TDGS ตอนที่ 4 : การทดสอบทักษะ
หลังจากได้ยินประกาศ โมบี้ก็รีบไปยังจุดลงทะเบียนสำหรับแผนกการต่อสู้ หลังจากเดินหาไม่กี่นาที เขาก็พบจุดลงทะเบียน เขามาค่อนข้างช้าสำหรับการลงทะเบียน เพราะก่อนหน้านี้นั้นเขาเสียเวลาไปกับการที่ได้พบเจอกับนาธาน ดังนั้นคนต่อแถวจึงมีไม่มากนัก
โมบี้เข้าแถว เพื่อรอที่จะลงทะเบียน หลังจากรอไม่กี่นาที เด็กผู้ชายคนหนึ่งที่ดูลึกลับ ก็ยืนต่อแถวอยู่ข้างหลังเขา เขาพกมีดสั้น 2 เล่มไว้ที่เอว และสวมเสื้อคลุมที่ปกปิดใบหน้าเกือบทั้งหมด ดังนั้นจึงทำให้ไม่สามารถเห็นหน้าชัด ๆ ของเขาได้ แต่ชายคนนี้ก็คือโจ คนที่นาธานส่งมาเพื่อสอดแนมโมบี้
หลังจากรออีกไม่กี่นาทีก็ถึงตาของโมบี้ในการลงทะเบียน
"ขอบัตรนักศึกษาด้วยค่ะ" เสียงผู้หญิงพูดขึ้นจากด้านหลังของโต๊ะลงทะเบียน
โมบี้หยิบบัตรนักศึกษาของเขาออกมาและส่งให้หญิงสาวที่อยู่หลังโต๊ะนั่น จากนั้นเธอก็รับบัตรและสแกนลงในคอมพิวเตอร์ของเธอ
"ขอบคุณค่ะ กรุณาสุ่มหยิบการ์ดจากกล่องนี้เพื่อดูว่าคุณจะได้อยู่ในกลุ่มไหน สำหรับการทดสอบวัดผลทักษะ อย่างที่รู้ แผนกเรานั้นมีนักเรียนมาสมัครเป็นจำนวนมาก พวกเราจึงต้องแยกการสอบออกเป็น 50 กลุ่ม อย่างน้อยกลุ่มละ 10 คน ไม่ต้องกังวลนะคะ ไม่ว่าคุณจะได้อยู่กลุ่มไหน ทุกกลุ่มจะสอบเหมือนกันหมด"
โมบี้พยักหน้าและยื่นมือเข้าไปในกล่องขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยกระดาษ ในที่สุดเขาก็หยิบมันขึ้นมา
**********
[มุมมองของโจ]
หลังจากเห็นโมบี้ ล้วงมือเข้าไปสุ่มหยิบกระดาษในกล่อง เขาก็เริ่มเตรียมมองดูว่าโมบี้นั้นจะได้อยู่กลุ่มไหน เพื่อที่ตัวเขาเองจะได้ไปอยู่ในกลุ่มเดียวกันกับโมบี้ ในตอนที่เขาล้วงกระดาษออกมา แต่ก่อนที่เขาจะได้มีโอกาสแอบดูกระดาษ ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงดังขึ้นจากด้านหน้าของเขา
"เจ๋ง!! ฉันได้กลุ่มที่ 42" โมบี้หยิบกระดาษของเขาออกมา และเดินออกจากจุดลงทะเบียนด้วยอารมณ์ร่าเริง
