L.P.T ตอนที่ 75 ลักพาตัวการ์ดี

นอกจากการฝึกฝนทักษะของโปเกมอนทั้งสามกำลังดำเนินไปอย่างมีระเบียบและมีความแน่นอน ซาโต้ก็ยังใช้ประโยชน์จากเวลากว่าหนึ่งชั่วโมงก่อนที่ฟ้าจะมืดเพื่อเก็บกิ่งไม้และใบไม้ที่ตายแล้วจากบริเวณใกล้เคียงมาก่อกองไฟ

ต่อมาซาโต้ก็ได้หยิบถุงพลาสติกที่ใส่ขากวางป่าเกลือและเครื่องปรุงรสบางส่วนออกจากที่เก็บของและหยิบน้ำผึ้งสเปียร์ที่เพิ่งได้มาในวันนี้ออกมา

และหลังจากการย่างอย่างพิถีพิถันของซาโต้ ขากวางป่าสีทองอันแสนกรอบอร่อยก็ถือกำเนิดขึ้น ในเวลานี้ซูแบทและนิโดรันก็รีบมาตรงที่ซาโต้อยู้ แล้วจ้องมองไปที่ขากวางป่าย่างบนกองไฟอย่างไม่ละสายตา

อันที่จริงทั้งซูแบทและนิโดรันเป็นสิ่งมีชีวิตที่กินไม่เลือก แน่นอนว่านิโดรันค่อนข้างกินอะไรซับซ้อนกว่าซูแบท แต่ทั้งคู่ก็สามารถย่อยเนื้อสัตว์ได้เหมือนกัน

“กลับไปฝึกทักษะเถอะ ขากวางป่าย่างนี้ไม่ได้มีไว้สำหรับพวกนาย” เมื่อเห็นทั้งคู่จ้องมองไปที่ขากวางป่าย่างที่ยังคงร่นไฟอยู่ ซาโต้ก็พูดขึ้นทันที

ขากวางป่าย่างที่ผ่านการปรุงรสหลายชนิดปรุงโดยซาโต้นี้เป็นอาหารสำหรับเจ้าการ์ดีตัวน้อย เขาจะออกไปจากที่นี้ในวันพรุ่งนี้ เขาจึงกำลังจะไปถามความปรารถนาของเจ้าตัวน้อยนี้สักหน่อย

หากเจ้าการ์ดีตัวน้อยเต็มใจที่จะติดตามเขา ขากวางป่าย่างตัวนี้ก็เป็นของขวัญสำหรับเจ้าตัวน้อย แต่หากการ์ดีตัวน้อยไม่เต็มใจที่จะติดตามเขา ขากวางป่าย่างตัวนี้ก็ถือเป็นของขวัญอำลาเช่นกัน

　　............

ไม่กี่นาทีต่อมาซาโต้ก็ได้ฝึกทักษะของโปเกมอนเขาเสร็จก่อนเวลาปกติ และหลังจากใช้เวลามากกว่าสิบนาทีเขาก็มาถึงป่าเล็กๆที่มีการ์ดีอาศัยอยู่

ทันใดนั้นก็มีเสียง "ฮึม ~~" และเมื่อซาโต้เพิ่งก้าวเข้าไปในป่าก็มีการ์ดีตัวผู้ขนสีสดใสปรากฏตัวต่อหน้าเขา จากนั้นก็รีบวิ่งไปที่อ้อมแขนของซาโต้ทันที

เมื่อเทียบกับการ์ดีตัวเล็กๆเมื่อห้าวันก่อน การ์ดีในปัจจุบันมีขนาดโตขึ้นมากโดยมีขนาดใหญ่เกือบจะเท่าพ่อของตัวเองถึง 2 ใน 3 และมีรูปร่างอ้วนสมบูรณ์เล็กน้อย

