ตอนที่ 76 ไล่ล่าซ้งหยูตี้ (ฟรี)

"เฟิงเชี่ยน เจ้าหมายความว่ายังไง เจ้าต้องการให้ข้าสั่งให้เจ้าปลิดชีพทหารที่ได้รับบาดเจ็บกว่า 8,000 นาย เหล่านั้น?"ลู่เฟิง จ้องมองไปที่ ลิโป้ ด้วยความโกรธ

ลิโป้ แสดงสีหน้าเต็มไปด้วยความเศร้าโศกเขารีบกล่าวทันที"ฝ่าบาท ข้าน้อยเองก็ไม่อยากจะทำ เพียงแต่ว่ามันไม่มีทางเลือกแล้ว!"

ลู่เฟิง รู้ดีว่ามีบางอย่างผิดปกติ ลิโป้ ที่ถูกเขาเรียกมานั้น ไม่ใช่คนที่หยิ่งผยองเหมือนในประวัติศาสตร์เขาใส่ใจกับทุกชีวิตรอบตัวเขา

ตามคำบอกเล่าของทหารม้าผู้ภักดี ลิโป้ ได้ดูแลพวกเขาเปรียบเสมือนครอบครัว ถ้าเขากล้าพูดเช่นนี้ออกมา แสดงว่ามันจะต้องมีอะไรเกิดขึ้นแน่

เขาได้ครุ่นคิดก่อนที่จะกล่าวถามออกไป"เฟิงเชี่ยน บอกข้ามาว่าเกิดอะไรขึ้น?"

"ฝ่าบาท ทหารเหล่านั้นได้รับบาดเจ็บสาหัส บางคนกระทั่งมีลมหายใจอีกเพียงแค่ใจเดียว หมอธรรมดาไม่สามารถรักษาพวกเขาได้ หากเป็นที่อาณาจักรหนานหยานหมอหลวงอาจจะพอทำอะไรได้บ้างแต่ตอนนี้ในกองทัพของพวกเราไม่มีหมอที่ชำนาญอยู่เลย"

"ทหารเหล่านี้ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากรอความตาย! ฝ่าบาท แทนที่จะปล่อยให้พวกเขารอความตายอย่างเลี่ยงไม่ได้ ไม่สู้ให้พวกเราพี่น้องส่งพวกเขาไปสู่สรวงสวรรค์ เท่านี้ พวกเขาก็คงจะสามารถนอนตายตาหลับ!"

"ฝ่าบาท ข้าน้อยเองก็ไม่อยากจะทำเพียงแต่....ฮึก..."

สองตาของลิโป้ ได้ปรากฏน้ำตาไหลออกมา

คนเหล่านี้เป็นเสมือนครอบครัวของเขาพวกเขาได้อยู่ร่วมกันมาหลายปีต่อสู้กับพวกคนเถื่อนทางตอนเหนือ การที่จะส่งพวกเขาไปตายในสนามรบ ลิโป้ จะไม่รู้สึกอึดอัดใจได้อย่างไร?

"ข้า..."

ลู่เฟิง พยายามจะพูดอะไร แต่เขาก็ไม่สามารถพูดออกมาได้

เขาไม่เคยคิดเรื่องนี้มาก่อน อาณาจักรหนานหยาน เป็นเพียงประเทศเล็ก ๆ มีหมอผู้ชำนาญการอยู่ไม่กี่คน

หมอ ? ระดับของหมอหลวงในอาณาจักรหนานหยานแม้จะมีฝีมือไม่ธรรมดา แต่ถ้าต้องเผชิญหน้ากับเหล่าทหารที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสในสนามรบพวกเขาก็ไม่สามารถช่วยอะไรได้

เป็นอย่างที่ ลิโป้ บอก แทนที่จะปล่อยให้พวกเขาบาดเจ็บสาหัสตายด้วยความเจ็บปวด สู้ส่งพวกเขาไปด้วยเงื้อมมือเหล่าพี่น้องเสียยังดีกว่า

สิ่งนี้ก็อาจจะเปรียบเสมือนความคิดของอาณาจักรอื่น ๆ สนามรบ ย่อมมีการสูญเสีย

การบาดเจ็บสาหัสก็เท่ากับการรอความตาย

ไม่ว่าอย่างไร เขาย่อมไม่ยินยอมให้เรื่องที่ส่งพี่น้องของพวกเขาขึ้นสู่สรวงสวรรค์อย่างแน่นอน

เรื่องส่งพี่น้องที่บาดเจ็บสาหัสขึ้นสู่สรวงสวรรค์ด้วยเงื้อมมือพี่น้องของตนเองนั้นอาจมีบ่อยในประวัติศาสตร์จีน

แต่...

เขาไม่ยอมให้มันเกิดขึ้น!

