ตอนที่แล้วL.P.T ตอนที่ 35 เม็ดแคลเซียมและความคิดใหม่
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปL.P.T ตอนที่ 37 ไพ่ตายในอนาคต

L.P.T ตอนที่ 36 โปเกมอนที่่รอบรู้และทรงพลัง?


เมื่อซาโต้มาถึงตลาดสาธารณะ ก็เป็นเวลาสี่ทุ่มกว่า ๆ นอกจากนี้ยังคงเป็นช่วงเวลาที่คึกคักที่สุดในตลาดสาธารณะ หลังจากใช้เวลาประมาณ 20 นาที ซาโต้ได้สำรวจแผงขายของในตลาดสาธารณะในวันนี้ครบทั้งหมด

น่าเสียดายที่หลังจากเดินเล่นในตลาดสาธารณะซาโต้ก็ยังไม่พบสิ่งที่ต้องการ เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ แก๊งร็อคเก็ตจะน่าเบื่อมากที่ไม่มีการเบิร์นดิสก์การต่อสู้โปเกมอนมาขาย และเอลฟ์ที่เขาต้องการในตอนนี้ก็หายากมากเช่นกันจึงเป็นเรื่องปกติที่ไม่มีขายในตลาดสาธารณะ

"ถ้าไม่ได้ผลบางที ฉันอาจซื้อได้จากระบบแลกคะแนนในราคาที่แพงขึ้นเท่านั้น แต่น่าเสียดายที่ฉันจะไม่สามารถดูคุณสมบัติได้ ไม่งั้นมันคงคุ้มค่าที่จะใช้คะแนนมากกว่านี้" ซาโต้แวะร้านสุดท้ายที่ขายโปเกมอนขณะที่เขาคิดด้วยสีหน้าผิดหวังเล็กน้อย

ในแผนของ ซาโต้การฝึกหลบหลีกของซูแบทในแบบที่เขาคิดว่าดีที่สุดนั้น เขาต้องการใช้การโจมตีด้วยทักษะของโปเกมอนจริงๆสำหรับการฝึกหลบหลีก เพื่อให้เอลฟ์ในมือของเขาเข้าใจการเคลื่อนไหวของโปเกมอนต่างๆและเพื่อที่พวกเขาจะไม่ตกอยู่ในความสับสนหลังจากที่เจอทักษะที่ไม่เคยพบอีก

ในความประทับใจของซาโต้ ใครกันละที่สามารถใช้ท่าไม้ตายของโปเกมอนได้ทุกชนิด? สิ่งแรกที่เขานึกถึงเลยก็คือ มิว เขาจำได้ว่า มิว มียีนของโปเกมอนทั้งหมดดังนั้นจึงสามารถใช้ทักษะโปเกมอนได้ทุกชนิด

แต่สิ่งที่ทำให้ซาโต้รู้สึกอับอายอย่างมากก็คือในตอนนี้เขาเป็นแค่เทรนเนอร์มือใหม่สำหรับตอนนี้ฝันที่จะจับมิวนั้นเพ้อฝันมาก มันเหมือนกับว่าเขาเป็นเพียงคางคกที่อยากกินเนื้อหงส์ ซึ่งมันไม่มีทางเป็นจริงแน่แม้ว่าอนาคตเขาจะแข็งแกร่งและเขาก็อยากจะจับมิวมันก็ยังเป็นสิ่งที่ยากอยู่ดี ขนาดแก๊งร็อคเก็ตใช้กำลังคนและทรัพยากรวัสดุมากมายแล้ว จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่สามารถจับมิวได้เลย?

ด้วยเหตุนี้ซาโต้จึงต้องการเอลฟ์ตัวนึงนั่นคือ โดเบิล เนื่องจากโดเบิลมีทักษะในการร่างภาพความเป็นจริง โดเบิลจึงน่าจะสามารถวาดทักษะโปเกมอนออกมาได้เช่นกัน

แต่ตอนนี้ซาโต้ยังไม่เคยเห็นโดเบิลตัวจริงมาก่อนเลย ในเกมโดเบิลสามารถเรียนรู้เทคนิคการร่างภาพใหม่ๆได้ทุกๆระดับที่10จากนั้นโดเบิลจะสามารถคัดลอกการเคลื่อนไหวของผู้อื่นผ่านเทคนิคการร่างภาพ(ไม่เคยเล่นตัวนี้ไม่รู้จักมันอ่ะ)

หากโดเบิลตัวจริงเหมือนกันกับในเกม ตามทฤษฎีที่แท้จริงโดเบิลก็จะสามารถควบคุมการเคลื่อนไหวได้มากที่สุดเพียงสิบครั้งซึ่งห่างไกลจากผลลัพธ์ที่ซาโต้ต้องการ