และเจ้าการ์ดีตัวน้อยก็เติบโตเร็วเหตุผลหลักก็เพราะซาโต้มักจะนำอาหารอร่อยๆมาให้เขาในตอนเช้าและตอนกลางคืนพร้อมกับการนอนหลับแสนสบายตามปกติของตัวมันเอง ทำให้ตอนนี้การ์ดีเลยอ้วนขึ้นนิดหน่อย

ในขณะเดียวกันในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาเห็นได้ชัดว่าพ่อของกาณ์ดีได้เริ่มฝึกเจ้าตัวน้อยแล้ว ตอนนี้เลเวลของมันก็ถึง 10 แล้วและเขาเชี่ยวชาญการกักเก็บพลังงานและทักษะประกายไฟในเวลาอันสั้น

　　 จะเห็นได้ว่าความถนัดของสุนัข Caty ตัวน้อยเพศผู้นี้ได้รับการถ่ายทอดความสามารถที่ดีของพ่อ

ข้อมูลของการ์ดีมีดังนี้:

　　โปเกมอน: การ์ดี

　　LV:เลเวล 10

　　คุณสมบัติ: ไฟ

　　คุณลักษณะ: จุดประกาย

　　 เพศชาย

　　 ทักษะหลัก: กัด,คำราม,ประกายไฟ,จ้อง,ตรวจจับกลิ่น,วงล้อเพลิง(การถ่ายโอนทักษะ),เฟลมชาร์จ(การฝึกทักษะ)

"ฮ่าๆ~~ เอาล่ะการ์ดีฉันรู้ว่านายดีใจที่เจอฉัน วันนี้ฉันจะเอาของอร่อยมาให้" ซาโต้ผลักใบหน้าที่พยายามจะเลียมาทางเขาตลอดเวลา และพูดด้วยรอยยิ้ม

เมื่อได้ยินคำพูดของซาโต้ การ์ดีก็หยุดเลียซาโต้ จากนั้นก็ยืนอยู่บนพื้นหญ้าและมองซาโต้โดยไม่ขยับสายตาไปที่อื่นเลย

เมื่อเห็นหน้าตาจอมตะกละของการ์ดีตัวน้อย ซาโต้ก็แตะหัวของเขาและยิ้มให้ จากนั้นภายใต้การจ้องมองของการ์ดีที่เร่าร้อนเขาหยิบขากวางป่าย่างพิเศษออกจากที่เก็บของ

ขากวางป่าย่างเคลือบด้วยน้ำผึ้งสเปียร์ที่กำลังหอมหวนนี้น่าตื่นตาอย่างมากในสายตาของการ์ดี ทันทีที่เขาได้กลิ่นหอมจากมันน้ำลายในปากของเขาก็อดไม่ได้ที่จะไหลออกมาจำนวนมาก หลังจากลังเลสักพักการ์ดีตัวน้อยก็พุ่งตรงไปที่ขากวางป่าย่างในมือของซาโต้ทันที

"โฮ่โหหห~~" หลังจากกินเนื้อกวางป่าย่างชิ้นใหญ่ในท้องแล้ว เจ้าตัวน้อยก็หลับตาลงทันทีโดยไม่ได้ตั้งใจและส่งเสียงร้องอย่างสนุกสนานและใบหน้าของเขาก็แสดงออกถึงอาการเคลิ้ม

ในขณะที่การ์ดีกำลังกินขากวางป่าย่างอย่างมีความสุขในดงหญ้าไม่ไกล การ์ดีตัวพ่อก็ได้กลิ่นหอมจากขากวางป่าย่างต่อหน้าเช่นกัน นอกจากนี้เขายังน้ำลายหยดและอยากกินมันด้วยมาก

อย่างไรก็ตามการ์ดีตัวพ่อที่แสนจะแข็งแรงตัวนี้ยังคงควบคุมตนเองได้ดี ในขณะที่อดกลั้นความปรารถนาไว้ในใจเขาจ้องไปที่ซาโต้ถัดจากการ์ดีตัวน้อย

“อร่อยมั้ยการ์ดี?” เมื่อเห็นการ์ดีตัวน้อยกำลังกินขากวางป่าย่างอย่างมีความสุข ซาโต้ก็ถามด้วยรอยยิ้ม

"ฮู้วว ~" โดยไม่ลังเลใดๆการ์ดีตัวน้อย ก็ตอบกลับทันที เพราะซาโต้นั้นมักจะมอบอาหารที่ดีที่สุดให้กับมันตลอด ตั้งแต่เกิดมาในหัวใจของการ์ดีก็ไม่มีใครแทนซาโต้ได้แล้ว

"ใช่เยี่ยมมาก แต่การ์ดีฉันกำลังจะออกไปพรุ่งนี้และบางทีฉันอาจจะไม่สามารถให้อาหารอร่อยเหล่านี้กับนายได้อีกต่อไปแล้ว เมื่อได้ยินคำตอบยืนยันของการ์ดีตัวน้อย ซาโต้ก็ยิ้มเล็กน้อยจากนั้น สีหน้าของเขาก็ดูจริงจังเล็กน้อยก่อนที่เขาจะพูดขึ้นมา

เมื่อได้ยินคำพูดของซาโต้ ใบหน้าของการ์ดีตัวน้อยที่กำลังกินขากวางป่าย่างอย่างมีความสุขก็เปลี่ยนไปอย่างกะทันหันจากนั้นก็แสดงให้ซาโต้เห็นว่ามันทำสีหน้าน่าสงสารเหมือนสัตว์ที่ถูกทอดทิ้ง โดยที่ทำน้ำตาคลอเบ้าและเห่าอย่างน่าสงสาร

"ไม่ใช่ว่าฉันไม่ต้องการนายอีกต่อไป แต่ฉันจะไปที่ที่ไกลมากชั่วคราวและจะต้องใช้เวลาอีกนานกว่าจะกลับมาดังนั้น มันจะนานมากพอจนที่นายไม่ได้รับประทานอาหารอร่อยๆอีกต่อไป ” เมื่อเห็นการ์ดีทำท่าทางที่น่าสงสารนี้ ซาโต้ก็ลูบหัวการ์ดีก่อนจะพูดต่อ

อย่างไรก็ตาม การ์ดีตัวน้อยนี้เห็นได้ชัดว่าไม่เต็มใจที่จะทิ้งซาโต้ผู้มักจะนำอาหารอร่อยๆมาให้เขาทุกวัน มันจึงกัดกางเกงของ ซาโต้ด้วยปากของแล้วดึงเพื่อไม่ให้ซาโต้จากไป

“แน่นอนฉันก็ไม่อยากจะจากนายไป ดังนั้นครั้งนี้ฉันมาที่นี่เพื่อถามนายการ์ดี นายยินดีที่จะไปกับฉันออกไปสู่โลกภายนอกที่กว้างใหญ่ด้วยกันไหม? โลกใบนี้ใหญ่มากไม่เพียงแต่จะมีสถานที่เล็กๆที่นายอาศัยอยู่เท่านั้น แต่ยังมีสิ่งต่างๆทั่วโลกที่อร่อยกว่าเนื้อกวางย่างที่ฉันให้นายอีก” เมื่อดูเจ้าการ์ดีตัวน้อยทำท่าอย่างไม่เต็มใจนัก ในทำนองเดียวกันจู่ๆซาโต้ก็รู้สึกว่ามีเรื่องตลกๆในใจและพ่นคำลวงเข้าใส่การ์ดี​​ตัวน้อยทันที เพื่อหลอกล่อจุดประสงค์ที่แท้จริงของการมาครั้งนี้

แต่สิ่งที่ทำให้ซาโต้รู้สึกกังวลเล็กน้อยก็คือ แม้ว่าการ์ดีตัวน้อยจะได้ยินว่าซาโต้กำลังจะพามันไปหากินของอร่อยๆได้มากขึ้นและแสดงสีหน้ามีความสุข แต่ในไม่ช้ามัันก็คิดถึงเรื่องนี้อย่างจริงจังแล้วก็หดหู่อีกครั้ง

"ไม่เป็นไร การ์ดีถ้านายไม่ต้องการฉันจะไม่ทำให้นายลำบากใจ เรายังคงเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันและฉันจะมาเยี่ยมนายถ้าฉันมีเวลาในอนาคต" การแสดงออกของการ์ดีตัวน้อยเปลี่ยนไป กซาโต้ก็มองไปที่มันและถอนหายใจเล็กน้อยในใจ จากนั้นก็แสดงรอยยิ้มที่จริงใจเพื่อปลอบโยนการ์ดีตัวน้อยที่ตอนนี้กำลังรู้สึกหดหู่เล็กน้อย

น่าเสียดายที่คำพูดปลอบโยนของซาโต้ ไม่ได้ทำให้อารมณ์ของการ์ดีตัวน้อยเปลี่ยนไปเลย ดูเหมือนว่าจะเป็นเพราะอารมณ์ที่หดหู่นี้ทำให้เนื้อกวางป่าย่างที่แสนอร่อยตรงหน้าไม่อร่อยอีกต่อไป การ์ดีตัวน้อยกัดอีกสองสามครั้ง ก่อนจะหันไปรอบๆและรีบวิ่งเข้าไปในหญ้าแล้วหายไปต่อหน้าซาโต้

“แน่นอนว่ามันยังคงไม่ได้ผลเช่นกัน ความรักในครอบครัวระหว่างโปเกมอนตัวน้อยนั้นมากมาย และด้วยความรักในครอบครัวนี้ทำให้มันยังคงเป็นเรื่องยากเกินไปสำหรับการ์ดีตัวน้อยที่จะใช้ชีวิตอิสระ นับเป็นเรื่องที่น่าเสียดายจริงๆ ถ้าหากฉันมาช้าไปอีกสองสามวันผลลัพธ์อาจจะแตกต่างออกไปก็ได้” เมื่อเห็นการ์ดีตัวน้อยโยนเนื้อกวางย่างและจากไป ซาโต้ก็ถอนหายใจด้วยสีหน้าผิดหวัง

หลังจากรอสองสามนาทีในสถานที่เดิมและยังไม่เห็นเจ้าการ์ดีตัวน้อยกลับมา ซาโต้ส่ายหัวด้วยความผิดหวังจากนั้นก็ทิ้งก้อนพลังงานรสเผ็ดคุณภาพสูงที่การ์ดีตัวน้อยชอบเอาไว้ให้มันกิน

เนื่องจากเจ้าการ์ดีตัวน้อยไม่เต็มใจที่จะไปกับเขา ซาโต้จึงต้องเคารพการเลือกของอีกฝ่ายด้วยเพราะเขาและเจ้าการ์ดีตัวน้อยก็ยังคงเป็นเพื่อนกันอยู่แล้ว

กว่าจะกลับถึงที่พักฟ้าก็มืดสนิทตามปกติ หลังจากที่ซาโต้มาถึงเขาและโปเกมอนทั้งสามของเขาก็รีบขึ้นไปพักผ่อนเพื่อใช้เวลาในป่าโทคิวะเป็นวันสุดท้าย

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วและในพริบตาหนึ่งคืนก็ผ่านไป ในเวลาประมาณหกโมงเช้า ดวงอาทิตย์ค่อยๆขึ้นจากทิศตะวันออกและรุ่งอรุณของป่าโทคิวะก็เข้ามาอีกครั้ง

ในตอนนี้เสียงเห่าของสุนัขที่แสนร่าเริงก็ปลุกซาโต้ที่ยังหลับอยู่ขึ้นมา