ตอนที่ 152 สมาคมการค้ากู่ซวน (ฟรี)

หลังจาก เตียวเลี้ยว รับคำสั่งและจากไป ซุนฮก ก็รีบมาแจ้ง ลู่เฟิงว่า จักรพรรดิชูจิน แห่งอาณาจักรซีหยาง ได้ถูกคุมตัวไปรอที่ ห้องโถงฉิงกู่

ห้องโถงฉิงกู่ เป็นพระราชวังของอาณาจักรหนานหยาน ที่เอาไว้รับทูตจากประเทศต่าง ๆ

ลู่เฟิง ให้ เสี่ยวไห่ฉี นำทางเขาไปที่ห้องฉิงกู่

ไม่นานเขาก็เห็น ชูจิน นั่งอยู่ในห้องโถงด้วยใบหน้าที่น่าเกลียด

"อะไร อาหารในอาณาจักรหนานหยานไม่ถูกปากขนาดทำให้เจ้าหน้าเสียขนาดนั้นเลยหรือ?"ลู่เฟิงยิ้มออกมา

ชูจิน ได้จ้องมองไปที่ ลู่เฟิง ด้วยความเกลียดชัง เขาต้องการจะฆ่าลู่เฟิง!

เด็กคนนี้ ทำให้ เขายึดครองมณฑลจงซาน ล้มเหลว อีกทั้งยังส่งคนไปยึดเมืองหยุนไห่ และ เมืองหลวงของอาณาจักรซีหยาง

ตอนนี้ เขาได้ถูกจับกุมมาในฐานะเฉลย

"เจ้าตัวหนานี่ เจอฝ่าบาทแล้วยังไม่รีบคุกเข่าลงอีก!"เสี่ยวไห่ฉี ได้ตะคอกใส่ทันที

"เจ้ากำลังพูดอะไร อีกฝ่าย เป็นถึงจักรพรรดิแห่งอาณาจักรข้างเคียง แม้จะกลายเป็นอดีตไปแล้ว แต่เขาก็เคยเป็นจักรพรรดิมาก่อน!"ลู่เฟิงยกมือห้ามปราม

"ข้าน้อยรับทราบแล้ว!"เสี่ยวไห่ฉี ได้ตอบกลับ

ชูจิน ได้จ้องมองไปที่ ลู่เฟิง ด้วยสายตาเย่อหยิ่ง"ลู่เฟิง อย่าได้ทะนงตัวให้มันมากนัก อีกไม่นาน บุตรชายของข้า ชูหยี จะต้องยกทัพมาจัดการเจ้า ถึงตอนนั้น ข้าจะกลับไปสง่าผ่าเผยเหมือนเดิม และ เจ้า สิ่งที่รอมีเพียงจุดจบเท่านั้น!"

"งั้นเหรอ?"

ลู่เฟิง หัวเราะในใจ เขาได้โบกมือเล็กน้อย เฉินกัง ได้ปรากฏตัวขึ้นที่ด้านหลัง และ ส่งมอบกระดาษใบหนึ่งก่อนที่จะหายตัวไป

"ทำไม เจ้าไม่ดูสิ่งนี้ก่อนเล่า?"

ชูจิน เปิดกระดษออก หลังจากดูข้อความในนั้นสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป"นี่มันเป็นไปไม่ได้ ข้ายังเป็นจักรพรรดิอยู่ เขาจะกลายเป็นจักรพรรดิได้อย่างไร?"

"ใช่ข้าเองก็คิดเช่นนั้น แต่เขาสถาปนาตนขึ้นเป็นจักรพรรดิไปแล้ว!"

ลู่เฟิง มองไปที่ ชูจิน ด้วยรอยยิ้ม"เจ้าคิดว่า บุตรชายของเจ้า ชูหยี หลังจากได้รับตำแหน่งจักรพรรดิของอาณาจักรซีหยางไปแล้ว เขายังคงจะมาต้อนรับเจ้าให้กลับไปเป็นจักรพรรดิของอาณาจักรอยู่อีกหรือไม่?"

ใบหน้าของชูจิน ได้กลายเป็นน่าเกลียด เขาไม่ใช่คนโง่ บุตรชายของเขาได้ขึ้นเป็นจักรพรรดิแล้ว ถ้าเขากลับไปที่นั่น เขาจะกลายเป็นอะไร สองจักรพรรดิในประเทศเดียว?

"ไม่ต้องห่วง เพราะเจ้าจะถูกปล่อยตัววันนี้!"

"เข้ามา!"

ผู้คุมกว่าหนึ่งโหลได้เดินเข้ามาอยู่ด้านหลังของลู่เฟิง

"เจ้าจะได้รับการปล่อยตัวพร้อมกับ ราชินีและบุตรทั้งหลายของเจ้า ข้าจะให้เจ้าเดินทางผ่านหุบเขาหยางผิงและมุ่งหน้ากลับไปที่อาณาจักรซีหยางภายใต้การนำของ แม่ทัพ เมิ่งเถียน"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ การแสดงออกของ ชูจิน ก็ได้เปลี่ยนไปอย่างมาก เขามองไปที่ ลู่เฟิง"เจ้าต้องการให้ข้ากลับไปที่อาณาจักรซีหยาง เพื่อต่อสู้แย่งชิงอำนาจกับ ชูหยี หรือไม่?"

