L.P.T ตอนที่ 49 การล่าของอาร์บอก

ที่ด้านบนของลำตัวสีม่วงที่ยาวและแข็งแกร่งนั้นมีหัวขนาดใหญ่และลายน่ากลัวคล้ายแผ่นเลือดที่กำลังเปิดอยู่และปากขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยเขี้ยวแหลม ตรงหน้าอกยังแสดงลวดลายของงูที่มีสีสันและแปลกและน่ากลัวเป็นแนวตั้งอีกคู่นึง ลูกตาของมันแสดงออกว่ามันเป็นโปเกมอนที่โลภมากและยังโหดเหี้ยมอีกด้วย ใช่แล้วมันก็คือ"อาร์บอก"นักล่าอันดับต้นๆที่ครอบครองพงหญ้าแทบนี้ทั้งหมด

การต่อสู้ระหว่างซูแบทกับรัตตานั้นได้ดึงดูดความสนใจของนักล่าตัวนี้เข้าให้และเนื่องจากมันยังได้กลิ่นเลือดของรัตตาอีก มันจึงยิ่งกระตุ้นความอยากอาหารของเจ้าอาร์บอกตัวนี้เพิ่มด้วย หลังจากกินเจ้ารัตตาแสนอร่อยในหนึ่งอึกเดียว มันก็พบว่ายังคงมีอาหารที่สดใหม่และยังดูน่าอร่อยเหลืออยู่ แถมอาหารตรงหน้ามันยังเป็นอาหารที่แสดงเจตนาฆ่าที่น่ากลัวออกมาจากร่างกายเมื่อกี้นี้ก็ยิ่งทำให้มันชอบอาหารที่กำลังดิ้นรนเข้าไปใหญ่

เมื่อมองไปที่อาร์บอกตัวใหญ่ที่มีส่วนหัวตั้งอยู่ตรงหน้าเขา ซาโต้รู้สึกได้ถึงความเย็นยะเยือกจากทั่วทั้งร่างกายและมีเหงื่อเย็นที่ใบหน้าของเขา โดยเฉพาะหลังจากถูกจ้องด้วยดวงตาที่เย็นชาของมัน เขาก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกถึงร่องรอยของความกลัวที่ห่างหายไปนานในจิตใจของเขา

ซาโต้กัดริมฝีปากและใช้ความเจ็บปวดเพื่อขับไล่ความกลัวในใจของเขาออกไป จากนั้นแสงสีฟ้าจางๆก็สว่างขึ้นในดวงตาของเขา หลังจากเห็นข้อมูลของอาร์บอกตรงหน้าเขา ซาโต้ก็โยนความคิดที่จะ"ต่อสู้"ออกไปจากสมองเขาทันที

　　 ข้อมูลอาร์บอกมีดังนี้:

　　 โปเกมอน:อาร์บอก

　　เลเวล:35

　　คุณสมบัติ:พิษ

　　คุณลักษณะ:การข่มขู่

　　 เพศชาย

ทักษะที่เชี่ยวชาญ: บดขยี้,เขี้ยวเยือกแข็ง,เขี้ยวเพลิง,เขี้ยวสายฟ้า,รัดแน่น,จ้องมอง,เข็มพิษ,กัด,ทำหน้าน่ากลัว,ขึงตา,ชาร์จ,กลืนกิน,สเปรย์กรด,กังค์ ช็อต(การถ่ายโอนทักษะ),ดับเบิลทีม(การถ่ายทอดทักษะ)

(แหม่ เหมือนเดิมเนอะครับ “crunch”,"ice fang","fire fang","thunder fang","warp","leer","poison sting","bite","scary face","glare","charger","swallow","acid spray","gunk shot","double team")

เมื่อเทียบกับอาร์บอกที่กำลังอยู่ตรงหน้าเขาแล้วซูแบทของซาโต้นั้นไม่สามารถเทียบมันได้เลยทุกด้าน ความแตกต่างของระดับคือ 20 ระดับ ไม่ว่าใช้ทุกอย่างออกไปซูแบทก็ไม่สามารถเอาชนะอาร์บอกในตอนนี้ได้

โดยไม่ต้องคิดอะไร หลังจากได้เห็นค่าสถานะอาร์บอกในชั่วอึดใจ ซาโต้ก็หิ้วซูแบทแล้วเร่งความเร็วสุดชีวิตตัวเองโดยวิ่งไปในป่าที่อยู่ไม่ไกลด้วยกำลังทั้งหมดในชีวิตของเขาทันที

และเมื่อเห็นเหยื่อของมันหนีไป ดวงตางูที่เย็นชาของอาร์บอกก็แสดงให้เห็นถึงความขี้เล่นเหมือนมนุษย์ มันชอบอาหารสดมากโดยเฉพาะอาหารสดใหม่ที่กำลังดิ้นรนนี้ยิ่งเป็นสิ่งที่มันชอบเข้าไปใหญ่

หลังจากซาโต้วิ่งไปได้ไม่ไกลในที่สุด อาร์บอกก็เริ่มเคลื่อนไหวทั้งพงหญ้าแห่งนี้ล้วนเป็นพื้นที่ล่าสัตว์ของมันเอง ดังนั้นมันจึงรู้ภูมิประเทศของพื้นที่ล่าสัตว์ของตัวเองได้เป็นอย่างดี อาร์บอกจึงได้พุ่งเข้าไปในพงหญ้าเหมือนกับกำลังเดินเล่นสบายๆ

เพียงไม่กี่วินาทีระยะห่างระหว่างอาร์บอกและซาโต้ก็ลดลงเหลือไม่ถึง 10 เมตร ในตอนนี้เองซาโต้ก็อยู่ห่างจากป่าตรงหน้าอย่างน้อยไม่ต่ำกว่า 100 เมตร ถ้ามองตามความเร็วนี้ ซาโต้คงจะไม่สามารถวิ่งออกจากพื้นที่การล่าของอาร์บอกได้ และเขาจะถูกอาร์บอกจับตัวได้อย่างแน่นอน

"แม่งเอ้ย ไอ้งูตัวนี้มันเคลื่อนที่เร็วเกินไปแล้ว!! ทำยังไงดีถึงจะหยุดมันก่อนที่จะหนีเข้าไปในป่าข้างหน้าได้ทันเนี้ย!"เมื่อเห็นร่างของอาร์บอกได้ปรากฏอยู่ข้างหลังของตัวเองและก็กำลังเข้ามาใกล้เรื่อยๆอย่างรวดเร็ว ซาโต้ก็รีบหาวิธีเอาตัวรอดอย่างรวดเร็วทันที

“ซูแบทใช้ทักษะ”พายุหมุน"เพื่อหยุดเจ้าอาร์บอกนั้นซะ ระวังอย่าเผชิญหน้ากับมันเด็ดขาด บินขึ้นไปในที่สูงและอย่าปล่อยให้มันโจมตีนายหล่ะ!" เมื่อเผชิญหน้ากับสถานการณ์เช่นนี้ซาโต้กัดฟันของเขาจนแน่น ในตอนนี้เขาทำได้เพียงสั่งให้ซูแบทบินขึ้นไปต่อสู้กับเจ้าอาร์บอกนี้เท่านั้น

ซูแบทที่ได้ยินคำสั่งของซาโต้แล้ว มันก็ไม่ลังเลและบินออกจากเสื้อคลุมของซาโต้แล้วขึ้นไปในอากาศทันที เพราะหลังจากเข้าไปในเสื้อคลุมของซาโต้ในช่วงสั้นๆสภาพจิตใจของซูแบทเองก็ได้ฟื้นตัวขึ้นมาในระดับนึง

เมื่อเผชิญหน้ากับศัตรูที่น่ากลัวอย่างที่ไม่เคยปรากฏมาก่อนอย่างอาร์บอก ซูแบทได้พยายามอย่างเต็มที่ในการควบคุมพลังงานธาตุบินในธรรมชาติเพื่อทำให้เกิดพายุหมุนสีขาวขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางเกือบ 3 เมตร ระหว่างที่อาร์บอกกำลังไล่ตามซาโต้อยู่

แต่อาร์บอกตัวนี้นั้นเป็นโปเกมอนป่าระดับ 35 และความแข็งแกร่งของมันยังมากกว่ารัตตามาก พายุหมุนสีขาวที่สร้างโดยซูแบทสามารถหยุดอาร์บอกได้เพียง 3 วินาที และหลังจากที่มันผ่าพายุของซูแบทมาได้มันก็รีบพ่นลูกศรกรด(กังค์ ช็อต)ไปที่ซูแบทที่อยู่ในอากาศทันที

