ตอนที่แล้วLv 1 Skeleton บทที่ 16
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปLv1 Skeleton บทที่ 18

Lv 1 Skeleton บทที่ 17


ชั้นถัดไปหนาวมากอย่างน่าประหลาดใจ แม้แต่กำแพงก็เย็นเยือกจนสัมผัสได้

'เกิดอะไรขึ้น?'

เราเพิ่งมาจากสภาพอากาศแบบเขตร้อน จนตอนนี้เกือบจะอยู่ในแอนตาร์กติก พื้นดินถูกแช่แข็งและแมลงที่น่าสงสารของผมไม่เต็มใจที่จะก้าวขึ้นไปบนพื้นใหม่ แม้ว่ามันจะไม่เลวร้ายนักที่อยู่ใกล้บันได แต่ยิ่งคุณเดินออกไปไกลเท่าไหร่มันก็จะยิ่งหนาว

[คุณได้เรียนรู้การต้านทานน้ำแข็ง ระดับ1]

'พวกเจ้ารอข้าอยู่ที่นี่'

ความหนาวเย็นเป็นดาวข่มของแมลงและผมไม่อยากทรมานลูกน้องที่น่าสงสารของผมมากเกินไป

นอกจากนี้ผมต้องการสอดแนมล่วงหน้า เพื่อไม่ให้ตกอยู่ในสถานการณ์ที่เป็นไปไม่ได้

'นายท่าน เราจะไปด้วย….'

'เพียงแค่อยู่ที่นี่และเตรียมพร้อมสำหรับศัตรูที่จะมา ข้าไม่รู้ว่าเราจะต้องเจอกับอะไร ดังนั้นหากข้าต้องการหลบหนีอย่างรวดเร็ว พวกเจ้าจะอยู่ในตำแหน่งระวังหลังของข้า'

'…'

พวกเขาไม่ส่งกระแสจิตตอบกลับ ขณะที่พวกเขายังคงเงียบและละอายใจที่ไม่สามารถมีส่วนร่วมได้ ผมเดินเข้าไปในห้องโถง โดยทิ้งแมลงไว้ข้างหลัง

หลังจากเดินไปได้ไม่นานผมก็เจอประตูแปลก ๆ

'นี่ดูเหมือนประตูที่มอนสเตอร์ระดับบอสจะซ่อนตัวอยู่ข้างหลัง'

ในตอนท้ายของห้องโถงมีประตูโค้งที่ตกแต่งอย่างวิจิตรตระการตา ประตูเหล็กหนาสีดำ ฝังด้วยรูปสลักสีเงินและสีทองอันงดงาม ซึ่งแสดงให้เห็นถึงสิ่งมีชีวิตหลากหลายชนิด ครู่หนึ่งผมคิดว่าตัวเองยืนอยู่ตรงหน้าประตูสวรรค์

'ดูเหมือนว่าผมจะใช้การตรวจสอบสถานะจากด้านนอกประตูไม่ได้….'

ผมระมัดระวังโดยธรรมชาติ ดังนั้นผมจึงตัดสินใจที่จะวางกับดักอย่างละเอียดเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับทุกสถานการณ์

'ถ้าผมจะทำกับดัก คงต้องเอาออกมาทั้งหมด'

อุณหภูมิในห้องโถงยังคงต่ำกว่าศูนย์อย่างต่อเนื่อง มันเป็นสถานการณ์ที่ในที่สุด ผมก็สามารถใช้ทักษะที่ไร้ประโยชน์นั้นได้

“ม่านน้ำ! ม่านน้ำ! …”

[ม่านน้ำ ระดับ 1 ➢ 2]

[ม่านน้ำ ระดับ 5 ➢ 6]