โจแค่ยืนอยู่ตรงนั้น โดยไม่ได้ทำอะไรเลย ผู้ชายคนนี้ให้ข้อมูลของเขากับโจโดยไม่ได้ตั้งใจ หลังจากที่โจได้สแกนบัตรประจำตัวแล้วก็ถึงตาของเขาที่จะสุ่มเลือก หลังจากล้วงเข้าไปในกล่องสักพัก เขาก็ดึงกระดาษออกมา มันคือหมายเลข 42 หมายเลขตัวเดียวกันกับโมบี้ โจนั้นมีความสามารถพิเศษที่ทำให้เขามีประสาทสัมผัสที่ยอดเยี่ยม ซึ่งทำให้เขาสามารถเลือกหมายเลขเดียวกันได้ และนี่คือเหตุผลที่เขาถูกเลือกให้มาสอดแนมโมบี้นั่นเอง
**********
[มุมมองของโมบี้]
หลังจากรออยู่คนเดียวบนม้านั่งประมาณ 5 นาทีด้วยความรู้สึกตื่นเต้นกับการสอบ เขาก็ได้ยินประกาศดังขึ้น
"การลงทะเบียนสิ้นสุดลงแล้ว ทุกคนโปรดไปยังพื้นที่สอบที่ตรงกับหมายเลขกลุ่มของคุณ และรอฟังคำแนะนำเพิ่มเติมได้แล้วค่ะ"
หลังจากมองไปรอบ ๆ โมบี้ก็พบกับสนามสอบหมายเลข 42 ที่นั่นเขาพบนักเรียนอีก 9 คนยืนรออยู่ ทันทีที่โมบี้ปรากฏตัว ผู้สอบก็มองไปยังทุกคนและพยักหน้า
"ดูเหมือนว่าทุกคนจะมากันครบแล้ว ฉันลีโอ เจมส์จะเป็นผู้คุมสอบของพวกเธอที่นี่ ก่อนที่เราจะเริ่มกัน ฉันขออธิบายการทดสอบก่อน การสอบนี้จะกำหนดแรงค์พลังของพวกนาย โดยแรงค์จะเริ่มต้นจาก F ถึง X ซึ่ง X เป็นแรงค์ที่ดีที่สุด และ F นั้นแย่ที่สุด การจัดแรงค์เหล่านี้มีความสำคัญมาก ดังนั้นฉันจึงอยากขอแนะนำให้พวกเธอทุกคนพยายามกับมันอย่างเต็มที่"
อาจารย์ลีโอ เจมส์เป็นชายวัยกลางคนที่มีกล้ามใหญ่ ผมสีส้มเข้ม มีเคราและตาสีน้ำตาลแดง เขามีไหล่ที่กว้างและมีความสูงประมาณ 6 ฟุต 4 นิ้ว เขาสวมเสื้อรัดกล้ามเนื้อแบบปกติที่เผยให้เห็นกล้ามเนื้อแขนที่นูนออกมาและเน้นสรีระร่างกายของเขา
อาจารย์เดินไปที่อุปกรณ์ที่ดูประหลาด
"การทดสอบครั้งแรกของพวกเธอคือ เครื่องมือวัดพลังนี่ เพียงแค่โจมตีจุดสีแดงบนเครื่องด้วยอาวุธอะไรก็ได้ที่พวกเธอต้องการ มันจะแสดงตัวเลขของพลังให้เห็น แบบนี้!"
