L.P.T ตอนที่ 69 เส้นทาง

การมาถึงของซาโต้ เป็นผลให้กลุ่มสเปียร์ที่รอคอยมานานแล้วเตรียมพร้อมทันที เมื่อซาโต้ได้มาถึงในระยะไม่ถึง 100 เมตรจากรังสเปียร์ก็มีสเปียร์มากกว่าหนึ่งโหลที่มีระดับอย่างน้อย 20 ตัว โผล่ออกมา

ในขณะเดียวกัน ก็มีสเปียร์ชั้นยอดออกมาอีก สเปียร์พวกนี้ก็คือสเปียร์กว่า 30 ตัวที่เพิ่งวิวัฒนาการมาจากโคคูนจำนวนหนึ่งและเหล่าบีเดิลเพื่อป้องกันไม่ให้ ซาโต้และโปเกมอนของเขาเข้าใกล้รังซึ่งตอนนี้กำลังมีเหล่าตัวอ่อนขนาดใหญ่ที่รอการพัฒนาออกมาเป็นสเปียร์

ในขณะที่ซาโต้ถูกล้อมรอบไปด้วยสเปียร์และบีเดิลจากทุกด้าน พอหันหน้าไปทางข้างหน้าก็จะเจอขบวนขนาดใหญ่ของสเปียร์ เห็นได้ชัดว่าซาโต้ได้รับการต้อนรับจากรังสเปียร์อย่างมาก แต่โปเกมอนสองตัวที่อยู่ข้างๆเขาก็ไม่มีความกลัวเลยแม้แต่น้อย

การประสานงานของสเปียร์นั้นง่ายมาก ขั้นแรกให้บีเดิลพุ่งมาข้างหน้าเพื่อทำลายศัตรูจากนั้นรอจนกว่าศัตรูจะใช้แรงจนเกือบหมด เหล่าหัวกะทิสเปียร์ก็จะทำการเก็บเกี่ยวขั้นสุดท้าย

ทุกวันนี้เหล่าสเปียร์ยังไม่มีการปรับปรุงวิธีการต่อสู้ของมันเพิ่มขึ้น สเปียร์ชั้นยอดมากกว่าหนึ่งโหลและทหารสเปียร์กว่า 50 ตัวที่เพิ่งวิวัฒนาการเสร็จและบีเดิลที่อ่อนแอจำนวนมากก็ได้เริ่มโจมตีไปที่ซาโต้อย่างรวดเร็ว

สำหรับศัตรูจำนวนมากเช่นนี้ซูแบทและคุไซฮานะไม่ได้สนใจแม้แต่น้อย ดังนั้นทั้งคู่จึงไม่มีความกลัวแม้แต่น้อย ก่อนที่ซาโต้จะสั่งอะไร ทั้งคู่ก็ได้อาศัยประสบการณ์ในการต่อสู้กับสเปียร์อันมากมายเข้าจัดการทันที พวกเขาคุ้นเคยกับเหล่าสเปียร์ไปโดยปริยายตั้งแต่ตอนเริ่มกวาดล้างเมื่อสองสามวันก่อนแล้ว

ซูแบทใช้มีดอากาศเพื่อเผชิญหน้ากับศัตรูที่มาข้างหน้าทันที ในช่วงเวลาสั้นๆพลังงานธาตุบินในธรรมชาติก็รวมตัวกันอย่างรวดเร็วและจากนั้นภายใต้การควบคุมอย่างชำนาญของซูแบทพลังงานธาตุบินที่รวบรวมได้เหล่านี้ก็กลายเป็นลมแรงระดับ 7 สั้นๆและมีใบมีดอากาศเล็กๆจำนวนมากปรากฏขึ้นมาในลมแรงพวกนี้

ทันใดนั้นสเปียร์และบีเดิลที่พุ่งเข้ามาทางด้านหน้าก็ถูกพัดกลับหลังไปและพวกมันก็ถูกโจมตีด้วยใบมีดอากาศ สเปียร์และบีเดิลบางตัวที่เปราะบางก็ถูกโจมตีอย่างรุนแรงและพวกมันก็ล้มลงกับพื้นและสูญเสียความสามารถในการต่อสู้ชั่วคราว อย่างไรก็ตามใบมีดอากาศของซูแบทก็ยังคงดำเนินต่อไปไม่มีท่าทีว่าจะหยุด

เมื่อซูแบทใช้ใบมีดอากาศสปอร์นอนหลับสีเขียวจำนวนมากก็กระจายออกจากตาดอกไม้ของคุไซฮานะในทันทีจากนั้นและสปอร์นอนหลับพวกนี้ได้รับอนุญาตให้นั่งบน"รถไฟความเร็วสูง"ที่ทำโดยซูแบทอีกด้วย(ใบมีดอากาศ+สปอร์นอนหลับ) และโจมตีใส่ด้านหน้าของพวกสเปียร์และบีเดิลอย่างรวดเร็ว

สเปียร์และบีเดิลเหล่านั้นติดอยู่กับสปอร์นอนหลับไม่ว่าจะได้รับบาดเจ็บหรือไม่ได้รับบาดเจ็บสปอร์ก็ทำให้พวกมันเกิดอาการง่วงนอนอย่างรุนแรงในทันที หลังจากนั้นไม่นานสเปียร์และบีเดิลก็เป็นลมล้มลงไปกับพื้นเพราะอยู่ในห้วงนิทรา

ทันใดนั้นจำนวนนักสู้ของศัตรูก็ลดลงอย่างรวดเร็วไปกว่าครึ่งหนึ่ง ใบมีดของซูแบทรวมกับสปอร์ของคุไซฮานะนั้นเป็นทักษะในการทำการต่อสู้หมู่ที่ดี ตราบใดที่คู่ต่อสู้ไม่ใช่โปเกมอนธาตุบินที่ทรงพลัง หรือโปเกมอนป่าที่มีคุณลักษณะนอนไม่หลับ ทักษะรวมนี้สามารถบรรลุผลได้อย่างง่ายดาย

อย่างไรก็ตามเมื่อซูแบมมองไปที่ศัตรูที่พุ่งเข้ามาข้างหน้า ศัตรูที่อยู่ทางซ้ายและขวาและเหนือศีรษะก็พบโอกาสที่จะโจมตีได้สำเร็จเช่นกัน

เกือบจะในเวลาเดียวกันด้านซ้ายและด้านขวาสเปียร์และบีเดิลก็ได้พุ่งเข้าหาแล้วยื่นเลห็กในผึ้งที่แหลมคมของพวกมันใส่ซาโต้ที่กำลังได้รับการปกป้องอย่างแน่นหนาจากซูแบทและคุไซฮานะ

และเหนือศีรษะของซาโต้ก็มีบีเดิลที่ปีนต้นไม้ขึ้นไปบนยอดศีรษะของซาโต้ได้สำเร็จแล้วหนึ่งโหลจากนั้นก็รีบพุ่งลงมาโจมตี ซาโต้ด้วยเขาอันแหลมคมที่ย้อมด้วยสีม่วงที่ด้านบนของหัวพวกมันทันที

“ดูเหมือนว่าจะเห็นฉันจะเป็นลูกพลับอ่อนๆสินะ ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมใครต่อใครก็อยากจะเป็นคนแรกที่ฆ่าฉันได้ คุไซฮานะและใช้แส้เถาวัลย์กั้นสเปียร์ทางด้านซ้ายและขวา ซูแบทใช้ทักษะพายุหมุนเป่าเอาบีเดิลบนหัวฉันออกไปและอย่าใจร้ายกับเจ้าพวกนี้เกินไปละ” เมื่อเห็นว่าสเปียร์และบีเดิลนั้นชอบจัดการเขาก่อนตลอด ซาโต้ที่เฝ้าดูสถานการณ์ในการต่อสู้ตลอดเวลาด้วยสายตาของเขาก็แสดงให้เห็นร่องรอยของความเหนื่อยใจบนใบหน้าของตัวเอง จากนั้นซาโต้ก็ออกคำสั่งแก่โปเกมอนของเขาทันที

