บทที่ 52 ชายผู้น่ารำคาญ
บทที่ 52 ชายผู้น่ารำคาญ
“น้องชายตัวน้อย! เจ้ากลับมาแล้ว?”
เจียวเหม่ยถามขึ้นด้วยความประหลาดใจ
“พี่เหม่ย เอะ! นี่ท่านมาถึงระดับหลอมรวมพลังแล้ว?”
กุนไท่สัมผัสได้ถึงพลังปราณที่อีกฝ่ายแผ่ออกมาจางๆ
“หึ! ใครจะเจ้าเทียบกับเจ้าได้กัน! เจ้านำหน้าข้าไปแล้ว!”
เจียวเหม่ยตอบกลับไปพลางแสร้งทำเป็นน้อยอกน้อยใจ
“เจียวเหม่ย เจ้ากำลังพูดคุยกับผู้ใด?”
เสียงของชายหนุ่มผู้หนึ่งดังขึ้นมาจากข้างหลังของกุนไท่ เมื่อกุนไท่หันไปมองชายหนุ่มที่กล่าวขึ้นมานั้น เขาเป็นชายหนุ่มหน้าตาค่อนข้างหล่อเหลามีผิวที่ขาวยิ่งกว่าสตรี อาภรณ์สีขาวที่เขาสวมใส่นั้นดูหรูหรา เพียงมองผ่านๆก็รู้แล้วว่าอีกฝ่ายมาจากตระกูลขุนนาง หรือไม่ก็ลูกหลานของตระกูลที่ร่ำรวย
เจียวเหม่ยมีสีหน้าหดหู่ อีกฝ่ายชอบตามติดนางไปทุกๆที่ สร้างความรำคาญแก่นางเป็นอย่างมาก นางหันไปมองใบหน้าของอีกฝ่ายที่แสดงอาการหึงหวงออกมาอย่างปิดไม่มิด แต่นางก็ตอบกลับไปด้วยความสุภาพว่า
“นี่คือน้องชายของข้า! ขอคุณชายหยางเลิกตามติดข้าได้หรือไม่? ข้าต้องการพูดคุยกับน้องชายของข้าตามลำพัง!”
ใบหน้าของคุณชายหยางปรากฏอารมณ์โกธรขึ้น มันคือหยางไห่ นายน้อยของตระกูลหยาง ซึ่งเป็นหนึ่งในตระกูลที่ร่วมก่อตั้งสำนักมังกรครามขึ้น ปัจจุบันปู่ของมันหยางหยุนหลี่เป็นถึงรองจ้าวสำนักลำดับที่สองของสำนักมังกรครามแห่งนี้!
กุนไท่สัมผัสได้ถึงความเป็นปรปักษ์จากอีกฝ่ายอย่างชัดเจน แววตาคู่นั้นจ้องมองมาที่เขาอย่างกระหายเลือด กุนไท่รู้ว่าเจียวเหม่ยคงรำคาญชายหนุ่มผู้นี้จนแทบคลั่ง เขาเลยตัดสินใจที่จะจัดการให้ แต่อีกฝ่ายไม่ใช่พวกสันติอย่างแน่นอน เขาคาดเดานิสัยจากการกระทำของมันแล้ว มันต้องเป็นคนที่ต้องใช้กำลังเท่านั้น!
“มองหาอะไร เจ้าเด็กเหลือขอ! อยากโดนบิดาผู้นี้ควักลูกตาเจ้าหรืออย่างไร!”
หยางไห่คำรามด้วยความโกธร เมื่อเห็นสายตาของอีกฝ่ายที่มองมายังตนด้วยความดูถูก!
ระดับบ่มเพาะของหยางไห่นั้นอยู่ที่ขอบเขตผู้เยี่ยมยุทธ์ ขั้นต่ำ มันมีรูปร่างหน้าตาเหมือนชายหนุ่มอายุยี่สิบปีต้นๆก็จริง แต่สำหรับผู้บ่มเพาะแล้ว มันสามารถตรวจสอบอายุที่แท้จริงของอีกฝ่ายได้ อีกฝ่ายอายุห้าสิบปีแล้ว!
กุนไท่ทำเป็นไม่แยแสอีกฝ่าย มันยิ่งทำให้หยางไห่คลั่งยิ่งกว่าเดิม มันปล่อยแรงกดดันมหาศาลถาโถมเข้าใส่กุนไท่เพื่อทำให้รู้สึกหวาดกลัวต่อมัน เพราะชายหนุ่มมีพลังแค่ระดับหลอมรวมพลัง ขั้นกักเก็บพลังเท่านั้น
“เด็กน้อย! แกอยากตาย? แกกล้าที่จะมาสู้เป็นตายกับข้าหรือไม่?”
หยางไห่กล่าวยั่วยุกุนไท่เพื่อทำให้อีกฝ่ายหวาดกลัว
“ได้! แต่เราต้องทำการร่างสัญญาก่อนทำการต่อสู้ โดยฝ่ายที่พ่ายแพ้ คนรู้จัก หรือคนในครอบครัวห้ามทำการแก้แค้น หรือการกระทำการใดก็แล้วแต่ที่ทำให้ผู้ชนะอันตราย หากผิดสัญญาขอให้ผู้ที่กระทำไม่ว่าผู้ใดก็แล้วแต่โดนบทลงโทษตามที่สัญญาฉบับนี้ได้ร่างเอาไว้!”
กุนไท่ตอบกลับไปด้วยความรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย เพราะอีกฝ่ายมันไร้เหตุผล และน่ารำคาญเกินไป ในเมื่ออีกฝ่ายคิดจะสังหารตน เช่นนั้นเขาจะสังหารมันก่อนที่จะมันจะมาสังหารเขา!
หยางไห่ตกตะลึงทันที มันมั่นใจขนาดนี้ได้อย่างไร? ตัวมันเป็นถึงผู้เชี่ยวชาญ! อีกฝ่ายแค่ระดับหลอมรวมพลังเท่านั้น มันไปเอาความกล้ามาจากที่ใด?
“ได้! ตกลงตามนี้!”
แม้หยางไห่จะตกตะลึงไปบ้าง แต่ก็รีบตกลงทันที พร้อมกับหยิบสัญญาที่ร่างไว้แล้วในมือของกุนไท่ขึ้นมาลงนามสัญญาในฉบับนั้น!
ผู้คนที่เห็นการกระทำของหยางไห่นั้นรู้สึกรังเกียจ อีกฝ่ายอายุก็ปาไปห้าสิบแล้ว อยู่ในระดับที่สูงกว่าชายหนุ่มอายุสิบหกปี แม้ชายหนุ่มผู้นี้จะมีความสามารถแค่ไหนก็ตาม แต่ก็ไม่สามารถเอาชนะคนที่แข็งแกร่งกว่าสองขั้นได้ และไม่ใช่สองขั้นธรรมดา มันคือขอบเขตใหญ่!
เจียวเหม่ยรู้สึกกังวลไม่น้อย นางจึงรีบกระตุกแขนเสื้อของชายหนุ่มเพื่อเป็นการห้ามปราม แต่เมื่อเห็นแววตาที่เต็มไปด้วยความมั่นใจนั้น ก็รู้สึกไว้วางใจอย่างบอกไม่ถูก แม้จะรู้จักกันมาถึงสองปี แต่นางยังไม่เคยเห็นพลังของกุนไท่เลยแม้สักครั้งเดียว และนี่อาจจะเป็นโอกาสที่จะได้เห็นพลังของชายหนุ่มผู้เป็นน้องชายของนางว่าจะแข็งแกร่งสักเพียงใด!
กุนไท่ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายมีเบื้องหลังอย่างไร เขาเลยตัดสินใจร่างสัญญานี้ไว้เพื่อไม่ให้คนในครอบครัวของอีกฝ่ายตามมาแก้แค้นตนได้ เขาต้องทำทุกสิ่งทุกอย่างด้วยความรอบคอบโดยไม่ให้เกิดข้อผิดพลาดได้!
หยางไห่ไม่รอช้า มันเป็นฝ่ายลงมือก่อน มันใช้ฝ่ามือที่อัดแน่นไปด้วยพลังปราณของระดับผู้เชี่ยวชาญซัดไปที่กุนไท่อย่างโหดเหี้ยม!
กุนไท่สัมผัสฝ่ามือนั้นด้วยร่างกาย ก่อนที่ร่างกายของเขาจะกลายเป็นหมอกควัน มันคือร่างกายที่ผสานกับกลิ่นอายแล้ว ทำให้เป็นมายาส่วนหนึ่ง!
หยางไห่ตกตะลึงกับสิ่งที่เกิดขึ้น เขาหรี่ตาลงพร้อมกับกระโดดขึ้นกลางอากาศ และใช้ฝ่าเท้าโจมตีไปที่กุนไท่อย่างต่อเนื่องราวกับหอกที่พุ่งออกไป
วิชาระดับสามัญชน ขั้นสูง! ลูกเตะหอกสงคราม!
กุนไท่ใช้พลังมายาสร้างร่างปลอม เพื่อให้อีกฝ่ายสับสนแล้วโจมจีร่างปลอมไป ส่วนร่างจริงนั้นก็มาปรากฏตัวที่ด้านหลังของอีกฝ่า ยก่อนจะปล่อยหมัดที่รวมพลังกล้ามเนื้อเอาไว้ออกมา มันแฝงไปด้วยพลังปราณที่แข็งแกร่งของเขา!
หยางไห่สัมผัสได้ถึงอันตรายจากด้านหลัง ก่อนจะหลบหมัดนั้นไปได้อย่างฉิวเฉียด ผู้คนที่กำลังชมการต่อสู้นี้อยู่ต่างตกตะลึงกับพลังของกุนไท่ พลังที่สามารถต่อสู้ได้กับระดับบ่มเพาะของตนเองมากกว่าสองขั้น! พวกเขาอยากทราบถึงที่มาที่ไปของกุนไท่แล้วว่า อัจฉริยะสวรรค์ประทานผู้นี้มาจากที่ใดกันแน่!
แต่ผู้ที่ตกตะลึงมากที่สุดย่อมเป็นหยางไห่ มันรู้ตัวดีว่าตนเองนั้นมีพลังมากเพียงใด ต่อให้เป็นผุ้บ่มเพาะระดับเดียวกัน ก็ยังต้องพ่ายให้กับมัน!
แต่ชายหนุ่มอายุน้อยตรงหน้าของมันกลับสามารถต่อสู้กับมันได้อย่างทัดเทียม! แม้ตัวมันจะยังไม่ได้เอาจริงก็ตาม แค่ยามนี้หยางไห่คิดจะเอาจริงแล้ว!
วิชาระดับชนชั้นสูง ขั้นต้น! หมัดฟ้าทลายพิภพ!
บังเกิดแสงสีฟ้าเปล่งกายรัศมีล้อมรอบหมัดนั้น แรงกดดันมหาศาลกวาดผ่านผู้คนที่เฝ้าดูทำให้รู้สึกอึดอัด บางคนที่อ่อนแอถึงกลับกระอักเลือด และหมดสติไป! กุนไท่เองก็สัมผัสได้ถึงแรงกดดันเช่นเดียวกัน เลือดในร่างกายของเขาต่างไหลเวียนอย่างรวดเร็ว มันเป็นสัญชาตญาณของร่างกายเมื่อพบเจอกับอันตราย
กุนไท่มองหมัดที่สามารถขยี้ภูเขาลูกย่อมๆได้อย่างง่ายดายนั้น เขามีความไม่หวาดกลัวเลยแม้แต่น้อย ก่อนจะยื่นมือออกไปเพื่อเตรียมรับหมัดนั้นที่กำลังพุ่งเข้ามาหาตนเองท่ามกลางสายตาตกตะลึงของทุกคน!
