บทที่ 1 อิซรอธ

บทที่ 1 อิซรอธ

เสียงฝนตกกระทบพื้นถนนอย่างต่อเนื่องตลอดทั้งคืน

ยามราตรีมาเยือน ชายหนุ่มที่ดูธรรมดา ผู้มีผมสีดำสนิท ดวงตาสีดำและรูปร่างสมส่วน จินกำลังวิ่งกลับบ้านท่ามกลางสายฝนที่ตกลงมาโดยกระทันหัน ทำให้จินไม่ได้เตรียมแม้กระทั่งร่มและเสื้อกันฝนมา

“ถึงแม้ว่าจะต้องเป็นหวัดเพราะฝนก็เถอะ แต่แค่นี้มันก็คุ้มค่ามากแล้ว ในที่สุดตัวฉันก็ได้ทำตามฝันได้สำเร็จ ฉันจะได้ดูแลแม่ของและปัดคำดูถูกทุกอย่างที่เคยมาว่าฉันซะ” จินคิดกับตัวเองขณะที่จับกระเป๋าแน่น

ภายในกระเป๋าของเขามี เกมเสมือนจริง (ดินแดนแห่งเทพนิยายและตำนาน) หรือ RML

ปี๊บ ปี๊บ!

รถจักรยานยนต์คันหนึ่งได้ผ่านหน้าจินไปขณะที่เขากำลังวิ่งข้ามถนน มันเกือบจะชนเขาเข้าให้แล้ว

จินตกใจอยู่ครู่หนึ่ง ดูเหมือนว่าเมื่อครู่ตัวเขาเองเกือบจะกลายเป็นข่าวในช่วงดึกคืนนี้เสียแล้ว เขาส่ายหัวสองสามครั้ง “ดันตื่นเต้นจนลืมดูทางไปเสียสนิทเลยแฮะ”

เขากล่าวกับตัวเองและพยายามสงบสติอารมณ์ แม้ว่าหัวใจของเขาจะยังคงเต้นรัวก็ตาม ในที่สุดเขาก็ได้มาถึงถนนสายสุดท้าย ดูเหมือนว่าบ้านของเขาจะอยู่อีกไม่ไกลแล้ว

จินหยุดที่ทางม้าลายและรอสัญญาณทางม้าลายให้เปลี่ยนเป็นสีเขียวเพื่อที่เขาจะเดินข้าม เขาเรียนรู้บทเรียนจากเหตุการณ์ก่อนหน้านี้และจะไม่ทำผิดพลาดซ้ำสองครั้งแน่

"วันนี้แม่จะทำเมนูอะไรกันนะ .. " จินคิดกับตัวเองจนในที่สุดสัญญาณไฟทางม้าลายก็เปลี่ยนเป็นสีเขียว

“เธอชอบรถคันใหม่ของฉันหรือเปล่า? พ่อของฉันซื้อมาให้เลยนะ ดูเหมือนว่ามันจะนำเข้าจากนอกประเทศเชียว” เวนเดลด์พูดขณะมองไปยังแฟนสาวของเขา

"ฉันชอบมันมากเลยแหละ พ่อของนายใจดีชะมัด" เจเนซิสหัวเราะคิกคักพร้อมกับกอดแขนของเวนเดลด์ จากนั้นเธอก็ได้พูดขึ้นมาว่า "เวนนี่ ฉันเห็นกระเป๋าน่ารักๆ นี้ที่ห้างเมื่อวันก่อน ฉันอยากจะได้มันสักอันจัง ~" เจเนซิสขยับใกล้กับเวนเดลด์มากขึ้นพร้อมกันดันหน้าอกของเธอถูกับแขนของเขา

"อืม เธอเป็นผู้หญิงของฉัน ฉันย่อมดูแลผู้หญิงของฉันอยู่แล้ว อย่าทำท่าทางแบบนั้นสิ รู้ไหมว่าฉันจะอดใจไม่ไหวแล้ว" เวนเดลด์พูดก่อนจะเอนตัวจูบเธอที่ริมฝีปาก

ขณะที่เจเนซิสกำลังโน้มตัวไปข้างหน้าเพื่อจูบคืนนั้น สายตาของเธอก็เหลือบไปเห็นเงาเล็กๆ ที่ดูเหมือนคนอยู่ตรงกลางถนน

"เวนนี่ระวัง" เธอกรีดร้องด้วยความตกใจตกใจ ซึ่งทำให้เวนเดลด์รีบเหยียบเบรกอย่างรวดเร็ว แต่ด้วยสายฝนที่ตกลงมาก็ได้ทำให้รถส่ายไปส่ายมา

เอี๊ยดดดดดดด ... ! ปัง.. !