การฉีดน้ำลงบนพื้น ผมสามารถทำให้แผ่นน้ำแข็งลื่น ๆ หนา ๆ นอกจากนี้แม้ว่าจะใช้เวลาค่อนข้างนาน แต่ผมก็สามารถตั้งสมาธิไปที่จุดเดียวเพื่อสร้างรูปแกะสลักน้ำแข็งได้ สิ่งเหล่านี้สามารถใช้เพื่อทำให้ศัตรูสับสนหรือซ่อนตัวอยู่ข้างหลังเพื่อหลบคาถา ถ้าผมเคยอยู่ในจุดที่คับขัน ผมใช้เวลาในการสร้างรูปแกะสลักเหล่านี้ให้ได้มากที่สุดในห้องโถง

'สิ่งนี้น่าจะช่วยได้'

ผมบังคับตัวเองให้คิดในแง่ดี แม้ว่าผมจะก้าวข้ามจุดสูงสุดไปแล้ว และสร้างประติมากรรมเหล่านี้มากเกินไป ผมเปลี่ยนห้องโถงให้กลายเป็นเขาวงกตน้ำแข็งขนาดยักษ์อย่างน้อยก็ดีกว่าไม่มีอะไรเลย

ผมได้ใช้เวลาทั้งวันในการสร้างเขาวงกตเยือกแข็งขนาดยักษ์นี้ เมื่อผมมีความเชี่ยวชาญในการใช้น้ำแข็งมากขึ้น ผมก็ยังสามารถใช้มันเพื่อสร้างภาพสะท้อนที่อาจทำให้ศัตรูสับสนได้

'อืม ... ยังไงก็รู้สึกว่าพร้อมแล้ว'

[การวิจัยเวทมนตร์เสร็จสมบูรณ์แล้ว]

[การวิจัยเวทมนตร์ระดับ 1 ➢ 2]

[คุณได้เรียนรู้การควบคุมแรงโน้มถ่วง ระดับ1]

'โอ้! นี่เป็นคาถาที่ผมต้องการ! '

ทุกครั้งที่ผมต่อสู้กับสัตว์ประหลาดขนาดใหญ่ ผมหวังว่าผมจะมีทักษะนี้

'การวิจัยเวทมนตร์เป็นทักษะที่มีประโยชน์ อืม…ผมจะเลือกอะไรต่อดี? '

[เลือก การร่ายเวท]

'ว้าว มันจะได้ผลเป็นอะไร!'

ความเร็วในการร่ายที่เพิ่มขึ้นเป็นส่วนสำคัญในการต่อสู้ทั้งหมดของผม ทำให้ผมสามารถส่ง คาถาต่างๆได้ ตราบเท่าที่มานาของผมมีพอ ผมรอคอยว่าจะได้รับคาถาใหม่อะไรบ้าง โดยมุ่งเน้นไปที่การค้นคว้าเกี่ยวกับการร่ายเวทของผม

'ถึงเวลาเปิดประตูนี้แล้ว?'

มือกระดูกของผมสั่น

'ข้างหลังประตูนี้อาจจะมีสัตว์ประหลาดที่ทรงพลังอย่างไม่น่าเชื่อ แต่ถ้าผมหันกลับไปตอนนี้ผมอาจจะเสียใจในอนาคต'

ศัตรูส่วนใหญ่ที่ผมต่อสู้มาจนถึงปัจจุบันนั้นเพียงพอแล้ว ผมยังคงพยายามเรียกความกล้าที่จะเปิดประตู นี่อาจเป็นสถานการณ์ที่คุกคามชีวิตครั้งแรกที่ผมจงใจใส่ตัวผมเอง ผมไม่ได้นับการต่อสู้ครั้งก่อนของผมกับบอสแมงมุมเบียงก้า เพราะตลอดการต่อสู้ผมควบคุมได้ทั้งหมด ตอนนี้ถ้าผมจะผ่านประตูนี้ไปมันก็จะไม่รู้อะไรเลยว่าผมต้องเผชิญกับศัตรูแบบไหนหรือโอกาสในการเอาชีวิตรอดของผมคืออะไร ไม่ต้องพูดถึงการตัดสิน โดยประตูที่ยิ่งใหญ่ผู้พิทักษ์ที่อยู่เบื้องหลังนั้นต้องมีพลัง

'สุสานใต้ดินเหล่านี้มีจุดประสงค์อะไร ... ?'

สุสานเหล่านี้แปลกแน่นอน ถ้าคุณหยุดคิดถึงเรื่องนี้ตั้งแต่ภูเขากระดูกที่ผมลุกขึ้นครั้งแรกไปจนถึงการ์กอยล์ชิ้นหมากรุกและในที่สุดห้องโถงเยือกแข็งนี้ อะไรคือเหตุผลของการดำรงอยู่ของมัน?

'การเปิดประตูเหล่านี้อาจเป็นวิธีเดียวที่จะค้นพบ!'

เอี้ยดดดดดดดดดด

ประตูบานใหญ่ที่หยุดนิ่งมานาน เปิดออกด้วยแรงผลักเบา ๆ

บริเวณด้านนอกประตูดูเหมือนมหาวิหารที่หรูหรา กลางห้องมีบัลลังก์ที่หรูหรา ซึ่งมีสัตว์ประหลาดสวมเสื้อคลุมพ่อมดแฟนซีนั่งอยู่

“ในที่สุดศัตรูเก่าของข้าก็มาถึงแล้ว!”

ชอม ชอม

น่าแปลกที่มันเป็นลิช โครงกระดูกหลายร้อยโครงที่นั่งอยู่บนม้านั่งเช่นเดียวกับผู้ศรัทธาที่เคร่งศาสนา คุกเข่าระหว่างพิธีมิสซาวันอาทิตย์ พวกเขาลุกขึ้นจากการหลับใหล

ผมสามารถเข้าถึงหน้าสถานะของบอสได้ เพราะเรามีเผ่าพันธุ์ที่คล้ายกัน ผมรีบดูเพื่อดูว่าผมต่อสู้กับอะไร

ชื่อ: โซเลสเต้้

เพศ: N / A

สถานะ: ปกติ

เผ่าพันธุ์: จ้าวลิซ / อันเดธ

คลาส: พ่อมด

อันดับ: C +

ระดับ: 634/999

เลือด: 24170/24170

มานา: 125455/125455

โจมตี: 3233

พลังป้องกัน: 9999

ความคล่องตัว: 724

ความฉลาด: 10240

✧ทักษะเฉพาะ

[มองกลางคืน เต็ม] [การร่ายเวท เต็ม] [การแยกแยะ ระดับ3] [เชี่ยวชาญไฟ ระดับ4] [เชี่ยวชาญน้ำแข็ง ระดับ5] [เดทสแตร เต็ม] [ไฟบอล เต็ม] [อินโฟโน่ เต็ม] [เมเทโอ เต็ม] [พายุหิมะ เต็ม] [กำแพงน้ำแข็ง เต็ม] [ศูนย์สัมบูรณ์ เต็ม] [อัญเชิญผี ระดับ1] [ให้ชีวิต ระดับ5] [ท่อชีวิต ระดับ1] [เนโครแมนซี่ เต็ม] [ดูดพลังชีวิต เต็ม] [ฟื้นฟูมานา เต็ม] [เทเลพาที ระดับ1] [อ่านใจ ระดับ1]

✧ฉายา

[ราชาแห่งประเทศที่ถูกทำลาย] [เจ้าสุสานใต้ดิน]

✧เอกลักษณ์

[อัญเชิญ ระดับ2] [เจ้าลิซ ระดับ3] [ผู้เชี่ยวชาญ ระดับ1]

'นี่อะไร จ้าวลิซ? ตัวเลือกเหล่านั้นควรจะหมายถึงอะไร! '

