L.P.T ตอนที่ 33 การประเมินผล
หลังจากการต่อสู้ที่ "ดุเดือด" ในที่สุดซูแบทก็ชนะการต่อสู้ของโปเกมอนในครั้งนี้ได้
อย่างไรก็ตามสำหรับชัยชนะในการต่อสู้ครั้งนี้ ซาโต้ไม่มีความสุขกับมันเลย ในการต่อสู้ครั้งนี้แม้ว่าซาโต้จะยังเป็นมือใหม่ แต่เขาก็ถือว่าเก่งมากแล้วสำหรับการต่อสู้โปเกมอนครั้งแรก แต่ที่เขาไม่พอใจคือเขาได้คำนวณระยะการโจมตีทักษะสุสานหินของอาร์โบผิดพลาด และนั้นเป็นผลให้ซูแบทตกอยู่ในอันตราย เขาจึงรู้สึกแย่กับตัวเองเล็กน้อย
ทันทีที่การต่อสู้สิ้นสุดลง ซาโต้ก็ยื่นก้อนพลังงานเข้าไปในปากของซูแบททันทีด้วยความกังวลใจ หลังจากที่ชมซูแบทไปไม่กี่คำ เขาก็เอาลูกบอลเรียกมันกลับมา แล้วก็ถือมันเดินออกไปโดยไม่คำนึงถึงสายตาของคนอื่น หน้าที่เรียบเฉยของเขาเดินไปที่ห้องรักษาโปเกมอนอย่างรวดเร็ว
"นี่ไม่ใช่การต่อสู้แบบสลับรอบเหมือนในเกมและความเข้าใจของฉันเกี่ยวกับพวกทักษะของโปเกมอนนั้นต่ำเกินไปฉันต้องเข้าใจด้านนี้ให้ลึกซึ้งยิ่งขึ้น ไม่งั้นในอนาคตอาจจะมีโปเกมอนที่มีความสามารถพลิกแพลงทักษะแบบอาร์โบออกมาอีกก็ได้" ซาโต้คิดอย่างเงียบๆและขณะที่เขากำลังเดิน เขาก็ได้กำหมัดของทั้งสองของตัวเองอย่างช่วยไม่ได้
นอกจากนี้ซาโต้ ยังตระหนักได้ว่าซูแบทมีข้อบกพร่องอย่างมากในทุกๆด้านของความสามารถเช่นความสามารถในการหลบหลีกเป็นต้น
ในอีกด้านหนึ่งรอนโด้ก็ได้จ่ายราคาสำหรับการประเมินศัตรูต่ำเกินไป ในตอนนี้เขาได้แพ้การแข่งโปเกมอนทันทีที่ซาโต้เดินออกไปเขาก็รู้สึกถึงการจ้องมองที่มุ่งร้ายรอบตัวเขาทันที ตอนนี้ใบหน้าของเขาก็ค่อยๆซีดลง
เขาได้แพ้การแข่งโปเกมอนไปแล้ว ทำให้เขาในสายตาของสมาชิกแก๊งร็อคเก็ตคนอื่น ๆ ตอนนี้เขากลายเป็นคนที่อ่อนแอและง่ายต่อการชักนำแล้ว จากจุดประสงค์เดิมในการผลักซาโต้ให้มาตกอยู่ในจุดนี้ ปัจจุบันเขาได้แทนที่ซาโต้ไปเรียบร้อยแล้ว
หลังจากซาโต้ จากไปโดยไม่ได้หันมามองเขา รอนโด้ก็กัดฟันของเขาและใช้ลูกบอลเพื่อดึงอาร์โบกลับมาจากนั้นก็ออกจากสนามฝึกสาธารณะโดยที่ลูกน้องอีก3คนวิ่งหนีไปทางอื่น
สมาชิกแก๊งร็อคเก็ตบางคนที่สูญเสียแต้มจากการพนันยังเฝ้าดูรอนโด้และลูกน้องคนอื่นๆจากไปด้วยสายตาเย็นชาและบางคนก็ถึงขึ้นเดินตามพวกเขาไปเลยก็มี
"ดูสิ เห็นรึปล่าวว่าคนคนนั้นแข็งแกร่งมากแค่ไหน? ฉันมีลางสังหรณ์ว่าเขาจะเป็นคู่แข่งที่น่ากลัวในการแข่งขันมือใหม่ของแก๊งร็อคเก็ตแน่นอน" เมื่อเห็นหลังของซาโต้ได้เดินออกไปแล้ว เทียนหยุนเอ๋อร์จึงพูดกับคันจูโร่ที่กำลังยิ้มแย้มแจ่มใสอยู่ข้างๆเธอทันที
ทันทีที่เธอพูดจบ เทียนหยุนเอ๋อร์ก็เดินจากไปพร้อมกับรอยยิ้มเล็กน้อย ตามอัตราต่อรองของการพนันครั้งนี้เนื่องจากเธอพนันว่าซาโต้จะชนะด้วยคะแนน 500 คะแนน เธอจึงได้กลับมา 5,000 คะแนนหลังการแข่งจบลง ซึ่งนี้ทำให้เธอรู้สึกพอใจมาก
"ผู้ชายคนนั้นเป็นเทรนเนอร์มือใหม่จริงๆแน่เหรอถ้าไม่เป็นแบบนั้น คุณหนูใจเย็นเกินไปหรือป่าว" คันจูโร่พยักหน้าอย่างครุ่นคิดเมื่อได้ยินดังนั้นจึงเดินตามหลังหยุนเอ๋อร์พร้อมกับเงยหน้ามองท้องฟ้าไป พวกเขาออกจากสนามฝึกสาธารณะด้วยกัน
ในขณะเดียวกันในห้องของซีซาร์ ซีซาร์และโซเฟียน้องสาวของเขากำลังนั่งอยู่บนโซฟาและดูหน้าจอที่มีภาพของซาโต้และรอนโดเตั้งแต่ตอนเริ่มสู้กันจนจบแล้วซาโต้ก็ได้เดินออกไป
“เธอคิดยังไงกับเด็กคนที่ชื่อซาโต้?” เมื่อฉากที่ซาโต้สั่งให้ซูแบทโจมตีเพื่อเอาชนะอาร์โบปรากฏขึ้นบนหน้าจอซีซาร์ยิ้มและถามน้องสาวของเขา
"เขาไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ในตอนแรกฉันคิดว่าเขาจะเป็นแค่ขยะที่ไม่มีประสบการณ์ในการต่อสู้จริงและการฝึกฝนโปเกมอนของเขาก็น่าจะค่อยดีนัก แถมฝ่ายตรงข้ามของเขาก็มีประสบการณ์มากกว่าเขาอย่างเห็นได้ชัดถ้าไม่ใช่เพราะการประมาทเกินไป ศัตรูเขาปล่อยให้อาร์โบโจมตีซูแบทด้วยสุสานหินและในที่สุดซูแบทก็ระเบิดพลังทักษะออกมาอย่างกะทันหัน มิฉะนั้นเขาจะไม่มีวันชนะการดวลในครั้งนี้แน่ " เมื่อได้ยินพี่ชายของเธอเรียก โซเฟียจึงพูดออกมาด้วยสีหน้าเรียบเฉย
สำหรับโซเฟียผู้เป็นหัวหน้ากองที่มีประสบการณ์การต่อสู้อันยาวนานแล้ว การต่อสู้ระหว่างรอนโด้และซาโต้ก็เป็นแค่การจิกกัดกัน มันไม่มีค่าในการรับชมการต่อสู้เลย ต่อให้เธอมีโปเกมอนที่อ่อนแอที่สุดอยู่ในมือ โปเกมอนของเธอก็สามารถเอาชนะโปเกมอนของรอนโด้และซาโต้ได้ภายในไม่กี่วินาที
“นี่ไม่ใช่ความคิดเห็นของเทรนเนอร์ที่มีฝีมือดีเลย สำหรับเทรนเนอร์มือใหม่แล้วฉันคิดว่าเขามีการสั่งการที่ดีมากในการต่อสู้ครั้งนี้ เธอไม่เห็นเหรอว่าเขาไม่ทำผิดพลาดในการต่อสู้ครั้งนี้เลย นอกจากนี้เวลาต่อสู้เทรนเนอร์ยังต้องใจเย็นให้มากที่สุด สำหรับพี่นี่ดีกว่าคนที่เกือบจะร้องไห้ตอนที่เริ่มเรียนรู้การต่อสู้กับโปเกมอนนะ” เมื่อได้ยินความคิดเห็นที่ไม่ลดทิฐิของน้องสาว ซีซาร์ก็ยิ้มเล็กน้อยจากนั้นมองไปที่โซเฟียด้วยท่าทางแปลกๆแล้วพูดออกมา
"ฮ่าๆๆ ~ ล้อเล่นนะ" อย่างไรก็ตามทันทีที่ซีซาร์พูดเขาก็เสียใจ ในเวลานี้น้องสาวของเขากำลังมองเขาด้วยท่าทางที่ดูคล้ายกับฆาตกรกำลังมองเหยื่อของมัน เมื่อเห็นสิ่งนี้เขาก็รีบหาทางลงให้ตัวเองโดยการหัวเราะปลอบน้องสาวของเขาทันที
