บทที่ 157
เนี่ยจินหยางทรุดลงไปคุกเข่ากระอักเลือดออกมาจ้องมองไปที่ร่างของชายหนุ่มด้านหน้าอย่างไม่วางตา รวบรวมพลังปราณในร่างระเบิดพลังออกมาหวังต้านแรงกดดัน ตูม ปราณสีดำพุ่งพวย ไม่ถึงสองลมหายใจเนี่ยจินหยางก็ต้องกระอักเลือดอีกครั้งเพราะถูกกดดันโดยบางอย่าง พื้นดินโดยรอบยุบตัวลงเป็นรอยเท้าของสัตว์อสูรขนาดใหญ่ สิบลม...
