บทที่ ๒๐
ทวนเข็มนาฬิกา
โดย ศศิศิลป์
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
บทที่ ๒๐
พุทธศักราช ๒๕๕๕
"ตุลย์.." เสียงเรียกและโบกไม้โบกมือของคนที่ไม่ได้พบกันนาน ทำให้เท้าของดาราและนักร้องดังในขณะนี้หมุนตัวเดินไปหา ผู้คนจับจ้องมองทุกท่วงท่าของอิษวัต
เก้าอี้ถูกเลื่อนออกและแทนที่ด้วยคนที่ดูดีไปทุกสัดส่วนที่อยู่ในชุดสบายๆ
"ไง ไม่เจอนานเลยนะ"
"อืม มึงดูดี..และประสบความสำเร็จทุกอย่างเลยนะ" ชาติที่ดูเปลี่ยนไปเอ่ยชม
"ไม่ขนาดนั้นหรอก ดีใจนะที่มึงติดต่อมา ไม่คิดเลย.." นักร้องดังว่า
"กูขอโทษ..."
ตุลย์ชะงัก ไม่คาดคิดว่าจะได้ยิน
ก่อนจะหันไปขอบคุณพนักงานที่มาเสิร์ฟน้ำให้
"วันสุดท้ายที่ได้เจอกันกูยังปากดีใส่พวกมึงอยู่เลย แล้วดูวันนี้สิ...วงดนตรีก็ไม่ประสบความสำเร็จ ทำอะไรก็ไม่เจริญ มองย้อนไปกูมันก็แค่เด็กขี้อิจฉาจริงๆอย่างพวกมึงว่า.." ชาติก้มหน้า
ก่อนที่ตุลย์จะเอื้อมมือไปตีแขนเบาๆอย่างปลอบใจเพื่อนเก่า
"ไม่เป็นไร มันผ่านไปแล้ว"
"ขอโทษมึงจริงๆนะ กูสำนึกแล้วทุกสิ่ง.."
ก่อนที่จะได้พูดอะไรต่อ จู่ๆก็มีชายกำยำเดินเข้ามาที่โต๊ะ
"เสร็จหรือยัง?" ชายคนนั้นถามชาติ ก่อนจะมองที่เขาอย่างไม่พอใจ
"ขออีกแป๊ป ผมจะรีบไป.." ชาติเอ่ยท่าทางเกรงใจ ก่อนที่อีกคนจะยอมออกไป
ตุลย์ส่งสายตาถาม
"นี่ก็อีกเรื่องที่อยากจะมาบอกมึง ขอโทษที่เคยดูถูกเหยียดหยามความเป็นคน สุดท้ายวันนี้กูก็เป็นทั้งหมดที่เคยด่ามึงไว้ ตลกไหมล่ะ?"
ตุลย์ยอมรับว่าตกใจ
มองไปยังชายคนที่เดินลับไปและเลิกคิ้ว
ชาติพยักหน้าว่าเขาเข้าใจถูกแล้ว...
เขามีเสี่ยเลี้ยง..
"แต่มึงดูไม่-"
"แต่กูใช่ กูมีผู้ชายเลี้ยงดู... วันนี้เข้าใจถ่องแท้แล้วว่าจะเป็นยังไง จะเดินทางไหน เราต่างก็เป็นคน...มึงจะรังเกียจกูไหม?"
"พูดอะไร กูจะรังเกียจมึงทำไม? ถ้าอย่างนั้นก็เท่ากับกูรังเกียจตัวเอง.." ตุลย์ผลุบตาต่ำลง
"ได้ยินข่าวลือว่ามึงคบกับแฟนผู้หญิงนอกวงการนี่.."
"ไม่ได้คบหรอก เป็นเพื่อนกันไปอย่างเข้าใจ จะคบใครได้ยังไง ก็ในเมื่อกูมีใครไม่ได้นอกจากเขา.."
"นับถือใจมึงเลย และเสียใจด้วยนะเรื่องเขาคนนั้น เสียดายที่กูไม่ได้ขอโทษเขาด้วยตัวเอง" ชาติเข้าใจว่าเธียร์เสียชีวิตไปแล้ว
"มึงรอไปบอกเขาเองสักวันหนึ่งดีกว่า ไปเจอเขาด้วยกัน.."
