ตอนที่แล้วบทที่ 50 พลังของผู้ยิ่งใหญ่
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 52 ชายผู้น่ารำคาญ

บทที่ 51 ขั้นกักเก็บพลัง


บทที่ 51 ขั้นกักเก็บพลัง

“ท่านผู้พิทักษ์คาดหวังกับเจ้าเอาไว้มาก ตัวข้า และเหล่าท่านผู้อาวุโสเองก็รู้สึกเช่นนั้น!”

ผู้นำนิกายกล่าวพลางจับจ้องชายหนุ่มตรงหน้าของตนด้วยดวงตาเปล่งประกาย รอยยิ้มแย้มผุดขึ้น

“ศิษย์จะไม่ทำให้พวกท่านต้องผิดหวัง!”

กุนไท่ตอบกลับไปอย่างเคร่งขรึม เขาไม่ได้สนใจความคาดหวังของผู้อื่นมากนัก เพราะสักวันตัวเขาจะต้องไปถึงจุดสูงสุดไม่ช้าก็เร็ว มันเป็นเรื่องของเวลาเท่านั้น

ผู้นำนิกายพยักหน้าตอบ เขาสามารถมองเห็นความทะเยอทะยานในแววตาของกุนไท่ได้อย่างชัดเจน ศิษย์ที่มีความสามารถมากกว่าผู้อื่นจะได้รับความสนใจเป็นพิเศษ บนโลกใบนี้ไม่มีความเท่าเทียมกันมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว

“ท่านผู้พิทักษ์ไป๋เสวี่ย มีข้าคอยดูแลแล้ว เจ้าไปทำเรื่องของเจ้าเถิด” ผู้นำนิกายกล่าวขึ้น

“เช่นนั้นศิษย์ขอตัวลา!”

กุนไท่ได้กลับมาที่พำนับของตนเอง วันนี้เขาได้เห็นการต่อสู้อันยิ่งใหญ่ ถือเป็นโอกาสดีในการทำความเข้าใจในระดับพลังที่สูงยิ่งขึ้น เขาทำการนั่งขัดสมาธิพลางปิดตาลงทันที พร้อมกับนึกถึงภาพของผู้แข็งแกร่งทั้งสองกำลังต่อสู้กัน

ภายในแหล่งกำเนิดพลังของกุนไท่นั้น มีดาวเคราะห์ขนาดเล็กดวงหนึ่ง มันกำลังส่องแสง และขยายใหญ่ขึ้นทีเล็กทีละน้อยท่ามกลางราตรีอันมืดมิด กุนไท่รู้สึกได้ว่าพลังของตนเองแข็งแกร่งขึ้นอย่างช้าๆ!

ทันใดนั้นเอง ดาวเคราะห์ขนาดเล็กพลันขยายใหญ่จนกลายเป็นดาวเคราะห์ขนาดกลาง! มันสามารถบอกได้ว่ากุนไท่ได้ทะลวงเข้าสู้ขั้นกักเก็บพลังเป็นที่เรียบร้อยแล้ว!

ขั้นนี้นั้นเป็นขั้นที่ต้องสะสมพลังงานในปริมาณมากที่สุดเท่าที่แหล่งกำเนิดพลังของผู้บ่มเพาะจะรับไหว จะมากจะน้อยเรื่องนี้จะขึ้นอยู่กับแต่ละคน ดวงเคราะห์ขนาดกลางของกุนไท่ตอนนี้ ดูซีดจางไม่มีสีสันเหมือนก่อนหน้านี้ สิ่งที่เขาต้องทำต่อไป คือทำให้ดาวเคราะห์ดวงนั้นมีสีสันจนเต็มดวง!

กุนไท่ระเบิดพลังปราณขึ้นอย่างฉับพลันอย่างไม่ตั้งใจ แล้วเก็บกลิ่นอายไว้เพื่อไม่ให้มันแพร่กระจายออกมา ก่อนเข้าสู่ห้วงนิทราเพื่อเข้าไปในโลกแห่งความฝัน

ณ โลกแห่งความฝัน

กุนไท่ลืมตาขึ้น แล้วพบว่าตนอยู่ที่โรงเตี๊ยมภายในเมืองต้าหวาง ครั้งนี้เขาตัดสินใจที่จะไปยังราชวงศ์หย่ง เพื่อไปเข้าร่วมตามแผนที่ชายหนุ่มได้วางเอาไว้

เมื่อเขามาถึงวังหลวงของราชวงศ์หย่งแล้ว กุนไท่จึงเดินไปหาทหารยามเฝ้าประตูเพื่อแจ้งว่าเขามาหาผู้อาวุโสสิบสี่ และยี่สิบ ทหารยามไม่กล้าเสียมารยาทกับกุนไท่เนื่อง เพราะผู้ที่สามารถมาหาผู้อาวุโสสิบสี่ และยี่สิบได้นั้น ต้องเป็นผู้ที่มีเบื้องหลังค่อนข้างดี แม้พวกเขาจะเป็นผู้อาวุโสระดับต่ำก็ตาม!

กุนไท่เดินเข้าไปในวังหลวงตามการนำทางของทหารยาม ภายในตกแต่งอย่างสวยงามและหรูหรา วัสดุที่ทำประตู โต๊ะ เก้าอี้ถือเป็นของล้ำค่าทั้งสิ้น กระทั่งพื้นทางเดินหินยังทำมาจากหินอุกกาบาตที่มีอายุอย่างน้อยพันปี!

ทหารยามผายมือไปทางด้านหน้าของกุนไท่ พร้อมกับเบี่ยงตัวไปด้านข้าง เพื่อเป็นการแสดงความเคารพ ก่อนจะกล่าวขึ้นมาอย่างสุภาพ

“นายน้อย เชิญเข้าไปในสวนของตำหนักผู้อาวุโสสิบสี่ สองกำลังรออยู่ในสวน ข้าน้อยขอตัว!”

กุนไท่มองไปทางที่ทหารยามบอก ก่อนจะก้าวไปตามทางเดินอย่างสบายอารมณ์ เมื่อผู้อาวุโสสิบสี่ และยี่สิบเห็นการมาของกุนไท่นั้นพวกเขาก็ยืนขึ้น พร้อมกับกล่าวออกมาว่า

“นายน้อยกุน ในที่สุดท่านก็มา พวกเรากำลังรอท่านอยู่เลย เรื่องการที่ให้ท่านเข้าร่วม ข้าน้อยได้จัดการเรียบร้อยแล้ว รวมถึงที่พักของท่าน ท่านสามารถพำนักที่นี่ได้ตลอด!”

กุนไท่พยักหน้าตอบรับ แล้วเอ่ยอย่างแช่มช้าว่า

“ข้าจะอยู่ที่นี่ แล้วตอนนี้สถานการณ์ภายในเมืองต้าหวาง และภายในราชวงศ์หย่งเป็นอย่างไรบ้าง รวมถึงอำนาจมากมายภายในนี้!”

“ตอนนี้สถานการณ์ในเมืองต้าหวางยังคงปกติทุกอย่าง เพียงแต่มีสมาคมชาวยุทธ์เริ่มเคลื่อนไหวแล้ว!”

ผู้อาวุโสยี่สิบเป็นคนแรกที่กล่าวออกมา

“สมาคมชาวยุทธ์รึ?” กุนไท่เอ่ยถามด้วยความสงสัย

“มันคือผู้บ่มเพาะที่แข็งแกร่งมากมายรวมตัวกัน พวกมันมีจุดมุ่งหมายคือการรวบรวมทุกคนบนโลกนี้ให้เป็นคนสมาคมของพวกมัน! แต่หากใครกล้าขัดขืน หรือมิยินยอมก็จะต้องถูกกำจัดไปในทันที สาเหตุที่พวกมันต้องการรวบรวมคนมากเช่นนี้ นั่นเป็นเพราะผู้นำของพวกมันบ่มเพาะเกี่ยวกับศาสตร์ของปีศาจ ซึ่งทำให้มีความแข็งแกร่งกว่าผู้บ่มเพาะทั่วไปมากนัก! มันต้องใช้คนจำนวนมากเป็นเครื่องสังเวยเพื่อทำให้มันแข็งแกร่งขึ้น แม้แต่ราชวงศ์หย่งของเรานั้นยังมิอาจสามารถจัดการมันได้โดยง่าย!”

“แล้วสถานการณ์ของที่นี่?”

“ตอนนี้เริ่มมีสงครามภายในกันบ้างแล้ว เนื่องจากท่านองค์จักรพรรดิใกล้สิ้นพระชนม์แล้ว คาดว่าท่านองค์จักรพรรดิคงอยู่ได้ไม่เกิน 10 ปีอย่างแน่นอน ด้วยเหตุนี้องค์รัชทายาทจะได้ขึ้นครองราชย์แทน แต่ทว่าองค์ชายสอง และองค์ชายสามนั้นไม่ยินยอม และลอบวางแผนอย่างลับๆ เพื่อคิดกำจัดองค์ราชทายาทให้พ้นทาง!” คราวนี้เป็นผู้อาวุโสสิบสี่ที่กล่าวตอบออกมา

“เป็นเช่นนี้นี่เอง! แล้วพวกท่านทั้งสองที่ให้การสนับสนุนผู้ใด?” กุนไท่กล่าวพลางครุ่นคิด

“พวกข้าทั้งสองให้การสนับสนุนองค์รัชทายาท!” ผู้อาวุโสทั้งสองกล่าวตอบ

“เช่นนั้น ข้าจะให้การช่วยเหลือองค์รัชทายาท เพียงแต่ตอนนี้ข้ายังคงอ่อนแอเกินไป ข้าต้องใช้เวลาอีกหลายปีถึงจะสามารถช่วยเหลืออีกฝ่ายได้ และองค์จักรพรรดิยังมีอายุอีก 10 ปี ข้ายังมีเวลาเตรียมตัว ช่วงนี้คงไม่มีใครกล้าผลีผลามลงมืออย่างแน่นอน! และตอนนี้ข้าคงต้องไปหาสหายของข้าก่อน อีกนานกว่าข้าจะกลับ” กุนไท่กล่าวจบก็หันตัวเดินจากไป

ผู้อาวุโสทั้งสองมองหน้ากันไปมา พวกเขารู้สึกแปลกพิกลที่มีชายหนุ่มอายุน้อยตรงหน้าของพวกเขาพูดจาใหญ่โตนัก แต่พวกเขาก็ทำไรไม่ได้ ถ้าในเมื่ออีกฝ่ายต้องการสนับสนุนองค์ราชทายาทเช่นเดียวกับพวกเขา พวกเขาก็ยินดีอย่างยิ่ง

กุนไท่ออกมาจากวังหลวง แล้วเดินจรงไปยังสำนักมังกรครามเพื่อไปหาเจียวเหม่ย ชายหนุ่มคาดว่าตอนนี้นางคงออกมาจากการทดสอบแล้ว!

เมื่อกุนไท่มาถึงบ้านพักของเจียวเหม่ย เขาก็ได้เห็นนางกำลังเดินออกมาจากบ้านพักของตนด้วยความบังเอิญ เจียวเหม่ยดวงตาเปล่งประกายด้วยความตื่นเต้น ตอนนี้นางสามารถทะลวงเข้าสู้ระดับหลอมรวมพลังได้แล้ว ทำให้ความแข็งแกร่งของนางก้าวนางขึ้นไปอีกมาก!

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด