ตอนที่ 137 ไม่หลบไม่อู้ เราอยู่ไม่ได้
ตอนที่ 137 ไม่หลบไม่อู้ เราอยู่ไม่ได้
เช้าวันใหม่ของเจสเปอร์ได้เริ่มต้นขึ้น ชายหนุ่มตื่นขึ้นมาด้วยอารมณ์ที่ครุ่นมัวเมื่อได้ยินเสียงร้องตะโกนโหวกเหวกดังลั่นกับกลิ่นที่เหม็นไหม้ ลอยทะลุห้องนอนของเขาเข้ามา ‘เกิดอะไรขึ้น?’ เจสเปอร์ถูกปลุกให้ตื่นจากฝันลุกพรวดวิ่งออกมายังห้องรับแขกอย่างรวดเร็วก่อนจะเห็นว่าที่มาของเสียงร้องตะโกนและกลิ่นเหม็นไหม้นี้เป็นฝีมือของสลิปและทวิสเต็ด สองชายหนุ่มดูเหมือนจะพยายามทำอาหารเช้า
“หัวหน้าตื่นแล้วเหรอ...อาหารเช้าไหม?”
“. . .” งึกๆๆ
สลิปเท บางสิ่งบางอย่างที่ดูเหมือนจะเป็นอาหารชนิดหนึ่งซึ่งครั้งหนึ่งในช่วงเสี้ยววินาทีเคยถูกเรียกว่าไข่เจียวมาก่อน แต่แล้วด้วยสภาพของมันในตอนนี้ที่ดำเมี่ยมส่งกลิ่นเหม็นไหม้คละคลุ้งไปทั่วคอนโด เจสเปอร์คงกำกลืนที่จะเรียกว่าเป็นไข่ ไม่ลง
“พวกนายสองคนพยายามทำบ้าอะไร นี้มันเพิ่งจะ6โมงเช้าเองน่ะ?”
เจสเปอร์ชี้ไปที่นาฬิกาดิจิตอลเรือนใหญ่ที่แขวนอยู่กลางห้องให้กับสลิปและทวิสเต็ดได้ดูอย่างอารมณ์เสีย ซึ่งตารางการใช้ชีวิตในทุกวันของชายหนุ่มมักจะเริ่มต้นตอน 7 โมงครึ่ง ล้างหน้าล้างตากินนมและขนมปังสักเล็กน้อยก่อนที่จะออกไปวิ่งออกกำลังกาย ซึ่งในระหว่างที่เจสเปอร์ออกไปวิ่งนั่นหญิงสาวเลขาทั้งสองคนจะผลัดเวรกันเข้ามาทำอาหารเช้าเตรียมเอาไว้ให้
“เอ่อ...เราสองคนแค่อยากทำอะไรตอบแทนหัวหน้าที่ให้ที่นอนกับเราก็เท่านั้นเอง T.T”สลิปและทวิสเต็ดก้มหน้าลงอย่างอับจนหนทาง หมดเชิงภาพลักษณ์สองนักเลงโตและขุนโจร ไปเสียสนิท
‘เฮ้ออออ’
เจสเปอร์อยากจะโกรธแต่ดูสภาพของคนทั้งสองก็โกรธไม่ลง สุดท้ายทำได้แค่ถอนหายใจออกมาก่อนจะไล่ให้ผู้เบิกทางและนักฆ่า จัดการเก็บกวาดสิ่งที่ไม่น่าเรียกว่าอาหารมนุษย์ทิ้งไปเสีย
“เก็บกวาดให้เรียบร้อยแล้วกลับไปนอน 7 โมงครึ่งฉันจะมาปลุกพวกนายอีกที อยากตอบแทนใช่ไหมได้เดี๋ยวได้ตอบแทนแน่...ส่วนเรื่องอาหารเช้าเจ้ซันนี่จะเข้ามาจัดการเอง!!” เป็นประโยคคำพูดเรียบงายไม่น่าจะรู้สึกอะไรแต่คนฟังอย่างสลิปและทวิสเต็ดกลับมองว่าพวกเขากำลังจะได้เผชิญนรกยังไงยังงั้น
แน่นอนว่าพวกเขาสองคนคิดถูกพวกเขาต้องเผชิญกับนรกจริงๆ แต่มันไม่ใช่ในเกม The Era Online อย่างที่พวกเขาคิด ‘แฮ่กก แฮ่กกก’ เจสเปอร์ลากเหล่าสมาชิกที่อาศัยอยู่ในคอนโดของเขาออกมาร่วมวิ่งด้วยกัน รวมถึงริคเตอร์ที่หลับไม่รู้เรื่องรู้ราวอีกด้วย
“ฉันบอกให้พวกนายออกกำลังกายอยู่ทุกวันไม่ใช่หรือไง ทำไมวิ่งแค่นี้ถึงหมดแรงกันแล้วล่ะ??!!”
“พี่เจส!!ผมออกกำลังตามที่พี่บอกจริงๆ แต่ไม่ไหว...ขอพักก่อน”
ริคเตอร์ร่วงลงไปนั่งกับพื้นเป็นคนแรกหลังจากที่วิ่งกันมาได้ 30 นาที ซึ่งนี้ก็ถือเป็นเวลามาตรฐานสำหรับการออกกำลังกายที่ผู้ชายและผู้หญิงควรเอาใจใส่ ยิ่งพวกเขาที่ต้องใช้พลังงานและแรงกายเป็นอย่างมากในการต่อสู้ในเกม The Era Online การเสริมสร้างกล้ามเนื้อจึงเป็นเรื่องที่ค่อนข้างสำคัญ
เจสเปอร์เข้มงวดกับตัวเองในเรื่องนี้มาตลอดตั้งแต่ย้อนอดีตกลับมา ไม่ว่าจะเขาจะยุ่งหรือเหน็ดเหนื่อยมากแค่ไหนเขาก็จะแบ่งเวลาให้กับสิ่งนี้ก่อนเป็นอันดับแรก จึงไม่แปลกเลยที่การวิ่งติดต่อกันมา 30 นาทีแบบไม่หยุดพัก ชายหนุ่มก็ยังคงสดชื่นกระปรี้กระเปร่า แตกต่างจากสมาชิกทั้งสามที่มักแอบอู้หาข้ออ้างอยู่ตลอดดังคำกล่าวที่ว่า ‘ไม่หลบไม่อู้ เราอยู่ไม่ได้’ ทั้งสามออกกำลังกายจริงแต่พอร่ายกายเริ่มเหนื่อยก็หยุดพักไม่ฝืนกำลังให้ไปต่อ ทำให้กล้ามเนื้อเติบโตอยู่แค่นั้น และนั้นทำให้เจสเปอร์ผิดหวังเป็นอย่างมาก
“บอกตามตรงฉันผิดหวังกับสิ่งที่พวกนายทำมากหากไม่ได้มาอยู่ด้วยกันฉันคงไม่รู้ว่าพวกนายปฏิบัติตัวกันแบบนี้ พวกนายคิดว่าการขึ้นไปอยู่จุดสูงสุดเป็นเรื่องง่ายหรือยังไง??!!ยังมีอีกหลายคนที่หมายปองจุดนั้นเหมือนกับพวกเราอยู่อีกมากข้างนอกนั่นและยังมีอีกหลายคนที่อิจฉาพวกเรากับสิ่งที่พวกเรามี”
เจสเปอร์ไม่ได้ใส่อารมณ์ลงไปในคำพูด แต่คำพูดของเขากลับเฉือดเฉือนเข้าไปในก้นบึ้งของหัวใจชายทั้งสามได้อย่างตราตรึง การตะโกนด่าทอไม่ใช่สิ่งที่เอาไว้ใช้สอนคนมันเป็นแค่เครื่องมือที่คนเอาไว้ใช่เพื่อระเบิดอารมณ์ที่ครุกกรุ่นของตัวเองออกมาเท่านั้นและมันไม่ใช่สิ่งที่ควรทำกับคนสนิท แน่นอนว่าการใช้อารมณ์ทำให้เรื่องจบได้อย่างรวดเร็ว แต่หากคุณอยากที่จะรักษาเสถียรภาพความสัมพันธ์มีวิธีทางเลือกอีกมากมายที่ดีกว่าการด่าทอ เช่นการเอาเหตุผลเข้ามาพูดคุย หากอีกฝ่ายไม่อยู่ในอารมณ์ที่จะพูดคุยกันรู้เรื่องก็ควรปล่อยให้เวลาทำหน้าที่ อย่าไปฉุดดึงรั้งให้มันตึงจนเกินไปนัก ทั้งหมดนี้สามารถนำมาปรับใช้ได้ทุกความสัมพันธ์
ยิ่งในช่วงวัยรุ่นที่กำลังเติบโตเช่นนี้ส่วนมากแล้วอารมณ์มักจะมาก่อนเหตุผล ไม่ว่าจะเป็นเพศไหนก็ตาม หากเจสเปอร์ที่อยู่ในฐานะหัวหน้าเลือกการใช้อารมณ์มาแก้ปัญหา สมาชิกคนอื่นๆก็จะจดจำเขาในฐานะหัวหน้าที่ไร้เหตุผลและอาจนำเอาไปใช้กับคนอื่นก็เป็นได้ ไม่มีใครอยากเป็นที่ระบายอารมณ์ของใคร คุณก็ไม่ควรจะที่จะไประบายใส่คนอื่นเช่นกัน
‘ใจเขาใจเรา’
“เข้าใจแล้ว…ฉันขอโทษที่ทำให้นายผิดหวัง” นี้เป็นคำพูดแรกที่เจสเปอร์ได้ยินจากปากของทวิสเต็ดตั้งแต่ชายหนุ่มเดินทางมา
“ไม่มีอะไรให้ต้องขอโทษ ‘สหาย’ ฉันแค่ผิดหวังแต่ไม่ได้โกรธ แค่พวกนายเข้าใจสิ่งที่ฉันต้องการก็ถือบรรลุเป้าหมายแล้ว”
หลังจากการออกไปวิ่งในวันนี้แม้จะมีเรื่องให้มากระทบจิตใจกันและกัน แต่จากนั้นสลิป ทวิสเต็ดและริคเตอร์ ก็ไม่มีท่าทีอิดออดที่จะออกกำลังกายอีกเลย แถมยังเพิ่มระดับด้วยการ ไปเล่นเวทเทรนนิ่งตามเจสเปอร์ที่ห้องออกกำลังกายของคอนโดอีกด้วยในช่วงเย็นของทุกวันและนั้นทำให้ศักยภาพในการควบคุมในเกมของพวกเขาทั้ง 3 คนเรียกได้ว่าก้าวกระโดดล้ำหน้าคนอื่นจนน่าตกใจ
……………
{ยินดีต้อนรับผู้กล้าทุกท่านกลับเข้าสู่การผจญภัยบทใหม่ของอาณาจักร GreenVeta Kingdoms ระบบได้ทำการมอบคำอวยพรให้กับผู้กล้าทุกท่านแล้ว!!}
[ท่านได้รับค่าประสบการณ์และอัตราการดร็อปไอเท็มเพิ่มขึ้น 10% เป็นเวลา 6 วัน 23.59.59(เวลาในโลกจริง)]
ทันทีที่นาฬิกาตีบรรจบเข็มเวลาบอกตัวเลข 12.00น. เหล่าผู้กล้าจำนวนหลายล้านคนก็ทยอยกันล็อคอินกลับเข้าไปในโลกที่พวกเขาทวิลหากันอีกครั้ง ทั้งผู้เล่นหน้าเดิมและผู้เล่นหน้าใหม่ที่อาศัยช่วงเวลาพิเศษครั้งนี้เริ่มต้นการเดินทางของพวกเขาไปกับเกม The Era Online
ความครึกครื้นเกิดขึ้นไปทั่วทุกเมืองในอาณาจักรกรีนเวต้า ไม่ว่าจะทั้งในเกมหรือตามบอร์ดสนทนาสร้างความริษยาให้กับผู้เล่นอาณาจักรอื่นเป็นอย่างมาก ถึงขั้นทำการกระทำไร้สาระด้วยการเรียกร้องให้บริษัท Phoenix Studio มอบคำอวยพรให้กับพวกเขาเท่ากับผู้เล่นอาณาจักรกรีนเวต้าหรือไม่ก็ออกมาตัดพ้อขอให้มีระบบย้ายอาณาจักรใส่เข้ามาอีกด้วย ทั้งนี้ทั้งนั้นมันเป็นคำเรียกร้องของผู้เล่นที่เห็นแก่ตัวที่ไม่อยากให้ใครได้ดีกว่าตน สุดท้ายแล้วเมื่อบริษัท Phoenix Studio ไม่ให้ความสนใจ ผู้เล่นกลุ่มนี้จึงได้หันปลายดาบเข้าหาผู้เล่นกิลด์ชั้นนำของอาณาจักรตัวเองที่ไม่เอาไหนปล่อยให้อาณาจักรอื่นนำหน้าเสียอย่างนั้น
กลับมาทางฝั่งของกิลด์ Rising Sun ที่ซึ่งเป็นคนจบเควสเนื้อเรื่องปฐมบทในครั้งนี้ แน่นอนว่าพวกเขาจะต้องได้สิทธิและรางวัลที่เหนือกว่าผู้เล่นคนอื่นอยู่แล้วไม่ว่าจะด้วยคำอวยพรเพิ่มค่าประสบการณ์และอัตราการดรอป 20% เป็นเวลา 10 วัน(เวลาโลกจริง) หากจะบอกว่าพวกเขาเอารัดเอาเปรียบที่ได้รางวัลมากกว่าแต่นี้คือเสน่ห์อย่างหนึ่งที่ทำให้เกม MMORPG แตกต่างจากเกมอื่นๆ ผู้ชนะเท่านั้นที่มีสิทธิถือครองทุกอย่าง คนแพ้ทำได้แค่นั่งกอดเข่าปลอบใจตัวเอง จะหนีหรือจะสู้ สุดท้ายแล้วอยู่ที่การตัดสินใจของผู้เล่น
‘ไม่มีคนแพ้ตลอดกาล ไม่มีคนชนะตลอดไป ทั้งหมดอยู่ที่ใจและพลังความเข้มแข็ง’
“เอาล่ะ!!ในเมื่อมากันพร้อมแล้ว…ริคเตอร์ดึงความเกลียดชังได้เลย สลิป,ทวิสเต็ดลากมอนสเตอร์มาได้ ตามรูปแบบเดิมที่เคยฝึกกันมา ร็อคสตาร์นำสมาชิกคนอื่นตีกรอบกระจายกันออกไป แต่อย่าห่างจนเกินรัศมีของสกิลนักกวี”
ตั้งแต่ออนไลน์กลับเข้าเกม เจสเปอร์ก็นำเพื่อนของเขาออกมาเก็บเลเวล ในจุดเก็บเลเวลทางเหนือของป้อมปราการที่มีมอนสเตอร์อาศัยอยู่เป็นจำนานมากไม่ว่าจะเป็นหมาป่าไดร์วูลฟ์(เลเวล40) และ หมีภูเขา(เลเวล 42) เป็นต้นและก่อนที่เซิฟจะปิดปรับปรุงเพื่ออัพเดทเจสเปอร์ก็ได้ทำการเรียกพี่สาวบับเบิ้ล ผู้ติดตามช่างตีเหล็กและสมาชิกภายในกิลด์คนอื่นให้มาตามมาสมทบกันหมดแล้ว ทำให้เวลานี้ในจุดเก็บเลเวลของเจสเปอร์นั้นเต็มไปด้วย ผู้เล่นและNPC ผู้ติดตามมากมายหลายคน
ในช่วงเวลาอวยพรเช่นนี้ผู้เล่นส่วนใหญ่มักเลือกที่จะหาจุดเก็บเลเวลและยึดจุดนั้นเป็นที่มั่นประจำอยู่นานหลายวัน การกระทบกระทั่งเกิดขึ้นบ้างเล็กน้อยตามสถานการณ์แต่ก็เป็นการต่อสู้ที่ไม่ได้หนักหนาอะไร ทุกคนต่างมุ่งความสนใจอยู่ที่การเก็บเลเวลเพียงอย่างเดียว ช่วงเวลาคำอวยพรจึงเป็นเสมือนช่วงเวลากอบโกยของผู้เล่นทุกคน
‘กรรร!!’ ‘อะฮู้ฮฮ!!’ ‘ตึงงง!!’ เสียงขบเคี้ยวฟันและเสียงเห่าหอน ดังไปทั่วบริเวณโดยรอบ
ตั้งแต่ที่เจสเปอร์ให้สัญญาณดึงมอนสเตอร์ ริคเตอร์ ทวิสเต็ดและสลิป ก็ต่างทุ่มเทในการทำหน้าที่จนน่าแปลกใจ ริคเตอร์พุ่งชนดึงมอนสเตอร์เอาไว้กับตัว ปกป้องเพื่อนร่วมทีมตัวทำ DPS ที่อยู่ด้านหลังได้อย่างดีเยี่ยม สลิปและริคเตอร์ต่างก็ผลัดกันลากหมาป่าไดร์วูลฟ์และหมีภูเขา วนเวียนสลับกันไปโดยที่พวกเขาแทบจะไม่ได้หยุดพักกันเลย
“สามคนนี้ไปกินยาผิดสำแดงอะไรมาหรือเปล่า ถึงได้คึกกันตั้งแต่หัววันแบบนี้??!!” โบม่อนนักกวีที่คอยขับกล่อมบทเพลงซัพพอร์ตเพื่อนร่วมทีมมองเห็นความกระตือรือร้นที่ว่านี้เป็นคนแรก ก่อนจะได้รับคำตอบจากเจ้ซันนี่หญิงสาวที่เจ้าตัวชอบพอ “ยาตัวนี้ชื่อว่าเจสเปอร์ยังไงล่ะ…เมื่อเช้าเจส พาทั้งสามออกไปวิ่งข้างนอกแล้วได้รู้ความจริงว่าทั้งสามชอบแอบอู้ออกกำลังกายอยู่ตลอด ดูเหมือนว่าจะโดนอบรมกันไปชุดใหญ่!!”
“ท่าทางยาจะแรงมาก ไม่งั้นสลิปที่ชอบติดเล่น คงไม่สงบเป็นหมาหง่อยแบบนั้นหรอก” ลูอิส นักล่าที่มีรัศมีการโจมตีค่อนข้างไกล ง้างคันศรในมือปล่อยออกไป พลางแว้บหันมาสนทนาอยู่ชั่วครู่ก่อนจะยิงธนูออกไปอีกหลายดอกต่อเนื่อง ทะยานค่าความเสียหายที่ทำได้ให้สูงยิ่งขึ้นไปอีก พร้อม กับค่าประสบการณ์จำนวนมากที่ไหลเข้ามาให้กับกิลด์
‘1 เลเวล, 2 เลเวล,3 เลเวล’
ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหน แต่ทุกคนรู้ว่ามันเป็นเวลาหลายชั่วโมงแล้วที่พวกเขาทุ่มเทเก็บเลเวลกันอย่างหนัก สมาชิกในกิลด์ที่ไม่ใช่คนหลักทยอยกันเข้าไปในแคมป์เพื่อพักผ่อนฟื้นค่าความเหนื่อยที่สูญเสียไปหรือเปลี่ยนอริยาบทการเก็บเลเวลไปทำอย่างอื่นบ้างสลับกันตามแต่ใจ
“พวกสมาชิกแกนนำหลักดุเดือนกันขนาดนี้ตลอดเลยเหรอคาซิอุส??!!”
หนึ่งในสมาชิกที่เป็นเพื่อนของร็อคสตาร์และคาซิอุสที่เพิ่มเข้าร่วมกิลด์ได้ไม่นาน หลังจากที่ได้ผ่านการประเมินการทำงานและรายงายจากพี่สาวบับเบิ้ลจนถี่ถ้วนแล้ว เจสเปอร์ก็ได้ตัดสินใจดึงกลุ่มเพื่อนของร็อคสตาร์และคาซิอุสเข้าเป็นสมาชิกเป็นกลุ่มแรก ถึงอย่างไรกิลด์ที่เพิ่มเริ่มต้นก็ต้องเอื้อประโยชน์ให้กับเพื่อนสนิทและมิตรสหาย แทบทุกกิลด์อยู่แล้ว ถึงแม้ว่าจะมีฝีมือไม่โดดเด่นแต่ความไว้วางใจ น่าจะมีมากกว่าคนที่เพิ่งรู้จักไม่มากก็น้อย
“ใช่แล้ว!!เท่าที่ฉันรู้มา บางคนอายุน้อยกว่าพวกเราเสียอีก แต่ดูฝีมือและเทคนิคของพวกเขากับพวกเราสิ ถ้าฉันไม่ได้มาเห็นด้วยตาของตัวเองฉันคงไม่เชื่อแน่ๆ ว่าเกม The Era Online สามารถทำแบบนั้นได้ด้วย”
“ฉันบอกพวกนายตามตรง หลังจากที่ได้ฟังวิสัยทัศน์ของหัวหน้ากิลด์เจสเปอร์มาแล้ว ฉันเชื่อว่าชายคนนี้จะสามารถนำพากิลด์นี้ให้ประสบความสำเร็จได้เทียบเท่ากับกิลด์ชั้นนำได้แน่ๆเพราะอีกไม่กี่เดือนฉันและคาซิอุสจะไปประจำที่ฐานบัญชาของกิลด์ในโลกจริงแล้วยังไงล่ะ!!”
“สุดยอดไปเลย!!”
“ถ้าพวกนายขยัน มีความสามารถและซื่อสัตย์ต่อกิลด์ รับรองหัวหน้าต้องมองเห็นแน่ๆ พวกเรามาทุ่มเทให้กับกิลด์ Rising Sun ของพวกเรากันเถอะ!!”
...โปรดติดตามตอนต่อไป...
เข้าไปร่วมพูดคุยกับไรท์หรือสมาชิกนักอ่านคนอื่นๆได้ที่แฟนเพจตามลิงค์ด้านล่างเลยนะครับ
www.facebook.com/writelazy
