ตอนที่ 5 ผู้เล่นระดับสูง ??

ตอนที่ 5

ฟุ่บ !! ผัวะ !! เอ๋ง !! เสียงหลบการโจมตีของหมาป่าระดับสิบก่อนหมาป่าตัวที่โจมตีเข้ามาจะถูกฝ่ามือของจันทร์วาดสับลงไปที่คอจนคออย่างแรงเลือดของหมาป่าตัวที่โดนฝ่ามือสับลงไปนั้นจากที่ยังเต็มหลอดอยู่ถึงกับลดลงไปจนเหลือเพียงสิบเปอร์เซ็นต์เท่านั้น

“ที่สับมือลงไปเมื่อกี้กะว่าเอาให้คอหักตายคาที่เลยนะนั่นพวกเอ็งนี่ทนมือทนตีนแม่ดีจริงเลยเชียวชอบชะมัด” จันทร์วาดพูดออกมาตอนนี้รอบตัวเธอมีหมาป่าล้อมอยู่เกือบสามสิบตัวที่พื้นนั้นมีของที่ดรอปจากหมาป่าพวกนี้มากมายกองอยู่เธอไม่มีเวลาว่างที่จะเก็บของบนพื้นเลย

แต่ทันใดนั้นเองระหว่างที่เธอกำลังง่วนกับการหลบการโจมตีของหมาป่าอยู่หางตาเธอก็เหลือบไปเห็นเงาของสิ่งที่น่าจะเป็นมนุษย์สี่คนกำลังพุ่งเข้ามา

ย๊าก !!! เสียงผู้ชายวัยรุ่นคนหนึ่งร้องตะโกนออกมาในมือของชายคนนั้นเงื้อดาบไปด้านหลัง

ควับ !! พวกหมาป่าที่อยู่วงนอกพอได้ยินเสียงตะโกนก็หันหลังกลับไปที่กลุ่มคนสี่คนที่วิ่งเข้ามาทันที

ไอ้พวกเด็กโง่เอ้ยจะโจมตีทีเผลอจะตะโกนหาแม่มึงรึไงแล้วที่สำคัญหมาพวกนี้มันเหยื่อของป้าไอ้พวกเด็กเวรคอยก่อนเถอะป้าจัดการตรงนี้เสร็จจะไปโบกกะบาลซักคนละทีสองทีพ่อแม่ไม่สั่งสอนกันหรือไงว่าอย่าแย่งเหยื่อคนอื่น  จันทร์วาดคิดในใจ

“เฮ่...เธอหนีไปเร็วเข้าพวกเราจะดึงความสนใจพวกมันมาให้เธออาศัยจังหวะนั้นหนีไปซะ!!” หนึ่งในกลุ่มคนที่มาแย่งเหยื่อของจันทร์วาดตะโกนบอกเธอ

หนีไอ้เด็กบ้าพวกนี้มันพูดอะไรของมันอยู่ดีๆก็มาสั่งให้ป้าหนีบ้าเปล่านี่มันเหยื่อของป้านะเห้ย !! จันทร์วาดได้แต่งงอยู่ในใจ

ก่อนหน้านี้

“เฮ่นายว่ามันแปลกๆมั้ยเราออกจากเมืองมาตั้งหลายกิโลแล้วทำไมไม่เจอหมาป่าเลยล่ะ” หนึ่งในกลุ่มชายสี่คนพูดขึ้นมา

“นั่นสิฉันเองก็รู้สึกแปลกๆ” ชายอีกคนนึงพยักหน้าเห็นด้วย

“หนูว่าพวกเรากลับกันดีมั้ยคะ” เหม่ยเหยาพูดเธอรู้สึกว่าสถานการณ์มันไม่ปกติซักเท่าไหร่

“ไม่ต้องกลัวไปหรอกน้องเหม่ยเหยาพวกพี่จะปกป้องน้องเองรับรองพรุ่งนี้เช้าน้องขึ้นระดับสิบแน่นอน” ชายคนก่อนหน้านี้บอกเหม่ยเหยาแต่ก่อนที่เหม่ยเหยาจะได้ตอบอะไรตอนนั้นเองพวกเขาทั้งปาร์ตี้ก็ได้ยินเสียงหอนของหมาป่าดังมาจากที่ไกล

โบร๋ว !!!!!!! โบร๋ว !!!!!!! โบร๋ว !!!!!!! โบร๋ว !!!!!!! เสียงหอนของหมาป่านั้นดังขึ้นทำให้ทุกคนชะงักไปทันที

“มีคนกำลังตีอยู่แถมยังดูเหมือนหมาป่าจะไปอยู่ที่นั่นหมดเลยมันหอนพร้อมกันตั้งสี่ตัวแน่ะ!!” หนึ่งในกลุ่มปาร์ตี้นี้พูดขึ้นมา

“จากเสียงไม่ไกลจากที่นี่น่าจะสามสี่ร้อยเมตรเท่านั้นเอาล่ะเราไปดูกันเถอะ” ชายคนที่เป็นผู้นำปาร์ตี้กลุ่มนี้พูดออกมาก่อนจะพาปาร์ตี้ทั้งหมดวิ่งไปทันที

เหม่ยเหยาที่ไม่อยากไปเท่าไหร่ก็ได้แต่ต้องวิ่งตามไปเพราะถ้าเธอไม่ไปเธอก็ต้องอยู่คนเดียวน่ะสิเธอน่ะไม่อยากถูกทิ้งไว้ในป่ามืดๆอย่างนี้คนเดียวท่ามกลางฝูงหมาป่าที่ไม่รู้จะออกมาโจมตีเธอเมื่อไหร่หรอกนะ

จากนั้นไม่นานปาร์ตี้กลุ่มห้าคนก็วิ่งมาพบกับฝูงหมาป่ากลุ่มใหญ่หลายสิบตัวกำลังรุมล้อมโจมตีผู้เล่นหญิงคนหนึ่งอยู่

“เอาไงดีพี่สงสัยปาร์ตี้ของเธอจะตายหมดแล้วปาร์ตี้นี้ต้องกลุ่มใหญ่มากแน่ๆดูสิของตกเพียบเลย” ชายหนุ่มหนึ่งในปาร์ตี้กลุ่มนี้ถามความเห็นคนที่เป็นหัวหน้ากลุ่มของพวกเขาว่าจะเอาอย่างไร

“พี่หนูว่ารีบไปช่วยเธอเถอะค่ะหมาป่าเยอะมากเลย” เหม่ยเหยาพูดอย่างเป็นห่วง

ชายคนที่เป็นหัวหน้ากลุ่มปาร์ตี้ลังเลเพราะว่าจำนวนหมาป่ามันมากเกินไปแต่ทว่าพอเหลือบไปมองของที่ดรอปอยู่ที่พื้นเป็นจำนวนมากแล้วสายตาเขาก็ปรากฎความโลภขึ้นมาทันที

ถึงจำนวนจะค่อนข้างเยอะแต่หมาป่าส่วนใหญ่สนใจผู้เล่นหญิงคนนั้นอยู่หมาป่าที่อยู่วงนอกก็แค่สิบกว่าตัวถ้าพวกเราจัดการสิบกว่าตัวนั้นได้แล้วหลอกให้ผู้เล่นคนนั้นหนีพาฝูงหมาป่าออกห่างจากตรงนี้ไปได้ล่ะก็เราจะได้ของที่ดรอปอยู่บนพื้นทั้งหมด ชายคนที่เป็นหัวหน้ากลุ่มปาร์ตี้คิด

“ไปช่วยเธอกันเถอะ !!” เขาตัดสินใจหันมาบอกเพื่อนๆก่อนจะดึงอาวุธออกมาจากเอว

ชิ้ง !! เขาดึงอาวุธออกมาก่อนจะวิ่งเข้าไปหากลุ่มหมาป่าที่รุมล้อมอยู่วงนอกทันที

“ย๊าก !!!!!” เขาร้องตะโกนออกไปพลางวิ่งไปหาหมาป่าตัวหนึ่งที่อยู่ไม่ไกลจากเขานัก

เพื่อนๆในกลุ่มเขาเมื่อเห็นว่าเพื่อนตัดสินใจลุยก็รีบดึงอาวุธออกมาบ้างและวิ่งตามเข้าไปสมทบ

“เฮ่...เธอหนีไปเร็วเข้าพวกเราจะดึงความสนใจพวกมันมาให้เธออาศัยจังหวะนั้นหนีไปซะ!!” ชายคนที่เป็นหัวหน้ากลุ่มปาร์ตี้ตะโกนบอกผู้เล่นหญิงที่โดนรุมล้อมไปด้วยหมาป่าให้หนีแน่นอนเขาหลอกเธอเขาต้องการให้เธอดึงกลุ่มหมาป่าที่รุมล้อมอยู่ตามเธอไปด้วยนั่นเองหมาป่าตรงนี้จะได้เหลือน้อยลงหน่อย

ส่วนเหม่ยเหยาก็ได้แต่ยืนขาแข็งเธอไม่เข้าใจว่าทำไมจู่ๆพี่คนที่เป็นหัวหน้าปาร์ตี้ก็พุ่งเข้าไปแบบนั้น

อะไรกันทำไมพี่เขาวิ่งเข้าไปแบบนั้นล่ะพี่เขาจะสู้หมาป่าพวกนี้ไหวเหรอมันเยอะมากเลยนะ  เหม่ยเหยาคิดในใจแต่ทว่าเมื่อกลุ่มปาร์ตี้ของเธอวิ่งเข้าไปลุยแล้วเธอก็ได้แต่ต้องตามน้ำไปเธอดึงอาวุธออกมาก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปช่วย

และทันทีที่กลุ่มปาร์ตี้ของเธอวิ่งเข้าไปหมาป่าส่วนหนึ่งที่อยู่วงนอกมันก็หันมาสนใจและโจมตีกลุ่มปาร์ตี้ของเธอ

ฉัวะ !! เอ๋ง !! เสียงดาบถูกฟันลงที่หมาป่าตัวหนึ่งที่วิ่งเข้ามาโจมตีกลุ่มปาร์ตี้ของเธอเพียงแค่ดาบแรกถูกโจมตีลงไปบนร่างของหมาป่าระดับสิบเลือดของมันก็ลดลงไปเกือบครึ่งหลอดทันทีสมแล้วที่ผู้ชายสี่คนนี้โม้กับเหม่ยเหยาเอาไว้ว่าพวกเขาระดับสิบห้า

แต่ทว่าพวกเขากลับคิดผิดผู้เล่นหญิงคนนั้นดันไม่ยอมหนีเธอยังคงสู้กับหมาป่าฝูงใหญ่ที่รุมเธออยู่อย่างนั้น

โบร๋ว !! โบร๋ว !! โบร๋ว !! โบร๋ว !! โบร๋ว !! หมาป่าที่ถูกเธอโจมตีจนเลือดเหลือต่ำกว่าครึ่งหลอดตัวแล้วตัวเล่าใช้สกิลหอนเรียกพวกไม่หยุดทำให้มีพวกหมาป่าวิ่งเข้ามาสมทบอีกหลายตัว

ทำให้เพื่อนเขาสองคนโดนโจมตีจนตายไปเกิดที่เมืองแล้วและถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไปพวกเขาจะต้องตายระดับลดทั้งหมดแน่แถมของที่พื้นก็ยังไม่ได้เก็บสักชิ้นนั่นเท่ากับพวกเขาจะขาดทุน

“ยัยบ้าเอ้ยอย่าโง่สิหนีไปสิโว๊ยถ้าไม่หนีมันก็มาไม่หยุดแบบนี้พวกเราจะตายกันหมดนะ !!” ชายคนที่เป็นหัวหน้าปาร์ตี้ตวาดด่าใส่ผู้เล่นหญิงคนนั้น

กึก !! ผู้เล่นหญิงคนนั้นที่ได้ยินเสียงตะโกนด่าก็หยุดชะงักไปทันที

“พี่สาวหลบเร็ว !!” เหม่ยเหยาตะโกนเตือนเพราะหลังจากที่เธอหยุดเคลื่อนไหวหมาป่าที่กำลังจ้องโจมตีเธออยู่ก็พุ่งใส่เธอทันที

และทันใดนั้นเองผู้เล่นหญิงที่เหม่ยเหยาตะโกนเตือนก็ทำบางอย่างที่ทำให้เหม่ยเหยาถึงกับอ้าปากค้าง

กลับมาที่จันทร์วาด

ถึงแม้จันทร์วาดจะได้ยินสิ่งที่เด็กพวกนี้ตะโกนบอกให้เธอหนีแต่เธอก็ยังไม่ได้หนีไปไหนเพราะหมาป่าพวกนี้ในความคิดเธอไม่จำเป็นต้องหนีเลยซักนิดเธอยังคงหลบและโจมตีสวนกลับไปเรื่อยๆเธอไม่ได้โจมตีซ้ำตัวที่เธอโจมตีไปก่อนหน้าเพราะเธอต้องการให้พวกมันเรียกหมาป่าตัวอื่นๆมาอีกเธอกำลังสนุกอยู่กับการต่อสู้หมาป่าจำนวนแค่นี้มันยังสร้างความลำบากให้เธอไม่ได้

ตายไปสองแล้วงั้นเหรอเด็กสมัยนี้ไม่ได้เรื่องจริงๆแค่หมาป่าสิบกว่าตัวก็พลาดซะแล้วมองไม่ออกกันหรือไงนะว่ามันมีการโจมตีแค่กระโดดพุ่งเข้ามากัดแบบเดียวฉีกตัวไปด้านข้างแล้วหลบก็จบแล้วแถมพอพวกมันอยู่เยอะแบบนี้อาศัยหมาป่าตัวอื่นเป็นกำแพงบังแล้วหลบการโจมตีเอาก็ได้ให้พวกมันกระโดดชนกันเอง จันทร์คิดในใจเธอนั้นเหลือบมองการต่อสู้ของกลุ่มเด็กที่เข้ามาช่วยเธอเป็นระยะ

แต่ทว่าในตอนนั้นเองกลุ่มเด็กที่เข้ามาช่วยเธอคนหนึ่งจู่ๆก็ตะโกนบางอย่างออกมาทำให้จันทร์วาดชะงักไป

“ยัยบ้าเอ้ยอย่าโง่สิหนีไปสิโว๊ยถ้าไม่หนีมันก็มาไม่หยุดแบบนี้พวกเราจะตายกันหมดนะ !!” หนึ่งในผู้ชายกลุ่มนั้นตะโกนด่าเธอว่ายัยโง่

โง่งั้นเหรอไอ้เด็กบ้านี่ด่าคนอย่างฉันว่าโง่งั้นเหรอพ่อแม่สอนมาแบบไหนถึงด่าผู้หลักผู้ใหญ่แบบนี้ !! จันทร์ที่โดนเด็กวัยรุ่นด่าถึงกับฟิวส์ขาดและเมื่อเธอหยุดการเคลื่อนไหวเธอก็กลายเป็นเป้าให้หมาป่าโจมตีเข้ามา

“พี่สาวหลบเร็ว !!” มีเสียงตะโกนเตือนมาจากเด็กผู้หญิงที่อายุน่าจะรุ่นราวคราวเดียวกับลูกของเธอแต่เธอก็ไม่ได้สนใจเสียงเตือนนั่นเลย

ฟ้าว !! ร่างหมาป่ากระโจนเข้ามาหวังขย้ำเข้าที่คอของจันทร์วาดเธอนั้นไม่ได้สนใจหมาป่าที่กระโดดเข้ามาเลยสักนิดแต่ทว่ามือซ้ายของเธอก็ตวัดออกไปอย่างรวดเร็ว

หมับ !! เอ๋ง !! จันทร์วาดใช้มือซ้ายคว้าไปที่คอของหมาป่าอย่างรวดเร็วร่างของมันหยุดอยู่กลางอากาศและร้องออกมาทันที

กรร !! มันส่งเสียงร้องขู่คำรามออกมาก่อนจะพยายามสะบัดตัวให้หลุดจากการจับกุมของจันทร์วาด

“ไปขู่แม่มึงไป !!” จันทร์วาดหันไปด่าหมาป่าที่เป็นเพียงแค่ AI ของเกมส์ก่อนจะต่อยเข้าไปที่กลางจมูกของหมาป่าอย่างแรง

ผัวะ !! เสียงหมาป่าโดนต่อยเข้าไปกลางจมูกเลือดที่เต็มหลอดของมันลดลงมาอย่างรวดเร็วจนหมดหลอดทันทีร่างของมันค่อยๆสลายไปคามือของจันทร์วาดทิ้งไว้เพียงแต่ของที่ดรอปลงบนพื้น

“เป็นเกมส์ที่ดีเก็บรายละเอียดเรื่องจุดอ่อนของหมาได้ดี” จันทร์วาดพูดออกมาจุดอ่อนของหมาหรือหมาป่านั้นคือจมูกของมันนั่นคือศูนย์รวมประสาทของพวกมัน

คาราเต้นั้นเป็นวิชาการต่อสู้ที่มุ่งเน้นโจมตีจุดอ่อนหรือจุดตายของเป้าหมายเป็นหลักเพราะฉะนั้นแล้วผู้ใช้วิชาคาราเต้ทุกคนจึงสามารถวิเคราะห์จุดอ่อนของเป้าหมายได้อย่างแม่นยำ

และสำหรับจันทร์วาดนั้นเธอรู้อยู่แล้วว่าจุดอ่อนของสัตว์ประเภทหมานั้นอยู่ตรงบริเวณจมูกที่เป็นศูนย์รวมประสาทของมันและการต่อสู้ที่ผ่านมาของจันทร์วาดนั้นเธอไม่ได้โจมตีจุดอ่อนของหมาป่าพวกนี้เลยเพราะเธอเพียงแค่อยากต่อสู้ไปเรื่อยเพื่อขยับร่างกายที่ห่างหายจากการต่อสู้มานานก็เท่านั้น

“เอาล่ะไอ้เด็กเวรทั้งหลายป้าคนนี้จะสั่งสอนเด็กอย่างพวกเอ็งให้เองว่าควรเคารพผู้หลักผู้ใหญ่อย่างไรบ้างมีอย่างที่ไหนมาด่าผู้หลักผู้ใหญ่ว่าโง่แบบนี้เตรียมตัวถูกฟาดก้นเสียเถอะคนละหนึ่งร้อยที !!” จันทร์วาดพูดออกมาก่อนจะพุ่งเข้าไปหาเด็กพวกนั้นทันที

ผัวะ !! ผัวะ !! ผัวะ !! ผัวะ !! ระหว่างที่เธอพุ่งเข้าไปก็หลบและฟาดมือสับลงที่กลางจมูกของหมาป่าที่พุ่งเข้ามาโจมตีเธอไปด้วยพวกมันแต่ละตัวโดนเธอโจมตีทีเดียวเลือดหมดหลอดทันที

เหม่ยเหยาและชายอีกสองคนที่เหลือรอดอยู่มองดูจันทร์วาดอย่างตกตะลึง

“ระ ระ ระดับสูงผู้เล่นระดับสูงจากทวีปหลัก !!” ชายคนที่เป็นหัวหน้าปาร์ตี้อุทานออกมาเพราะการที่จันทร์วาดสามารถจัดการหมาป่าระดับสิบตายได้ด้วยการโจมตีเดียวแถมยังมือเปล่านั้นแสดงว่าต้องเป็นผู้เล่นระดับสูงจากทวีปหลักแน่นอน

แถมการเคลื่อนไหวนั่นยังรวดเร็วเป็นอย่างมากอีกด้วยจึงไม่แปลกเลยที่เขาจะคิดว่าจันทร์วาดเป็นผู้เล่นระดับสูงที่มาจากทวีปหลัก

จบ...