ตอนที่แล้วบทที่ 2 ถ้ามีพัดลมก็คงจะดี
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 4 ขาย

บทที่ 3 พัดลมเวทมนตร์


“ ฮู้...”

ซูยี่หายใจเข้ายาว ๆ และวางเครื่องมือในมือลง เขาปาดเหงื่อออก แต่ทว่าที่มือของเขากลับรู้สึกแปลกๆ เมื่อมองไปก็พบว่าที่มือของเขาเปื้อนไปด้วยคราบน้ำมัน ด้วยการที่เขาเอามือมาเช็ดหน้าทำให้ที่ใบหน้าของเขามีหนวดแมวขึ้นมา

ซูยี่รู้สึกตลกตัวเองขึ้นมา หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความสุขขณะที่เขามองไปที่ก้อนเหล็กแปลก ๆ บนโต๊ะตรงหน้าเขา

ก้อนเหล็กนี้ดูไม่ปกติ สิ่งนี้มีฐานสี่เหลี่ยมที่มีช่องว่างด้านบน มีแท่งเหล็กขนาดใหญ่ติดอยู่ในช่องว่างนี้และมีใบพัดลมสามใบกระจายอยู่รอบ ๆ ตรงกลาง

นี่คือพัดลมที่เขาพัฒนาขึ้นอย่างชัดเจน

ซูยี่ใช้เวลาครึ่งเดือนก่อนที่จะพัฒนาพัดลมที่ทำงานโดยใชรูปแบบเวทมนตร์ขึ้นมาได้

สิ่งที่เขาใช้เวลามากที่สุดไม่ใช่แหล่งพลังงานของมัน แต่เป็นการออกแบบภายนอกของตัวพัดลม

หลังจากแก้ปัญหาที่สำคัญที่สุดของการมีรูปแบบเวทมนตร์เป็นแหล่งพลังงาน ซูยี่ พบปัญหาที่สำคัญอีกอย่างหนึ่ง มันยากที่จะเลียนแบบภายนอกของพัดลมบนโลกกับพัดลมของโลกนี้เพราะโลกนี้ไม่มีเทคโนโลยีการผลิตพลาสติกและโลหะผสมที่ดีพอ

ซูยี่ส่ายหัวอย่างไรประโยชน์ เขาสามารถแทนที่ได้ด้วยเหล็กเท่านั้น

เป็นเพราะเทคนิคการตีขึ้นรูปของโลกนี้เทียบไม่ได้กับของโลกเดิมทำให้พัดลมตัวนี้ดูแปลกและอาจจะเรียกได้ว่าน่าเกลียด

“ไม่เป็นไรแม้หน้าตามันจะไม่ดีนักแต่แค่ใช้ได้ก็พอแล้ว”  ซูยี่ยักไหล่ขณะปลอบตัวเอง

หลังจากตรวจสอบดูอย่างถี่ถ้วนสองครั้ง ซูยี่ก็ได้หยิบผลึกเวทย์ที่มีขนาดเท่าหัวแม่มือขึ้นมา เขาใส่มันลงในช่องว่างด้านหลังของพัดลมอย่างระมัดระวังก่อนจะปิดมันลง

มันเป็นเพียงการกระทำที่เรียบง่าย แต่ซูยี่ก็ถูกปกคลุมไปด้วยเหงื่อ หลังจากเช็ดหน้าแล้วเขาก็ยกมือขวาด้วยสีหน้าจริงจังและเอื้อมนิ้วชี้ หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่งในที่สุดเขาก็กดลง

“กลิ่ก——”

ด้วยเสียงที่ชัดเจนนี้ทำให้สวิตช์ของพัดลมถูกกดซูยี่ รู้สึกได้ทันทีถึงร่องรอยของพลังเวทย์ที่วิ่งผ่านพัดลมและหลังจากนั้นไม่นานรูปแบบเวทมนตร์บนพื้นผิวก็ปล่อยแสงสีเขียวที่ส่องเข้าไปในร่องของพัดลม