ลีโอก้าวถอยหลังนิดหน่อย จากนั้นเขาก็ต่อยเครื่องมือวัดพลังนั่นด้วยความแรงมหาศาลจนทำให้เกิดคลื่นกระแทกออกมา
จำนวนตัวเลขบนเครื่องเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว
1,000 คะแนน
3,450 คะแนน
6,942 คะแนน
9,001 คะแนน
23,400 คะแนน
30,060 คะแนน
ในที่สุดมันก็หยุดลงที่ 30,062 คะแนน นักเรียนทุกคนต่างพูดไม่ออก พวกเขาจ้องไปที่อาจารย์คุมสอบคนนี้ด้วยสายตาชื่นชม
"อืมม ฉันคิดว่ามันน่าจะสูงกว่านี้นะ แต่เดาว่ามือของฉันคงจะลื่นไปหน่อย ขอโทษทีนะ" ลีโอพูดด้วยรอยยิ้ม พลางยกมือขึ้นเกาศีรษะของเขา
เมื่อได้ยินแบบนั้นปากของพวกนักเรียนก็อ้ากว้างยิ่งกว่าเดิม พวกเขานั้นทำใจให้เชื่อในสิ่งที่เพิ่งได้ยินมาอย่างยากลำบาก
"ส่วนนี่เป็นการทดสอบครั้งที่สองก็คือการทดสอบความเร็วและปฏิกิริยาการตอบโต้ เพียงแค่ยืนอยู่ตรงนี้สักครู่จากนั้นโฮโลแกรมของลูกบอลจะยิงลูกบอลใส่พวกเธอด้วยความเร็วที่เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ สิ่งที่พวกเธอต้องทำก็คืออยู่ให้ได้นานที่สุดโดยไม่ต้องสัมผัสกับลูกบอลที่พุ่งเข้ามา โดยการทดสอบนี้ฉันจะไม่สาธิตให้พวกเธอดูนะ เพราะเรามีเวลาเหลือน้อยแล้ว มีคำถามอะไร ก่อนที่เราจะเริ่มกันไหม"
ทั้งกลุ่มจ้องหน้าอาจารย์ลีโอด้วยความเงียบ...
"เมื่อไม่มีใครถามอะไร ฉันถือว่าพวกเธอพร้อมแล้วนะ เมื่อฉันเรียกชื่อใคร ให้เดินออกมาทำการทดสอบ"
หลังจากนั้นการสอบก็ดำเนินไปอย่างรวดเร็ว ผู้สมัครบางคนมีความสามารถที่น่าสนใจอย่างที่ โมบี้ ไม่เคยเห็นมาก่อน จนถึงขณะนี้มีนักเรียน 8 คนได้ทำการสอบไปแล้วมี 3 คนได้แรงค์ F, 2 คนได้แรงค์ E, 2 คน ได้แรงค์ D และอีก 1 คนได้แรงค์ C
แอ๊บบี้ รีด นักเรียนที่ได้แรงค์ C นั้นแข็งแกร่งมากเป็นพิเศษ เธอมีผมสีแดงมัดเป็นหางเปียยาวลงมาถึงเอว เธอสวมชุดสีแดงราคาแพง พร้อมเสื้อคลุมยาวสีดำที่ปิดด้านหลังของเธอ จากท่าทางของเธอดูเหมือนว่าเธอนั้นจะเป็นคนที่ร่ำรวย มีความสามารถและมีความมั่นใจมาก เธอคิดว่าเธอนั้นเก่งกว่าทุก ๆ คน เธอสวยมากเมื่อเทียบกับผู้หญิงคนอื่น ๆ ส่วนใหญ่ ซึ่งนั่นยิ่งเพิ่มความหยิ่งทนงให้กับเธอ จากรูปลักษณ์ของเธอ สามารถบอกได้ว่าเธอนั้นเป็นผู้ใช้ความสามารถที่เกี่ยวกับไฟ