"ขนลุกเลยว่ะ..."
คนหนึ่งหมายความอย่างนั้นจริงๆ แต่อีกคนนึกว่าเพื่อนพูดจาลึกซึ้งหมายถึงเรื่องหลังความตาย
ภาพที่ตุลย์ อิษวัตจับมือถือแขนกับผู้ชายน่าสงสัยถูกปล่อยไปทั่วโลกออนไลน์ พร้อมกับบทสัมภาษณ์ล่าสุดที่ร้อนแรงถูกแพร่ไปทั่ว
'ตุลย์อิษวัตลั่นกำลังคุยสาวนอกวงการจริง! โต้ภาพหลุดเป็นเพียงเพื่อนอดีตมือกีตาร์ ไม่ใช่คนรัก เผยหากอนาคตจะมีคนรักเป็นผู้ชายก็ไม่ใช่เรื่องที่ต้องขอโทษสังคม'
'โซเชียลสับเละ! ตุลย์ อิษวัตตอกกลับนักข่าว..จะต้องรู้สึกผิดหรืออับอายทำไมหากคบเพศเดียวกัน ลือลั่นเคยมีอดีตคนรักเป็นผู้ชาย เจ้าตัวอุบตอบ บอกเป็นเรื่องส่วนตัว! "
#ตุลย์อิษวัตเป็นไบ
#ตามหาแฟนเก่าตุลย์อิษวัต
#ถ้าเป็นเกย์จะต้องอายทำไมbyตุลย์
#ตอนนี้ยังไม่ใช่แต่ถ้าเป็นก็อย่าเสือก
แฮชแท็กต่างๆดังไปทั่วดังไปทั่วทวิตเตอร์
ผู้คนต่างพูดถึงประเด็นนี้กันมากมาย
บาง # ก็เป็นการตั้งโดยล้อเลียนหรือสรุปคำพูดเป็นภาษาพูดเพื่อเพิ่มอรรถรสในการพูดคุยกัน
โดยส่วนมากฝ่ายที่รับไม่ได้จะเป็นแฟนคลับสาวๆ ที่ออกจะไปทางกลัวว่าดาราหนุ่มจะไม่ชอบผู้หญิงอีกต่อไป
"อย่างเท่เลย ต้องแบบนี้ดิวะ...มึงต้องไปดูกับกูให้ได้นะวันเสาร์พี่เขามีเล่นดนตรีแล้วก็แฟนมีตซีรีส์วายด้วย" เอิงเพื่อนสาวของเธียร์ที่อยู่ในชุดมัธยมปลายเอ่ย
"ทำไมต้องชวนกูวะ ก็รู้ว่ากูไม่ชอบสักหน่อย" เธียร์ วีราทรในวัย 17 ปี บอกกับเพื่อน
"ไปเถอะ กูก็ไป พี่อ๋องแม่งเวลาเล่นเบสโคตรเทพ กูจะไปจองใกล้ๆเวทีเลย" มิวเพื่อนชายก็ว่าด้วย
"กูไปด้วยยย ไปนะเธียร์ พี่มึงก็ไปทำเสตจนี่ ไปด้วยกันๆ" ตินเพื่อนอีกคนว่าด้วยท่าทางวี้ดว้ายออกตัวว่าชอบนักร้องคนนี้สุดๆ
"ไปก็ได้... ขอชวนพี่ทิมไปด้วยนะ พี่แกชวนไปดูหนังจะได้ไปทีเดียวเลยขี้เกียจไปหลายรอบอ่ะ"
"มันยังไงวะ กับไอ้พี่คนนี้...คบกันแล้วดิ?" มิวถาม
"บ้ามึงคบอะไร! อย่างเธียร์น่ะหรอ ชายตามองขนหน้าแข้งมันต่อไปค่า มันมองเขาเป็นผู้ชายคนนึงเปล่าเถอะ หรือมองเป็นอากาศ" เอิงแซว
"อย่าแซะเพื่อนค่ะ สวยขนาดนี้มีให้เลือกอีกเพียบ ยิ่งยากยิ่งท้าทาย!" ตินเพื่อนสาวเอ่ยแซวบ้างก่อนจะตีมือกับเอิง
"สวยบ้าอะไร! เออเอาเหอะ กูมองทุกคนเป็นแค่มนุษย์เหมือนกันอะ ไม่มีใครพิเศษเลย พวกมึงก็รู้กูขี้หงุดหงิด มันยังไม่เจอใครที่ทำให้กูมีความสุขกว่าอยู่คนเดียวอะ.."