ในท้ายที่สุด ซาโต้ก็นึกถึงโปเกมอนที่สามารถเรียนรู้การเคลื่อนไหวทุกรูปแบบในทางทฤษฎี ไม่มีอะไรผิดพลาด (เชื่อว่าหลายคนคงเดาออก) โปเกมอนตัวนี้มีความแปลกประหลาดและมีการเปลี่ยนแปลงแทบจะตลอดเวลา ในเกมมันสามารถแปลงร่างเป็นเอลฟ์ตัวไหนก็ได้และสามารถใช้ทักษะแบบเดียวกับที่คู่ต่อสู้ผ่านการแปลงร่างของมัน

แน่นอนว่าในความเป็นจริงแล้ว เมตามอน สามารถลอกทักษะโปเกมอนตัวอื่นจากการแปลงร่างได้หรือปล่าวนั้น ซาโต้ก็ต้องการลองใช้มันอยู่ดี ท้ายที่สุดแม้ว่าเมตามอนจะไม่สามารถลอกทักษะได้ แต่คุณค่าในตัวของมันก็ยังดีมากสำหรับเขา

แม้ว่าเมตามอนจะมีทักษะของตัวเองที่ดีมากแบบนี้ แต่ประสิทธิภาพในการต่อสู้ที่แท้จริงของมันนั้นแย่มากเรียกได้ว่าไม่สามารถสู้เอลฟ์ตัวอื่นได้เลยถึงจะมีความสามารถที่ดี แต่ถ้าไม่สามารถใช้ความสามารถนี้ได้ดีก็อาจจะเกิดอันตรายได้

ตัวอย่างเช่นความสามารถในการปลอมตัวหากเทรนเนอร์มีเมตามอนอยู่ในมือความสามารถในการพรางตัวของเขาจะดีขึ้นมากอย่างแน่นอน เพียงแค่ติดเมตามอนไว้ที่ใบหน้าของเขาแล้วปล่อยให้มันกลายเป็นหน้ากากหนังมนุษย์บนใบหน้า เทรนเนอร์ที่มีเมตามอนก็จะสามารถเปลี่ยนหน้าตาได้จากนั้นก็แต่งตัวอีกแบบหนึ่งและแล้วในที่สุดก็จะเป็นตัวบุคคลอีกคนนึงไปเลย

หากไม่มีความสามารถพิเศษนี้ของเมตามอนก็เป็นเรื่องยากที่คนธรรมดาจะปลอมตัวได้อย่างแนบเนียน

ตอนนี้ซาโต้ยังคงอ่อนแอแถมตอนนี้เขายังมีเงินมากมายพร้อมก้อนพลังงานทำให้มันอันตรายมากในสภาพแวดล้อมของแก๊งร็อคเก็ตนี้ หากเขาสามารถใช้ความสามารถในการเปลี่ยนแปลงที่แปลกประหลาดของเมตามอนได้ มันจะช่วยในเรื่องความปลอดภัยของเขามาก

ในความเป็นจริงซาโต้ ไม่ต้องการอยู่กับแก๊งร็อคเก็ตไปตลอดชีวิต ท้ายที่สุดความฝันสูงสุดของเขาคือการควบคุมโชคชะตาของตัวเองและอยู่ในโลกนี้อย่างมีความสุข แต่เขาไม่ต้องการอยู่ในความมืดนี้เหมือนกับหนูไปตลอดชีวิต

ซาโต้ถูกบังคับโดยความเป็นจริงในตอนแรก (เรื่องโปเกมอนที่ซาโต้ไม่มีในตอนแรก) แต่สุดท้ายไม่มีวิธีอื่นที่ดีจริงๆในการเริ่มต้นที่ดีสำหรับความฝันของเขาก่อนที่เขาจะเข้าร่วมกับแก๊งร็อคเก็ต หากเขาสามารถพึ่งพาวิธีปกติในการเข้าร่วมลีกได้เขาจะไม่มีวันเข้าร่วมแก๊งร็อคเก็ตหรอก

ตอนนี้ถ้าซาโต้สามารถมีเมตามอนได้เร็วที่สุดแล้วฝึกฝนมันเขาจะสามารถช่วยได้มากเมื่อออกจากแก๊งร็อคเก็ตในอนาคต

น่าเสียดายที่จากมุมมองปัจจุบันไม่มีใครในตลาดสาธารณะที่จับเจ้าเมตามอนมาขายได้เลย แต่นี่ก็เป็นเรื่องปกติเช่นกัน อย่างไรก็ตามจำนวนเมตามอนนั้นก็มีน้อยมากนั้นจึงทำให้มันค่อนข้างหายาก

