L.P.T ตอนที่ 85 ผู้ชนะคือราชา
ในความเป็นจริงจากแหล่งที่มาของข้อมูลที่อิจิโร่ได้ยินว่าซาโต้มีการ์ดีป่าก็มาจากแก๊งค์หมาป่า พูดได้เลยว่าเรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นเพราะแก๊งหมาป่าขายข้อมูลให้อิจิโร่
ในความเป็นจริง ตอนแรกที่แก๊งหมาป่ายังไม่รู้ว่าซาโต้มีการ์ดีจริงหรือป่าวนั้น พอได้เห็นการ์ดีออกมาพร้อมกับซาโต้และได้เจอกับอิจิโร่ก่อนที่พวกเขาจะได้ทำอะไรนั้น แก๊งหมาป่าก็คิดว่าพวกเขาจะเสียก้อนเนื้อชิ้นใหญ่นี้ไปแล้ว
สำหรับนายน้อยอย่างอิจิโร่นั้น สมาชิกของแก๊งหมาป่าไม่มีความกล้าที่จะรุกรานเขา เพราะพวกเขามักจะขาย"ของดี" บางอย่างให้กับนายน้อยคนนี้เสมอ ดังนั้นจริงๆแล้วอิจิโร่เรียกได้ว่าเป็นลูกค้าหลักของพวกเขาเลย
สาเหตุที่แก๊งหมาป่าต้องการจะจับการ์ดีของซาโต้ในครั้งนี้ก็เพราะพวกเขาต้องการขายให้อิจิโร่ เพราะพวกเขารู้มาว่าตอนนั้นอิจิโร่ต้องการการ์ดีป่าเพื่อมาใช้ต่อสู้กับการ์ดีตัวอื่นๆ พวกเขาเลยพยายามที่จะหามันมาเอาใจนายน้อยอย่างอิจิโร่
แต่สิ่งที่ทำให้ทุกคนในแก๊งหมาป่าประหลาดใจก็คือซาโต้ไม่สนใจข้อเสนอของอิจิโร่เลยและเขายังปฏิเสธที่จะขายการ์ดีให้กับอิจิโร่ และก็หายากเช่นกันที่อิจิโร่จะไม่ทำอะไรหรือดื้อดึงที่จะเอาตัวการ์ดี นั้นเลยทำให้แก๊งหมาป่าทุกคนกลับมามีความหวังในการฉกตัวการ์ดีมาขายราคาสูง
ด้วยเหตุการณ์ทั้งหมดนี้ กการสูญเสียครั้งใหญ่ของแก๊งหมาป่าในตอนนี้จึงเป็นตัวอย่างที่ดีสำหรับอิจิโร่ที่จะพยายามซื้อการ์ดีของซาโต้ แต่มันก็น่าเสียดายที่พ่อค้าหลักอย่างแก๊งหมาป่าที่เขายังต้องการทำธุรกิจด้วยได้กลายเป็นศพหมดแล้ว
"ผู้ชายคนนี้โหดเหี้ยมจริงๆ เขาฆ่าแก๊งหมาป่าทั้งหมดและยังทำลายศพโดยเขาจงใจใช้ไฟอีกด้วย(การต่อสู้ในหนังสือพิมพ์ทำให้เกิดไฟไหม้) โชคดีที่นายน้อยคนนี้ไม่ทำให้เขาขุ่นเคืองมาก ไม่อย่างนั้นชะตากรรมของฉันจะไม่ดีไปกว่าพวกขยะเหล่านี้” หลังจากอ่านหัวข้อข่าวอย่างละเอียดแล้ว อิจิโร่ก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่และคิดอย่างเคร่งขรึม
อิจิโร่วางหนังสือพิมพ์ลงบนโต๊ะก่อนจะไปนอนลงบนโซฟานุ่ม และหลังจากคิดสักพักเขาก็ลุกขึ้นนั่งและเคาะถ้วยบนโต๊ะด้วยช้อนบนโต๊ะ
ในไม่ช้าชายหนุ่มที่ดูแข็งแกร่งในชุดสูทและแว่นกันแดดดีดำก็มาที่ด้านข้างของอิจิโร่และหลังจากที่อิจิโร่พูดสองสามประโยคในหูของเขา ผู้ดูแลหนุ่มคนนี้ก็รีบออกไปทันที
“มันคงจะดีกว่าที่จะแสดงความโหดเหี้ยมแบบนี้ เพราะเมื่อเขาแข็งแกร่งขึ้นในอนาคตแล้วจู่ๆเขานึกถึงฉันที่ได้บอกเงื่อนงำพวกที่ต้องการจะขโมยการ์ดีของเขาไปคงจะดีกับฉันมาก เทรนเนอร์คนนี้อาจจะคุ้มค่ากับการลงทุนในอนาคตก็ได้” อิจิโร่เขย่าไวน์แดงในถ้วยแล้วดื่มไวน์แดงไปช้าๆ
ในอีกด้านหนึ่ง ในสำนักงานแปลกตาใกล้สถานีตำรวจของพันธมิตร จุนซารัน(หนึ่งในครอบครัวคุณจุนซ่านั้นแหละครับ) กำลังดูหนังสือพิมพ์ฉบับล่าสุดในมือและสีหน้าของเธอก็ดูไม่ค่อยดีนักจะเรียกได้ว่ามันแย่มากเลยก็ได้
“ทำไมคดีนี้ถึงปิดอย่างเร่งรีบกัน?” จุนซารันเม้มริมฝีปากแดงก่ำของเธอและพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจอย่างมาก เพราะที่เกิดเหตุไฟไหม้เมื่อคืนพวกเธอไม่พบหลักฐานที่เป็นประโยชน์และก็ไม่มีเบาะแสใดๆเลย
และจากเบาะแสที่น้อยนิดนี้ก็คือมีคนพบเห็นซาโต้ถูกแก๊งหมาป่าล้อมรอบในตรอกซอยที่ซับซ้อนแห่งนั้น แต่ผลก็คือแก๊งหมาป่าถูกทำลายและตอนนี้ก็ไม่มีใครทราบที่อยู่ของซาโต้เลย แม้ว่าผู้ที่เสียชีวิตในคดีนี้จะเป็นสมาชิกแก๊งก็ตาม แต่ตามความเข้าใจของเธอนี้คือการฆาตกรรมแน่นอน
หากจะบอกว่าคดีฆาตกรรมนี้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับซาโต้ จุนซารันไม่เชื่ออย่างแน่นอน แต่สิ่งที่ทำให้เธอโกรธคือคดีฆาตกรรมนี้ยังไม่ได้รับการสอบสวนเพิ่มเติมอะไรเลย แต่เบื้องบนกลับสั่งให้ปิดคดีแล้ว ตอนนี้เธอรู้สึกหมดหนทางและโกรธมากเพราะเธอนั้นถูกปลูกฝังให้กำจัดความชั่วร้ายในโลกนี้ทั้งหมด
ในความคิดของจุนซารันแม้ว่าซาโต้จะถูกบังคับให้ปกป้องตัวเองตามกฎหมายของพันธมิตรลีกก็ตาม แต่ซาโต้ก็ไม่ควรที่จะฆ่าโดยไม่มีเจตนาไปถึง12ชีวิตและไหนจะจำนวนโปเกมอนที่เสียชีวิตอีก ถ้าเธอปล่อยซาโต้ไปไม่เท่ากับว่าเธอปล่อยฆาตกรสุดโหดให้ลอยนวลหรอกเหรอ? ถ้าเธอไม่รีบนำเขามาในเส้นทางที่ถูกต้องเขาจะต้องเป็นอาชญากรในอนาคตแน่ๆ
"ไม่ฉันต้องตามหาเขา ฉันจะปล่อยมันไปไม่ได้" จุนซารันวางหนังสือพิมพ์ในมือของเธอแล้วรีบใส่หมวกตำรวจบนโต๊ะแล้วเดินออกจากสถานีตำรวจพร้อมกับการ์ดีของเธอ
เมื่อจุนซารันได้เดินออกจากสถานีตำรวจ ในห้องทำงานที่ตกแต่งอย่างหรูหราในโรงยิมเมืองโทคิวะก็ได้มีโซเฟียในชุดหัวหน้ากองแก๊งร็อคเก็ตกำลังรายงานให้ชายหนุ่มที่ยืนอยู่หน้าเธอด้วยความเคารพ
ชายหนุ่มคนนี้อายุประมาณยี่สิบปีเขาสูงและสวมชุดสูทสีดำของนักุรกิจในขณะนี้เขากำลังมองไปที่ป่าโทคิวะผ่านหน้าต่างโดยมีเปอร์เซียนที่แข็งแรงนอนอยู่แถวเขา
"ฉันเข้าใจแล้ว เธอวางใจได้ฉันได้ระงับเรื่องนี้ไปแล้วทำภารกิจของเธอต่อไปเถอะ" หลังจากโซเฟียพูดเรื่องนี้เสร็จชายหนุ่มร่างสูงก็พูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยและคาดเดาไม่ได้ว่าตอนนี้อารมณ์ของเขาเป็นอย่างไร
เมื่อได้ยินเสียงเรียบๆของชายหนุ่มร่างสูง โซเฟียก็พยักหน้าและตอบว่าใช่จากนั้นก็เดินออกจากห้องไปด้วยความเคารพ
“ที่น่าสนใจคือแก๊งหมาป่าป่าทั้งสิบสองคนถูกโจมตีโดยที่ไม่ได้ตอบโต้อีกฝ่ายเลย ในที่สุดแม้แต่คนอ่อนแอที่มีพลังเพียงเล็กน้อยก็สามารถเอาชีวิตพวกเขาได้ แถมเขายังอายุน้อยและมีแววตาที่ไม่เลว” ชายหนุ่มร่างสูงแววตาเป็นประกายแวบหนึ่งและที่มุมปากของเขาก็ได้ยิ้มออกมา
ในความเป็นจริงเมื่อซาโต้ได้สังหารสมาชิกของแก๊งหมาป่าก็มีอีกคนอยู่ที่นั้นและบุคคลนั้นก็คือโซเฟียที่คอยสังเกต ซาโต้อย่างลับๆโดยไที่เธอใช้เกงก้าที่ซ่อนตัวได้อย่างยอดเยี่ยมคอยช่วยเหลือ ในตอนนั้นเธอสามารถมองเห็นสิ่งต่างๆในละแวกนั้นได้อย่างชัดเจน
และรายงานที่โซเฟียเพิ่งอธิบายให้ชายหนุ่มร่างสูงฟังนั้นก็เป็นวิธีที่ซาโต้ใช้สภาพแวดล้อมของตรอกเพื่อทำลายแก๊งหมาป่าและสมาขิกทั้งหมดได้อย่างง่ายดาย โซเฟียยังให้รายละเอียดของซาโต้และการทดสอบภาคสนามเมื่อสัปดาห์ก่อน โดยเธอได้เปิดเผยทุกเรื่องที่เธอได้รวบรวมมา
หลังจากโซเฟียออกจากห้องชายหนุ่มร่างสูงก็ค่อยๆหันกลับมาแล้วกดสวิตช์ลับบนโต๊ะจากนั้นไม่นานชายร่างกำยำในชุดเครื่องแบบแก๊งร็อคเก็ตก็เคาะประตูแล้วเข้ามาในห้อง
หลังจากคำพูดไม่กี่คำจากชายหนุ่มร่างสูง ชายที่พึ่งเข้ามาก็โค้งคำนับและจากไป
“ให้รางวัลเล็กน้อยสักหน่อย เพราะต้นกล้าที่ดีก็ต้องการปุ๋ยเพื่อเติบโตเสมอ” ชายหนุ่มร่างสูงแตะหัวของเปอร์เซียนที่ยืนอยู่และพูดด้วยรอยยิ้ม
"เหมียว ~~" ตอนนี้เปอร์เซียนรู้สึกว่าเจ้าของของมันกำลังอารมณ์ดี เปอร์เซียนจึงหลับตาลงรับมือของชายหนุ่มร่างสูงอย่างสบายใจและร้องออกมาอย่างมีความสุข
หากซาโต้ถูกแก๊งหมาป่าฆ่าไปเมื่อคืนนี้ เขาก็จะถูกตำหนิได้ว่าอ่อนแอเกินไปและสมควรที่จะเป็นแบบนี้ เพราะทุกอย่างมีเหตุผลของตัวมันเอง แต่ตอนนี้เขาคือผู้ชนะดังนั้นมันก็เพียงพอแล้วที่จะสะท้อนมูลค่าของตัวซาโต้เองออกมาว่าเขาคุ้มค่าที่จะลงทุนด้วย ผู้ชนะจะได้รับชื่อเสียงและโชคลาภทั้งหมดส่วนผู้แพ้ก็จะถูกลืมไป ในโลกนี้มันมีกฏง่ายแบบนี้แหละ
เมื่อมีคนเพียงไม่กี่คนที่รู้ความจริงในเรื่องนี้ ซาโต้กฌให้อาหารโปเกมอนเสร็จตั้งแต่เช้าตรู่และรีบออกจากโรงแรมเล็ก ๆอย่างรวดเร็วจากนั้นก็เดินไปยังสถานที่จัดการแข่งขันประกวดความงามในเมืองโทคิวะทันที