"แล้วซัมติงกันยัง?" มิวถามท่าทางกวน
"ไม่สอดแต่เสร็จนี่เรียกซัมติงยังวะ? " พูดจบก็ลุกเดินออกไป
คำตอบทำเอาเอิงและตินกรี๊ดลั่นและชอบใจใหญ่ ส่วนมิวส่ายหน้าให้กับความตรงเผงของเพื่อน
"กลับมาแล้วคร้าบบ! " วีราทรเอ่ยเสียงใส
แต่กลับไม่มีเสียงตอบรับอย่างเคย
"มีอะไรกันอ่ะ ทำไมหน้าเครียดจัง.."
เธียร์เดินเข้ามาในครัวต้องเอ่ยทักเมื่อแม่กับพี่ชายนั่งคอตก
"นั่งก่อนสิลูก แค่กๆ" เธอเอ่ยกับลูกชาย
"แม่ยังไม่หายอีกหรอ แล้วนี่คุยอะไรกันอยู่? "
"เราอาจจะต้องย้ายบ้านเร็วๆนี้" ธีร์เป็นคนเฉลย
"ทำไมล่ะแม่ หนี้มันเยอะมากเลยใช่ไหม? " เธียร์เอ่ยถามตรงๆ คนเป็นแม่พยักหน้า
"แต่ลูกไม่ต้องห่วงนะ เงินที่จะส่งลูกเรียนยังมีพอใช้ ที่พ่อเขาส่งมาแม่จะไม่เอาตรงนั้นมาปนกัน" เธอบอก
"ไม่สิแม่ แม่เอาไปใช้หนี้ก็ได้ จบม.6 เธียร์ยังไม่เรียนก็ได้นะแม่ ไม่ต้องห่วงเลยนะครับ" เขาสวมกอดแม่แน่น ทำเอาเธอต้องเงยหน้าไม่ให้น้ำตาไหล
"ไม่เป็นไรลูก แม่ยังทำงานไหว เธียร์เรียนเถอะนะ อีกเดี๋ยวพี่เขาก็จบมาช่วยแม่ได้แล้ว"
"ใช่ เธียร์ต้องได้เรียน" ธีร์ขยับเก้าอี้มากอดด้วยอีกคน
"เธียร์เกลียดพ่อ พ่อไม่รู้จักพอ! เขามีเมียน้อยเขาทิ้งเราแม่เลยต้องทำงานหนักแบบนี้! "
"ไม่เอานะลูก! ไม่พูดแบบนั้น! เขาจะเป็นยังไงเขาก็ยังส่งเสียลูกนะ...เขายังทำหน้าที่พ่อ"
"แต่..-"
"พอแล้วอย่าไปพูดถึงเขาเลย" ธีร์ห้ามน้องชาย
"พ่อเขาอยากคุยกับลูกด้วยนะ ถ้าว่างเธียร์ลอง-"
"ไม่! ไม่เอานะแม่จ๋า เธียร์ไม่อยากคุย หน้าเขาเธียร์ยังไม่อยากจำด้วยซ้ำ ไม่อยากจะมอง!" แม่และธีร์มองกันปลงตก เพราะเขาขาดพ่อมานานและต้องทนอยู่กับคำถามในตอนที่ยังไม่เข้าใจโลกเท่าพี่ชาย เลยทำให้เป็นธีร์เท่านั้นที่ยังติดต่อกับพ่ออยู่บ้าง
"กรี้ดดดดดด!! " เสียงผู้คนร้องเชียร์ขึ้นไปดังก้อง บนเวทีกำลังมีการแสดงโชว์ของวงชื่อดังในตำนาน
"จบลงไปแล้วนะครับ แหม่ เรียกได้ว่ากำไรของคนที่มาวันนี้จริงๆ เพราะไม่ใช่ว่าใครก็ได้ดูวงปีนเกลียวเล่นเต็มวงง่ายๆ วันนี้โอกาสพิเศษสำหรับแฟนมีตซีรีส์เรื่องนี้เลยนะครับ..."
พิธีกรดำเนินรายการต่อไป ส่วนเธียร์จูงแขนทิมออกไปเพื่อไปหาพี่ชาย
"ธีร์!" เขาเรียกคนที่อยู่ในเสื้อยืดดำสำหรับสต๊าฟของงาน
"อ้าว มากับเพื่อนหรอ? เอ๊ะหรือแฟน" ธีร์เดินเข้ามาแซวน้องชาย
"สู่รู้! พี่ทิมนี่ธีร์พี่ชายเธียร์เอง มาทำพาร์ททามสเตจวันนี้ ส่วนธีร์นี่พี่ทิมรุ่นพี่ที่โรงเรียนแต่จบไปแล้วแหละ" เธียร์แนะนำ และส่งสัญญาณให้พี่ชายเพื่อหมายจะให้ช่วยดู
"สวัสดีครับ ผมฝากตัวด้วยนะครับ กำลังจีบเธียร์อยู่" คำพูดตรงๆทำเอาธีร์เกือบหลุดขำเพราะน้องชายเขาทำหน้าบอกบุญไม่รับเสียแล้ว
"แต่ออกตัวแรงแบบนี้มันไม่ชอบหรอกนะ ฮ่าๆ" ธีร์เอ่ยอย่างรู้ใจน้อง
"จริงหรอเธียร์ พี่ขอโทษนะ" ทิมว่า
"ไม่เป็นไร ก็ค่อยๆเรียนรู้ไป"
"ก็ไปเรียนรู้กันแล้วกันนะ ไปทำงานต่อแล้ว" ธีร์กล่าวกลั้วขำก่อนจะเดินไปหลังเวที
เป็นจังหวะเดียวกับที่ตุลย์หันมองออกมาและมองมาทางเขาไม่หยุด
"ตัวจริงหล่อโคตร" ทิมเอ่ยชม
เธียร์ไม่ได้ตอบอะไรเพราะไม่ได้อยู่ในความสนใจเขา ชวนให้ทิมเดินกลับไปหาเพื่อนๆที่หน้าเวทีแทน
"มองอะไรอะ คนรู้จักหรอ? " เชนคู่จิ้นของตุลย์เอ่ยถาม ขยับตัวมาใกล้ๆ ทำเอาแฟนคลับที่คอยส่องกล้องจากด้านนอกส่งเสียงกรี้ดดัง
"อืม.." ตุลย์ตอบในคอ
"เย็นชาจัง คนชอบให้เราสองคนหวานกันจะตาย.." เชนเย้าก่อนจะขยับตัวมาเสียชิด
ทำไมตุลย์จะไม่รู้ว่าเชนอยากจะอะไรๆนอกจอกับเขาอยู่บ่อยๆ
ส่วนเรื่องนอกบทนั่นไม่ต้องถามถึง อีกคนเล่นเกินค่าตัวและเกินบททุกฉากจนเขาระอา ต้องคอยหลบหลีกประจำ
"เอาแค่พอเหมาะไหม? หรือจะให้จูบกัน 24 ชั่วโมงเลยอะ?" ตุลย์ประชด
"ใจร้ายจัง ก็แค่จับกันหน่อยๆ อีกอย่างไหนบอกว่าผู้ชายหรือผู้หญิงก็ไม่ติดไง ตอบนักข่าวเอากระแสหรอ?" เชนเอียงคอถาม
ได้ยินอย่างนั้นทำเอาตุลย์คิ้วกระตุก
"เฮ้ยว่าไงเพื่อน ใจเย็นมึง" อ๋องเห็นท่าไม่ดีเลยทำเป็นร้องทักและก้มกระซิบข้างหู
"มันกวนตีน..."
"กูรู้ แต่มึงไม่ได้เป็นเหมือนเขาว่านี่.."