ถ้าจะพูดแบบตรงไปตรงมาแล้วเว้นแต่ว่าคุณจะมีวิธีการพิเศษในการติดตามมันก็เป็นไปไม่ได้เลยที่จะจับมัน แม้แต่นักล่าโปเกมอนชั้นแนวหน้าก็ยากจะพบมันในป่าซึ่งนี้ละที่ทำให้เมตามอนแทบจะไม่เคยถูกจับเลย

แน่นอนว่าแม้แต่องค์กรขนาดใหญ่อย่างแก๊งร็อคเก็ตนั้นก็เทียบไม่ได้กับนักล่าโปเกมอนที่ฉายเดี่ยวพวกนี้ ในความทรงจำของ ซาโต้ แม้ว่าจะมีไอเทมโปเกมอนในระบบการแลกคะแนนแปลกๆอยู่มากมาย แต่พวกโปเกมอนก็ยังคงมีให้แลกน้อย

แต่สิ่งที่ทำให้ซาโต้ลำบากมากขึ้นไปอีกก็คือราคาของเมตามอนในระบบแลกเปลี่ยนคะแนนนั้นไม่ถูกเลย มันต้องใช้ถึง3000 คะแนนในการแลกเปลี่ยนซึ่งสูงกว่าราคาแลกเปลี่ยนของ3โปเกมอนเริ่มต้นในภูมิภาคคันโตถึง1,000คะแนน

และที่สำคัญที่สุดคือโปเกมอนที่แลกมาจากในระบบแลกเปลี่ยนคะแนนจะได้รับแบบสุ่ม แต่ความสามารถในการเห็นค่าสถานะเอลฟ์ของซาโต้นั้นเขาต้องมองโปเกมอนตัวเป็นๆถึงจะเกิดผล กล่าวคือสำหรับการใช้คะแนนโปเกมอนที่แลกเปลี่ยนนี้เขาจะไม่สามารถบอกคุณภาพของโปเกมอนจนกว่าจะได้เห็นมันตรงๆ

ตามความเข้าใจของซาโต้เกี่ยวกับธรรมชาติของมนุษย์ ใครล่ะจะโง่ถึงขนาดเอาเอลฟ์ที่มีคุณภาพดีมาอยู่ในระบบการแลกคะแนน ท้ายที่สุดแล้วแก๊งร็อคเก็ตก็ถูกสร้างขึ้นโดยกลุ่มคนที่โหดร้ายและเพราะมันถูกสร้างขึ้นโดยกลุ่มคนเช่นนี้ โปเกมอนที่ทรัพยากรหลักหรือโปเกมอนที่มีคุณสมบัติดีเหล่านั้นจะต้องถูกแบ่งออกโดยบุคลากรระดับสูงในตอนแรกและส่วนที่เหลือให้พอๆ กัน

ด้วยสาเหตุนี้การรับเมตามอนที่ไม่ทราบถึงคุณสมบัติและอาจจะไม่คุ้มสำหรับคะแนนที่เสียไป ซาโต้จึงไม่อยากที่จะเสี่ยงกับมันเท่าไหร่นัก

"สำหรับของแปลกๆทุกประเภท บางทีในอนาคตอาจมีการขายแปลกๆเพิ่มขึ้นในตลาดสาธารณะแม้ว่าจะมีวิธีทางการเงินในการขายก้อนพลังงานเพื่อรับคะแนนจะดีแต่เพราะเงื่อนไขที่ต้องทำเวลาขายมันจึงเป็นเรื่องที่ยากมากและแทบเป็นไปไม่ได้เลยที่จะไม่ทำให้ตัวเองตกอยู่ในอันตราย เพราะฉะนั้นคงต้องขายก้อนพลังงานหลังจากผ่านไปช่วงเวลาหนึ่ง แม้ว่ามันค่อนข้างจะทำให้ได้รับคะแนนน้อย แต่นี้ก็ทำเพื่อรักษาความปลอดภัยของตัวเอง” ซาโต้นั่งบนม้านั่งสาธารณะแล้วคิดอยู่พักหนึ่งก่อนตัดสินใจ

ในที่สุดเมื่อซาโต้กำลังหันหลังและต้องการเดินออกจากตลาดสาธารณะเขาก็ได้พบกับบางสิ่งที่ทำให้เขาสนใจมากระหว่างทางกลับไปที่ทางออกของตลาด มันเป็นแผงใหม่ที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน

ตอนนี้ในคอกใหม่นี้เจ้าของแผงขายของกำลังวางสินค้าของเขาอย่างระมัดระวังซึ่งทั้งหมดเป็นไข่โปเกมอนกลมๆ

พี่เมตามอน

อันนี้เจ้า โดเบิล

อันนี้น้องมิว

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด