บทที่ 116

ชายหนุ่มสวมชุดสีเทาแสยะยิ้มโบกสะบัดมือออกไปด้านหน้า หอกเหล็กปลายแหลมก็พุ่งออกมา เนี่ยฟงและหยางเวยพุ่งกระโดดหลบแยกไปทางซ้ายแล้วขวา หยางเวยรีบนำถุงมือไหมมาสวมใส่ไว้ พร้อมกับแอบโคจรลมปราณ เนี่ยฟงเองก็เรียกมีดสั้นมาถือไว้ในมือขวาเช่นกัน ชายหนุ่มสวมชุดสีเทายังคงซัดหอกเหล็กเข้าหาทั้งสองอย่างไม่ลดละ หอกเหล็กหลายสิบเล่มปักตรึงไปบนพื้น เนี่ยฟงใช้ความเร็วกระโดดหลบไปมาพร้อมกับแอบฟาดฟันมีดสั้นในมือ ปราณมีดสีฟ้าพุ่งเข้าหา เปรี้ยง กิ่งไม้ขนาดใหญ่หักร่วงลงพื้น

ชายหนุ่มสวมชุดสีเทากระโดดพุ่งลงมาจากกิ่งไม้ แต่ทว่าหยางเวยที่รอจังหวะอยู่แล้วพุ่งเข้าหาทันที ง้างหมัดขวาอักขระศักดิ์สิทธิ์สีฟ้าปรากฏออกมาก่อนที่จะปะทะ ต่อยเข้าที่หน้าท้องอย่างถนัดถนี่ พร้อมกับระเบิดปราณพิษออกมาด้วย เปรี้ยง เสียงกระดูกแตกหักดังลั่นออกมา ร่างกายกระเด็นไปด้านหลัง กระอักเลือดออกมาเต็มชุดที่สวมใส่ พิษที่ได้รับรีบทำงานของมันเป็นอย่างดีหลังจากได้รับการเพิ่มระดับมาแล้ว แต่ทว่าหยางเวยก็ต้องรีบถีบเท้าพุ่งถอยออกมา ตามเสียงตะโกนที่ได้ยินมาจากด้านหลัง

“หยางเวยรีบถอยออกมา”

ไม่ถึงครึ่งลมหายใจจากจุดที่หยางเวยพุ่งถอยออกมา ปราณฝ่ามือขนาดใหญ่สีแดงพุ่งลงมาจากกิ่งไม้ของอีกฝั่ง เปรี้ยง พื้นดินยุบตัวเป็นรอยฝ่ามือ เสียงหัวเราะดังมาออกมาจากบนกิ่งไม้ เมื่อชายหนุ่มทั้งสองหันไปมองก็พบว่าเป็นชายชราที่พบเห็นเมื่อวันก่อนถือธงสีแดงในมือซ้ายเอาไว้

“ไอ้หนู ระวังต้วด้วย ชายชราผู้นี้อยู่ในระดับสีแดงขั้นสูง”

เนี่ยฟงแสยะยิ้มพร้อมกับแอบโบกสะบัดมือขวาสร้างวงอักขระศักดิ์สิทธิ์ แต่ว่าก็ต้องตื่นตกใจเพราะบริเวณที่ยืนอยู่ไม่สามารถสร้างวงอักขระศักดิ์สิทธิ์ได้

“ไอ้หนู ดูเหมือนว่าเจ้าจะมีปัญหาเสียแล้ว เจ้าเห็นธงในมือชายชราหรือไม่ มันประทับอักขระศักดิ์สิทธิ์สร้างเขตแดน ป้องกันการใช้วงอักขระศักดิ์สิทธิ์ เจ้าจะต้องหาทางทำลายธงนั่นหรือสังหารชายชราผู้นั้น”

เนี่ยฟงถอนหายใจออกมา พร้อมกับหันไปมองหยางเวย

“หยางเวย ชายชราผู้นั้นมีระดับพลังสีแดงขั้นสูง อีกอย่างตอนนี้ข้าไม่สามารถสร้างวงอักขระศักดิ์สิทธิ์ได้ เจ้าหาทางหลบหนีออกไปก่อน หากเป็นไปได้อีกสามเดือน เราพบกันที่เมืองซูโจวอันเขตดินแดนแห่งดิน หวังว่าถึงตอนนั้นเจ้าจะตัดผ่านระดับสีแดง”

เมื่อกล่าวสิ้นเสียง เนี่ยฟงก็เก็บมีดสั้นไว้ในมือ โยนขวดยาให้แก่หยางเวย พร้อมกับพุ่งหลบหนี ชายชราเมื่อเห็นเช่นนั้นก็หัวเราะออกมาเสียงดังลั่นพร้อมกับพุ่งติดตามเนี่ยฟงไป หาได้สนใจหยางเวย ส่วนหยางเวยเองหันหน้าพุ่งทะยานเข้าชายหนุ่มสวมชุดสีเทา ที่ตอนนี้นอนอยู่บนพื้น ถุงมือไหมถูกถอดเก็บมีดอันแปลกประหลาดถูกถืออยู่ในมือ คมมีดวาดผ่านลำคอไปอย่างรวดเร็ว เลือดสีแดงสดพุ่งออกมา หยางเวยรีบปลดแหวนออกมาจากมือหลังจากนั้นก็พุ่งทะยานลงเขาไป