กังค์ช็อตของอาร์บอกนั้นเร็วมาก เมื่อซูแบทเริ่มตอบสนองต่อทักษะนี้กังค์ช็อตก็เกือบจะอยู่ตรงหน้าตัวเองแล้ว ทันใดนั้นความรู้สึกของความตายก็ได้พุ่งเข้ามาในหัวใจของมันทันที และซูแบทก็รีบใช้ทักษะ"ป้องกัน"ทันทีโดยไม่ให้ซาโต้ต้องสั่ง

ในช่วงเวลาสั้นๆโล่พลังงานสีเขียวก็ห่อหุ้มร่างของซูแบทไว้ทันและปะทะเข้ากับกังค์ช็อตของอาร์บอกเต็มๆ

ในวินาทีถัดมาเสียง "ซี~~" ก็ดังขึ้นและโล่พลังงานสีเขียวก็ได้ถูกปนเปื้อนด้วยกังค์ช็อตที่ระเบิดออกมาและเริ่มมีสัญญาณของการละลายให้เห็น โชคดีที่โล่พลังงานสีเขียวสามารถต้านทานมันได้ ซูแบทจึงสามารถหลบหนีจากการโจมตีนี้จากอาร์บอกโดยไม่มีอาการบาดเจ็บบนตัวมัน ก่อนจะรีบฉวยโอกาสนี้บินขึ้นสูงทันที

ในอีกด้านหนึ่งการใช้ประโยชน์จากช่วงเวลาที่ซูแบทเข้าสกัดกั้นอาร์บอก ซาโต้ที่กำลังวิ่งด้วยกำลังทั้งหมดในชีวิตของเขาก็กำลังจะเข้าใกล้พื้นที่ป่าในระยะที่ไม่ถึง 20 เมตร

เมื่ออาร์บอกเห็นว่าเหยื่อของมันกำลังจะหนีไปจากอาณาเขตของมัน อาร์บอกก็เลิกสนใจซูแบททันทีเพราะเจ้าค้างคาวตัวเล็กนั้นมีเนื้อเพียงเล็กน้อยเท่านั้นและวางสายตาของมันลงบนตัวซาโต้อีกครั้ง

ทันใดนั้นรูปแบบงูบนหน้าอกของอาร์บอกก็เปลี่ยนไปจากนั้นความเร็วในการเคลื่อนที่ของมันก็พุ่งสูงขึ้นอีกครั้ง(ชาร์จ) ใน1วินาทีนั้น มันได้ข้ามระยะทางที่ห่างกับซาโต้ไปมากกว่า 30 เมตร และเข้าใกล้ซาโต้ ก่อนจะพ่นกังค์ช็อตอีกลูกออกมาจากปากของมันพุ่งตรงไปที่ซาโต้ที่กำลังวิ่งอยู่ข้างหน้า

แทนที่จะปล่อยให้เหยื่อหนีออกจากพื้นที่ล่าของมันนั้น อาร์บอกยอมที่จะทำลายเหยื่อของมันด้วยตัวของมันเองดีกว่า แม้ว่ารสชาติของเหยื่อที่ละลายไปจะแย่ลงมาก แต่ก็ดีกว่าไม่มีอะไรเลย เป็นเรื่องที่น่าเสียดายที่มันไม่สามารถทานอาหารที่อร่อยด้วยการกลืนลงไปในครั้งเดียวได้

"ซี!!!~~" เสียงร้องแหลมดังขึ้นและซูแบทก็เห็นอาร์บอกพ่นกรดรูปร่างลูกศรออกมาที่ตนเอง ซูแบทที่บินอยู่ในอากาศข้างหลังไม่สามารถพุ่งเ้ขาไปสกัดกั้นได้ทันแล้ว มันจึงได้ส่งเสียงไปที่ซาโต้เพื่อเตือนเขาล่วงหน้าและในเวลาเดียวกันซูแบทก็ใช้ชาโดว์บอลโจมตีไปที่อาร์บอกด้วย

ทันใดนั้นด้วยเสียงกรีดร้องเตือนจากซูแบทและความรู้สึกถึงวิกฤตร้ายแรงที่อยู่ข้างหลังเขา ซาโต้ที่คอยระวังตัวเสมอก็รีบกลิ้งไปด้านข้างทันที และแล้วซาโต้ก็ประสบความสำเร็จในการหลบกังค์ช็อตของอาร์บอก