โซเฟียจ้องมองพี่ชายของเธออย่างดุเดือดสักพัก จากนั้นเธอก็หมดอารมณ์และหันหน้าหนีจากการมองเขา ในความเป็นจริงแม้ว่าเธอจะดูถูกคำสั่งที่ซาโต้แสดงในตอนนี้ แต่ในใจของเธอก็ประหลาดใจกับซาโต้มาก
เช่นเดียวกับที่พี่ชายของเธอพูด ในตอนนี้นี่คือการต่อสู้ของโปเกมอนครั้งแรกสำหรับเทรนเนอร์มือใหม่ซาโต้ แต่เขาก็สามารถสั่งการอย่างใจเย็นได้ตลอดการดวลโดยไม่มีอาการหวาดกลัวเลยซึ่งนี้เป็นเรื่องที่น่ายกย่องจริงๆ
ยิ่งไปกว่านั้นโซเฟียยังค้นพบบางอย่างจากการต่อสู้ของโปเกมอนในครั้งนี้นอกเหนือจากตอนที่ซูแบทถูกปิดล้อมด้วยทักษะสุสานหินของอาร์โบแล้ว การแสดงออกของซาโต้ไม่เปลี่ยนแปลงไปเลยทั้งการต่อสู้ และแม้จะได้รับชัยชนะเขาก็ยังคงรักษาสีหน้าเรียบเฉยไว้ ซึ่งนั้นทำให้เขาคาดเดาไม่ได้เลย นี่นับว่าซาโต้เป็นผู้ชายที่อันตรายมาก ตราบใดที่เขาไม่ตายเร็วละก็เขาจะกลายเป็นเทรนเนอร์ที่ทรงพลังในอนาคตอย่างแน่นอน ถ้าหากเป็นมิตรกับคนแบบนี้ไม่ได้ก็ต้องรีบกำจัดเขาโดยเร็วที่สุด “ นี่คือสิ่งที่โซเฟียคิดถึงซาโต้ในเวลานี้จริงๆ
"หลังจากช่วงคัดเลือกมือใหม่สิ้นสุดลง เธอลองถามเขาดูว่าอยากลงแข่งการแข่งขันมือใหม่ไหม สิ่งนี้มันมีความสำคัญกับพี่มากนะ ตราบใดที่เขาได้รับการฝึกฝนอย่างดี เขาจะต้องสามารถฉายแววในการแข่งขันมือใหม่ได้อย่างแน่นอน" หลังจากนั้นไม่นานซีซาร์ก็พูดกับโซเฟียด้วยหน้าจริงจัง
หลังจากที่ได้ยินโซเฟียแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับซาโต้เขาก็รู้สึกดีขึ้น สำหรับซีซาร์แล้วเขาแข็งแกร่งกว่าโซเฟียมาก แต่เขาต้องรับผิดชอบการฝึกอบรมคนอีกหลาย10คน ทำให้เขานั้นยุ่งมากถ้าเป็นไปได้เขาอยากที่จะสอนซาโต้ตัวต่อตัวเลยด้วยซ้ำ
ท้ายที่สุดผลของการแข่งขันในการแข่งขันมือใหม่ก็เกี่ยวข้องกับการเลื่อนตำแหน่งในอนาคต แต่เขาก็เชื่อในความแข็งแกร่งของน้องสาวของเขามาก ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจให้เธอสอนซาโต้เป็นการส่วนตัวและในขณะเดียวกัน นี้ก็เป็นการผูกซาโต้ให้กลายเป็นพรรคพวกของเขาอย่างเงียบงัน
จากการสืบสวนของซีซาร์จึงไม่ใช่เรื่องยากที่จะพบว่าซาโต้เป็นคนที่ไร้เดียงสาและแม้ว่าเขาไม่อาจเรียกว่าเป็นคนดีได้อีกต่อไปแต่เขาก็นับเป็นคนที่ดีมากสำหรับในแก๊งร็อคเก็ตแล้ว ด้วยเหตุนี้ซีซาร์จึงไม่ควรพลาดในการดึงซาโต้มาเป็นพวก
"อืมฉันเข้าใจแล้ว ฉันสัญญาเลยว่าฉันจะทำมันแบบจริงๆจังๆหลังออกไป" เมื่อเห็นพี่ชายของเธอแสดงสีหน้าเช่นนี้โซเฟียก็ยิ้มมุมปากแล้ว จากนั้นก็หยิบเนียสขึ้นมาแล้วออกจากห้องไป
"อืมมันไม่ใช่เรื่อง่ายเลยจริงๆ ฉันคิดถึงโซเฟียตัวน้อยที่น่ารักของฉันเมื่อก่อนจัง" เมื่อเห็นโซเฟียจากไปซีซาร์ก็ส่ายหัวและยิ้มอย่างขมขื่น