ระดับและทักษะของโซเลสเต้อยู่ในระดับที่แตกต่างจากลิซทั่วไปอย่างสิ้นเชิง

ยกบอสไว้โดยไม่คิด สมุนของเขาก็ทรงพลังอย่างไม่น่าเชื่อ โครงกระดูกที่ใกล้เข้ามาราว ๆ 200 ตัว ประกอบด้วยนักเวทย์โครงกระดูก นักบวช อัศวินและหัวขโมย แต่ละคนมีอาวุธและชุดเกราะที่ดูแพง ผมไม่มั่นใจด้วยซ้ำว่าผมสามารถจัดการกับโครงกระดูกเหล่านี้ได้ด้วยตัวเอง

'นี่ ... ผมต้องหนีทันที!'

“กำแพงน้ำแข็ง!”

ดูเหมือนจะรู้ความตั้งใจของผม โซเลสเต้จึงสร้างกำแพงน้ำแข็งเพื่อปิดกั้นทางออกเดียวได้อย่างง่ายดาย

"อินโฟโน่! อินโฟโน่!"

ด้วยความตื่นตระหนกผมจึงส่ง อินโฟโน่ออกไป โดยหวังว่าจะทำลายกำแพงน้ำแข็งและทำให้ตัวเองห่างจากกลุ่มโครงกระดูกที่เข้ามา

'อะไรนะ ผมสามารถละลายได้แค่นี้?'

กำแพงน้ำแข็งระดับสูงสุดละลายไปเพียงครึ่งทางเท่านั้น แม้ว่าจะใช้อินโฟโน่ติดต่อกันก็ตาม

ชอม ชอม

ข้างหลังผมผมได้ยินเสียงดังก้องหรือกองทัพโครงกระดูกที่ใกล้เข้ามา

'บ้าเอ้ย!'

เมื่อมองย้อนกลับไปผมสังเกตเห็น โซเลสเต้มีรอยยิ้มที่พึงพอใจของผู้ชนะมองลงไปที่ความพยายามครั้งสุดท้ายของหนูที่ถูกต้อนจนมุม

ผมหันกลับมาสนใจกองทัพ

"อินโฟโน่! อินโฟโน่! อินโฟโน่!…"

การจัดการแนวหน้าด้วยพายุเพลิงผม สามารถบดขยี้กระดูกของพวกเขาได้บางส่วน แต่ทั้งหมดก็ไร้ประโยชน์ นักบวชโครงกระดูกที่อยู่ด้านหลังได้ทำการซ่อมแซมพวกเขาด้วยเวทมนตร์รักษาของพวกเขา

'หืม ผมทำอะไรกับโครงกระดูกพวกนี้ไม่ได้'

ผมหันกลับไปทางกำแพงน้ำแข็ง

"อินโฟโน่! อินโฟโน่! อินโฟโน่!…"

“กำแพงน้ำแข็ง”

ด้วยคาถาง่ายๆจาก โซเลสเต้ความพยายามและความก้าวหน้าทั้งหมดของผมก็หายไป มันเป็นทัศนคติของเด็กตัวเล็ก ๆ ที่กำลังทรมานมด ซึ่งเป็นสถานการณ์ซาดิสม์ที่คุณต้องหวังว่าจะรอดพ้น ก่อนที่จะทำลายความฝันของมัน

'อ๋อ…. ข้าเห็นว่าเพราะความแตกต่างระดับของเรามีมาก เจ้าชอบปฏิบัติกับข้าเหมือนของเล่นของเจ้าหรือ? ข้าเป็นมดและเจ้าเป็นมนุษย์หรือ?

ผมกัดฟันด้วยความหงุดหงิด

“การควบคุมแรงโน้มถ่วง! อินโฟโน่!”