ดวงตาของซูยี่เบิกกว้างขณะที่เขาจ้องไปที่ใบพัดลม

หลังจากนั้นไม่นานใบพัดทั้งสามก็ขยับและเริ่มหมุนอย่างช้าๆ

ใบพัดลมหมุนช้ามากในตอนแรก แต่ไม่นานใบพัดก็หมุนเร็วขึ้นเรื่อย ๆ แล้วเขาก็ค่อยๆมองไม่เห็นใบพัดทั้งสาม ราวกับมันกลายเป็นหนึ่งเดียวกัน

ด้วยการหมุนใบพัดด้วยความเร็วสูงทำให้มีสายลมเบา ๆ ลอยออกมาจากใบพัด สายลมพัดผ่านซูยี่ ที่เต็มไปด้วยเหงื่อและความรู้สึกเย็น ๆ ก็ไหลผ่านร่างกายของเขาทันที

ซูยี่รู้สึกตื่นเต้นก่อนจะค่อยๆกำหมัดแน่นขึ้น

สำเร็จ!

###

เมื่อพวกเขาเห็นซูยี่ นำพัดลมไฟฟ้าเข้ามาคนในห้องทดลองต่างก็มองเขาอย่างสงสัย

วันนี้เพื่อนคนนี้เป็นอะไร? ไม่ต้องพูดถึงใบหน้าที่ตลกของเขาเขากำลังนำก้อนเหล็กแปลก ๆ นี้เข้ามา เขาต้องการทำอะไรกันแน่?

“เฮ้ซู…. ซูยี่นี่มันอะไรกัน?” เรมไม่สามารถอดทนต่อความอยากรู้อยากเห็นของเธอลงได้และชี้ไปที่พัดลมที่ซูยี่ถืออยู่ขณะที่ถามคำถามนี้ขึ้นมา

“นี่มัน… ..” ซูยี่คิดขึ้นมาทันใดนั้นก็คิดว่าชื่อพัดลมไม่ถูกต้อง“นี่เป็นพัดลมเวทมนตร์ที่ฉันทำขึ้นในเวลาว่าง”

“พัดลมเวทมนตร์?” ทุกคนได้ยินแบบนั้นก็ยิ่งสับสน

เรมมองไปที่พัดลมและไม่รู้สึกถึงความมหัศจรรย์ใด ๆ จากมันเธอจึงอยากรู้มากขึ้น

“สิ่งนี้ทำอะไรได้เหรอ”

ซูยี่หัวเราะก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ และวางพัดลมลงบนโต๊ะตรงหน้าเรม

“ไม่กี่วันมานี้ไม่ใช่ว่ามันร้อนมากหรอกเหรอ? ฉันเลยอยากทำอะไรสักอย่างเพื่อให้ทุกคนรู้สึกเย็นน่ะ”

หลังจากพูดจบซูยี่ ก็กดสวิตช์ลง

ผู้คนในห้องทดลองล้วนเป็นนักเวทย์ดังนั้นโดยธรรมชาติแล้วพวกเขาจะรู้สึกได้ทันทีถึงการไหลเวียนของกระแสพลังเวทมนตร์ที่มาจาก รูปแบบเวทมนตร์ภายในพัดลมเวทมนตร์แต่การไหลเวียนของเวทมนตร์นี้ค่อนข้างอ่อนแอดังนั้นจึงเห็นได้ว่ามันเป็น รูปแบบเวทมนตร์ที่ค่อนข้างมีระดับต่ำ

แต่แล้วทุกคนก็ต้องประหลาดใจเมื่อพบว่าใบพัดประหลาดทั้งสามของสิ่งนี้เริ่มหมุนและมันเริ่มเคลื่อนที่เร็วขึ้นและเร็วขึ้น

“ว้า! มันมีลมออกมา!”ซูยี่ เพิ่งวางพัดลมลงตรงหน้าเรมดังนั้นเธอจึงเป็นคนแรกที่รู้สึกถึงลมที่พัดออกมาจากพัดลม เธอพูดออกมาด้วยความตกใจ“นี่มันเจ๋งมาก!”