จากความสามารถของพลังธาตุทั้งหมด ธาตุไฟนั้นเป็นหนึ่งในความสามารถที่แข็งแกร่งที่สุดและพบได้น้อยที่สุด เนื่องจากมันไม่มีขายในท้องตลาด ความจริงแล้วมีเพียงไม่กี่ครอบครัวในโลกนี้ที่ได้รับความสามารถของธาตุไฟ ความสามารถธาตุไฟของแต่ละคนนั้นแตกต่างกันเล็กน้อย โดยมีรูปแบบและคุณสมบัติที่เป็นเอกลักษณ์ส่วนตัว แต่ละครอบครัวที่มีความสามารถในการใช้ไฟนั้น ทรงอิทธิพลและมีอำนาจอย่างมากในสังคม ตระกูลรีดก็เป็นหนึ่งในตระกูลที่รู้จักกันดี ซึ่งสืบทอดความสามารถของธาตุไฟ
แอ๊บบี้นั้นทดสอบได้แรงค์ C จากการทดสอบแรกของเธอ ซึ่งเธอนั้นได้คะแนนถึง 7,620 คะแนน จากเครื่องมือวัดพลัง และเธอยังสามารถหลบหลีกได้ถึง 5 นาทีในการทดสอบความเร็วและปฏิกิริยาการตอบโต้ ทั้งหมดนี้ทำให้เธอมีระดับพลังอยู่ที่ 7,570 โดยแรงค์และระดับพลังถูกแบ่งระดับดังนี้
แรงค์และระดับพลัง
แรงค์ F: 0 ถึง 1,000
แรงค์ E: 1,001 ถึง 2,500
แรงค์ D: 2,501 ถึง 6,000
แรงค์ C: 6,001 ถึง 10,000
แรงค์ B: 10,001 ถึง 15,000
แรงค์ A: 15,001 ถึง 20,000
แรงค์ S: 20,001 ถึง 30,000
แรงค์ X: 30,001+
และการทดสอบความเร็วและปฏิกิริยาการตอบโต้คือ:
แรงค์ F: 0 ถึง 1 นาที
แรงค์ E: 1 นาทีถึง 2 นาที 30 วินาที
แรงค์ D: 2 นาที 30 วินาทีถึง 4 นาที
แรงค์ C: 4 นาทีถึง 6 นาที
แรงค์ B: 6 นาทีถึง 8 นาที
แรงค์: 8 นาทีถึง 9 นาที
แรงค์ S: 9 นาทีถึง 10 นาที
แรงค์ X: 10 นาทีขึ้นไป
จากนั้นคะแนนเหล่านี้จะถูกนำมาเฉลี่ยและรวมกัน เพื่อสร้างระดับของพลังที่แม่นยำ นี่คือระดับ ของพลังเมื่อเฉลี่ยแล้ว:
แรงค์ระดับพลัง
แรงค์ F: 0 ถึง 1,000
แรงค์ E: 1001 ถึง 2500
แรงค์ D: 2,501 ถึง 6,000
แรงค์ C: 6,001 ถึง 10,000
แรงค์ B: 10,001 ถึง 15,000
แรงค์ A: 15,001 ถึง 20,000
แรงค์ S: 20,001 ถึง 30,000
แรงค์ X: 30,001+
2 คนสุดท้ายที่เข้าทดสอบคือโจและโมบี้ โดยคนที่ต้องทดสอบก่อนคือโจ แม้ว่าโจจะไม่มีความสามารถในการเพิ่มความแข็งแกร่ง แต่ก็ยังสามารถทำคะแนนได้ถึง 1,000 คะแนนจากการทดสอบความแข็งแกร่ง ความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้นนี้เกิดขึ้นเมื่อบุคคลได้รับความสามารถพิเศษ
อย่างไรก็ตามพรสวรรค์ที่แท้จริงของเขานั้นจะแสดงให้เห็นในระหว่างการทดสอบความเร็วและปฏิกิริยาการตอบโต้ เพราะโจนั้นมีความสามารถด้านประสาทสัมผัส เขาจึงสามารถหลบลูกบอลกระสุนที่พุ่งเข้ามาได้อย่างง่ายดาย
ความสามารถของโจช่วยเพิ่มความสามารถด้านการับรู้ของเขาให้ถึงขีดสุด ซึ่งทำให้เขามีการมองเห็น การได้ยิน การดมกลิ่น และปฏิกิริยาตอบสนองที่ว่องไวเหนือมนุษย์ สิ่งนี้ทำให้เขาใช้เวลาถึง 3 นาทีในการทดสอบที่สองนี้ และได้แรงค์ D มาอย่างง่ายดาย
โดยรวมแล้วโจจบลงด้วยระดับพลัง 1,710 ซึ่งอยู่ประมาณกลาง ๆ ของแรงค์ E
สุดท้ายก็ถึงตาของโมบี้ ในตอนที่เขากำลังเดินขึ้นไป เด็กผู้หญิงสองสามคนก็เริ่มซุบซิบกัน
"เฮ้... ผู้ชายคนนั้นเป็นใครกัน เขาน่ารักมากเลยนะเนี่ย"
"ใช่ฉันยอมรับว่าผู้ชายคนนั้นหล่อมาก"
"เฮ้... อย่าเพิ่งตกหลุมรักเขาหล่ะ ดูเสื้อผ้าของเขาสิ มันขาดรุ่งริ่งหมดเลยนะ"
"ฉันรู้น่า แต่บางทีเขาอาจจะแข็งแกร่งมากก็ได้ ดูเหมือนว่าเขาคงจะฝึกฝนอยู่ตลอดเวลา"
“เดี๋ยวเธอก็จะได้รู้เร็ว ๆ นี้แหละ ว่าเขานั้นแข็งแกร่งแค่ไหน”
ในตอนนี้โมบี้อยู่ไกลเกินกว่าที่จะได้ยินสิ่งที่พวกเธอกำลังพูดถึงเขา แม้ว่าโมบี้จะถือว่าหล่อ แต่เขาก็ไม่เคยได้รับความสนใจจากผู้หญิงมาก่อนเลย เขามีผมสีดำสลวยที่ยาวปรกหน้า ดวงตาทั้งคู่ของเขาเป็นสีเขียวหยก และผิวค่อนข้างซีด และไม่มีร่องรอยของสิวบนใบหน้านั่นเลย นอกจากนี้เขายังมีความสูงที่ค่อนข้างดี อยู่ที่ประมาณ 6 ฟุต โมบี้ไม่เคยมองว่าเขาหล่อเลยสักครั้ง เพราะผู้หญิงมักจะพยายามอยู่ห่างจากเขา ผู้หญิงทุกคนที่รู้ว่าโมบี้นั้นยากจนและยังไม่มีความสามารถใด ๆ จะพยายามหลีกเลี่ยงเขา เหมือนเขาเป็นโรคระบาด ความสนใจของทุกคนที่มีต่อเขาเปลี่ยนไปในทันที จากที่สนใจเขาจะกลายเป็นรังเกียจ และเปลี่ยนเป็นการกลั่นแกล้งในที่สุด แต่โมบี้นั้นไม่เคยคิดว่านี่เป็นปัญหา เขาแค่จำไว้ว่าเขานั้นน่าเกลียดและไม่ได้คิดมากไปกว่านั้น
ขณะที่โมบี้กำลังเดินไปสอบ อาจารย์ลีโอผู้คุมสอบก็เดินเข้ามาหาเขาและพูดว่า
"สวัสดี โมบี้ เคน ใช่ไหม จากบันทึกของเธอบอกว่า เธอไม่มีความสามารถถูกต้องหรือเปล่า ?"
"ครับ ถูกต้องแล้ว"
ทันทีที่เขาพูดอย่างนั้นสาว ๆ ที่เคยสนใจ โมบี้ ก็เปลี่ยนใจในทันที
"ดูสิฉันบอกแล้วไงว่าเขาเป็นคนพวกคนจน!"
"ยี้... ฉันเคยเห็นอะไรในตัวผู้ชายแบบนั้นกันนะ!"
"ใช่เลย ตอนนี้ถ้าฉันมองเขาอีกครั้ง เขาก็ไม่ได้หล่อเลย ถ้าจะมีอะไรละก็คงเป็นคำว่าน่าเกลียด"
ผู้ตรวจสอบล้วงเข้าไปในกระเป๋าของเขาและดึงลูกแก้วความสามารถของธาตุ 3 ลูกออกมา
"ตามนโยบายของเรา เราจะให้นักเรียนคนใดก็ตามที่ไม่มีความสามารถมีตัวเลือกให้เลือก ระหว่าง 3 ความสามารถพื้นฐาน แน่นอนว่าลูกแก้วความสามารถจะอยู่ที่ระดับ 1 เท่านั้น แต่ก็ดีกว่าไม่มีอะไรเลย นายสามารถเลือกได้ทั้งลม ดิน หรือน้ำ" ลีโอกล่าวขณะที่เขาแสดงลูกแก้วความสามารถทั้ง 3 ให้โมบี้เห็น
หลังจากคิดไม่กี่วินาที โมบี้ก็ส่ายหัวปฏิเสธลูกแก้วความสามารถเหล่านั้น
"ผมขอบคุณมากครับ สำหรับความใจดีของอาจารย์ แต่ผมต้องขอปฏิเสธ ผมไม่อยากติดหนี้ให้กับกองทัพ นอกจากนี้ผมยังมีศิลปะการต่อสู้ประจำตระกูลของผมอยู่แล้วครับ" โมบี้กล่าวด้วยความแน่วแน่
หลังจากได้ยินแบบนั้นทุกคนรวมทั้งลีโอก็แปลกใจมาก ตลอดหลายปีของการสอน ลีโอไม่เคยพบว่ามีนักเรียนที่ปฏิเสธความสามารถ ลีโอดูเหมือนจะรำคาญคำตอบของโมบี้อยู่สักหน่อย
"โอเค แล้วมาดูกันว่านายจะทำได้ดีแค่ไหนในระหว่างการสอบ" ลีโอกล่าวด้วยความสงสัย
โมบี้เดินไปที่หน้าเครื่องมือวัดพลัง เขาปลดดาบสนิมที่บิ่นออกจากเอวของเขาและตั้งท่า มันเป็นท่าทางของ ทักษะ Demon Slash โมบี้รวบรวมพลังปีศาจของเขาไปไว้ที่ดาบของเขาและฟันมันลงไปด้วยพลังทั้งหมดของเขา ภาพการโจมตีนั้นดูน่าประทับใจมาก แต่...
790 คะแนน
ทุกคนเริ่มหัวเราะเยาะเขาจากด้านหลัง หลังจากนั้นพูดคุยถึงการที่เขาปฏิเสธความสามารถและจบลงด้วยคะแนนเพียง 790 ในการทดสอบพลัง
โมบี้ไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับคะแนนของเขาและเข้าสู่การทดสอบต่อไปทันที
เขายืนอยู่ในพื้นที่ที่กำหนดและรอให้ลูกบอลโฮโลแกรมถูกยิงออกมา ในช่วง 30 วินาทีแรกเขาหลบได้ง่ายพอสมควร แต่หลังจากนั้นพวกมันก็กลายเป็นความท้าทายครั้งใหญ่ เมื่อถึงเวลา 56 วินาที โมบี้นั้นแทบจะหลบลูกบอลได้อย่างหวุดหวิด ตอนนี้โมบี้ต้องพึ่งพา ทักษะลับ Demon Flash ของเขา
เขารวมพลังปีศาจไปไว้ที่ขาของเขาและใช้ Demon Flash 1 ครั้งในการหลบลูกบอล 2 – 3 ลูก ในช่วงครึ่งวินาทีนั้น โมบี้ ดูเหมือนจะเป็นภาพเบลอสำหรับนักเรียนคนอื่น ๆ ที่มองอยู่ แต่พวกเขาไม่ได้คิดอะไรมากเกินไป แม้แต่โจที่มีสายตาที่ดีก็ไม่สามารถมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้ทัน
คนเดียวที่เห็นชัดเจนว่าเกิดอะไรขึ้นกับโมบี้คือลีโอ เทคนิคลับ 2 อย่างของโมบี้สร้างความประทับใจให้กับลีโออย่างมาก เขาจึงตัดสินใจว่าจะจับตาดู โมบี้ให้มากขึ้น ดูเหมือนว่าลีโอจะชอบเด็กที่ไร้ความสามารถคนนี้เข้าเสียแล้ว
โมบี้จบลงด้วยเวลา 1 นาทีกับอีก 57 วินาที ในการทดสอบความเร็วและปฏิกิริยาการตอบโต้ซึ่งอยู่ภายใต้แรงค์ E
"โมบี้ เคน แรงค์ F: 800" เลโอกล่าวพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา
