EP.79 เนียร์ผู้เสียสละ

หลังจากที่แกรี่ได้จัดการกับคนที่แข็งแกร่งกว่าเขา

ได้สำเร็จนี่ก็ถึงเวลาของผมที่ต้องทำในแบบเดียวกันกับแกรี่

ชายหนุ่มที่ผมต้องต่อสู้มาพร้อมกับสกิลที่มากความสามารถ

ปัญหาเดียวที่ทำให้ผมกังวลใจก็คืออาวุธที่เขามี อาวุธของเขา

ช่างดูน่าเกรงขามและมีศักยภาพสูงกว่าของผมหลายเท่า

ทุกครั้งที่ผมพยายามจะโจมตีเขาด้วยการใช้พลังที่มีทั้งหมด

ทุ่มไปที่เขาแต่ก็ดูจะไม่ได้ผลสักทาง ถ้าผมไม่สามารถทำร้าย

ผู้ต่อสู้ได้ก็เท่ากับว่ายังไงผมก็ไม่มีทางชนะเขาได้แน่นอน

เขาเล็งมีดดาบมาที่ผมและผมตัดสินใจที่จะปัดมันออกไป

อย่างแรงด้วยถุงมือและทำให้มันหันไปที่หน้าอกของเขา

ผมคิดว่าการโจมตีครั้งที่สองในบริเวณเดียวกันจะทำให้

เขารู้สึกอะไรบ้าง แต่กลับไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยสิ่งเดียวที่

เขาตอบกลับมาคือการแกว่งมีดดาบบนหัวผมและผมทำ

ได้เพียงแค่เอามือทั้งสองข้างมากันไว้ไม่ให้มันกระทบ

ศรีษะผม ผมตัดสินใจถอยหลังกลับมาตั้งหลักและสำรวจ

ทุกอย่างในตัวเองก็พบว่าถุงมือของผมมีรอยร้าว

เต็มไปหมดและมันคงจะแตกในไม่ช้า

************************

ในตอนนี้อาวุธของชายหนุ่มที่มากับโซ่ขาดไปแล้ว

เขาก็ทิ้งโซ่ลงกับพื้นและดึงเคียวออกมาเพื่อใช้เป็นอาวุธ

แทน

“นายมันก็แค่สัตว์เวทมนตร์ระดับกลางธรรมดา

ฉันจัดการสัตว์แบบพวกนายมานับไม่ท้วน”

ชายหนุ่มพูดอย่างใจเย็น

เนียร์เดินวนรอบๆชายคนนั้นอย่างระมัดระวัง

ข้อดีของเนียร์ที่จะสามารถต่อสู้เขาได้ก็คือความเร็วของเขา

เนียร์เล็งเขาทั้งสองข้างของเขาไปยังชายคนนั้น และนั่นคือ

เป้าหมายที่เขาต้องการจัดการ ชายหนุ่มคนนั้นป้องกันการ

โจมตีและพยายามที่จะดันเนียร์ออกไป แต่ความเร็วของเนียร์

และแรงที่เขามีจึงทำให้เขาทำอะไรเนียร์ไม่ได้

เนียร์ทำแบบเดิมๆหลายครั้งแต่มันก็ไม่เกิดประโยชน์อะไร

เนียร์กลับมาตั้งหลักพร้อมกับมีแผนใหม่อีกครั้งและแล้วเนียร์

ก็เริ่มที่จะวิ่งด้วยความเร็วเต็มสปรีดและมุ่งตรงไปที่ชายหนุ่ม

เนียร์หวังเพียงแค่ว่าความเร็วของเขาจะทำให้มันจับเขาได้

ต่อให้ไม่รู้ว่าจะวิ่งไปถึงตรงไหนก็ตาม

ชายหนุ่มก้มหยิบโซ่ที่วางอยู่ที่พื้นและขว้างมันไปที่เนียร์

และแล้วโซ่นั้นมันก็เขวี่ยงไปโดนขาของเนียร์ทำให้การวิ่ง

หยุดชะงักและตอนนี้ขาของเนียร์ก็มีแผลพร้อมกับเลือดออก

มาอย่างไม่หยุด

“ไร้สาระที่สุด ฉันคงต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว”

แกรี่พูดออกมาตามที่เขาคิด เขานั่งทุกสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้า

มาตลอดตั้งแต่ที่เขานั่งพักอยู่ที่พื้น แกรี่พยายามที่จะรวบรวม

พลัง Ki ที่มีทั้งหมดเพื่อหวังที่จะทำให้ตัวเองฟื้นได้เร็วยิ่งขึ้น

แกรี่เคยเห็นแค่ซอลเวียทำเพียงครั้งเดียวเท่านั้นแต่เขาเอง

ก็สามารถเข้าใจมันได้อย่างดีเหมือนกับได้เรียนและ

ฝึกฝนมาด้วยตัวเอง

ร่างกายของแกรี่เริ่มดีขึ้นจนทำให้เขาขยับตัวได้

ในที่สุด ชายคนนั้นกำลังเดินเข้าไปใกล้เนียร์อีกครั้ง

เขายกเคียวขึ้นมาเพื่อหวังที่จะแทงเข้าไปที่เนียร์แต่

แกรี่กระโจนเข้ามาและห้ามชายคนนั้นได้ทันเวลา

แต่ในการทำเช่นนั้นบาดแผลของเขาก็เปิดขึ้นอีกครั้ง

แกรี่ไม่สามารถขยับได้อีกต่อไปและล้มลงกับพื้นอีกครั้ง

“นายบ้ารึเปล่า นี่มันแค่สัตว์เวทมนตร์ธรรมดา

ทำไมนายจะต้องเสี่ยงชีวิตตัวเองมาช่วยมันด้วย”

ชายคนนั้นพูดเสียงพึมพำแต่ก็ดังมากพอที่จะได้ยิน

ในขณะที่ชายหนุ่มคนนั้นกำลังก้มหยิบเคียวขึ้นมา

แกรี่ก็รีบโยนมีดในมือไปให้เนียร์พร้อมกับพูดว่า

“ต่อสู้ให้เหมือนกับตัวเองมาสเตอร์”

แกรี่พูดให้กำลังใจตัวเอง

****************

ต่อให้ความพยายามของผมในการต่อสู้จะไม่ได้

ประโยชน์อะไรแต่ผมก็ยังมีอีกหนึ่งสิ่งที่อยากจะลอง

พยายามใช้มัน ผมไม่รู้เลยว่ามันจะได้ผลหรือไม่ได้ผล

มันดูเป็นวิธีที่เสี่ยงเกินไป

ในขณะที่ชายหนุ่มที่มากับเปลวไฟเห็นว่าทีมของเขา

กำลังดวลกับเนียร์อยู่ เขารีบยิงเปลวไฟไปยังลำตัวของ

คนของเขา และนี่ก็เป็นโอกาสเดียวของผมที่จะโจมตีเขา

แต่ก็มีความคิดอีกแบบที่เข้ามาในหัวก็คือการดึงหน้ากาก

ของเขาออกซะเพื่อจะได้รู้สักทีว่าเขาคือใคร

เมื่อชายคนนั้นถอยกลับมาผมตัดสินใจใช้มือดึง

หน้ากากลง หน้าของชายคนนี้ไม่มีแผลสักนิดทำให้

ผมมองเห็นใบหน้าเขาได้อย่างชัดเจน

“เป็นไปไม่ได้!”  แกรี่ร้องออกมา

แม้ว่าผมจะค่อนข้างตกใจเมื่อรู้ว่าใครที่อยู่ข้างหลัง

หน้ากาก คือคนๆเดียวกับคนที่คอยเตือนผมเรื่องความอันตราย

ในป่าหลายต่อหลายครั้ง และนั่นก็คือมาสเตอร์เลนซี่

“ถึงแม้พวกหน้าจะเห็นว่าฉันคือใครก็ไม่เป็นไร

เพราะพวกนายทั้งคู่จะต้องตายภายในวันนี้อยู่แล้ว”

เลนซี่ได้รับมอบหมายให้มีหน้าที่คอยช่วยเหลือนักเรียน

ถ้ามีอะไรไม่ดีเกิดขึ้น พวกเขาคงจะอยู่ข้างนอกและตามหา

เลนซี่อยู่แต่ไม่มีใครรู้ว่าเขาเองก็อยู่ที่นี่กับพวกผม นั่นหมายความ

ว่าถ้านักเรียนคนอื่นขอความช่วยเหลือ พวกเขาอาจจะต้อง

เดินทางกลับไปที่โรงเรียนเพื่อที่จะขอความช่วยเหลือเวลามี

เรื่องอะไรเกิดขึ้น

“นายคืออัศวินทำไมทำแบบนี้?!” แกรี่พูดด้วย

น้ำเสียงสั่นด้วยความโกรธ เลือดในตัวแกรี่ได้เดือดำพร่าน

จนหน้าของเขาแดงไปทั้งหน้าแต่เขาก็ทำอะไรไม่ได้เพราะ

แผลของเขาที่ทำให้ขยับตัวไปไหนไม่ได้

“หุบปากเดี๋ยวนี้!” เลนซี่ยิงเปลวไฟอีกอันไปยังแกรี่

แกรี่พยายามที่จะขยับแต่ก็ทำไม่ได้เพราะแผลที่เขา

มีมันมากเกินไป ในขณะเดียวกันที่เปลวไฟอยู่ห่างจากแกรี่

ไม่มากนัก จนทำให้แกรี่ต้องหลับตาลง

และอยู่ๆเสียงร้องไห้ของหมาป่าก็ดังขึ้น

เนียร์กระโดดเข้ามาเพื่อที่จะพยายามป้องกันแกรี่ไว้

เปลวไฟค่อยๆลามขึ้นไปยังร่างกายของเนียร์อย่างไว

“ไม่นะ!” แกรี่ร้องเสียงดัง “เนียร์ นายต้องบ้าแน่ๆ”

ผมรีบออกคำสั่งเก็บเนียร์เข้าไปในระบบแบบเดิม

ผมไม่แน่ใจว่ามันพอจะช่วยอะไรได้ไหมแต่หวังว่าจะช่วย

อะไรได้บ้าง มันอาจจะสามารถช่วยกำจัดเปลวไฟที่อยู่

ในตัวเนียร์ออกไปได้บ้าง

ผมยังยืนนิ่งอยู่ที่เดิมพร้อมกับคิดว่าทำไมนับวัน

พวกมนุษย์ยิ่งดูเหมือนเศษขยะที่ไร้ประโยชน์ขนาดนี้

ผมไม่รู้ว่าเป้าหมายที่เลนซี่ต้องการกำจัดคือผมหรือแกรี่

แล้วเหตุผลอะไรที่ทำให้เขาต้องมาเกี่ยวกับเรื่องนี้?

ทั้งผมและแกรี่ไปทำอะไรไว้ถึงต้องมาเจอเรื่องแบบนี้?

เลนซี่ไม่ปล่อยเวลาให้เสียเปล่าเขารีบเดินมุ่งตรง

มาที่ผม มืดดาบในมือของเขาเต็มไปด้วยเปลวไฟที่ปกคลุม

มืดดาบจนแทบจะไม่เห็นใบมีด

เลนซี่กระโดดเข้ามาหาผมพร้อมกับยกดาบมาโดนตัว

ผมสัมผัสได้ถึงความร้อนที่ออกมาจากอาวุธของเขา ตอนนี้

แทบจะพูดได้ว่าตามร่างกายผมถูกเผาไหม้ไปหมดแล้ว

ผมตัดสินใจยกฝ่ามือขึ้นเพื่อหยุดเปลวไฟและให้มันดับ

ไปตามทางของมัน

<คุณต้องการที่จะรับ Skill และ Mana eater ?>

<รับ>