ลู่เฟิง ได้สูดลมหายใจเข้าลึก และ จ้องมองไปที่ ลิโป้"เฟิงเชี่ยน ข้าไม่สนใจว่าจะเกิดอะไรขึ้น ข้าต้องการรักษาพวกเขาจนถึงที่สุด พวกเขาจะไม่ถูกเลือกปฏิบัติและทุกคนจะต้องได้กลับบ้าน!"

"แต่ฝ่าบาท..."

"ข้ารู้ว่าเจ้ากังวลเรื่องอะไร สำหรับเรื่อง หมอรักษา ข้าจะหาวิธีแก้ไขเรื่องนี้เอง!"ลู่เฟิง ได้ตอบกลับ

"ฝ่าบาท..."

ลิโป้ ต้องการจะพูดอะไรอีก เขากังวลว่าลู่เฟิงจะไม่สามารถหาวิธีช่วยเหลือทหารที่รอความตายเหล่านั้นได้

แต่ในไม่ช้าลู่เฟิงก็ยกมือขึ้น"นี่เป็นคำสั่ง เจ้าลงไปแจ้งเกาชุนบอกให้พวกเขาห้ามปลิดชีวิตทหารเหล่านั้นเด็ดขาด!"

ลิโป้ ไม่ได้พูดอะไรต่อ เขาได้โค้งคำนับและจากไปทันที

ลู่เฟิง ได้ยืนอยู่บนเนินเขา และจ้องมองไปที่สนามรบ เขาสูดลมหายใจเข้าลึกและกล่าวถามออกมา"ระบบ ถ้าฉันมีโอกาสในการอัญเชิญสามครั้งเพื่อกำหนดเฉพาะเจาะจงบุคคลที่เป็นหมอได้หรือไม่?"

"ในทางทฤษฏีเป็นไปได้ แต่ตอนนี้ โฮสต์ไม่มีโอกาสอัญเชิญถึงสามครั้งดังนั้นจึงยังไม่สามารถทำได้"

ลู่เฟิง ครุ่นคิดเล็กน้อย จริง ๆ แล้วตอนนี้เขาไม่มีโอกาสอัญเชิญถึงสามครั้งจริง

แต่ถ้าเขาทำภารกิจสำเร็จเขาก็จะได้รับโอกาสอัญเชิญทั้งสาม

เพราะหลังจากภารกิจเสร็จสิ้นเขาจะมีโอกาสอัญเชิญกลุ่มกองทัพ,โอกาสอัญเชิญอาวุธวิเศษ,โอกาสอัญเชิญม้าศึก และ โอกาสอัญเชิญธรรมดา เมื่อรวมกับที่เขามีอยู่ตอนนี้เขาย่อมสามารถเรียกโอกาสในการอัญเชิญหมอมาเพื่อแก้ไขสถานการณ์ได้"

อย่างไรก็ตามถ้าจะให้ภารกิจของเขาสำเร็จเขาจำเป็นจะต้องฆ่า ซ้งหยูตี้

"ข้าไม่สามารถรอให้ เจี๋ยสวี่ ทำงานให้เสร็จอยู่ฝ่ายเดียวได้ ถ้าซ้งหยูตี้ หนีไปทางเหนือได้ ภารกิจนี้จะล้มเหลวอย่างแน่นอน และ ทหารที่ได้รับบาดเจ็บเหล่านั้นชีวิตของพวกเขาก็จะจบลง"

ลู่เฟิง ได้คร่ำครวญเล็กน้อย และ โบกมือขึ้น ทหารม้าผู้ภักดีหลายร้อยนายได้ติดตามมาหาเขาอยู่ข้างหลัง

เขาได้มุ่งหน้าไปทางตอนเหนือเพื่อติดตามรอยเท้าของทหารซ้งหยูตี้ที่หลบหนีไป

"ฝ่าบาท ดูนั่น กลุ่มคนพวกนั้นเป็นทหารที่หลบหนีจากกองทัพของซ้งหยูตี้"

ลู่เฟิง ได้นำทหารม้าผู้ภักดีไปทางตอนเหนือ เป็นเวลาเกือบหนึ่งชั่วโมง ในที่สุดเขาก็เห็นทหารที่หลบหนีของอาณาจักรซีหยางอยู่ข้างหน้า

"เร่งกองทัพของพวกเราให้ไปหยุดพวกมันไว้ให้ได้!"

"ขอรับ!"

ลู่เฟิง ได้ควบม้ามุ่งนำหน้าไปอย่างรวดเร็ว

ทหารที่หลบหนีเหล่านี้เต็มไปด้วยความหวาดกลัว เมื่อเห็น ทหารม้าปรากฏตัวขึ้นหลายคนได้แสดงสีหน้าซีดเผือกออกมาและพยายามจะวิ่งหลบหนีอย่างไม่คิดชีวิต

แต่พวกเขาก็ไม่สามารถหลบหนีได้พ้นหลายคนได้ตัวสั่นลงบนพื้นและร้องขอความเมตตา

ลู่เฟิง ได้ควบม้าไปที่ด้านหน้าของกลุ่มคนเหล่านี้และกล่าวถาม"ซ้งหยูตี้ อยู่ไหน?"

แม่ทัพแต่ละคนได้คุกเข่าขอร้องพวกเขาไม่ได้พูดอะไรออกมา

"!"

ลู่เฟิง ได้ชักดาบออกมาและชี้ไปที่กลุ่มคนเหล่านี้"ข้าถามว่า ซ้งหยูตี้ อยู่ที่ไหน ถ้ายังไม่ตอบ ฆ่าพวกมันให้หมด!"

"ฆ่า!"

"ฆ่า!"

"ฆ่า!"

ทหารม้าผู้ภักดีได้ตะโกนขึ้นอย่างพร้อมเพรียงกัน

แม้จะมีจำนวนไม่กี่ร้อยแต่เสียงเหล่านี้ก็ดังมากจนหลายคนได้ทรุดตัวลงไปกับพื้น

"แม่ทัพ...แม่ทัพซ้งหยูตี้ ไม่ได้อยู่กับพวกเรา"ในที่สุดทหารคนนึงก็กล่าวพูดออกมาด้วยความกลัว

"ฝ่าบาท ทหารเหล่านี้ ไม่ใช่องค์รักษ์ประจำตัวของซ้งหยูตี้ บางที ซ้งหยูตี้ อาจจะไม่ได้อยู่ที่นี่จริง ๆ !"ทหารม้าผู้ภักดีได้มารายงานต่อลู่เฟิง

"อืม!"

แม้ว่า ลู่เฟิง จะผิดหวังเล็กน้อย แต่เขาก็รู้สึกโล่งใจ ถ้าซ้งหยูตี้ ไม่ได้อยู่ที่นี่ ดังนั้นทางเลือกเดียวก็คือการหนีลงใต้

และ เจี๋ยสวี่ ได้ดักรออยู่ที่นั่นเป็นเวลานาน ย่อมไม่มีอุบัติเหตุและสามารถจับตัวซ้งหยูตี้มาได้อย่างแน่นอน

แต่ตอนนี้ลู่เฟิงกังวลเพียงอย่างเดียวคือถ้า ซ้งหยูตี้ ไม่ได้เลือกหลบหนีไปที่อาณาจักรซีหยาง แต่แฝงตัวหลบหนีไปยังอาณาจักรหนานหยาน นี่มันจะค่อนข้างลำบากเล็กน้อย

ฝ่ายของซ้งหยูตี้ มีทหารอย่างน้อยหนึ่งพันนายแต่ละคนต่างก็แข็งแกร่ง มันจะเป็นปัญหาใหญ่ถ้าพวกเขาเข้าไปถึงดินแดนของอาณาจักรหนานหยาน

อีกทั้งภารกิจของเขาจะสำเร็จยากขึ้นไปอีก ท่ามกลางชีวิตหลายพันคนที่รออยู่ที่เมือง ลู่เฟิง รู้สึกร้อนรนใจอย่างมาก

ขณะที่ ลู่เฟิง กำลังคิดถึงเรื่องนี้เขาก็ไม่ได้สนใจรอบข้าง ทหารสองคนของอาณาจักรซีหยางได้มองหน้ากันพวกเขาทั้งคู่ต่างก็เข้าใจกันและกัน

พวกเขาเหล่านี้เป็นแม่ทัพภายใต้คำสั่งของ ซ้งหยูตี้ พวกเขาพ่ายแพ้และหลบหนีมาโดยแสร้งทำเป็นทหารธรรมดา แต่ทว่าความแข็งแกร่งของพวกเขาไม่ได้อ่อนเเอ พวกเขาทั้งสองคนเป็นนักรบระดับ 5 ขั้นสร้างรากฐานพลังหยวน

พวกเขาไม่คาดคิดเลยว่าการหลบหนีไปกับทหารไม่กี่คนจะพบกับความโชคดีขนาดนี้

เพราะพวกเขาได้ยินเสียงของทหารม้าผู้ภักดีกล่าวรายงานว่าฝ่าบาท?เช่นนั้นฝ่าบาทของพวกเขาเป็นใคร นั่นจะต้องเป็นจักรพรรดิน้อยแห่งอาณาจักรหนานหยาน อย่างแน่นอน

แม้ว่าความแข็งแกร่งของทหารเหล่านี้จะไม่อ่อนแอ แต่ทหารม้าผู้ภักดีที่มาในคราวนี้ก็มีไม่กี่ร้อยนาย ถ้าพวกเขาสามารถร่วมมือกันฆ่าจักรพรรดนื้อยและหลบหนีไปที่อาณาจักรซีหยางได้สำเร็จ พวกเขาย่อมได้รับรางวัลจากองค์จักรพรรดิอย่างแน่นอน

ทันใดนั้นสีหน้าที่เย็นชาก็ได้ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของพวกเขาทั้งสองคนได้วางมือบนดาบที่อยู่ข้างเอวของเขาและเตรียมจะพุ่งเข้าไปสังหารลู่เฟิง