[การควบคุมแรงโน้มถ่วงระดับ 1 ➢ 2]

'ถ้าผมไม่สามารถผ่านมันไปได้ผมจะอยู่กับมัน'

ค้องงงงง

ผมมีอิทธิพลต่อจุดศูนย์ถ่วงของกำแพงน้ำแข็ง ทำให้มันพุ่งเข้าหาผม โครงกระดูกกำลังเข้ามาใกล้มากและเวลาเป็นสิ่งสำคัญ ผมรีบกระโดดลงไปในรูเล็ก ๆ ที่ผมสร้างไว้ใต้กำแพงน้ำแข็งพร้อมกับอินโฟโน่ของผม

“ศูนย์สัมบูรณ์!”

โซเลสเต้ส่งเวทมนตร์น้ำแข็งที่ทรงพลังอย่างเหลือเชื่อออกมา ขณะที่มันรู้ว่าผมกำลังจะหนี แต่มันก็สายเกินไปทุกอย่างข้างหลังผมถูกแช่แข็ง แต่ผมก็รอดมาได้อย่างหวุดหวิด

'ผมรอดแล้ว!'

ผมเดินผ่านประตูและวิ่งกลับไปด้วยความเร็วเต็มที่ไปยังบันไดที่นำออกไป

'ทุกคนถอย! เร็ว!'

เราไม่มีโอกาสใด ๆ ในการเอาชนะจ้าวลิซ ดังนั้นการถอยกลับเป็นทางเลือกเดียวของเรา

'นายท่าน พวกเราได้ร่วมมือกันแล้วเพื่อพังประตูเหล็ก'

เมื่อมาถึงบันไดผมได้รับการต้อนรับจากป้อมปราการชั่วคราว ซึ่งแมลงร่วมมือกันสร้างขึ้นพร้อมกับประตูที่พัง ผมรู้สึกสะเทือนใจกับความก้าวหน้าที่พวกเขาประสบความสำเร็จ เมื่อเทียบกับผลงานก่อนหน้านี้ แต่ไม่มีเวลาให้คำชม

'ถอยไปที่หลุมทันที!'

'ขอรับ นายท่าน'

ผมรู้สึกอายเล็กน้อยที่ถูกกล่าวถึง ในฐานะเจ้านายของพวกเขา โดยพิจารณาว่าผมกำลังหนีเพื่อชีวิตของผมอย่างน่าสมเพช ถึงกระนั้นผมก็รู้ว่าไม่มีอะไรต้องทำ เมื่อต้องเผชิญกับพลังที่ท่วมท้นเช่นนี้

พุย ซซซซซ

ในระหว่างการล่าถอยแมงมุมและมดสีทองได้วางกับดักไว้ โดยตั้งใจที่จะชะลอการไล่ล่า

หลังจากนั้นไม่นาน เอรีน ก็มาหาผมและส่งกระแสจิตให้ผม

'นายท่านเชื่อว่าไม่มีใครติดตามเรา'

'เจ้าแน่ใจได้อย่างไร?'

'ข้าวางกับดักไว้หลายอัน โดยใช้ใยแมงมุมสีพิเศษของข้า แต่ข้ายังไม่รู้สึกถึงแรงสั่นสะเทือนใด ๆ จากพวกมัน'

ใยสีของเอรีน เป็นหนึ่งในทักษะพิเศษของเธอ ผมชะลอตัวลงค่อนข้างมั่นใจ

'เยี่ยมมาก ข้าไม่รู้ว่าทำไม แต่ดูเหมือนว่าเราจะไม่ถูกติดตาม'

ด้วยความช่วยเหลือจากแมลงของผม เราได้สร้างกับดักเพิ่มเติมในกรณีที่เรากลับไปที่ป่าหลุม เราหายไปเพียงไม่กี่วัน แต่ประสบการณ์ที่อันตรายอย่างไม่น่าเชื่อทำให้รู้สึกเหมือนได้ชีวิตคืนมา

[การวิจัยเวทมนตร์เสร็จสมบูรณ์แล้ว]

[การวิจัยเวทมนตร์ระดับ 2 ➢ 3]