....

"กะ...เกิดอะไรขึ้น .. ทำไมฉันถึงขยับไม่ได้กัน .. ?" จินคิดกับตัวเองในขณะที่ร่างกายของเขาสัมผัสกับความหนาวเหน็บบนถนน เขาได้ยินเสียงที่ฟังดูตื่นตกใจขณะที่ดูเหมือนจะมีคนๆ หนึ่งพูดอะไรอยู่ข้างๆ จากนั้นพวกเขาก็ได้ขับรถจากไป

"เอ๊ะ ... อย่าเพิ่งไป ... ได้โปรดเดี๋ยวก่อนสิ ฉันรู้สึกหนาวเหลือเกิน ... " ถึงแม้อากาศนั้นจะเย็น แต่จินก็ได้รู้สึกถึงความอบอุ่น ซึ่งนั่นก็คือเลือดของเขาที่ค่อยๆ  ไหลออกจากร่างกายของเขาที่มาจากบาดแผลบนศีรษะ สายตาของเขาเริ่มเบลอมากขึ้นและสติของเขาก็เริ่มจางหายไป ทันใดนั้นดวงตาของเขาได้เริ่มปิดลงอย่างช้าๆ

"ขนาดฉันยังไม่ตาย แต่พวกมันยังขับชนแล้วหนี...ฉันรอสัญญาไฟแล้วนะ...นี่ฉันจะต้องมาจบชีวิตโง่ๆ แบบนี้งั้นเหรอ?" จินอยากที่จะเอ่ยเสียงออกมาจากในลำคอของเขา แต่ไม่มีคำพูดใดออกมาจากปากเลย

ร่างกายของเขาก็แทบจะขยับไม่ได้ ฝนที่ตกลงมาก็ดูเหมือนจะแรงขึ้นทุกที ทันใดนั้นทุกสิ่งโดยรอบก็ได้เงียบลงไป ราวกับว่าทั้งโลกได้หยุดส่งเสียง ในที่สุดดวงตาของจินก็ได้ปิดลงแล้ว เขาเสียชีวิตไปทั้งอย่างนั้น

ทันใดนั้นเอง สิ่งที่ดูเหมือนสายฟ้าได้พุ่งออกมาจากท้องฟ้าและพุ่งเข้าร่างกายของเขา แสงประหลาดโฉบไปรอบๆ ร่างกายของเขาก่อนที่จะมันจะจางหายไป

...

อิซรอธ ผู้ฝึกตนที่เป็นตำนานจากอีกโลกใบหนึ่งที่มาถึงจุดสูงสุดของอาณาจักรทั้งเจ็ด จู่ๆ เขาก็รู้สึกถึงความเจ็บปวดอย่างฉับพลันทั่วร่างกาย

"ในที่สุด...ข้าก็ฝึกฝนได้สำเร็จแล้ว เทคนิคการเป็นอมตะจากสวรรค์ที่ข้าสร้างขึ้นจะทำให้ข้ากลับไปเกิดในร่างใหม่"

ไม่นานนัก อิซรอธก็รู้สึกเจ็บปวดอย่างไม่เคยเป็น ในศีรษะของเขามีความทรงจำใหม่ๆ ไหลเข้ามา ความทรงจำเหล่านี้ไม่ได้เป็นของเขา แต่เป็นร่างกายของใครบางคนที่มีชื่อว่าจิน!

“ไม่ใช่แล้ว ดูเหมือนว่าข้าจะประสบความสำเร็จเพียงบางส่วน ข้าควรกลับชาติมาเกิดเป็นชีวิตใหม่สิ แต่เหตุไฉนข้าถึงมีความทรงจำของร่างกายที่มีชีวิตอยู่มานานกว่าสองทศวรรษแล้วกัน?”

"ความทรงจำที่แปลกประหลาดพวกนี้มันคืออะไร? เหตุอันใดมันถึงไหลเข้ามายังสมองของข้า..? ข้าเคยไปทั้งเจ็ดอาณาจักรแล้ว แต่ข้ากลับไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อนเลย"

อิซรอธ สามารถทนความเจ็บปวดจากความทรงจำที่ล้นอยู่ในใจของเขาได้ เขามีชีวิตอยู่เป็นพันๆ ปี ดังนั้นสองสามทศวรรษที่ผ่านมาก็คือเสี้ยวเดียวของเขา แต่เขาค้นพบบางสิ่งที่น่าสนใจจากความทรงจำพวกนี้ ดูเหมือนว่าตัวเขาจะไม่ได้อยู่ในอาณาจักรทั้งเจ็ดแล้ว! นั่นช่างเป็นสิ่งที่น่าตกตะลึงยิ่ง เขารู้ว่าระดับการฝึกฝนของเขาไม่มีที่ที่เขาไปไม่ได้ ทว่าร่างที่เขาได้เข้ามาสิงกลับไม่ได้อยู่ในอาณาจักรทั้งเจ็ดนี้!

"ไม่เคยได้ยินเรื่องแบบนี้มาก่อนเลย... " อิซรอธสนใจความทรงจำที่กระจัดกระจายของจินและจัดการเรียบเรียงมัน  เนื่องจากความแข็งแกร่งของจิตวิญญาณของเขา เขาจึงสามารถจดจำทุกสิ่งที่จินเคยเห็นหรือทำได้หมด แม้แต่สิ่งที่จินจำไม่ได้อย่างวันเกิดของตัวเอง อิซรอธก็จำได้อย่างชัดเจนราวกับว่าเขาคือจินตัวจริง

"ข้าสามารถจัดเรียงส่วนที่เหลือของพวกนี้ได้ในภายหลังได้ แต่ตอนนี้... ข้าควรจะทำอะไรบางอย่างกับสถาการณ์ตอนนี้เสีย" อิซรอธที่กำลังนอนอยู่บนทางเท้าที่หนาวเหน็บ หากเขาไม่ได้ทำอะไรสักอย่าง ในเวลาไม่นานนัก เขาก็คงจะตายและได้กลับไปเกิดร่างอื่นอีกเป็นแน่!

"กะ...การฝึกฝนของข้า .. ! มันกลับไม่เหลืออะไรเลย! ร่างกายนี้อ่อนแอยิ่งนัก เศษเสี้ยววิญญาณของร่างนี้ยังหาได้ยากอีก แต่ยังไงเสีย แค่เพียงมีเศษเสี้ยววิญญาณของข้า มันก็ทำให้ร่างนี้แข็งแกร่งอยู่แล้ว"

จากนั้น อิซรอธก็ได้ทำให้จิตใจของเขาสงบลงและจดจ่อสมาธิในสภาพร่างกายกับสภาพแวดล้อมของตัวเขา "เศษเสี้ยววิญญาณในโลกนี้อ่อนแออย่างไม่น่าเชื่อ ข้าไม่สามารถใช้เทคนิค   จักรรพรดิปรมัตถ์สูญสิ้นได้...." อิซรอธได้แต่กัดฟัน เขาไม่สามารถที่จะฝึกฝนพลังจากกฏแห่งสวรรค์บนโลกใบนี้ได้ แต่นั้นเป็นสิ่งเดียวที่จะสามารถช่วยเขาจากสถานการณ์ในตอนนี้ได้!

"เดี๋ยวสิ ... มีอย่างอื่นที่ข้าสามารถใช้ได้ มันคือสิ่งที่ไม่ต้องการเศษเสี้ยววิญญาณที่แข็งแกร่งของข้า ข้าน่าจะฝึกฝนมันได้ กายาสวรรค์ทองคำ!"

วิชากายาสวรรค์ทองคำไม่ต้องการเศษเสี้ยววิญญาณจำนวนมากอย่างที่กฎบัญญัติไว้ในสวรรค์ สิ่งจำเป็นที่ต้องการคือหัวใจและวิญญาณที่มั่นคงที่จะสามารถฝึกฝนได้ แม้จะมีเศษเสี้ยววิญญาณจำนวนน้อย ก็ยังสามารถฝึกฝนได้

อิซรอธเริ่มการหายใจขั้นพื้นฐาน แม้ว่าร่างกายของเขาจะอยู่ในสภาพลำบาก แต่เขาก็ต้องทำเพื่อความอยู่รอด เศษเสี้ยววิญญาณเริ่มไหลช้าลง ร่างกายของอิซรอธกลับมาในสภาวะปกติ เลือดจากหัวของเขาหยุดไหลและคืนความอบอุ่นกลับสู่ร่างกายของเขา

"ตอนนี้ข้าสามารถฝึกฝนถึงระยะแรกของร่างกายสวรรค์ทองคำได้แล้ว แค่นี้ข้าคงจะมีชีวิตรอดจากบาดแผลเล็กๆ น้อยๆ เช่นนี้ได้" อิซรอธใช้เวลามากมายตอนที่สูญเสียแขนทั้งสองข้างในการต่อสู้กับสัตว์ในตำนาน ดังนั้นแผลเล็กๆ เช่นนี้ เขาจึงทนได้สบาย

หลังจากนั้นไม่กี่นาที อิซรอธก็มีพละกำลังมากพอที่จะลุกขึ้นยืนได้ แม้ว่าเขาจะรู้สึกสับสนเล็กน้อย แต่อย่างน้อยตอนนี้เขาก็สามารถเดินได้และไม่ได้อยู่ที่หน้าประตูแห่งความตายอีกต่อไปแล้ว

ในขณะที่เขากำลังจัดการกับความทรงจำ เขาก็ได้สังเกตเห็นช่วงเวลาสุดท้ายของจินในโลกนี้ ดวงตาที่แสนเยือกเย็นที่จ้องลงมา คนที่ชนจินเป็นสหายจินและอีกคนเป็นแฟนเก่าของจิน! เห็นได้ชัดว่าพวกเขาเห็นจิน แต่พวกเขากลับทิ้งเขาไว้และปล่อยให้เขาตาย พวกเขาทำให้จินตายและไม่สนใจใยดีที่จะดูว่าเขายังมีชีวิตอยู่หรือช่วยอะไรเลยสักนิด!

"ข้าได้ร่างของเจ้ามา อีกทั้งข้ายังได้รับความทรงจำของเจ้าจากจิตวิญญาณของเจ้าอีก เช่นนั้นตัวข้ากับเจ้าก็เปรียบเสมือนคนเดียวกัน ตอนนี้ข้าจะตอบแทนความเมตตานั้นเป็นสิบเท่าและเป็นพันๆ เท่า"

"ข้าจะทำสิ่งผิดให้ถูกต้องกับเจ้า การแก้แค้นของเจ้าข้าจักทำให้" อิซรอธพูดในขณะที่เดินไป แต่เขารู้สึกลืมบางอย่างไป เขามองไปรอบๆ และบนพื้นที่ไม่ไกลจากเขามากนักก็คือถุงพลาสติกแบบเดียวที่จินถือไว้ แม้ในขณะที่เขาตาย เขาก็ยังไม่ยอมปล่อย อิซรอธไม่ได้สังเกตเห็นมันมาก่อนเลย เพราะเขาจดจ่อไปที่การฝึกฝนร่างกายของเขา แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างในส่วนลึกของจิตวิญญาณของเขา มันเหมือนกับว่ามีเสียงร้องออกมาเพื่อให้เขาไม่ทิ้งมันไปทั้งอย่างนั้น

อิซรอธ เดินไปที่ถุงพลาสติกแล้วหยิบมันขึ้นมาดูข้างใน ในกระเป๋าเป็นกล่องที่มีหูฟังอยู่ข้างในและการ์ดที่มีลักษณะคล้ายโลหะซึ่งมีสัญลักษณ์บางอย่างสลักไว้ว่า RML ที่มุมซ้ายบน