เนี่ยฟงพุ่งทะยานหลบหนีพร้อมกับแอบสร้างวงอักขระศักดิ์สิทธิ์ แต่ทว่าทันทีที่มันกำลังก่อตัวก็สลายไปเสียก่อนเพราะชายชราพุ่งทะยานติดตามมาอย่างรวดเร็ว อีกทั้งยังซัดฝ่ามือเข้าหาเป็นระยะๆ เปรี้ยง เปรี้ยง เนี่ยฟงพุ่งทะยานวิ่งวนบนเขาเกือบสองเค่อ เพื่อให้เวลาหยางเวยหลบหนี ไม่นานก็พุ่งลงไปด้านล่างเขา จนในที่สุดก็ลงมายังที่ตั้งค่ายเดิมของสำนักมังกรผยองราชัน เนี่ยฟงแสยะยิ้มหันหลังกลับ ซัดกระบี่ออกไปประดุจเป็นอาวุธลับ ฟิ้ว ฟิ้ว กระบี่สองเล่มพุ่งเข้าหาชายชรา ปราณฝ่ามือขนาดใหญ่ถูกซัดออกมาปะทะ กระบี่ทั้งสองเล่มถึงกระเด็นร่วงลงพื้น

เนี่ยฟงก็ไม่ลดละซัดกระบี่ออกไปอีกสามเล่ม ครั้งนี้เนี่ยฟงใช้ทักษะใหม่เข้าประยุกต์ใช้อักขระศักดิ์สิทธิ์บังคับแต่ทว่าก็ไม่สามารถทำได้ กระบี่ถูกซัดกระเด็นออกไป คิ้วทั้งสองถึงกับขมวดขึ้นมา มีดสั้นถูกเรียกกำชับไว้ในมือไม่ถึงครึ่งลมหายใจก็กลายเป็นดาบ ถูกฟาดฟันออกไป ปราณดาบสีฟ้าพุ่งทะยานออกไป ปะทะกับปราณฝ่ามือเสียงดังสนั่น เปรี้ยง เนี่ยฟงหาได้สนใจฟาดฟันดาบในมืออย่างไม่ลดละ เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง ไม่นานชายชราก็หัวเราะออกมาเสียงดัง

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ดี ดี ถือว่าเจ้ามีฝีมือไม่น้อย แต่นั่นคงไม่ทำให้เจ้ามีชีวิตรอดกลับไปได้”

ปราณฝ่ามือจำนวนไม่น้อยถูกซัดออกมาทำลายปราณดาบสีฟ้า พร้อมกับพุ่งเข้าหาชายหนุ่มด้านหน้า เนี่ยฟงโบกสะบัดมือเรียกเกราะสายฟ้าก็ไม่สามารถทำได้จึงทำได้เพียงกระโดดหลบปราณฝ่ามือที่พุ่งเข้ามา เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง พื้นดินถูกทำลายด้วยปราณฝ่ามือฝุ่นควันฟุ้งกระจาย เนี่ยฟงหลบปราณฝ่ามือหนึ่งไม่พ้นกระเด็นออกไปด้านหลัง นับว่ายังโชคดีที่ใช้ทักษะอาภรณ์แห่งสายลมป้องกันเอาไว้ได้ เนี่ยฟงค่อยๆลุกขึ้นอย่างช้าๆ ไม่นานแสงสีน้ำเงินก็พุ่งออกจากหัวไหล่ด้านขวาสัตว์อสูรรูปร่างคล้ายกวาง มีเกล็ดอยู่เต็มตัวสีน้ำเงินมีปีกสีน้ำเงินอยู่ด้านหลัง เท้าก็มีเล็บแบบเหยี่ยว หางเหมือนวัว ส่วนหัวมีลักษณะคล้ายมังกรมีเขาสีน้ำเงินมีประกายสายฟ้าล้อมรอบปรากฏกายออกมา

ชายชราถึงกับอุทานออกมาเสียงดัง

“กิเลนอัสนี บัดซบเหตุใดถึงไม่มีรายงานเรื่องนี้”

เนี่ยฟงที่ได้ยินเช่นนั้นก็ขมวดคิ้วทั้งสองขึ้น วาบแรกที่ปรากฏขึ้นมาในความคิด การเปิดเผยความสามารถมากเกินไป ทำให้ไพ่ในมือใช้ไม่ได้ อีกอย่างส่วนใหญ่แล้วตนหวังพึ่งอักขระศักดิ์สิทธิ์มากเกินไป ทำให้วิชาฝีมือได้ใช้น้อยเกินไป เมื่อคิดเช่นนั้นก็หันไปมองหลินฉี

“พี่ชายหลินฉี เราไม่เคยสู้ด้วยกันเลยข้าหวังว่า”

“คุณชายสู้ตามถนัดเถอะขอรับ”