"กูชอบทุกเพศแต่กูไม่ชอบคนไม่มีลิมิตไง.." เขาเอ่ยดังพอจนทำให้ทีมงานซุบซิบกัน
"ทำมาเป็นหวงตัว...ก็แค่เซอร์วิสปะวะ?" เชนว่า
"เธอรู้จักคำว่ามืออาชีพปะ? เรารับงานนี้เพราะเราชอบบท ชอบเรื่อง แล้วก็อยากจะสื่อสารแทนคนกลุ่มหนึ่ง ไม่ได้รับเพราะชอบเธอ! เซอร์วิสแบบมีขอบเขตดีกว่าไหม? ไม่ใช่เล่นเสนอตัวขนาดนี้.." ตุลย์พูดดังพอให้ได้ยินแค่ 2 คน แต่มันก็พอจะทำให้เกิดเสียงซุบซิบ
"มึงเขาเรียกแล้ว ใจเย็น...เดี๋ยวกูตามบ่วงมาอยู่ด้วยจนมึงเลิกดีกว่า.." อ๋องบีบไหล่เพื่อน ก่อนจะคอยดูจนเพื่อนขึ้นเวที
"เกิดอะไรขึ้นทีมงานมองใหญ่เลย พี่ไปซื้อน้ำแป๊ปเดียวเองนะ" แอนผู้จัดการส่วนตัวถามแล้ววางแก้วลง
"โห คู่จิ้นเกือบตีกันเละแล้วมั้ยพี่"
"ทำไมล่ะ ตุลย์โอเคจะตาย อ่านบทแล้วรับเล่นเองเลยนะ บอกว่าชอบมากแล้วเข้าฉากก็ไม่งอแง ทำไมเป็นแบบนั้นอะ? "
"ก็คู่จิ้นมันเกินขอบเขตปะพี่ รู้อยู่ไอ้ตุลย์มันสนอะไรที่ไหน มาท่ามากก็ได้องค์ลงพอดี.." อ๋องเล่า
"อันนี้จริง พี่ก็ไม่รู้จะเตือนทางโน้นยังไง โดนตัวตุลย์บ่อยๆในกองใครๆก็รู้แหละ" แอนหน้าเครียด
"ผมช่วยอยู่ดูแล้วกันพี่.."
ระหว่างที่บนเวทีกำลังสร้างบรรยากาศให้แฟนๆ ข้างๆกันนั้นเอง บ่วง อ๋องและแอนกำลังลุ้นให้ตุลย์ประคองงานจนจบ ซึ่งเพื่อนเขาก็มืออาชีพมากพอ
"เชี่ยขนลุกว่ะ ว่าทำไมมันรับงาน บทอย่างกะชีวิตจริงมัน" อ๋องลูบแขนป้อยๆ
"ยังไงหรอ พี่อยากรู้มากเลยเจ้าตัวไม่ยอมเล่า.."
"ผมก็เล่าไม่ได้หรอกพี่ เรื่องนี้ไวต่อความรู้สึกมันจะตาย" อ๋องว่าและหันไปตอบรับแฟนๆบางส่วนที่มาขอถ่ายรูป
ก่อนจะมองไปยังบ่วงที่กำลังทำหน้าประหลาด
"บ่วง.."
"...."
"บ่วง...ไอ้บ่วง! " ใช้เสียงดังที่สุดเท่าที่จะดังได้เรียกเพื่อนให้มีสติได้ยิน
"มึงจะตะโกนหาใครวะ!" บ่วงหันมาตอบ
"แล้วมึงเหม่ออะไรวะ! ฝ"
"มึงช่วยกูดูนั่นที ว่ากูตาฝาดหรือเปล่า?" บ่วงพเยิดไปทางกลุ่มนักเรียน 3-4 คน
"ไหนวะ?"
"นั่นไง ใส่ชุดนักเรียนม.ปลายทางนั้น"
"เชี่ย..." อ๋องอุทาน
"กูขนลุกเลยว่ะ มึงว่าใช่ไหม?"
"ไม่ใช่ก็คล้ายมาก แต่จะใช่ได้ไงวะ พี่แกตายไปแล้วนี่..อีกอย่างจะมาเป็นเด็กมัธยมได้ไง? " อ๋องว่าไปลูบแขนไป
"เดี๋ยวนี้มองเด็กขนาดนั้นกันแล้วหรอ?" แอนแซว แต่สองคนขำไม่ออก
"แล้วนั่นตุลย์ทำไมไม่มีสมาธิเลยนะ" แอนว่าไปยังคนบนเวที ที่เอาแต่จับจ้องมาด้านหน้าเวที
"ไม่ใช่แค่มึงกับกูแล้วว่ะ" อ๋องว่า เมื่อเห็นท่าทางเพื่อน
สองคนยืนดูเด็กหนุ่มที่กำลังยิ้มสดใสกับกลุ่มเพื่อน เหมือนกำลังแซวเพื่อนสาวคนเดียวในกลุ่มที่เขินตัวม้วนกับบนเวทีอยู่ แต่คนบนเวทีนี่สิ..คงไม่มีกะจิตกะใจจะอยู่บนนั้นแล้ว
______________
"พี่ทิมเธียร์กลับก่อนดีกว่า.." เด็กหนุ่มบอกรุ่นพี่ ตอนนี้เธียร์อยู่ที่หอทิม ในตอนที่เวลามันโพล้เพล้แล้ว และบรรยากาศกำลังเปลี่ยนไปเมื่อทิมเริ่มถอดเสื้อมานั่งข้างเขา
"เธียร์ไม่เอาสิ.." ทิมคว้าแขนไว้
"จะทำอะไร? "
"ทำแบบที่เราเคยทำไง.." ทิมคว้าอีกคนมากอดจูบ ก่อนจะผลักรุ่นน้องลงบนเตียง
"ม ไม่เอาพี่ทิม ..ป ปล่อย! " เธียร์ขัดขืน แต่มันไม่ได้ผลเพราะตัวที่เล็กกว่า
"ทำไมล่ะ เราก็เคยทำกันนี่ ทำไมต้องหวงตัว จะเก็บซิงไว้ทำไม? " ทิมเอ่ยหยอก แต่พลาดเสียแล้วเมื่ออีกคนใช้แรงสุดท้ายผลักจนรุ่นพี่ล้มลงกับพื้น
"ถ้าเธียร์ไม่ทำก็คือไม่ทำ! เธียร์พอใจแค่ไหนก็แค่นั้น แล้วอีกอย่างเธียร์ยังไม่ได้รู้สึกกับพี่ขั้นนั้น!"
"กลัวอะไรเธียร์ มันไม่น่ากลัวหรอกนะ.." ทิมทำท่าจะเดินเข้ามาประชิดตัว แต่อีกคนคว้าแจกันใบโตขึ้นมาชี้หน้า
"มึงเข้ามากูฟาด! แล้วกูก็ไม่ได้กลัว แต่ไม่ได้รู้สึกถึงขั้นอยากจะเอากับมึงทำไมเข้าใจยาก? ร่างกายกูพอใจจะให้ใครก็เรื่องของกู ที่แน่ๆตอนนี้ไม่ใช่มึง!" เธียร์รีบเดินออกมาที่ประตู
ปัง!
เขาวางแจกันลงบนโต๊ะข้างประตูก่อนจะปิดประตูออกไปอย่างแรง
เดินออกมานอกหอรุ่นพี่ด้วยน้ำตา
กลัว...
ก่อนหน้านี่เขาแค่กลัวความรัก
กลัวที่จะต้องเผชิญความเจ็บเหมือนแม่...
แต่มันไม่ใช่ทั้งหมด
'ถ้าเจอใครสักคนที่เรารักจริงๆ เราจะลืมทุกเงื่อนไข แล้วเราจะรักโดยไม่มีข้ออ้างอะไรอีกเลย' ธีร์สอนเขาเสมอ เขาจำได้
และทิมไม่ใช่
ตอนนี้ทิมทำให้เขากลัวเซ็กซ์...เพิ่มเข้าไปด้วยแล้ว
การที่เราไม่เต็มใจยังไงมันก็น่ากลัว...
___________________
"ตุลย์เห็นข่าวหรือยัง? " จิ๊บ คนที่อยู่ในสถานะเพื่อนสาวนอกวงการของตุลย์เอ่ยถามพร้อมยื่นมือถือให้ดู
"เห็นแล้ว ไม่อยากจะสนใจ.."
"แต่แรงกว่าทุกทีเลยนะ เดี๋ยวจิ๊บอ่านให้ฟัง 'มีแววจิ้นไม่ขึ้น เมื่อหลังเวทีคู่จิ้นดังเกิดมีปากเสียงกันจนมองหน้ากันไม่ติด ลือหนาหูว่าฝ่ายพระเอกดังรังเกียจเพศที่สาม สัมภาษณ์ลวงโลกเพราะเอากระแส'
"ไม่จริงสักหน่อยจะสนใจอะไร?"
"แต่ตุลย์สนใจหน่อยเถอะ แล้วข่าวเขียนเกินจริงเรื่อยๆเลยนะ ถ้าอย่างเธอรังเกียจโลกนี้ก็ไม่มีใครรับได้แล้ว เธอยิ่งกว่าเปิดเลย ยังคิดอยู่เลยว่าที่เราสองคนไม่ไปไหนเพราะเธอแอบมีผู้ชายเป็นตัวเป็นตนแล้วอะ" เธอว่าอยากให้อีกคนขำ แต่ตุลย์กลับเงียบ
"นั่นน่ะสิจิ๊บ เราจบกันเถอะ.."
"ห้ะ? เธอว่าอะไรนะ?" จิ๊บงง
"ก็จริงอย่างที่เธอว่าไง เรามีตัวจริงอยู่แล้ว...และเราเจอเขาอีกครั้งแล้ว คงต้องเตรียมตัวให้พร้อมเพื่อจะได้รักกับเขาโดยไม่มีเรื่องอื่นสักที.."
"เธอพูดบ้าอะไร? ไม่ตลกนะ!"
"แล้วเราดูตลกหรอ? "
"..." เธออึ้ง
ไม่เลย..ตุลย์ดูจริงจังที่สุดเท่าที่เคยพูดคุยกัน
"เราตกลงกับเธอชัดเจน และมันคงสถานะอยู่แบบนี้นานกว่าใครเพราะเธอก็เห็นด้วยกับข้อตกลงนี้แบบไม่ล้ำเส้นกัน เธอโอเคทุกอย่างเลยนี่ แล้ววันนี้เราอยากจะจบลงแล้วเพราะไม่อยากรั้งเธอไว้ มันถูกแล้วจิ๊บ"
"ตุลย์..." เธอเข้ามาสวมกอดเขาแน่น
"แต่เราอยากมีเธอนะ เรารู้ว่าเธอมีใครสักคนในใจ แต่ที่ผ่านมาเรื่องของเราไม่ได้ทำให้เธอลืมเขาสักนิดเลยหรอ.." จิ๊บถามต่อ
"ไม่เลยจิ๊บ บอกตรงๆเลยว่าไม่..."
"ใจร้ายจัง บอกเราได้มั้ยว่าคนที่โชคดีขนาดนั้นเป็นใคร.."
"สักวันเธอจะรู้เอง เราเองก็อยากจะรู้เหมือนกัน" แม้จะไม่เข้าใจนัก แต่สำหรับเธอคนๆนั้นช่างน่าอิจฉาที่สุดในโลก
•••••••••••••••••••••
tl.issawat : ผมได้อ่านทั้งหมด ขอบคุณสำหรับใครที่ยังรักและสนับสนุนผมต่อไป..
และขอโทษด้วยถ้าหากทำให้ใครที่คาดหวังต่างๆ นาๆ ในตัวผมผิดหวัง
น่าตลกสิ้นดีที่หลายคนอิน ฟิน จิ้นกับการที่ผมรับบทพระเอกซีรีส์วาย แต่กลับรับไม่ได้ถ้าหากผมจะเป็นเกย์...
และน่าตลกเช่นกันที่ผมพยายามอย่างยิ่งที่จะขับเคลื่อนสังคม รับเล่นบทที่สื่อสารแทน lgbtq แต่ผู้คนกลับโฟกัสที่ผมกับการเป็นคู่จิ้น และผิดหวังเพราะผมไม่ได้รักกันจริงเหมือนอย่างในจอที่ท่านชม ซึ่งข้อนี้ผมแก้ให้ไม่ได้.
มืออาชีพ สะกดอย่างนี้ครับ.
•••••••••••••••••••••
เทรนด์ทวิตเตอร์
#ตุลย์ข้ามทุกขีดจำกัด
#อิษวัตซัดเละทะลุแคปชั่น
#คู่จิ้นเรือจม
•••••••••••⏱•••••••••••
๑๔ กันยายน ๒๕๖๓