ลู่เฟิง ไม่ได้ปฏิเสธ"ใช่นี่คือจุดประสงค์ของข้า เจ้าจะไม่เห็นด้วยก็ได้ เช่นนั้นเจ้าก็อยู่กินที่อาณาจักรหนานหยานไปตลอดชีวิตเถอะ!"

ชูจิน ได้เงียบ เขารู้จุดประสงค์ของลู่เฟิง แต่เขาก็ยังอยากจะกลับไป เพราะตราบใดที่เขาไม่ได้อยู่ที่นี่ เขาก็จะมีตำแหน่งที่ดีขึ้นอย่างแน่นอน ถึงแม้ บุตรชายที่ดื้อรั้นของเขาจะขึ้นเป็นจักรพรรดิแต่เขามั่นใจว่าจะสามารถได้รับตำแหน่งคืนมา

"ฮ่าฮ่า!"

ลู่เฟิง มองไปที่ ชูจิน ที่เงียบสงบและหัวเราะ เขาได้โบกมือให้ทหารยามเดินออกไป

ลู่เฟิง พึมพัมออกมา"หนึ่งอาณาจักรสองจักรพรรดิ ชูหยี นะ ชูหนี ถ้าเจ้าต้องการจะเก็บซุ่มเงียบเพื่อรอการฝึกฝน ข้าจะไม่ให้โอกาสเจ้าได้ทำเช่นนั้น!"

ความคิดนี้ ไม่ได้มาจาก เจี๋ยสวี่ และ ซุนฮก เขาคิดมันด้วยตนเอง เพราะยังไง เขาต้องการจะจัดการ ชูหยี ก่อนฤดูใบไม้ผลิปีหน้า

ดังนั้น เขาจึงได้ส่ง ชูจิน กลับไปต่อสู้แย่งชิงอำนาจกับ ชูหยี เพื่้อไม่ให้โอกาสชูหยี ได้มีเวลาฝึกกองทัพ

...

"ฝ่าบาท ชูจิน ถูกส่งไปถึงหุบเขาหยางผิงแล้ว ตอนนี้ กำลังจะส่งมอบหน้าที่ให้ แม่ทัพเมิ่งเถียน พาเขากลับไปที่ อาณาจักรซีหยาง"

สองสามวันต่อมา เจี๋ยสวี่ ได้เข้ามายังห้องศึกษาของจักรพรรดิและบอกเรื่องนี้กับลู่เฟิง

ลู่เฟิง ได้พยักหน้า"อืม,เหวินเหอ เจ้าลงไปจัดการเรื่องนี้ ถ้า ชูหยี ต้องการลอบสังหาร ชูจิน ให้จินยี่เหว่ย ลงมือช่วยเหลือ ตามแผน เขาจะมีประโยชน์อย่างมากเมื่อเขายังไม่ตาย!"

"ฝ่าบาท โปรดวางพระทัย ข้าน้อยจะสั่งกำชับจินยี่เหว่ยทันที!"

ลู่เฟิง พยักหน้า

"ฝ่าบาท ก่อนหน้าที่ข้าจะมาที่พระราชวัง ข้าได้รับจดหมายจากกองกำลังที่เรียกตนเองว่า สมาคมการค้ากู่ซวน พวกเขาต้องการขอเข้าเฝ้าฝ่าบาทและมีเรื่องที่จะหารือกับพระองค์!"เจี๋ยสวี่ ได้กล่าวพูดขึ้น

"สมาคมการค้ากู่ซวน?"

ลู่เฟิง รู้สึกสับสนเล็กน้อยและกล่าวถาม"จินยี่เหว่ย มีข้อมูลเฉพาะเกี่ยวกับ สมาคมการค้านี้หรือไม่?"

เจี๋ยสวี่ ได้สั่นศีรษะ"ขอบเขตข่าวสารของจินยี่เหว่ย ในปัจจุบัน สามารถตรวจสอบได้เพียงไม่กี่ประเทศโดยรอบ ๆ อาณาจักรหนานหยาน มีผู้คนจำนวนมากในสถานที่อื่น ๆ แต่อย่างไรก็ตาม ข้าน้อยได้ยินมาว่า สมาคมการค้ากู่ซวน เป็น สมาคมการค้าขนาดใหญ่ ที่ขาย สมุนไพรโอสถและเนื้อสัตว์อสูร แต่เกี่ยวกับข้อมูลที่เจาะจงข้าน้อยไม่ค่อยทราบเท่าไหร่นัก!"

ลู่เฟิง ได้ครุ่นคิดและตอบกลับ"ไปบอกพวกเขา ว่าข้าอนุญาติให้เข้าพบได้!"

"ขอรับ!"

เจี๋ยสวี่ ได้ตอบตกลง

ในเวลานี้ ลู่เฟิง ก็ยังตอบกลับ"เฟิงเชี่ยน ได้ส่งข่าวมาบอกว่า เขาต้องการใช้อาวุธเพื่อแลกเปลี่ยนกับพวกคนเถื่อนทางตอนเหนือของอาณาจักรซีหยาง เหวินเหอ เจ้าคิดยังไงกับเรื่องนี้?"

เจี๋ยสวี่ ได้ครุ่นคิดและตอบกลับ"ฝ่าบาท เรื่องนี้ข้าน้อยเห็นชอบด้วย พวกคนเถื่อนทางตอนเหนือของอาณาจักรซีหยาง นั้น มีจำนวนเพิ่มขึ้นอย่างมากก็จริง แต่ปัญหาในการจัดการอาณาจักรซีหยางก็ยังมากกว่า ข้าน้อยคิดว่าพวกเราควรแก้ปัญหาเฉพาะหน้าก่อน!"

ลู่เฟิง ยิ้มและตอบกลับ"ข้าเองก็คิดเช่นนั้น!"

หลังจากหยุดชั่วครู่เขาก็ตอบกลับ"เราได้ยึดอาวุธจำนวนมากในเมืองว่านเหอครั้งที่แล้ว เจ้าจัดให้คนไปส่งมอบอาวุธเหล่านั้นให้เฟิงเชี่ยน และ ให้เขารับผิดชอบเรื่องนี้อย่างเต็มที่!"

"ข้าน้อยรับคำสั่ง!"

หลังจากที่ เจี๋ยสวี่ จากไปเขาก็ออกจากห้องศึกษาของจักรพรรดิ

"ฝ่าบาท คนจาก สมาคมการค้ากู่ซวน แท้จริงแล้วก็คือ ผู้ลักลอบในวันนั้น!"หลังจาก เจี๋ยสวี่ ออกไป เฉินกัง ก็ปรากฏตัวขึ้นข้าง ๆ ลู่เฟิง

"หืม,ไหนลองเล่ารายละเอียดมาหน่อยสิ?"

"สมาคมการค้ากู่ซวน แท้จริงแล้ว เป็นหนึ่งในสิบราชวงศ์ที่ใหญ่ที่สุดในหยูโจว พวกเขามักส่งผู้เชี่ยวชาญไปยังอาณาจักรต่าง ๆ เพื่อติดต่อซื้อขายหรือทำธุรกิจขนาดใหญ่ แม้แต่ในหยูโจว ราชวงศ์ของพวกเขาก็ยังได้รับความเคารพ"

ลู่เฟิง ขมวดคิ้วทันที"แล้วพวกเขามาหาข้าเพราะเรื่องอะไร?"

"เขตสัตว์อสูร!"

เฉินกัง ตอบกลับ"หมื่นหุบเขาของเขตสัตว์อสูร ถูกครอบครองโดย สมาคมการค้าต่าง ๆ มีเพียง เขตสัตว์อสูร ในอาณาจักรหนานหยาน ของเรา ที่ยังคงเป็นของพวกเรา ดังนั้นข้าน้อยคิดว่า พวกเขาจะต้องมาติดต่อเรื่องนี้อย่างแน่นอน"

ลู่เฟิง ครุ่นคิดเล็กน้อย

หมื่นหุบเขา อาจเรียกได้ว่าเป็นสถานที่แห่งขุมทรัพย์ขนาดใหญ่ มันไม่ใช่หมายถึงว่า ข้างในมีขุมทรัพย์ แต่สถานที่แห่งนั้น เต็มไปด้วย สัตว์อสูร ที่มีค่า

เขาคิดสักพักและมองไปที่เฉินกัง"เฉินกัง เจ้าคิดว่าข้าควรทำอย่างไร?"

เฉินกัง ได้ตอบกลับ"ฝ่าบาท ข้าน้อยเป็นเพียงผู้ใต้บังคับบัญชา ไม่อาจแสดงความคิดเห็นได้"

ลู่เฟิง ได้ยินดังนั้นก็สั่นศีรษะทันที"ลืมไปเถอะ เดี๋ยว ข้าจัดการเอง!"

ทาสดาบทั้งหก เป็นเครื่องจักรสังหาร พวกเขามักพูดจาไม่กี่คำ สำหรับอีกห้าคน ลู่เฟิง ยังไม่เห็นพวกเขาพูด

"ขอรับ!"

เขาได้หายตัวไปอย่างรวดเร็ว

ลู่เฟิง ได้ครุ่นคิดเล็กน้อย"สมาคมการค้ากู่ซวน หนึ่งในสิบราชวงศ์ใหญ่มาทำอะไรที่นี่ ? หรือว่าจะเป็นเรื่องของเขตสัตว์อสูรจริง ๆ ?