เมื่อซาโต้หลีกเลี่ยงกังค์ช็อตของอาร์บอกสำเร็จ ซูแบทที่กำลังบินอยู่ในอากาศก็ปล่อยชาโดว์บอลขนาดเท่าไข่อย่างต่อเนื่อง และเนื่องจากซูแบทสามารถปรับปรุงชาโดว์บอลได้สำเร็จแล้ว หากซูแบทใช้ทักษะนี้แบบดั้งเดิมก่อนปรับปรุงชาโดว์บอลของซูแบทก็ยังคงมีคุณภาพแบบก้าวกระโดดเช่นกัน

ในอดีตซูแบทสามารถปล่อยชาโดว์บอลได้ถึง 8 รอบในการหายใจครั้งเดียว ตอนนี้ซูแบทสามารถปล่อยได้ถึง 15 รอบ และด้วยผลของการฝึกฝนอย่างหนัก ชาโดว์บอลแต่ละลูกจึงมีความแม่นยำค่อนข้างดีด้วยอัตราในการโดนสูงถึง 90%

แน่นอนว่าชาโดว์บอลแบบดั้งเดิมพวกนี้ของซูแบทแต่เดิมไม่มีพลังมากนัก ถึงแม้ว่ามันจะโดนอาร์บอกทุกลูกแต่ก็ไม่ได้สร้างความเสียหายให้กับอาร์บอกมากนัก อย่างไรก็ตามชาโดว์บอลของซูแบทก็เหมือนกับยุงที่น่ารำคาญที่บินอยู่ข้างหูดึงดูดความสนใจของอาร์บอกตลอดเวลา

ในฐานะที่เป็นเจ้าถิ่นของพงหญ้าพวกนี้ อาร์บอกก็เริ่มหงุดหงิดมากขึ้นเมื่อมันโดนชาโดว์บอลที่น่ารำคาญของซูแบทโจมตีมาเรื่อยๆ จากอันมันก็อ้าปากไปทางซูแบทก่อนจะพ่นกังค์ช็อตจำนวนมากออกไป

และแล้วกังค์ช็อตจำนวนมากนี้ก็พุ่งไปใส่ซูแบทจากทุกทิศทางในทันที

กังค์ช็อตของอาร์บอกได้โดนโล่พลังงานสีเขียวที่เกิดจากทักษะป้องกันได้กั้นเอาไว้ ดังนั้นหากซูแบทโดนลูกศรกรดของอาร์บอกก็ไม่ยากที่จะเห็นว่าชะตากรรมของเขาจะต้องเลวร้ายมากและยังน่าสังเวช

อย่างไรก็ตามด้วยการสอนและการฝึกอบรมของซาโต้เกี่ยวกับวิธีการป้องกันของซูแบทในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา การเผชิญหน้ากับกังค์ช็อตจำนวนมากที่พ่นโดยอาร์บอก ซูแบทที่เตรียมการป้องกันการโจมตีของอาร์บอกก็ตอบโต้ทันทีโดยไม่รีบร้อนอะไรทันใดนั้นพายุหมุนสีขาวก็ปรากฏขึ้นตรงกลางตัวของซูแบทและพายุเหล่านั้นก็ก็ครอบป้องกันซูแบททุกทิศทางทันที

เพราะคราวนี้พายุหมุนสีขาวเหล่านี้กำลังหมุนทวนเข็มนาฬิกาจากจุดศูนย์กลางไปยังบริเวณโดยรอบมันเลยทำให้กังค์ช็อตทั้งหมดของอาร์บอกปลิวไปตามลมแรงและพวกมันทั้งหมดก็กระเด้งไปรอบๆ เมื่ออาร์บอกเห็นดังนั้นมันจึงต้องรีบหลบอย่างรวดเร็ว

อาร์บอกรู้ดีว่ากังค์ช็อตของมันอันตรายแค่ไหน ดังนั้นมันจึงไม่กล้าที่จะสัมผัสกับทักษะของตัวมันเอง

ในขณะที่อาร์บอกกำลังยุ่งอยู่กับการจัดการกับซูแบทในที่สุด ซาโต้ก็สามารถออกมาจากพงหญ้าและเข้าไปในป่าทึบได้สำเร็จ

และในท้ายที่สุดซูแบทก็ใช้ประโยชน์จากการบินของมันและบินเข้าไปในป่าตามซาโต้ทันที นั้นทำให้อาร์บอกได้แสดงสายตาทำอะไรไม่ถูกออกมาทันที