"บัตรประจำตัวผู้เล่น...?" มีหลายสิ่งในโลกนี้ที่แปลกใหม่สำหรับอิซรอท ถึงเขาจะเคยเห็นสิ่งแปลกประหลาดมากมายในอาณาจักรทั้งเจ็ด แต่ถึงกระนั้นเขาก็ยังคงตกใจกับความทรงจำบางส่วนที่เขาซึมซับ โลกใบนี้มีหลายสิ่งหลายอย่างที่เขาไม่เคยเห็นและคิดว่าเป็นเพียงจินตนาการและตำนาน

อิซรอธถือถุงพลาสติกพร้อมกับอุปกรณ์เล่นเกมที่อยู่ด้านในและเริ่มเดินกลับบ้านตามความทรงจำของจิน ขณะที่เขากำลังเดิน เขาก็รู้สึกราวกับว่าความตื่นเต้นและความวิตกกังวลกำลังครอบงำเขา ความตื่นเต้นนี้มาจากส่วนลึกของวิญญาณ ราวกับจินชิ้นเล็กๆ ที่ยังคงหลงเหลืออยู่และรู้สึกเสียใจที่จะไม่สามารถรู้สึกอีกได้

"สิ่งนี้เรียกว่าวิดีโอเกมงั้นเหรอ? ได้ หากเจ้าต้องการข้าก็จะเล่นให้! ยังไงเจ้าก็ได้ให้ร่างกายนี้แก่ข้า แม้ว่ามันจะไม่ได้อยู่ในแผนของข้า ข้าก็จะทำให้เป้าหมายการเป็นอันดับ 1 ของเจ้าสำเร็จ"

แม้ว่าจิตวิญญาณที่เหลืออยู่ของจินจะสลายไปเหลือเพียงชิ้นเล็กๆ ทว่าก็ยังคงเหมือนว่ามันกำลังรออะไรบางอย่างอยู่ แต่วิญญาณของจินก็ได้หลอมรวมเข้ากับอิซรอทแล้ว ดังนั้นเขาจึงรู้ว่าเขาต้องเป็นคนแบบไหน เขาจะทำทุกอย่างที่จินหวังไว้โดยไม่ทำให้ล้มเหลวแน่นอน

"ไม่ต้องกังวลเรื่องแม่ของเจ้าเช่นกัน ตราบใดที่ข้ายังอยู่ในโลกใบนี้ จะไม่มีอันตรายใดๆ เกิดขึ้นกับนาง"

อิซรอธไม่เคยมีพ่อแม่ เพราะตัวเขาเป็นเด็กกำพร้าที่ยากจน นั่นทำให้เขารู้ได้เลยว่าจินนั้นรักแม่ของตนขนาดใด

ในที่สุดจิตวิญญาณชิ้นสุดท้ายของจินก็ได้สลายไปและรวมเข้ากับจิตวิญญาณของอิซรอธอย่างสมบูรณ์ ตอนนี้อิซรอธเป็นจินอย่างสมบูรณ์

อิซรอธได้มาถึงบ้าน จากนั้นเขาก็เปิดประตูแล้วเดินเข้าไปข้างในพร้อมกับถอดรองเท้าเบาๆ แล้วถึงวางมันไว้ที่ด้านข้าง เสียงเท้าของเขาเงียบราวกับว่าเท้าของเขาไม่ได้สัมผัสพื้นขณะเดิน ในที่สุดเขาก็มาถึงในห้องของเขาก่อนที่จะมุ่งหน้าไปอาบน้ำ

หลังจากถอดเสื้อผ้าทั้งหมดออก ในที่สุดอิซรอธก็ลงไปอาบน้ำ ความรู้สึกผ่อนคลายผ่านได้ไหลไปทั่วทั้งร่างกายในขณะที่เขาหลับตาลงและเริ่มฝึกฝนกายาสวรรค์ทองคำ แม้ว่าจะช้าเพราะขาดเศษเสี้ยววิญญาณในโลกนี้ แต่มันก็ยังคงเพียงพอที่จะเสริมสร้างร่างกายที่อ่อนแออย่างมากในตอนนี้ได้

"แม้ว่าอ่างอาบน้ำนี้จะค่อนข้างเล็ก แต่มันค่อนข้างสะดวกสบายดีแท้" ในที่สุดอิซรอธก็มีเวลาที่จะผ่อนคลายและจัดระเบียบความคิดทั้งหมดของเขาเสียที

"ดินแดนแห่งเทพนิยายและตำนาน...RML...ข้าไม่เคยเล่นวิดีโอเกมมาก่อนเลย แต่ตามความคิดของเจ้า แสดงว่ามันต้องมีอะไรบางอย่างสินะ น่าสนใจ"

หลังจากอาบน้ำเสร็จ เขาก็มุ่งหน้าไปที่ห้องของเขา เมื่อเขาได้ยินเสียงประตูห้องเปิดออก ก็ได้มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินออกมาจากห้อง ผู้หญิงคนนั้นเป็นหญิงวัยกลางคน

แม้ว่านางจะดูโทรมและชราไปบ้าง แต่ก็ไม่สามารถปกปิดความงดงามตามธรรมชาติของนางได้อย่างเต็มที่เลยสักนิด นางมีผมสีดำยาวนุ่มที่ยาวลงมาถึงด้านหลังของนาง ผิวของนางขาวนวล ดวงตาสีเขียวมรกตขนาดใหญ่และร่างผอมบางก็ได้ซ่อนส่วนโค้งเว้าไว้ สามารถบอกได้เลยว่าเมื่อยามที่นางอายุยังน้อยกว่านี้ นางคงงดงามปานนางฟ้า

ผู้หญิงคนนั้นคือ เรไล แม่ของ จิน เมื่อมองไปยังผู้หญิงคนนี้ ในใจที่ควรจะเต็มไปด้วยชีวิตและความสุข กลับรู้สึกเครียดและปวดใจแทน แม้ว่านางจะไม่ให้กำเนิดอิซรอท แต่ตอนนี้วิญญาณของจินที่ซึมซับในตัวเขาเองก็รู้สึกถึงความผูกพันทางอารมณ์ถึงตัวมารดาผู้ให้กำเนิด

เมื่อเธอเห็นจิน รอยยิ้มอันอ่อนโยนก็ได้ปรากฏบนใบหน้าของเรไล แต่ทันใดนั้นเธอก็ขมวดคิ้วและรีบไปหาเขาด้วยสายตาที่เป็นกังวล บาดแผลบนหน้าผากของจินแม้จะหายแล้ว แต่ก็ยังไม่หายดี ตัวเขาดูซีดเล็กน้อยจากการสูญเสียเลือดไปก่อนหน้านี้

"ลูกเป็นอะไรไหม? พวกอันธพาลที่ไหนทำกับลูกแบบนี้กัน?" เสียงของนางฟังนุ่มนวลและสดชื่นราวกับสายลมของฤดูใบไม้ร่วง

อิซรอทรู้สึกว่าหัวใจของเขาได้รับความอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก เขาเปลี่ยนสำเนียงของตนและได้แต่ตอบด้วยการส่ายศีรษะไปมา

"ผมแค่เผลอหกล้มเอง แม่ไม่ต้องห่วงหรอกครับ" เขายิ้มให้เธอเพื่อไม่ให้เธอกังวล

เรไลได้แต่ยิ้มอย่างอ่อนโยนขณะที่แตะแก้มจินเบาๆ "แม่จะไม่ห่วงลูกได้ยังไง" เธอส่ายศีรษะเบาๆ พร้อมกับถอนหายใจด้วยความโล่งอกเล็กน้อย

"ตอนนี้แม่จะต้องออกไปทำงานแล้ว อาหารอยู่ในตู้เย็นนะลูก เอาเข้าไมโครเวฟได้เลย ลูกเองก็ควรดูแลสุขภาพตัวเองหน่อยนะ รีบนอนด้วยล่ะ ราตรีสวัสดิ์นะลูก" เรไลพูดขณะที่เธอเดินไปทางประตูหน้า

อิซรอทพยักหน้ารับ "... ขอบคุณครับ ... "

เรไลหันกลับมาและยิ้มให้กับอิรอซ มันเป็นรอยยิ้มเต็มไปด้วยความสุข "แม่เชื่อในตัวลูกและความฝันของลูกอยู่แล้ว เพราะอย่างนั้นไม่ต้องกังวลอะไรหรอกนะ ทำทุกอย่างให้เต็มที่กับความฝันของลูกก็พอแล้ว" รอยยิ้มอันแสนหวานได้แย้มออกมา ก่อนที่เธอจะจากไป

อิซรอธพูดไม่ออกครู่หนึ่ง ในโลกของเขา เขาได้พบกับผู้หญิงหลายคน แต่ส่วนใหญ่มักจะคิดร้ายหรือต้องการผลประโยชน์ การได้พบกับผู้หญิงที่เสียสละที่จะมอบทุกสิ่งทุกอย่างให้กับคนที่รักนั้นหาได้ยากอย่างไม่น่าเชื่อ แม้แต่ในทั้งเจ็ดอาณาจักรก็ตามที!

สิ่งนี้ทำให้อิซรอทมีความมุ่งมั่นมากขึ้นกว่าเดิมที่จะบรรลุเป้าหมายที่จินทิ้งไว้ ไม่ใช่แค่ว่าทำเพื่อจิน แต่เป็นสิ่งที่เขาต้องการจะทำ ยังไงเสียครั้งหนึ่งเขาก็เคยเป็นผู้บ่มเพาะอันดับหนึ่งในโลกของเขา การจะเป็นอันดับหนึ่งในโลกของเกมนี้ย่อมไม่เหนือบ่ากว่าแรงเขาหรอก!

"เซิร์ฟเวอร์เกมใช้งานได้ในอีก 12 ชั่วโมง ... ข้าควรฝึกฝนจนกว่าจะถึงตอนนั้นสินะ ถ้าอย่างนั้นพยายามทำให้กายาสวรรค์ทองคำของข้าแข็งแกร่งและพัฒนาไปขั้นสุดเลยแล้วกัน"

อิซรอธเดินเข้าไปในห้องของเขาและนั่งไขว่ห้างอยู่บนเตียงเพื่อรอจนเซิร์ฟเวอร์ RML เปิด เขามีความรู้สึกตื่นเต้นในแบบที่ไม่เคยเป็น ไม่ว่าเขาจะอยู่ในโลกอะไร เขาก็ไม่เคยมีความสุขแบบนี้มาก่อนเลย

"จากนี้ไปข้าคือจิน เป้าหมายของข้าเรียบง่ายมาก ข้าต้องประสบความสำเร็จในเกม RML ดูแลมารดาของร่างนี้และแก้แค้นให้กับจิน ข้าจะต้องกลายเป็นอันดับหนึ่ง ไม่ว่าจะเป็นโลกของเกมและโลกของผู้บ่มเพาะ!"

ออร่าที่ล้อมรอบอิซรอธเต็มไปความมุ่งมั่นแน่วแน่ ในดวงตาของเขาเต็มเปี่ยมไปด้วยพลัง

จากนั้น เส้นทางการเดินทางของอิซรอทจากอีกโลกหนึ่งของการฝึกตน ก็ได้มุ่งเป้่าสู่การกลายเป็นนักเล่นเกมที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในดินแดนแห่งเทพนิยายและตำนาน กลายเป็นนักเล่นเกมที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก

12 ชั่วโมงต่อมา ...

ปี๊บ ... ปี๊บ ... ปี๊บ ... ระบบทำการเริ่มต้น! เสร็จสิ้น ... กำลังสแกน สแกน ... ไอดีผู้เล่นได้รับการยอมรับว่าเป็นผู้เล่นถูกต้อง กรุณาใส่ชื่อตัวละครของท่าน

"อิซรอซ"

ยินดีต้อนรับ อิซรอท สู่ดินแดนแห่งเทพนิยายและตำนาน!