"ลม?" ทุกคนเห็นว่าเสื้อคลุมนักเวทย์ของเรมเริ่มเคลื่อนไหวเหมือนถูกลมพัด พวกเขาไม่สามารถช่วยได้ ขณะที่พวกเขาเดินมาหาเธอ

เมื่อมาถึงหน้าพัดลมทุกคนก็สัมผัสได้ถึงลมเย็น ๆ ทันที

วันนี้อากาศร้อนมากและทุกคนก็มีเหงื่อออกไม่น้อยตอนนี้มีสายลมพัดผ่านร่างกายของพวกเขาจึงรู้สึกเย็นสบาย

หลังจากเพลิดเพลินไปสักพักทุกคนก็เริ่มตั้งคำถามกับซูยี่

“เฮ้ ซูยี่นี่มันอะไร? เป็นเพราะรูปแบบเวทมนตร์ที่อยู่ข้างในหรือเปล่า”

“มันเป็นไปไม่ได้ใช่ไหม?แม้รูปแบบเวทมนตร์นั้นจะดีแค่ใหน แต่มันจะทำแบบนี้ได้ยังไง ฉันไม่เคยได้ยินเลยว่ารูปแบบเวทมนตร์สามารถทำแบบนี้ได้ด้วย”

“นั่นต้องเป็นสิ่งที่ซูยี่ค้นพบด้วยตัวเอง แต่ว่าซูยี่?”

“ค้นพบตัวเอง? ซูยี่ นายมีความสามารถด้านรูปแบบเวทมนตร์ด้วยเหรอ? นายสามารถค้นคว้ารูปแบบเวทมนตร์ชนิดใหม่ได้จริงๆเหรอ”

“ใช่นายสามารถพัฒนารูปแบบเวทมนตร์ของตัวเองขึ้นมาได้จริงเหรอ? แล้วทำไมพลังเวทย์ของนายถึงยังต่ำอยู่ล่ะ?”

… ...

คนเหล่านี้ถามคำถามอยู่พักหนึ่ง คำถามส่วนใหญ่เกี่ยวกับพลังเวทย์ของซูยี่ มีเพียงไม่กี่คนที่ถามเขาเกี่ยวกับหลักการเบื้องหลังพัดลมเวทมนตร์นี้

นี่เป็นเรื่องปกติสำหรับทวีปไซนส์ ในทวีปแห่งเวทมนตร์นี้นักเวทย์แทบจะไม่ได้รับความสนใจเลย

เวลล่าเป็นคนสุดท้ายที่ถามเขาเกี่ยวกับพัดลมเวทมนตร์

“ ซูยี่น่าจะมีผลึกเวทย์อยู่ข้างในนี้ใช่ไหม? มิฉะนั้นนายจะไม่สามารถัทำให้รูปแบบเวทมนตร์ทำงานได้นานขนาดนี้”

"อืม" ซูยี่กดสวิตช์และหยุดการทำงานของพัดลมเขาเปิดฝาที่ด้านหลังและหยิบ ผลึกเวทมนตร์ ขนาดเล็กที่หรี่แสงลงมากหลังจากที่พลังเวทย์หมดลง

เวลล่ามองไปที่ผลึกเวทมนตร์ขนาดเท่าหัวแม่มือในมือของซูยี่ด้วยจิตใจที่สั่นสะท้าน

“ถ้าฉันจำไม่ผิดผลึกเวทย์นี้น่าจะเป็นระดับกลางใช่ไหม”

ซูยี่คลี่มือของเขาด้วยรอยยิ้มที่ขมขื่น“ฉันไม่สามารถซื้อผลึกเวทย์ระดับสูงได้”

เวลล่าพยักหน้า เธอหยิบผลึกเวทย์ จากมือของซูยี่เพื่อดูก่อนจะชี้ไปที่พัดลมเวทมนตร์

“ซูยี่นายช่วยแยกพัดลมเวทมนตร์แล้วให้ฉันดูรูปแบบเวทมนตร์ข้างในได้มั้ย”

ซูยี่ส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม“เธอสามารถถอดประกอบได้ แต่มันยากที่จะประกอบใหม่” เมื่อเห็นใบหน้าของเวลล่าที่ดูผิดหวังซูยี่ก็กล่าวเสริมขึ้นมาว่า“แต่มันง่ายมากถ้าเธอต้องการเห็นรูปแบบเวทมนตร์ฉันมีพิมพ์เขียวอยู่ถ้าเธอต้องการเธอสามารถดูได้ทุกเมื่อ”

“นี่… ..” เวลล่าลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตัดสินใจในทันใด เธอชี้ไปที่พัดลมเวทมนตร์และพูดว่า "นายขายพัดลมเวทมนตร์นี้ให้ฉันได้มั้ย"

ทุกคนต่างตกตะลึง

เรมอดไม่ได้ที่จะถามขึ้นมาว่า“เวลล่าเธอจะซื้อมันมาเพื่ออะไร? หากเธอสนใจรูปแบบเวทมนตร์ทีอยู่ภายในซูยี่ไม่ได้บอกเหรอว่าเธอสามารถดูมันได้ตลอดเวลา?”

เวลล่าส่ายหัว“นี่มันไม่เหมือนกัน” เธอเพิกเฉยต่อสายตาที่ประหลาดใจของทุกคนหลังจากที่เธอพูดจบและมองไปที่ซูยี่ขณะที่เธอพูดอย่างตรงไปตรงมาว่า "ขอราคาให้ฉันหน่อย"

ซูยี่เห็นการแสดงออกที่จริงจังของเวลล่าและรู้สึกอึดอัดใจเล็กน้อย

ดูเหมือนว่าเวลล่าคนนี้หมกมุ่นอยู่กับเวทมนตร์จริงๆและตราบใดที่เธอเห็นอะไรใหม่ ๆ เธอก็อยากจะค้นคว้าทันที

แต่ราคา… ...

ถ้าเป็นเพียงราคาของวัสดุค่าใช้จ่ายหลักสำหรับ พัดลมเวทมนตร์ก็คือกรอบนั่นเอง รวมทั้งฐานไม้และโครงสร้างเหล็กจะมีราคาต่ำกว่าสามสิบเหรียญเงิน

จากนั้นบวกค่าแรงรวมถึงค่าช่างตีเหล็กก็รวมแล้วน้อยกว่าสองเหรียญทอง

แต่นอกเหนือจากค่าใช้จ่ายเหล่านี้แล้วสิ่งที่สำคัญที่สุดคือต้นทุนการวิจัย

เพื่อพัฒนาพัดลมเวทมนตร์ขึ้นมา ซูยี่ใช้เวลาไปครึ่งเดือนโดยใช้เวลาว่างเกือบทั้งหมดกับเรื่องนี้ เพื่อพัฒนารูปแบบเวทมนตร์ที่สมบูรณ์แบบสำหรับสิ่งนี้เขาใช้กระดาษมากกว่าร้อยแผ่น

ไม่ต้องพูดถึงการสร้างกรอบที่จะทำงานร่วมกับรูปแบบเวทมนตร์ ได้อย่างสมบูรณ์แบบ ความรู้ด้านวิศวกรรมเครื่องกลที่เหนือกว่าทุกคนในทวีปไซน์ ม้นไม่ใช่สิ่งที่จะประเมินค่าได้

เมื่อเห็นว่าซูยี่ กำลังลังเลเรม ก็รู้สึกไม่มีความสุขขึ้นมา เธอพูดพร้อมกับขมวดคิ้ว“เฮ้ซูยี่นี่เป็นเพียงโครงเหล็กเท่านั้นมันจะมีค่าเท่าไหร่กัน? เนื่องจากเวลล่าต้องการมันทำไมนายไม่ขายให้เธอล่ะ เพียงแค่บอกราคาฉันจะจ่ายให้”

เวลล่ามองเรมด้วยคิ้วที่ขมวดเข้าด้วยกัน แต่เธอก็ไม่ได้พูดอะไร

แม้ว่าเธอจะมีความอยากรู้อยากเห็นต่อพัดลมเวทมนตร์ แต่เธอก็ไม่คิดว่าสิ่งที่ดูแปลกประหลาดนี้จะมีค่ามากขนาดนั้น

ใครจะไปคิดว่าหลังจากที่ซูยี่คิดเรื่องนี้เขาก็ชูสองนิ้วขึ้น“เนื่องจากพวกเราเป็นเพื่อนร่วมงานกันถ้าเธอต้องการจะซื้อมันจริงๆละก็ราคาของมันคือเหรียญทองสองเหรียญ”

ราคานี้ถือได้ว่าซูยี่ ยอมทิ้งค่าวิจัยและทำกับพัดลมเวทมนตร์นี้เป็นเพียงของธรรมดา

เขาไม่กังวลว่าเธอจะสามารถมองเห็นความลึกลับของ พัดลมเวทมนตร์ นี้ได้หลังจากซื้อมัน บางทีเธออาจมองผ่านรูปแบบเวทมนตร์ ได้อย่างง่ายดาย แต่พัดลมเวทมนตร์ ที่ดูเรียบง่ายนี้มีเทคโนโลยีสมัยใหม่อยู่ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถมองทะลุได้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม

อย่างไรก็ตามราคาที่ดูเหมือนยุติธรรมของซูยี่ ทำให้ทุกคนตาโต

“สองเหรียญทอง?” เรมเหยียดแขนออกด้วยท่าทางโอ้อวด“ ซูยี่นายจะบ้าเหรอ? นี่เป็นเพียงเศษเหล็กเท่านั้น! แม้ว่านายจะสามารถคิดอะไรแบบนี้ได้ก็ค่อนข้างดี แต่มันจะคุ้มค่ากับเหรียญทองสองเหรียญได้อย่างไร”

ทุกคนเห็นด้วยกับเธอพวกเขาทั้งหมดรู้สึกว่าราคาที่ซูยี่ให้มานั้นมากเกินไป

แม้ว่าเวลล่าจะไม่ได้พูดอะไร แต่คิ้วที่ขมวดของเธอทำให้ความคิดของเธอชัดเจนมาก

ซูยี่ถอนหายใจและรู้สึกทำอะไรไม่ถูก

ผู้คนในโลกนี้ไม่เข้าใจเทคโนโลยีสมัยใหม่เลยพวกเขาไม่สามารถเข้าใจคุณค่าของมันได้

จากมุมมองของนักเวทย์รูปแบบเวทมนตร์ที่อยู่ภายในพัดลมเวทมนตร์นี้ไม่คุ้มกับเหรียญทองสองเหรียญ

แต่ในฐานะวิศวกรเครื่องกลระดับสูงจากโลกซูยี่ มีความภาคภูมิใจในตัวเอง แน่นอนเขาจะไม่ยอมให้บางสิ่งที่เขาทำงานอย่างหนักเพื่อการวิจัยถูกขายในราคาถูก

เขาจึงทำได้แค่ยักไหล่“เนื่องจากเธอรับกับราคานี้ไม่ได้ก็ลืมไปซะ อย่างไรก็ตามฉันรู้สึกว่าห้องแล็บร้อนมากฉันจึงหยิบมันออกมาเพื่อให้ทุกคนได้ใช้”

ทุกคนมองไปที่ซูยี่ ด้วยสายตาแปลก ๆ เพื่อนคนนี้เนื่องจากเขาสามารถนำมันออกไปและปล่อยให้ทุกคนใช้งานได้ฟรีทำไมเขาไม่ใช้มันเพื่อสร้างความโปรดปรานให้กับเวลล่าโดยขายให้เธอในราคา่ำถูกล่ะ

เวลล่าลังเลเล็กน้อย เมื่อเธอต้องการโน้มน้าวซูยี่ต่อไปเสียงที่ชัดเจนและไพเราะก็ดังมาจากนอกประตูห้องทดลอง

“สองเหรียญทองฉันจะซื้อมัน”

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด