ตอนที่ 1 ปมการตายของท่านแม่
ตอนที่ 1 ปมการตายของท่านแม่
“กรี๊ดดดดด! ท่านนายหญิงใหญ่!! ท่านนายหญิง!” เสียงกรีดร้องดังมาจากทาสสาวทั้งหลายในห้องของท่านแม่ ข้าที่กำลังหลับอยู่ห้องถัดไปก็ได้ตื่นขึ้นมาอย่างตกใจเพราะเสียงกรีดร้องดังลั่นนี้
“เกิดอะไรขึ้น ท่านแม่เป็นอะไรพาข้าไปหาท่านเดี๋ยวนี้!!” ข้าตะโกนออกไปด้วยความตกใจสุดขีด เพื่อเรียกให้ข้ารับใช้ส่วนตัวที่ยืนอยู่หน้าประตูห้องพาไปดูเหตุการณ์
ข้า ในวัย 14 ขวบรีบวิ่งทั้งน้ำตา ไปโอบกอดร่างที่นอนแข็งทื่อไม่มีวิญญาณ ของท่านแม่ ใช่... นางจากไปแล้ว...
เลือดที่คอของนางไหลอาบเป็นทาง บาดแผลอันเหวอะหวะนั้นมองก็รู้ได้ทันทีว่านางคงตายอย่างทุกข์ทรมานเพราะโดนปาดคอ!
“ท่านแม่.... ได้โปรเถิดตื่นขึ้นมาดูลูกเติบโต อย่าทิ้งลูกไปเลย” ข้าขอร้องอ้อนวอนต่อพระเจ้า
“ฮือ.... ลูกจะอยู่ยังไง!” ข้าร้องไห้จนเหมือนคนบ้า
“เกิดอะไรขึ้น!” ท่านพ่อที่เดินมาจากห้องทำงานเห็นศพท่านแม่ที่นอนไร้วิญญาณอยู่นี้ก็ถึงกลับจะล้มลงในทันที แต่เมื่อท่านเห็นว่าข้ากำลังร้องไห้อย่างคนคลั่งท่านจึงรวบรวมสติและเข้ามาปลอบโยน...
“ที่รัก.... หลับให้สบายเถิด ลูกของเราข้าจะดูแลเป็นอย่างดี” ข้าและท่านพ่อต่างกอดกันและปลอบโยน
ทาสทั้งหมดได้เข้ามาทำความสะอาดและล้างร่างกายของท่านแม่เตรียมเข้าพิธีศพเพื่ออำลา ข้าที่ได้สติกลับมาแล้วได้แต่ยืนมองอย่างครุ่นคิดถึงฆาตกรที่ทำชั่วเช่นนี้!
ข้าไม่รู้ว่าใครที่ทำเช่นนี้ หรือจะเป็นบรรดาเมียน้อยเมียเล็กของท่านพ่อที่อาศัยอยู่ในบ้านหลังนี้แล้วเกิดการอิจฉาท่านแม่ แต่ทุกคนก็รู้ดีว่าไม่มีใครสามารถขึ้นมารับตำแหน่งเดียวกับท่านแม่ได้
ข้าขอสาบาน! ตราบใดที่ข้ายังตามหาฆาตกรคนนี้ไม่ได้ ข้าจะรังแกโคกสับและทำตัวโหดเหี้ยมกับบรรดาหญิงทุกคนที่เข้าข่ายว่าสามารถเป็นฆาตกรที่ฆ่าท่านแม่ของข้า! ข้าจะไม่ปรานีกับใครสักคน ข้าจะฆ่ามันทุกคนที่เข้ามาขวางทาง! ข้าจะใช้พลังครึ่งเทพที่ข้ามีทั้งหมดทำร้ายทุกคนที่มาขวางทาง!
“นั่น... นั่นมันคืออะไรเจ้าคะ?” ข้ารับใช้คนสนิท ‘เจส’ ชี้ไปยังใต้เตียงของท่านแม่
“ไปหยิบมันมาให้ข้า!” ซินตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชา “เจ้าค่ะ”
สิ่งที่อยู่ในมือของข้าคือแหวนทองรูปร่างแปลกประหลาดและบิดเบี้ยวโดยมีอักษรสลักว่า ‘T’ ข้ามั่นใจว่าของสิ่งนี้ต้องเป็นของบุรุษอย่างแน่นอน เพราะมันมีขนาดใหญ่เกินกว่าที่หญิงสาวจะสวมใส่ได้! และข้ามั่นใจว่านี่ต้องเป็นของฆาตกรอย่างแน่นอน!!
— พิธีศพถูกจัดขึ้นอย่างสวยงามและอลังการสมกับเป็นงานของภรรยาคู่กายของท่านมือขวากษัตริย์(ท่านพ่อ) —
— 3 เดือนผ่านมาหลังจากสูญเสียท่านแม่ —
ในตอนนี้ข้ายังอายุเพียง12ปี ข้าไม่อาจสู้กับฆาตกรหรือสืบหาความจริงอะไรได้ ท่านพ่อก็งานยุ่งเกินกว่าจะสนใจเรื่องนี้ ข้าจึงให้สัญญากับตนเองว่าจะฝึกฝนทั้งร่างกายและสมองเพื่อตามหาผู้ที่ฆ่าท่านแม่อย่างโหดเหี้ยมให้เจอ!
ถึงท่านพ่อจะรักท่านแม่ของข้าแต่เขาก็มีหญิงสาวมากมายคอยปรนนิบัติ แต่ท่านพ่อก็ยกให้ข้าเป็นบุตรสาวที่มีอำนาจมากที่สุดในบ้านอยู่ดี ข้าได้ปกครองทุกคนในบ้าน มีอำนาจผูกขาดไม่มีใครสามารถควบคุมข้าได้เพราะท่านพ่อไว้ใจให้ข้าดูแลกิจภายในบ้าน ถึงข้าจะอายุเพียง14แต่สมองของข้าโตดั่งหญิงสาวอายุ20 ข้าสามารถจัดแจงทุกอย่างได้อย่างราบรื่นไม่ว่าจะเป็นการทำความสะอาดบ้าน ห้องครัว อาหาร การรับแขก
ข้ามีพลังวิเศษตั้งแต่กำเนิดเพราะเป็นลูกครึ่งเทพเหมือนท่านแม่ โดยข้ามีพลังสามารถพูดจาหว่านล้อมให้ทุกคนคล้อยตามได้เหมือนอย่างต้องมนต์ เมื่อผู้คนใดที่ได้พบเห็นใบหน้าอันอ่อนหวานของข้าแล้วพวกเขาเหล่านั้นก็มักจะตกหลุมรักข้าไปตามๆกัน พลังของข้าใกล้เคียงเทพแห่งความรักไม่มีผิด ซึ่งท่านแม่ก็มีพลังเดียวกันนี้... ไม่ต้องสงสัยเลยว่าก่อนที่นางจะมาลงเอยกับท่านพ่อ ชายมากหน้าหลายตาต่างหมายปองนาง ซึ่งคิงส์ฮาเลนผู้ปกครองเมืองกรีฟแห่งนี้และยังเป็นเพื่อนสนิทกับท่านพ่อก็เคยพยายามมาสู่ขอท่านแม่ด้วยเช่นกัน
ความสวยของข้ากับท่านแม่ต่างเป็นที่อิจฉาของผู้คนทั่วเมืองกรีฟ... ทว่าวันนี้ความสวยของท่านแม่เซสซิลคงเหลือเพียงตำนาน!
หลังจากเวลาล่วงเลยผ่านมาแล้วถึง3เดือน ข้าก็ได้กลับมามีสติเพ่งไปยังเป้าหมายคือตามหาฆาตกรคนนั้นให้พบโดยตามหาจากแหวนวงที่ข้าเจอ... วันนี้ข้ามีนัดกับท่านพี่เฮลบุตรแห่งอวาลัมตละกูลผู้สูงส่งมีศักดิ์เป็นถึงหลานของคิงส์ฮาเลน
“ท่านพี่เฮลข้ามีเรื่องอยากจะขอให้ท่านช่วย” ข้าส่งยิ้มหวานพลางส่งพลังเข้าไปสอดแทรกในคำพูด
“ไม่ว่าน้องหญิงจะขอให้พี่ทำอะไรพี่ยินยอมพร้อมทำทุกสิ่ง!” เขาตอบพลางจูบลงบนที่หลังมือขวาของข้า
“ท่านช่วยตามหาต้นกำเนิดของเหวนวงนี้ที” ข้ายื่นแหวนวงดังกล่าวให้แก่ท่านพี่ “แหวนวงนี้ทำจากทองวิเศษและรูปทรงของมันค่อนข้างจำเพราะ ข้าเชื่อว่ามันคงหาต้นกำเนิดได้ไม่ยากเพราะช่างน้อยคนนักที่จะทำออกมาได้แปลกตาเช่นนี้ ท่านช่วยสืบหาและนำความมาบอกข้าให้โดนเร็วที่สุด ถ้าหากท่าทำได้ละก็... ข้ามีรางวัลจะให้” ข้ามองเขาด้วยสายตาหว่านเสน่ห์
“เจ้ารู้ดีว่าข้าต้องการสิ่งใด รางวัลที่เจ้าพูดนั้นข้าขอเพียงเศษเสี้ยวความรักจากเจ้าก็เพียงพอแล้ว เรื่องง่ายๆเช่นนี้มีหรือข้าจะทำให้เจ้าผิดหวัง” เขาตอบพลางทำหน้าทะเล้นออกมา
“ได้สิ” เขาไม่รู้ตัวเลยหรือว่ากำลังถูกหลอกใช้ ชายหนุ่มที่หน้ามืดเพราะสาวสวยมันเป็นเช่นนี้เอง
เมื่อพูดคุยเสร็จข้าก็ส่งยิ้มหวานให้แล้วใช้มือขวาลูบไล้ไปที่มือซ้ายของเขา ก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินทิ้งไปให้เขารู้สึกมีความหวังอยู่ตรงนั้น
ชายหนอชาย... เมื่อหัวใจเป็นสีชมพูมากเท่าไหร่ความโง่ก็บังตามากขึ้นเท่านั้น... ช่างน่าอดสู หึ!
หลังจากที่ข้าสั่งให้ท่านพี่เฮลคนโง่ไปตามสืบต้นกำเนิดของแหวนวงนั้นให้... นี่มันถึงเวลาเรียนศิลปะการต่อสู้แล้วสินะ! ข้าจะฝึกฝนตัวเองให้เป็นนักฆ่าเพื่อตามหาไอ้คนชั่วที่มันทำให้ท่านแม่ของข้าตาย แล้วข้าจะต้องเป็นผู้หญิงที่ฉลาดรอบรู้ทั้งเรื่องอ่อนหวานในการพิชิตใจชายและการบ้านการเมืองต่าง ๆ
“รออีกหน่อยเถิดแก ข้าจะตามไปแก้แค้นอทนท่านแม่เอง!” ข้าพูดพึมพำ เจสสาวรับใช้คนสนิทที่ได้ยินเข้าก็ได้ส่งสายตาคาดหวังและพูดขึ้นมาว่า “คุณหนูของบ่าวทำได้อยู่แล้วเจ้าค่ะ!”
————
เช้าวันหนึ่ง ณ. คฤหาสน์ตระกูลขุนนางใหญ่นามว่า ‘เบสเสอร์’
“เจ้ารู้หรือไม่ว่าใครสั่งฆ่าแม่นางเซลล่า?” ชายสูงอายุร่างบึกบึนและผิวคล้ำพูดอย่างนิ่งสงบ
“ไม่ทราบขอรับ” ทหารคนสนิทของเขาตอบ
“ไปตามสืบมาว่าใครเป็นคนทำเรื่องนี้!”
“ท่านพ่อขอรับ น้องหญิงซินได้ให้แหวนวงนี้แก่ข้าและให้สืบหาที่มาว่ามันถูกผลิตขึ้นโดยใครและที่ใด ข้าว่านี่คงเกี่ยวกับการตายของท่านหญิงเป็นแน่!” เฮลพูด
“ดี! แสดงว่านางไว้ใจให้เจ้าเป็นคนตามสืบ... เพราะฉะนั้นเจ้าต้องรีบตามหาให้พบทำแบบนั้นก็เพื่อชนะใจนางให้ได้เร็วที่สุด เจ้าจะได้แต่งงานกับลูกสาวของทิอขวากษัตริย์เสียที! ซึ่งนั่นจะเป็นใบเบิกทางให้แก่ข้าและเจ้าในอนาคต!” ชายแก่ผู้นั้นพูดด้วยน้ำเสียงภาคภูมิ
“เพื่อน้องหญิงข้าทำได้ทุกอย่างอยู่แล้ว!”
