บทที่ 459 ตัวตนที่น่าหวั่นเกรง
ในคืนนี้ทางเหนือของอาณาจักรเซิ่งหลิงนั้นไม่ค่อยมีหมู่เมฆเท่าใดนัก จันทราส่องสว่างในยามราตรี มันน่าเสียดายที่อากาศยังคงต่ำเฉกเช่นฤดูใบไม้ผลิเพิ่งเริ่มต้นและทำให้ท้องนานั้นดูเยือกเย็นและรกร้าง สายลมอ่อนๆพัดเศษใบไม้มาด้วย ถึงกระนั้นมันก็ไม่เหมือนกับลมหนาวที่หนาวไปถึงขั้วหัวใจ เขานั้นทรงพลังและไม่ได้เกร...