[คุณได้เรียนรู้ เชี่ยวชาญไฟ ระดับ1]

'ทักษะนี้ไม่เคยทำให้ผิดหวัง'

'อัลเปี้ยนรีบมาช่วยข้าอุดช่องนี้'

ผมส่งกระแสจิตไปยังเนินมดของมัน สะดวกที่อัลเปี้ยน มีการรับรู้พลังจิตสูงและสามารถรับข้อความโทรจิตของผมได้จากที่ไกลกว่าตัวอื่น

'รับทราบ นายท่าน'

เราปิดกั้นอุโมงค์ที่ทางเข้าของถ้ำมังกรและยังคงเฝ้าติดตามการเคลื่อนไหว โดยใช้ใยสีของเอรีน แต่หลังจากนั้นไม่กี่วันก็ไม่มีสัญญาณของกิจกรรมในอีกด้านหนึ่ง

'ดูเหมือนว่าโซเลสเต้จะไม่สนใจผมมากนัก'

ผมไม่เคยตกอยู่ในสถานการณ์ที่สิ้นหวังเช่นนี้ แน่นอนว่าผมเคยอยู่ในสถานการณ์ความเป็นและความตาย แต่ผมก็หาทางแก้ไขมาโดยตลอด

แต่คราวนี้มันอยู่ในระดับที่แตกต่างไปจากเดิมโดยสิ้นเชิง รู้สึกว่าโซเลสเต้อยู่ในระดับที่มีพลังของบอสตัวสุดท้ายจากเกม จนถึงปัจจุบันผมต้องเผชิญหน้ากับหัวหน้าที่แตกต่างกัน แต่ผมไม่เคยเผชิญหน้ากับอำนาจที่สมบูรณ์แบบนี้

'เดี๋ยวก่อนเขาบอกว่าผมเป็นศัตรูเก่า มันหมายความว่ายังไง? แล้วทำไมเขาถึงออกจากที่นั้นไม่ได้? '

ผมมีคำถามมากมายในใจ แต่ไม่มีทางตอบได้ อุโมงค์ที่นำออกไปได้ถูกปิดกั้นด้วยความช่วยเหลือของมดยักษ์และต้องใช้เวลานานในการกำจัดออก

หลังจากกลับมาและตรวจสอบว่า เอียน, กวิน และ มอลเล่ ทำได้ดี ผมก็มุ่งหน้าไปที่รังมดเพื่อคุยกับอัลเปี้ยน

'อัลเปี้ยน เจ้ารู้อะไรเกี่ยวกับเจ้าสุสานใต้ดินไหม?'

'ขอโทษที่ข้าไม่รู้มากนัก แม้แต่อดีตราชาก็ยังลังเลที่จะพูดถึงสุสานใต้ดิน'

เขาอยู่ใกล้ ๆ อย่างไม่น่าเชื่อ แต่ไม่มีข้อมูล…. ต้องมีเหตุผลพิเศษบางอย่าง ท้ายที่สุด ใครจะมีความสามารถที่แข็งแกร่งเช่นนี้ เพื่อให้ผู้ชายแบบนั้นติดกับดัก

ผมอดไม่ได้ที่จะคิดว่าในที่สุดโซเลสเต้จะหาทางออกได้ มันเป็นเพียงเรื่องของเวลาและผมหวังว่าโชคของเราจะคงอยู่ ผมต้องหาวิธีจัดการกับเขา

'โซเลสเต้ ผมจะชดใช้ความอัปยศอดสูที่ผมต้องทนทุกข์ทรมานจากมือของคุณอย่างแน่นอน'

ผมตัดสินใจอีกครั้งว่าจะต้องลับฟันให้คม จากนั้นห้องส่วนตัวของผม ซึ่งมีทั้งสระน้ำที่เต็มไปด้วยน้ำทิพย์ของรากโลก

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด