HPST ตอนที่ 67: แอนนิเมจัส
HPST ตอนที่ 67: แอนนิเมจัส
ภายในห้อง,อีวานเปิดหนังสือเล่มหนาออก,เขาเปิดไปที่หน้าแอนนิเมจัส,แสดงให้เห็นทุกขั้นตอนที่จะต้องทำ
หลังจากยืนยันทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว, เขาสูดหายใจเข้าไปลึกและหยิบน้ำยาขึ้นมาและดื่มมันเข้าไป
มันเหมือนกับเหล้าดีกรีแรงแก้วหนึ่ง,ไซรัปสีทองคำเข้มไหลลงไปในคอของเขา, มานาที่ทรงพลังเริ่มปรากฏออกมาจากร่างกายของเขา,มันแข็งแกร่งขึ้นและแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ
(T/N* มานาไม่มีปรากฏในเนื้อเรื่องหลักนะครับ แต่เป็นสิ่งที่ผู้แต่งนิยายเขียนขึ้น)
มานาเป็นเหมือนกับแม่น้ำที่ไหลพลุ่งพล่านออกมาจากร่างกายของเขาอย่างต่อเนื่อง
เขาสูดหายใจเข้า, เขาสามารถรู้สึกได้ถึงความเปลี่ยนแปลงของร่างกายเขา
ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยมานาที่ไม่มีจำกัด, มานาเริ่มที่จะล้นทะลักออกมาจากตัวเขาโดยไม่สามารถควบคุมได้ มันทำให้อีวานรู้สึกว่าเขามีความสามารถที่จะทำอะไรก็ได้
แต่ความรู้สึกนี้ก็มีเพียงช่วงเวลาสั้นๆ, เขารู้สึกว่าร่างกายของเขามาถึงขีดจำกัดแล้ว,มานาที่อยู่ในตัวของเขาทำให้รู้สึกอึดอัดอย่างมาก เขาต้องใช้มานานี้กับบางสิ่งไม่เช่นกันนั้นเขากลัวว่าเขาอาจจะตายได้
“แอนนิเมจัส!” อีวานกล่าวขณะที่เขาดื่มน้ำยาอีกขวด
ร่างกายของเขาเริ่มเปลี่ยนแปลงทันทีที่เขาพูดจบ
มานาอันทรงพลังกระจายไปทั่วทั้งห้องในเวลาไม่นาน, ภายใต้ผลกระทบของมานา ทุกอย่างในห้องก็กระจัดกระจาย
แม้แต่สิ่งของที่อยู่นอกห้องยังได้รับผลกระทบจากมานา ด๊อบบี้แง่มประตูเป็นช่องเล็กๆ, เขากลัวเกินกว่าจะเข้าไปข้างใน, มือของเขาจับไว้ที่ประตูอย่างมั่นคง, ดวงตาสองดวงขนาดมหึมาจ้องไปด้านในและมองไปที่อีวาน
ตรงกลางของห้อง, กล้ามเนื้อของอีวานก็แตกร้าว, ราวกับว่าเขาเป็นสไลม์, ทั่วทั้งร่างของเขาก็เริ่มแปรเปลี่ยนไป
เมื่อตอนที่เขาใช้น้ำยาสรรพรสเมื่อปีที่แล้ว, อีวานรู้สึกเหมือนว่าผิวหนัง,เลือด,และกระดูกของเขากำลังถูกหลอมละลาย
แต่ความรู้สึดต้องนี้มันรุนแรงยิ่งกว่าเมื่อเทียบน้ำยาสรรพรส, ความเจ็บปวดที่รุนแรงนี้แทบจะทำให้เขาสลบไป, อีวานกัดริมฝีปากของเขา, เขาบอกกับตัวเองว่า ฉันต้องแข็งใจ, ถ้าฉันสลบไปตอนนี้ฉันก็ล้มเหลว, ทุกอย่างที่ฉันทำมาจะกล้าเป็นสูญเปล่า’
เขาพยายามตั้งสมาธิและพยายามที่จะควบคุมคาถา
เพราะการยืนหยัดของเขา,ร่างกายของเขาหดตัว, มันเริ่มที่จะเปลี่ยนกลายเป็นสัตว์
กระดูกของเขาเปลี่ยนรูป, ขนสีดำรากฏขึ้นบนผิวหนังของเขาและหูที่มีขนยาวใหญ่ก็งอกขึ้นมาบนหัวของเขา
หลังจากผ่านไปยี่สิบนาทีก็มีเงาใหม่ในห้องนอนของอีวาน
มานาที่ควบคุมไม่ได้ค่อยๆสงบลง ผลของน้ำยาค่อยๆหายไป อีวานรู้ตัวว่าเขาทำได้สำเร็จ, เขาส่ายศีรษะ มือของเขามีกรงเล็บและทุกอย่างในห้องกลายเป็นใหญ่โตถ้าเทียบกับเขา
ถึงแม้จะไม่ชัดเจนว่าสัตว์ชนิดนี้คืออะไร แต่ขนาดเล็กแน่นอน
อีวานจำได้ว่าหนังสือเล่มนี้พูดเกี่ยวกับแอนนิเมจัสไว้: การเปลี่ยนร่างของแอนนิเมจัสมักจะจำกัดอยู่ที่สิ่งมีชีวิตที่ไม่มีเวทมนตร์เพราะมานาของพ่อมดและสัตว์วิเศษนั้นมีความแตกต่างกันเล็กน้อย แต่ถ้าคุณได้กลายเป็นบางสิ่งเช่น ฟีนิกซ์ มังกรหรือื่นๆแล้ว มันจะมีผลกระทบที่คาดเดาไม่ได้
นอกจากนี้แอนนิเมจัสไม่สามารถเปลี่ยนเป็นสัตว์แบบสุ่มๆได้ การเปลี่ยงแปลงจะขึ้นอยู่กับลักษณะนิสัยและน้ำหนักตัวของผู้ใช้
ร่างกายของอีวานนั้นค่อนข้างที่จะเล็กจึงทำให้เขากลายเป็นสัตว์ขนาดเล็ก
กุญแจสำคัญก็คือบุคลิก, เขาเป็นคนที่มีระมัดระวังตัวเป็นอย่างมาก เขาจึงคิดว่าเขากลายเป็นสัตว์ที่มีความระมัดระวังตัวสูง
“ขนาดเล็ก,ไม่ใช่สัตว์วิเศษที่มีนิสัยระมัดระวังตัว………… พระเจ้า,นี่ฉันเป็นหนูเหมือนปีเตอร์ เพ็ตติกรูว์หรอ!” หัวใจของอีวานตกไปที่ตาตุ่ม, นั้นเป็นผลลัพธ์ที่แย่ที่สุด
เขาต้องการที่จะเป็นนกมากที่สุด, มันสะดวกสบายที่สุด,แต่ด้วยเพราะโรคกลัวความสูงแบบสุดๆของเขาจึงไม่น่าจะเป็นไปได้, แต่ตราบใดที่เขาไม่ได้เป็นหนู สัตว์ชนิดอื่นก็ไม่เป็นไร เพราะเขามาจากประเทศจีนก่อนที่จะเข้ามาโลกนี้ เขาคิดว่าเขาอาจจะกลายเป็นหมีแพนด้า
แต่ถ้าเทียบกับขนาดตัวของเขาแล้ว,หมีแพนด้าไม่น่าจะเป็นไปได้, “บางที……..”
เมื่ออีวานกำลังคิดอยู่, เอลฟ์ประจำบ้านก็เข้ามาในห้องขณะที่สั่นกลัว เขามองไปที่อีวานด้วยความหวาดกลัวและเข้าไปใกล้อย่างระมัดระวัง
“โอ้ พระเจ้า, นายท่านกลายเป็นแมวดำ!”
“อะไรนะ, ฉันกลายเป็นแมวดำ?” อีวานถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อรู้ว่าเขาไม่ได้กลายเป็นหนู
แมวดำเป็นผลลัพธ์ที่คาดไม่ถึง
ในโลกแห่งเวทย์มนตร์, มันเป็นสัญลักษณ์ของการขับไล่วิญญาณชั่วร้ายมาตั้งแต่สมัยโบราณและมีความสำคัญอย่างยิ่ง เชื่อกันว่าแมวดำนั้นมีมานาที่แข็งแกร่ง อีวานได้สำรวจบันทึกทั้งหมดของแอนนิเมจัสในสหัสวรรษที่แล้ว แต่ไม่มีแม่มดหรือพ่อมดคนใดกลายเป็นแมวดำ
“เวทมนตร์ของท่านอีวาน เมสันอาละวาดไปทั่ว” ด๊อบบี้กล่าว “งี่เง่า ไร้ประโยชน์ เรามันทำอะไรได้บ้าง” ด๊อบบี้กรีดร้องเสียงดังขณะที่ดึงหูของเขา
“หยุดก่อน,ด๊อบบี้,สถานการณ์ของฉันนั่นยอดเยี่ยมไม่มีปัญหา, นายไม่ต้องทำอะไร,อย่าลงโทษตัวเองเลย” อีวานพูดอย่างเร่งรีบ แต่ไม่มีคำพูดออกมา, มีแค่เสียงดังเหมียว
“ด๊อบบี้รู้แล้ว, ท่านอีวาน เมสันต้องไปที่โรงพยาบาลวิเศษเซนต์มังโกเพื่อผู้ป่วยและบาดเจ็บ! ด๊อบบี้จะต้องช่วยชีวิตอีวาน เมสัน”
ได้ยินด๊อบบี้บอกว่าอยากจะช่วยเขาแล้วทำให้เขานึกถึงเรื่องเมื่อปีที่แล้วเมื่อตอนที่ด๊อบบี้ต้องการช่วยแฮร์รี่, เขาไม่อยากที่จะตายด้วยน้ำมือของเอลฟ์ประจำบ้าน
เขาไม่สามารถเปลี่ยนกลับไปเป็นร่างเดิมได้ในตอนนี้แต่เขาเห็นอีกฝั่งแทบจะไม่รอให้เขาเปลี่ยนกลับไปเป็นปกติได้
อีวานกระโดดไปด้านข้างเพื่อหลบด๊อบบี้
‘เวรแล้วไง แมวดำมันทำอะไรได้นอกจากทำตัวน่ารักฟะ?!’ อีวานคิด
ด้วยปฏิกิริยาของแมว, อีวานคล่องแคล่วมาก, เขาหลบด๊อบบี้ได้หลายครั้ง แต่เขาเห็นว่าอีกฝั่งกำลังจะใช้เวทมนตร์, เขารู้ว่าถ้าด๊อบบี้ลงมือ เขาคงไม่สามารถที่จะหนีรอดไปได้
อีวานกระโดดไปที่ระเบียงผ่านหน้าต่างที่เปิดอยู่
เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายกำลังตามเขามาอยู่, อีวานไม่ช้าลงสักนิด, เขาวิ่งและหลังจากที่วิ่งไปรอบๆที่หัวมุมหนึ่ง, เขาหลบอยู่ข้างหลังถังขยะ
หลังจากนั้นไม่กี่วินาที, เขาเห็นเอลฟ์ประจำบ้านที่น้ำตาไหลพรากออกมาจากดวงตาขนาดใหญ่วิ่งไปตามถนน
