บทที่ 23 เวทย์มนต์

บทที่ 23 เวทย์มนต์

เมื่อเทียบกับทักษะสร้างเสริมรวมเป็นหนึ่งแล้ว ทักษะเวทย์มนต์นั้นมีความแตกต่างกันเล็กน้อย

ตามคำอธิบายเกี่ยวกับทักษะนี้บนม้วนหนังแกะ วัตถุที่ใช้เวทย์มนต์กำกับลงไปไม่จำเป็นต้องกลายเป็นอุปกรณ์เวทย์ แต่หากต้องการให้วัตถุที่กำกับเวทย์มนต์ลงไปมีคุณภาพเป็นอุปกรณ์เวทย์แล้วล่ะก็… จำเป็นต้องใช้วัสดุวิเศษ ซึ่งเป็นวัสดุที่มีความหลากหลายเป็นที่สุด พวกมันได้มาจากวัสดุที่แตกต่างกันของพืชกลายพันธุ์, สัตว์กลายพันธุ์, สัตว์ประหลาด หรือแม้กระทั่งอาจเป็นยาที่ผลิตโดยเภสัชกร

และสิ่งที่น่าทึ่งก็คือ วัสดุวิเศษที่จะใช้เวทย์มนต์กำกับแนบลงไปในวัตถุนั้น จะเป็นตัวกำหนดคุณสมบัติของอุปกรณ์เวทย์ที่สร้างขึ้น ตัวอย่างเช่น หากต้องการให้กริชธรรมดามีคุณสมบัติธาตุไฟ ก็ต้องใช้เวทย์มนต์กำกับวัสดุวิเศษที่มีคุณสมบัติธาตุไฟแนบเข้าไปในกริช หลังจากนั้นกริชธรรมดาก็จะกลายเป็นอุปกรณ์เวทย์ธาตุไฟ ไม่มีคุณสมบัติอื่น

นอกจากคุณภาพของวัสดุวิเศษจะเกี่ยวข้องโดยตรงกับคุณสมบัติของอุปกรณ์เวทย์ วัสดุวิเศษยังเป็นหนึ่งในเหตุผลสำคัญที่สุดที่ส่งผลต่อเอฟเฟกต์เวทย์ของอุปกรณ์เวทย์ ส่วนสิ่งที่มีผลต่อเอฟเฟกต์เวทย์ของอุปกรณ์เวทย์ อีกอย่างก็คือ ระดับของช่างฝีมือ

เกี่ยวกับทักษะเวทย์มนต์ มีคำอธิบายมากมายในม้วนหนังแกะ และพวกมันก็อยู่ในหัวของเย่จงหมิงเรียบร้อยแล้ว

เกราะที่ทำจากเปลือกที่ลอกมาจากต้นหลิวกลายพันธุ์สองชิ้นที่เย่จงหมิงสวมใส่อยู่นับเป็นวัสดุวิเศษด้วยเช่นกัน และคุณสมบัติของมีดเดินป่าระดับทั่วไปสีขาวที่ใช้ทักษะเสริมสร้างรวมเป็นหนึ่งสร้างขึ้น ก็เป็นวัตถุอีกหนึ่งชิ้นที่มีคุณสมบัติเพียงพอสำหรับการใช้ทักษะเวทย์มนต์ เขาจึงอยากใช้ทักษะเวทย์มนต์กับพวกมัน แต่เขาก็ไม่ได้คาดหวังว่าจะสำเร็จ

หลังจากใช้ผลึกวิเศษระดับ 1 จำนวน 4 ชิ้นเป็น ‘ค่าใช้จ่าย’ ในการใช้ทักษะเวทย์มนต์ เปลือกของต้นหลิวกลายพันธุ์สองชิ้นก็เปลี่ยนเป็นแอ่งของเหลวสีน้ำตาล แล้วค่อยๆ ละลายเข้าไปในตัวมีด

มันเป็นฉากน่าตื่นตาตื่นใจต่อเย่จงหมิงที่ได้เห็น ความรู้สึกถึงความแข็งแกร่งในครั้งนี้เหนือกว่าหลายต่อหลายครั้งในชีวิตที่ผ่านมา

แม้ว่าเย่จงหมิงจะเกิดใหม่ได้เพียงครึ่งวัน แต่ความเข้าใจในวันโลกาวินาศตอนนี้ให้ความรู้สึกที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง ความรู้สึกอัปยศที่ถูกผู้อื่นล้อเล่นกับชีวิตมีมากขึ้นเรื่อยๆ และความต้องการที่จะแก้ปริศนาว่ามันผู้นั้นเป็นใครก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ เช่นกัน

หลังจากใช้เวทย์มนต์กำกับให้วัสดุวิเศษเปลือกต้นหลิวกลายพันธุ์แนบเข้ากับวัตถุซึ่งก็คือมีดเดินป่าระดับทั่วไปสีขาว ทำให้มีดเดินป่าระดับทั่วไปสีขาวมีคุณสมบัติเพิ่มเติมขึ้นมา ซึ่งคุณสมบัตินั้นได้ปรากฏขึ้นในหัวของช่างฝีมืออย่างเย่จงหมิง

“ความทนทาน +2”

ดูเหมือนว่าคุณสมบัติที่เกิดจากการใช้เวทย์มนต์จะเกี่ยวข้องโดยตรงกับคุณสมบัติของวัสดุวิเศษ เปลือกของต้นหลิวกลายพันธุ์นั้นทั้งแข็งและเหนียวมาก ดังนั้นมันจึงเป็นการเพิ่มความทนทานให้กับใบมีด

เขาตวัดมีดรูปร่างเพรียวลมเล่มนั้นสองครั้ง เย่จงหมิงค่อนข้างพอใจ แม้ว่าจะไม่สามารถใช้ค่าที่แน่นอนสะท้อนให้เห็นคุณค่าของมัน แต่เขาก็รู้สึกได้ว่า ตอนนี้ไม่ว่าจะเป็นน้ำหนักของมีด,ความคม,ความทนทานของมันได้เพิ่มขึ้นอย่างมาก และพลังที่มีก็เพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า

เย่จงหมิงรู้สึกว่า ถ้าเขามีอาวุธนี้อยู่ในมือ ต่อให้พบกับซอมบี้ระดับ 2 เขาก็ไม่จำเป็นต้องใช้ปืนอีก ด้วยอาวุธชิ้นนี้เขาสามารถแก้ปัญหาทั้งหมดได้ แม้แต่แขนเหล็กที่ซอมบี้กลายพันธุ์ระดับ 2 ภาคภูมิใจ เขาก็สามารถตัดมันทิ้งได้!

แขนเหล็ก?

เย่จงหมิงอุทาน ตามคำแนะนำบนม้วนหนังแกะ ดูเหมือนว่ามันจะเป็นวัสดุวิเศษชั้นดีระดับ 2 ! เขาคงต้องกลับไปที่นั่นเพื่อเก็บมันกลับมา

หลังจากทดลองใช้ทักษะการใช้เวทย์มนต์แล้ว เย่จงหมิงก็ดูอีกสามทักษะที่เหลือ แล้วค้นพบว่าเขายังไม่สามารถใช้งานมันได้ อย่างน้อยก็ไม่ใช่ตอนนี้

ทักษะปรับแต่งรวบรวม สามารถเพิ่มประสิทธิภาพและอัตราความสำเร็จให้กับการรวบรวมวัสดุ ทักษะฝังวัตถุ ใช้เพื่อเพิ่มพลังให้กับสิ่งของหรืออาวุธ ในชีวิตก่อนมันเป็นเพียงแค่การฝังอัญมณีลงไปในวัตถุเท่านั้น ซึ่งเย่จงหมิงไม่ได้ให้ความสนใจมากนัก และดูเหมือนอัญมณีเหล่านั้นจะได้มาจากรูเล็ตกับพื้นที่ลับ ซึ่งเขาเคยเห็นมาก่อนในตลาดซื้อขาย แต่ตอนนั้นเขาไม่รู้ว่ามันคืออะไร และยังดูถูกพวกมันด้วย

แต่ตอนนี้ดูเหมือนเขาจะไม่สามารถทำแบบนั้นได้อีกแล้ว

สุดท้ายก็คือทักษะหลอมสร้าง มันเป็นทักษะหลักของช่างฝีมือ ด้วยทักษะนี้ ทำให้สามารถผสมวัตถุดิบทั้งหมดเข้าด้วยกัน สร้างเป็นสินค้าหลายหลากรูปแบบ แน่นอนว่าย่อมเป็นการสร้างอาวุธ แต่มันก็มีข้อจำกัดบางอย่างด้วย

อย่างแรก ต้องมีภาพแบบ(พิมพ์เขียว)และสูตรผสม รายการที่ผลิตต้องสอดคล้องกับภาพแบบและสูตรผสม แต่ถ้าสามารถเลื่อนขั้นไปถึงขั้นปรมาจารย์ก็จะสามารถออกแบบได้เอง ถึงตอนนั้นก็จะสามารถสร้างสินค้าที่เป็น ‘แบรนด์’ ของตนเอง

ประการถัดมา ช่างฝีมือไม่จำเป็นต้องใช้เครื่องมือหรือไฟใดๆ ในการหลอมสร้าง แต่จำเป็นต้องใช้ผลึกวิเศษเป็นค่าใช้จ่ายในการใช้ทักษะหลอมสร้าง

ยิ่งต้องการหลอมสร้างอุปกรณ์ที่ทันสมัยมากขึ้นเท่าไหร่ ผลึกวิเศษที่ต้องใช้ก็มากขึ้นเท่านั้น

ประการสุดท้าย การหลอมสร้างต้องใช้พลังวิญญาณเป็นจำนวนมาก ไม่ใช่ว่ามีแบบ มีวัสดุชั้นเลิศ และมีผลึกวิเศษเพียงพอก็จะสามารถหลอมสร้างได้ ปริมาณของพวกมันและระดับของสิ่งที่ต้องการสร้างต้องสอดคล้องกับพลังวิญญาณที่ช่างฝีมือมีอยู่ด้วย นี่เป็นการตัดโอกาสสำหรับการโกง

ลองนึกภาพดู ถ้าคนที่เป็นช่างฝีมือมีระดับต่ำ แต่มีใครบางคนมอบภาพแบบ,ส่วนผสมที่ดีที่สุดให้ และมอบผลึกวิเศษให้อย่างเพียงพอ เพื่อให้ช่างฝีมือคนนั้นสร้างอาวุธระดับมหากาพย์หรือตำนานให้ โดยที่คนๆ นั้นไม่จำเป็นต้องรอให้ช่างฝีมือเลื่อนขั้น หรือรอให้มีใครบางคนมาช่วย แล้วมันจะเป็นอย่างไร? ดังนั้นความต้องการพลังวิญญาณ จึงเป็นการยุติการโกงที่อาจจะเกิดขึ้นได้โดยตรง

เย่จงหมิงถอนหายใจ มันช่างเป็นอาชีพที่มีอำนาจมากจริงๆ แต่ก็มีข้อจำกัดมากเหลือเกิน เขาคิดว่าการเลื่อนขั้นของเขานั้น คงต้องเป็นสิ่งที่ยากมากแน่ๆ

พอทำความเข้าใจเบื้องต้นสำหรับอาชีพช่างฝีมือผู้มีเกียรติได้ ดวงตาทั้งคู่ของเย่จงหมิงก็กลับไปจับจ้องอยู่ที่พื้นที่สีเหลืองเมทัลลิก บนจานรูเล็ตอีกครั้ง เอาล่ะ อาชีพอีกอย่างจะเป็นอะไร?

เย่จงหมิงเริ่มหมุนรูเล็ต 3 สีอีกครั้ง โอ้ไม่ ตอนนี้ต้องเรียกมันว่า รูเล็ต 2 สี (สีดำถูกทักษะข้อยกเว้นขั้นต้น ทำให้หายไปและสีแดงเพลิงที่เลือกไปแล้วได้กลายเป็นสีเทาดำรวมเข้ากับสีดำดั้งเดิม จึงเหลือแค่สีเดียวที่เลือกได้ นั่นคือสีเหลืองเมทัลลิก)

การหมุนครั้งที่แล้วกินผลึกวิเศษของเขาไปมาก แต่ที่เหลืออยู่ก็น่าจะเพียงพอ

เห็นได้ชัดว่าเย่จงหมิงคิดในแง่ดีเกินไป หลังจากที่ทุ่มผลึกวิเศษระดับ 1 ไปหมดหน้าตัก ก็ยังไม่เพียงพอที่จะตอบสนองความต้อง การของรูเล็ต มันยังไม่มีแม้แต่สัญญาณการหมุนของตัวชี้

ไม่มีทางเลือก เย่จงหมิงกัดฟันใส่ผลึกวิเศษระดับ 2 ลงไป!

โชคดีที่พลังงานที่มีอยู่ในผลึกวิเศษระดับ 2 มากกว่าผลึกวิเศษระดับ 1 มาก เพียงผลึกวิเศษชิ้นนั้นถูกโยนเข้าไป รูเล็ตก็เริ่มหมุนทันที

แต่ด้วยการใช้ทักษะข้อยกเว้นขั้นต้น การหมุนครั้งนี้เย่จงหมิงไม่ต้องรอลุ้น เพราะช่องที่มีให้เลือกเหลืออยู่เพียงช่องเดียว แล้วใบรับรองอาชีพใบที่สองก็มาอยู่ในมือของเขา

ด้วยประสบการณ์ที่มี ทำให้ครั้งนี้เย่จงหมิงสงบมาก เขาค่อยๆ เปิดใบรับรองสีเหลืองเมทัลลิก แล้วมองข้อความที่อยู่ด้านใน

“ขอแสดงความยินดีที่ได้รับอาชีพ --- คนสวน”

น้องสาวแกสิ!

ในใจของเย่จงหมิงราวกับมีหมื่นสัตว์วิเศษคำรามผ่าน เป็นอาชีพรองอีกแล้ว แถมยังเป็นอาชีพ… คนสวน

ในชีวิตก่อนอาชีพสองอย่างที่เขามีเป็นอาชีพหลัก มันไร้สาระมากที่หมุนรูเล็ตสองครั้ง ได้อาชีพรองทั้งสองครั้ง เขาไว้อาลัยต่ออาชีพทั้งสองของชีวิตที่ผ่านมา

เมื่อมองดูป้ายอาชีพสีเขียวกับม้วนหนังแกะที่มีลวดลายละเอียดอ่อนแบบเดียวกัน เย่จงหมิงก็ร้องไห้โดยไม่มีน้ำตา

โชคดีที่เย่จงหมิงเป็นคนที่เคยเผชิญคลื่นลม จึงยังคงอดทนได้อยู่  เขาเปิดอ่านคำอธิบายบนม้วนหนังแกะ เพราะเขาต้องการเห็นสิ่งที่อาชีพคนสวนเป็น นี่เขาคงไม่ต้องไปเป็นคนทำสวนในวันโลกาวินาศจริงๆ ใช่ไหม?

เขาเปิดม้วนหนังแกะออกอ่านรายละเอียด เพียงบรรทัดแรก สีหน้าของเขาก็แสดงถึงความแปลกใจ เมื่ออ่านต่อไป สีหน้าก็แสดงถึงความแปลกใจมากขึ้นเรื่อยๆ จนกลายมาเป็นความประหลาดใจของความยินดีเป็นอย่างยิ่ง

อาชีพคนสวนนี่ ก็ไม่เลว!