เมื่อกล่าวเสร็จกิเลนอัสนีก็ร้องคำรามออกมาเสียงดัง พร้อมกับพุ่งทะยานขึ้นไปบนฟ้า ชายชราที่เงยหน้าขึ้นไปมองกิเลนอัสนีหาได้สนใจชายหนุ่มด้านหน้า เมื่อก้มหน้าลงมาก็พบเห็นชายหนุ่มพุ่งเข้ามาพร้อมกับดาบในมือ เนี่ยฟงพุ่งเข้ามาในระยะก็ใช้ออกด้วยทักษะดาบ ชายชราหาได้ตื่นตกใจเรียกไม้เท้าอันแปลกประหลาดออกมาต้านรับ เคร้ง เคร้ง เคร้ง เคร้ง เคร้ง เสียงปะทะดังลั่น ผ่านไปไม่กี่กระบวนท่าเนี่ยฟงก็ต้องถีบเท้าถอยออกมาพร้อมต้านพลังจากการปะทะไม่ได้ ชายชราเมื่อเห็นเช่นนั้นก็หมายจะพุ่งเข้าหา แต่ก็ต้องถีบเท้าถอยออกมา กิเลนอัสนีพุ่งเข้ามาขย้ำอย่างรวดเร็ว ตูม หลังจากนั้นก็พุ่งทะยานขึ้นไปบนฟ้าเช่นเดิม

การต่อสู้เป็นไปอย่างยากลำบาก เสื้อผ้าฉีกขาดจากการปะทะของลมปราณ เสียงเหนื่อยหอบดังออกมาอย่างชัดเจนของเด็กหนุ่ม ชายชราตอนนี้กำลังเข้าปะทะกับกิเลนอัสนี เนี่ยฟงครุ่นคิดบางอย่างไม่นานก็แสยะยิ้มออกมา รีบวางดาบลงกับพื้นหลังจากนั้นก็สะบัดมือนำขวดยาสีขาวออกมา พร้อมกับเทเม็ดยาออกมาไว้ที่มือซ้ายหลายสิบเม็ด หลังจากเก็บขวดยาเสร็จก็ถือดาบไว้ที่มือขวาเช่นเดิม

“เจ้าคิดดีแล้วรึ”

“ข้าอยากทดลองบางอย่าง หวังว่าจะได้ผลนะขอรับ”

เมื่อกล่าวสิ้นเสียงเนี่ยฟงก็รวบรวมลมปราณอีกครั้งพุ่งเข้าหาชายชรา ปราณดาบสีฟ้าพร้อมกับมีประกายสายฟ้าล้อมรอบพุ่งเข้าหา กิเลนอัสนีรับรู้อยู่ก่อนแล้วรีบพุ่งทะยานขึ้นบนฟ้า แรงลมฟันฝุ่นควันบดบัง ชายชราโดยปราณดาบเข้าปะทะเสียงดังสนั่น เปรี้ยง เนี่ยฟงรีบซัดเม็ดยาในมือซ้ายออกไปอย่างรวดเร็ว เม็ดยาหลายเม็ดพุ่งปะทะกับร่างกายชายชรา ระเบิดออกมา พิษอันร้ายกาจที่ถูกปรุงขึ้นมาเริ่มแทรกซึมเจ้าร่างกายชราอย่างรวดเร็ว ส่วนที่ปะทะพื้นก็มีพิษร้ายพุ่งออกมาเช่นกัน เกือบสองลมหายใจฝุ่นควันและพิษมากมายก็ถูกพัดออกไปจากแรงระเบิดของลมปราณระดับสีแดงขั้นสูง

เนี่ยฟงรีบถีบเท้าพุ่งถอยออกมาจากแรงปะทะ พร้อมกับฟาดฟันดาบในมือออกไป ปราณดาบสีฟ้ามีประกายสายฟ้าล้อมรอบพุ่งเข้าหาขายชราอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ถูกทำลายลงโดยการวาดผ่านไม้เท้าอันแปลกประหลาด เปรี้ยง

“เหอะ ข้าเบื่อที่จะเล่นกับเจ้าแล้ว จงมอบศีรษะให้แก่ข้าเพื่อที่จะนำไปขึ้นเงินรางวัลเสียเถอะ”

เมื่อกล่าวเสร็จสิ้นก็พุ่งเข้าหาชายหนุ่มด้านหน้าอย่างรวดเร็ว แรงกดดันระดับสีแดงเข้ากดดันจนเนี่ยฟงไม่สามารถขยับไปไหนได้ กิเลนอัสนีเมื่อเห็นเช่นนั้นก็รีบพุ่งเข้าปะทะ เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง เนี่ยฟงในเมื่อรับรู้ว่าหนีไม่ได้ก็รวบรวมลมปราณไว้ที่ดาบค่อยๆเดินเข้าหาชายชราอย่างยากลำบาก เมื่อเห็นจังหวะก็รีบฟาดฟันดาบออกไปด้วยพลังเกือบทั้งหมดด้วยทักษะฝ่าธรณี ปราณดาบสีฟ้าขนาดใหญ่มีประกายสายฟ้าพุ่งเข้าหาชายชราอีกครั้ง