย่งงาน กระทั่งยินดีด้วยซ้ำ

“ใช่ ใช่ ทางนี้” เจียงเหวิ่นฉางพยักหน้ารับ “คงไม่ทราบว่าของในร้านเถ้าแก่วิเศษเพียงใด ให้ข้าบอกกล่าว!”

ถัดจากนั้น คนทั้งสองจึงนำกลุ่มสี่คนไปยังชั้นวางสินค้า

รับชมกลุ่มคนเดินไปมาในร้าน มู่หรงไห่เถิงอดไม่ได้ที่จะเผยยิ้มพลางส่ายศีรษะ

นางหันไปกล่าวกับลั่วฉวน “เถ้าแก่คงไม่ว่าอะไรกระมัง?”

ลั่วฉวนพยักหน้ารับ “ร้านค่อยมีชีวิตชีวาดี”

กล่าวคำจบ ลั่วฉวนจึงไปนั่งที่เครื่องเล่นพร้อมเข้าสู่หอคอยแห่งการทดสอบ

แม้ตัวเขาทำตัวเป็นปลาตากแห้งมาสองสามวันแล้ว ทว่ายังไม่ใช่ลืมเลือนที่จะบุกโหมดปกติชั้นที่สามของหอคอยแห่งการทดสอบ!

ความคืบหน้าเช่นนี้ กล่าวได้ว่านำหน้าที่สุดแล้ว!

กระทั่งเหยาซือหยานยังเพิ่งถึงชั้นที่สาม!

ลำพังเพียงเรื่องนี้ ก็เป็นการบ่งบอกแล้วว่าพรสวรรค์ของลั่วฉวนยอดเยี่ยมเพียงใด!

ครั้งยังอยู่ที่โลก ลั่วฉวนก็สามารถเป็นผู้เล่นชั้นแนวหน้าของเกมออนไลน์ทันทีที่เปิดตัวแล้ว

หอคอยแห่งการทดสอบ ก็แค่เกมที่พิเศษเล็กน้อยสำหรับลั่วฉวน...

ครั้งหนึ่งลั่วฉวนเคยถามระบบ ว่าจะเปิดโหมดความยากทั้งสี่ที่เหลือได้อย่างไร

ตามที่ระบบตอบกลับมา โหมดยากนั้นจะเปิดออกก็ต่อเมื่อผ่านโหมดปกติประจำชั้นไปได้

.

แต่ละชั้นจะเทียบเท่าขอบเขตพลัง ดังนั้นกฎนี้จึงไม่ค่อยเป็นมิตรกับผู้เล่นสักเท่าใดนัก

โหมดทั้งสามที่เหลือย่อมพอคาดเดาได้

ชั้นที่สูงที่สุดซึ่งผู้เล่นหอคอยแห่งการทดสอบไปถึงขณะนี้ เป็นเพียงชั้นที่สาม...

ตอนที่ 122 : หอคอยชั้นที่สาม

หอคอยแห่งการทดสอบโหมดท้าทาย แผนที่และศัตรูของแต่ละชั้นจะแตกต่างออกไป

ชั้นแรกคือทุ่งหญ้า ศัตรูคืออสูรหมาป่าสีม่วงที่ขอบเขตหลอมกายระดับสูงสุด

ชั้นที่สองคือป่า ศัตรูเป็นอสรพิษมงกุฎทองที่ขอบเขตสัมผัสวิญญาณระดับสูงสุด

ชั้นที่สามคือโกรกธารซึ่งมีแต่ก้อนหินแปลกประหลาด ศัตรูคือเสือดาวเงาที่ซ่อนเร้นตัวเก่ง!

กำลังนั้นก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน เป็นขอบเขตโชคชะตาระดับสูงสุด

กำลังขณะนี้ของลั่วฉวน ก็อยู่ขอบเขตโชคชะตาระดับสูงสุดเช่นกัน

แม้เกินกำลังเดิมที่มี กระนั้นก็ไม่ใช่เกินมือลั่วฉวน เขาสามารถควบคุมได้เป็นอย่างดี!

ขณะนี้ลั่วฉวนยืนนิ่งท่าทีผ่อนคลาย กระนั้นความจริงแล้วประสารทสัมผัสได้แผ่ขยายออกโดยรอบ!

ฟึ่บ!

เสียงฉีกกระชากอากาศดังขึ้น

ทางด้านข้างของลั่วฉวน เดิมนั้นว่างเปล่า ขณะนี้ภาพเกิดความบิดเบี้ยว เสือดาวตัวหนึ่งปรากฏพร้อมเข้าโจมตี!

ขนของเสือดาวค่อนข้างแปลก มันราวกับสะท้อนแสงได้

นี่คือความสามารถอันเป็นเอกลักษณ์ของเสือดาวเงา ซ่อนเร้นร่างกาย!

เผชิญหน้าการโจมตี ลั่วฉวนถอยเท้ากลับราวกับคาดเดาไว้อยู่ก่อนแล้ว

ฝีเท้าเคลื่อนตัว หลบเลี่ยงการโจมตีง่ายดาย

พร้อมกันนี้มีดสั้นในมือยังเผยประกายแสงเย็นเยียบทิ่มแทงใส่เสือดาวเงา

เสือดาวเงาค่อนข้างมีร่างที่ยืดหยุ่น ร่างนั้นบิดตัวกลางอากาศอย่างที่ไม่น่าเป็นไปได้ การโจมตีของลั่วฉวนต้องพลาดไป

ลั่วฉวนเมื่อลงมือ อากาศทางด้านหลังพลันบิดเบี้ยว เสือดาวเงาอีกตัวหนึ่งปรากฏพร้อมโจมตีใส่!

ด้วยดวงตาหรี่เล็ก ขณะนี้เขาต้องต้านรับการโจมตีอย่างไม่อาจหลบเลี่ยง

พร้อมกันนี้มีดสั้นในมือยังตวัดเข้าใส่เสือดาวตัวที่สองจนเรียกเลือดสาดกระเซ็นเบ่งบานเต็มพื้น!

เสียงร้องคำรามดังขึ้น

บาดแผลปรากฏที่ใบหน้าเสือดาวเงา ดวงตานั้นแทบจะถูกเฉือนออก!

ลั่วฉวนอดไม่ได้จนเผยยิ้มออกมา

แขนด้านขวาของเขามีรอยแผลอยู่ โลหิตสีแดงกำลังหลั่งออกเป็นสาย

เมื่อครู่คือการเผชิญหน้าต่อความตายและตอบสนองในฉับพลัน จึงเป็นผลให้แขนของเขาต้องเกิดบาดแผลอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยง

เรื่องดีก็คือเขาสามารถตอบโต้มันกลับได้อย่างสาหัส!

การมองเห็นของเสือดาวเงาขณะนี้เลวร้าย ความสามารถทางการต่อสู้ย่อมลดลงอย่างมหาศาล

กระนั้นเสือดาวเงาอย่างไรก็มีเปรียบกว่า

ด้วยแขนข้างหนึ่งของลั่วฉวนไม่อาจใช้งานได้ดีดังเคย ขณะนี้ความสามารถต่อสู้โดยรวมถึงกับหายไปหลายส่วน

ปะทะกับเสือดาวเงาทั้งสองอยู่หลายครั้งครา ผลลัพธ์ก็ไม่ผิดจากที่คาดคิด

ลั่วฉวนถูกสังหาร และเสือดาวเงาถูกเขาสังหารไปได้ตัวหนึ่ง

“สภาพวันนี้ไม่ค่อยดีเลย คงต้องพอแค่นี้”

ลั่วฉวนกล่าวกับตนเองพลางถอดหมวก

แน่นอนว่าพอเห็นกลุ่มคนรายล้อมตนเองอยู่ก็อดไม่ได้จะที่ชะงักไป

“มาล้อมทำอะไรกัน?” ลั่วฉวนขมวดคิ้วเล็กน้อยเอ่ยคำเสียงราบเรียบ

“เถ้าแก่ สัตว์อสูรที่เถ้าแก่จัดการไปเหมือนพวกเราไม่เคยเห็น” กู่หยุนซีเอ่ยคำ

“ใช่แล้ว เถ้าแก่ตอนนี้อยู่ชั้นไหนกัน?” เจียงเหวิ่นฉางกล่าวถาม

ลั่วฉวนจึงตอบ “ชั้นที่สาม”

“โอ้!” ดวงตาคนทั้งสองจึงเกิดประกายขึ้น

พวกนางเพียงเพิ่งถึงชั้นที่สองซึ่งเป็นอสรพิษมงกุฎทองเท่านั้นเอง

“หือ พูดถึงเรื่องอะไรกันอยู่?” มู่อวี่โหรวกล่าวถามเสียงเบา

“เป็นเกมหอคอยแห่งการทดสอบ แต่ละชั้นของโหมดท้าทายจะยากขึ้นตามลำดับ” มู่หรงไห่เถิงกล่าวอธิบายแทน

“อาจารย์ไห่เถิง ท่านไปได้กี่ชั้นกันแล้ว?” ซูเทียนเฉวียนกล่าวถามขึ้น

ฮานหยางและเซียวเฉิงเองก็เผยความอยากรู้

มู่หรงไห่เถิงจึงยิ้มรับ “เพียงเพิ่งมาที่ร้านเมื่อวาน ดังนั้นจึงยังอยู่ชั้นแรก”

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด