ตอนที่ 1814 น่าสะพรึงกลัวเหนือหมู่สัตว์ร้าย
“ท่านปู่…” อันเหลิงเหยียนหันมากุมมืออันเหลิงหยาง จ้องประสานสองตาของเขาด้วยความหวัง หากนางสามารถตั้งหลักแหล่งปักฐานที่นั่นได้ ย่อมไม่ต้องถวายตนเข้าวังกล่อมบุหลัน ทั้งไม่ต้องพลีกายเป็นอนุ หรือเครื่องอุ่นเตียง ต้องใช้ชีวิตอยู่ในฐานะอันน่าอดสู หากต้องเผชิญชะตาชีวิตเช่นนั้น มิสู้สมควรไปตายเอาดาบหน้ากระน...