"นา~~" เมื่อได้ยินคำสั่งคุไซฮานะก็กรีดร้องและพลังงานธาตุพืชจำนวนมากก็โผล่ออกมาจากร่างกายของเขาทันที ในตอนนี้ร่างกายทั้งหมดของคุไซฮานะก็ได้ถูกห่อหุ้มด้วยชั้นของพลังงานธาตุพืชสีเขียว

ในเวลานี้สเปียร์ที่พุ่งเข้ามาในระยะไม่ถึง 2 เมตรจากซาโต้ก็ได้โดนแส้สีฟ้ายาวสองสามเส้นที่ยื่นออกมาจากหญ้าหนาแน่นใต้พวกมันฝาดตกลงมา และด้วยแรงโน้มถ่วงของโลกก็ได้ทำให้พวกมันบาดเจ็บหนักทันที

และเมื่อหญ้าเขียวขจีเติบโตขึ้นจากพื้นดินมากขึ้นเรื่อยๆ หญ้าพวกที่ก็มัดเหล่าสเปียร์ให้กลายเป็นสเปียร์ก้อนแบบแน่หนาทันที

หญ้าพวกนี้อ่อนแอแต่ก็เหนียวผิดปกติ ภายใต้การผูกมัดของหญ้าสีเขียวจำนวนมากสเปียร์เหล่านี้ก็ค่อยๆไม่สามารถทำอะไรได้และจากนั้นพวกมันก็ทำได้เพียงยอมรับความจริงที่ว่าพวกมันถูกศัตรูจับกุม

เมื่อสองวันก่อน ซาโต้นำโปเกมอนของเขาทั้งสองตัวไปท้าทายโปเกมอนหลายตัวในป่าใกล้ๆเขาได้พบกับคุไซฮานะที่ค่อนข้างดีในทุ่งดอกไม้เล็กๆในขณะเดียวกันคุไซฮานะตัวนั้นก็ยังเป็นผู้นำของโปเกมอนพืชในทุ่งดอกไม้นั้นด้วย

ไม่เพียงแค่นั้น คุไซฮานะนี้ยังมีปมที่น่าทึ่งมากในมือของเขา หญ้าสีเขียวที่เขาสร้างขึ้นสามารถใช้เทคนิคการผูกมัดและสามารถจับเหยื่อได้อย่างง่ายดายและอาหารหลักของคุไซฮานะตัวนั้นก็คือสเปียร์ ซาโต้ที่ไดเเห็นเขาใช้ทักษะผูกมัดเพื่อจับสเปียร์ที่ยังมีชีวิต

หลังจากเห็นสิ่งนี้ ซาโต้ก็ตกตะลึงกับความสามารถอันทรงพลังของมันและเขาก็หวังว่าจะได้รับความแข็งแกร่งนี้ขากในใจลึกๆของเขาและมันก็เกิดขึ้นเมื่อคุไซฮานะของเขาน่าจะสามารถเรียนรู้ทักษะนี้ได้เช่นกัน

ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ซาโต้หวังว่าคุไซฮานะป่าตัวนี้จะสอนคุไซฮานะของเขาและยังเขายังเอาอาหารจำนวนมากมาแลกเปลี่ยนกับมัน น่าเสียดายที่โปเกมอนพืชที่กินเนื้อเป็นอาหารนั้นมักมีอารมณ์ไม่ดี และด้วยคำขอของคนแปลกหน้านั้นก็เป็นเรื่องไร้สาระสำหรับมันแถมมันยังต้อวการจับซาโต้ไว้เป็นอาหารสำรองอีก

ซาโต้จึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากทำจัดการกับพฤติกรรมที่ไม่เป็นมิตรเช่นนี้ของคุไซฮานะป่าตัวนี้ เขาจึงหันหน้าไปทางซูแบทโดยจะบีบบังคับคุไซฮานะตัวนี้จนกว่าจะยอม

แน่นอนว่าซาโต้ไม่ได้ใช้ประโยชน์จากคุไซฮานะป่าโดยเปล่าประโยชน์ ในการแลกเปลี่ยนเขาไม่เพียงแต่เสิร์ฟอาหารอร่อยๆให้คุไซฮานะป่าตัวนี้เท่านั้น แต่ยังปล่อยให้คุไซฮานะของเขาสอนลูกบอลพลังงานให้คไซฮานะป่าด้วยเพื่อที่มันจะได้มีชีวิตที่อิสระและสนุกสนานต่อไป คุไซฮานะป่าจึงยอมตกลงในสัญญาที่ไม่เท่าเทียมนี้ของซาโต้และก็ได้สอนคุไซฮานะเกี่ยวกับทักษะผูกมัดเฉพาะตัวของมัน

เพียงแค่คุไซฮานะต้องอาศัยการควบคุมพลังงานธาตุพืชอย่างแข็งแกร่งและตอนนี้มันได้เปลี่ยนการเคลื่อนไหวนี้เป็นสีน้ำเงินเฉพาะของคุไซฮานะเอง ตอนนี้เธอสามารถควบคุมสเปียร์ได้ถึง 5 ตัวในคราวเดียว และยังมีความเป็นไปได้ที่เธอออาจจะมัดได้ถึง 6 ตัวในทีเดียว

ในทางกลับกันเมื่อคุไซฮานะกำลังจัดการกับการดิ้นรนของฝูงสเปียร์ดดยการฟาดแส้ใส่ ซูแบทก็ได้โจมตีบีเดิลบนกิ่งไม้เหนือศีรษะซาโต้ ในทันทีที่ซาโต้สั่งพายุสีขาวก็ออกมาจากซูแบทอย่างรวดเร็ว

ทันใดนั้นบีเดิลที่กระโดดลงมาจากกิ่งไม้เพื่อจู่โจมก็ตกหลุมพรางทันที พวกเขาได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรงจากการโจมตีด้วยพลังงานธาตุบินที่มีอยู่ในพายุหมุนสีขาวของซูแบทและพวกเขาทั้งหมดก็ปลิวไปจากนั้นก็ล้มลงกับพื้นและสูญเสียความสามารถในการต่อสู้

หลังจากกำจัดพวกบีเดิลแล้ว ซูแบทก็ยังให้ความสำคัญกับสเปียร์ที่ถูกควบคุมโดยคุไซฮานะต่อ ในวินาทีต่อมาชาโดว์บอลก็ถูกปล่อยออกจากปากของเขา เอาชนะเหล่าสเปียร์ที่เปราะบางเหล่านี้จนสูญเสียความสามารถในการต่อสู้ไปต่อๆกัน

เมื่อเผชิญกับใบมีดอากาศที่อันตรายถึงตายของซูแบทและยังมีกลุ่มสปอร์ของคุไซฮานะและแส้เถาวัลย์ที่มีทักษะการมัดที่แน่หนาและซาโต้ผู้ที่ใช้ต้นไม้ยักษ์เป็นที่พักพิงในการหลบหลีกอย่างยืดหยุ่น เมื่อเทียบกับสเปียร์เหล่านี้ที่มีสติปัญญาจำกัดแล้ว พวกมันก็ไม่มีทางเลือกนอกจากยอมรับชะตากรรมของความพ่ายแพ้ของพวกมัน

สามนาทีต่อมาก็ไม่มีสเปียร์ที่บินได้ในสนามรบ พวกมันทั้งหมดล้มลงกับพื้นโดยได้รับบาดเจ็บสาหัสและสูญเสียความสามารถในการต่อสู้ชั่วคราว บีเดิลที่เหลือที่ยังสามารถต่อสู้ได้ก็ไม่มีจิตวิญญาณต่อสู้ ได้แต่หนีไปทุกที่แทน