ตอนที่ 21

ตอนที่ 21

สถานการณ์สำหรับทุกคนตอนนี้

ดูตึงเครียดขึ้น

ลีจุนโฮ ในฐานะหัวหน้าปาร์ตี้ เขาต้องพิสูจน์ตัวเองให้เพื่อนร่วมทีมทุกคน

มั่นใจในความแข็งแกร่งของเขา

ลีจุนโฮเริ่มอธิบายเรื่องอธิบายรูปลักษณ์ของลิซาร์ดคอพส์

“เจ้าพวก ลิซาร์ดคอพส์ มันเป็นมอนสเตอร์ ที่มีร่างกายสูงใหญ่ พละกำลังของมันก็มีมากมายมหาศาล ยิ่งไปกว่านั้น มันยังใช้เวทย์ได้ มันจัดเป็นมอนสเตอร์ที่จัดการยากพอสมควร”

“พวกมันมีกี่ตัว?”

“ประมาณ 5 ตัวได้”

“จำนวนมันเยอะใช้ได้เลยนะ พวกเราจะจัดการมันได้เหรอ”คิมเยอึนถามด้วยความสงสัย

เธอเสมอแผนให้ลีจุนโฮเป็นหัวหอกหลักในการจัดการกับพวกลิซาร์ดคอพส์

เพราะเขาเป็นคนที่มีสกิลมากกว่าคนอื่นๆในปาร์ตี้

เพราะฉะนั้นการจัดการกับพวกมันคงไม่ใช่เรื่องยากเย็นอะไรสำหรับลีจุนโฮ

คนอื่นในปาร์ตี้ก็เห็นด้วยกับความคืดของคิมเยอึน

แต่ในหมู่ของพวกเขา ก็มีอีกคนหนึ่งที่มั่นใจในฝีมือของตัวเอง นั้นก็คือ อามินซอก

“ถ้าเป็นเจ้าพวก ลิซาร์ดคอพส์ ฉันเคยไล่ฆ่าพวกมันมาก่อน  เพราะฉะนั้น การจัดการพวกมันทั้ง 5 ตัว คงไม่ใช่เรื่องยากอะไร”มินซอกพูดอย่างมั่นใจ

เขายืน-อกให้ตรง เพื่อแสดงสัญลักษณ์ ว่าเขาเองก็พร้อมจะเป็นผู้นำในการโจมตีครั้งนี้ด้วยเช่นกัน

เมื่อมีผู้มีประสบการณ์ถึง 2 คน สีหน้าที่เคลือบแคลงของทุกคนก็เริ่มหายไป

อย่างไรก็ตาม…

“ฉันก็พอรู้เรื่องดันเจี้ยนมาบ้าง ยิ่งเราเข้าใกล้บอสของดันเจี้ยนไปมากเท่าไหร่ ความยากของมอนสเตอร์ก็จะเพิ่มขึ้น” ซูฮยอนที่เงียบมาตลอดทางเริ่มพูดคุย

“สิ่งที่ฉันอยากจะสื่อก็คือ การจัดการพวกมันทั้ง 5 ตัวไม่ใช่เรื่องยากกจริง แต่ถ้าพวกเรามั่วแต่เสียเวลาไปกับพวกมัน ยิ่งเราเข้าไปลึกมากเท่าไหร่จำนวนมอนสเตอร์จะต้องแข็งแกร่งขึ้นอีกแน่ๆ”

ทั้งปาร์ตี้มองซูฮยอนเป็นตาเดียว ทั้งๆที่เขาพึ่งมาครั้งแรกแท้ๆ แต่กลับมีความรู้เรื่องดันเจี้ยนมากกว่าพวกเขาบางคนซะอีก

อามินซอกที่พึ่งเงียบไป ก็เริ่มเปิดปากพูดอีกครั้ง “มันไม่ใช่ดันเจี้ยนทุกแห่งสักหน่อย  ที่  มอนสเตอร์จะพัฒนาขึ้น บางแห่งไม่ว่านายจะเข้าไปลึกแค่ไหนพวกมันก็ยังอ่อนแออยู่ดี”

“ถ้านายยังคงมีความคิดแบบนี้ต่อไป ฉันพนันได้เลยว่า ชีวิตของนายจะอยู่ได้อีกไม่นาน..” ซูฮยอนตอบกลับไป เขาได้ไม่บอกแค่ อามินซอก เท่านั้น เขากล่าวเตือนแก่สมาชิกปาร์ตี้ทุกคน

มันเป็นบทเรียนที่ซูฮยอนเคยประสบพบเจอเมื่อชีวิตที่แล้ว

อย่างที่อามินซอกบอก ดันเจี้ยนมีหลายรูปแบบ

บางแห่งแค่คนเดียวก็สามารถเคลียร์มันได้แล้ว

แต่บางแห่งก็ยากเย็นแสนเข็ญ

ดันเจี้ยนมันก็เปรียบเสมือนหอคอยแห่งการทดสอบที่อันตรายจำนวนมากซ่อนอยู่

<>

ดูเหมือนสมาชิกปาร์ตี้จะไม่ค่อยกังวลสักเท่าไหร่ ผิดกับลีจุนโฮที่มีใบหน้ากังวลอยู่ตลอด

<>

ลีจุนโฮรู้อยู่แล้วว่า คนส่วนใหญ่ที่เสียชีวิต จะเกิดขึ้นในหอคอยแห่งการทดสอบ

มันเลยเป็นเหตุให้ 'ผู้ตื่นขึ้น' ไม่ค่อยระวังตัวในการเคลียร์ดันเจี้ยนของโลกจริง

การมาเคลียร์ดันเจี้ยนในครั้งนี้

ลีจุนโฮ จะไม่ยอดหยุดอยู่แค่นี้แน่

สายตาของเขาดูแน่วแน่ขึ้น

<>

ซูฮยอนรู้อยู่แล้วว่าลีจุนโฮะไม่ยอมแพ้แน่ๆ

แต่น่าเสียด้าย ถ้าเขาตระหนักถึงสถานการณ์ที่เลวร้ายตอนนี้ แล้วสั่งให้ลูกทีมถอยกลับไปตั้งหลักก่อน เรื่องร้ายๆคงไม่เกิดขึ้น

แต่ถ้าเขายังมุ่งมั่นที่จะมุ่งหน้าต่อไป

ซูฮยอนก็ขออย่าให้มีเรื่องเลวร้ายเกิดขึ้นเลย

<>

“ซูฮยอนไหนนายบอกว่าพึ่งมาครั้งแรกไง..”คิมเยอึนถามซูฮยอนด้วยความไม่พอใจเล็กน้อย

ซูฮยอนหัวเราะเบาๆแล้วตอบกลับไป “ฉันก็แค่ได้ยินคนอื่นพูดมา”

“ที่นายได้ยินมามันก็แค่เรื่องเล่า นายจะทำเป็นรู้หมดทุกเรื่องได้ไหม”

“หยุด หยุด”ลีจุนโฮสั่งให้ทั้ง ซูฮยอน และ คิมเยอึน หยุดต่อล้อต่อเถียงกัน

“พวกคุณคิดว่าการเคลียร์ดันเจี้ยนเป็นเรื่องล้อเล่นหรือไง ก็อย่างที่ซูฮยอนพูด ดันเจี้ยนแห่งนี้มันแปลกๆ เพราะฉะนั้นทุกคนต้องช่วยกันผ่านมันไปให้ได้”

เมื่อเห็นว่าหัวหน้าปาร์ตี้เห็นด้วยกับความคิดของซูฮยอน มันเลยทำให้คิมเยอึนต้องเงียบลง

แต่สายตาของเธอก็จ้องมองซูฮยอนอยู่ดี

“ฉันจะรอดูว่านายจะเก่งเหมือนกับคำพูดของนายไหม”เธอพูด

ดูเหมือนอารมณ์ของเธอจะแปรปรวนเหมือนผีเข้าผีออก เธอเป็นประจำเดือนหรือไง

ซูฮยอนก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี ว่าเขาไปทำอะไรให้เธอไม่พอใจกันแน่

“ได้ จับตาดูให้ดีแล้วกัน”

“หืม..ฉันจะค่อยดู”

ซูฮยอนก็ขี้เกียจไปต่อล้อต่อเถียงกันเธอ

เขาปล่อยในเธออารมณ์เสียต่อไป

<>

ลีอึมมี อามินซอก คิมเยอึน ลีจุนโฮ คิมยารึม และสมาชิกอีกคนทุกท้าย

พวกเขาทั้งหมดต่างพากันเงียบกริบ

<>

ความเป็นไปได้ที่จะให้ ลีจุนโฮ ออกไปสู้คนเดียวเริ่มเป็นไปไม่ได้

เพราะมันอาจเกิดอุบัติเหตุจนเขาเสียชีวิตลงได้ทุกเมื่อ

อีกอย่างซูฮยอนไม่ยอมปล่อยให้ลีจุนโฮออกไปคนเดียวแน่ๆ

เพราะเขายังอยากจะรู้จริงๆว่าใครกันแน่ ที่เป็นฆาตกรภายในกลุ่ม

ซูฮยอนมักจะคิดเสมอว่า ในเมื่อมีเรื่องร้ายๆเกิดขึ้น เดียวเรื่องดีๆมันจะตามมาเอง

ถึงแม้ว่าซูฮยอนจะไม่รู้ว่าจะมีเรื่องเลวร้ายอะไรเกิดขึ้น แต่เขาก็ต้องเตรียมตัวไปก่อน

<>

“เอาล่ะ การโจมตีดันเจี้ยนครั้งนี้ ฉันจะเป็นผู้นำปาร์ตี้เอง”ลีจุนโฮพูด พร้อมกลับก้าวเดินไปข้างหน้า

การโจมตีดันเจี้ยน จะเริ่มอยากเป็นทางการแล้ว

ซูฮยอนเก็บความคิดที่มากล้นเอาไว้ในสมอง แล้วพยักหน้าตอบกลับไป

สมาชิกทุกคนเดินแถวตามหลังของลีจุนโฮไป

<>

‘'ตอนนี้ฉันคือ ‘ผู้ตื่นขึ้น’ แรงค์ C การผจญภัยของฉันจะเริ่มต่อจากนี้สินะ'

<>

ซูฮยอนหยิบดาบที่ยืมมาจากสำนักงานออกมา

ตัวดาบมันทำมาจากแร่หินอีเทอร์เพราะฉะนั้นมันจึงแข็งแรงทนทานเป็นพิเศษ

<>

ความรู้สึกของ ลีจุนโฮ ตอนนี้เขารู้สึกกังวลจริงๆ

ลิซาร์ดคอพส์ 5 ตัว มันเป็นเรื่องที่ยากมาก ที่แรงค์ C จะจัดการกับพวกมันได้

ลีจุนโฮมั่นใจเลยว่า ถ้าพวกเขามา เผชิญหน้ากับเจ้าลิซาร์ดคอพส์ ตัวต่อตัว พวกแรงค์ C ทั้งหลายคงกลัวจนขาสั่นแน่ๆ

ต้องยอมรับว่าเมื่อ ลีจุนโฮ เห็นเจ้า ลิซาร์ดคอพส์ ครั้งแรก เขาตกใจจริงๆ

เขาคิดไม่ถึงเลยว่ามันจะโผล่มาที่ดันเจี้ยนแห่งนี้ได้

แต่ลีจุนโฮคิดว่ามันไม่ได้เป็นปัญหาใหญ่มากนัก

ไม่ใช่แค่ลีจุนโฮเท่านั้นที่คิดแบบนั้น แม้แต่สมาชิกในปาร์ตี้ก็คิดแบบเดียวกันกับลีจุนโฮ

เพราะทุกๆครั้งที่พวกเขาเข้าสู่ดันเจี้ยน พวกเขาจะต้องแบกรับความกดดันจากประชาชนเป็นจำนวนมาก

เพราะประชาชนหวังเป็นอย่างยิ่งว่า ผู้ตื่นขึ้น ผู้นั้นจะสามารถเคลียร์ดันเจี้ยนแล้วปิดผนึกดันเจี้ยนให้ได้โดยเร็ว

<>

ลีจุนโฮหันกลับไปมองซูฮยอนผู้ที่กำลังเดินตามหลังมา

<>

สิ่งที่ลีจุนโฮเป็นกังวลมากที่สุด คงหนีไม่พ้นซูฮยอน

เพราะในสมาชิกปาร์ตี้ทั้งหมด

มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ยังไม่ประสบการณ์เคลียร์ดันเจี้ยน

ถึงแม้ซูฮยอนจะมีชื่อเสียง

แต่ลีจุนโฮก็ไม่เคยเห็นฝีมือการต่อสู้ของซูฮยอนเลยสักครั้ง

แถมสถานการณ์ตอนนี้ก็มีความอยู่รอดมาเกี่ยวข้องอีก

“เดี๋ยวรอฉันให้สัญญาณ คิมซูฮยอน อามินซอก พวกนายจะต้องโจมตีด้วยกัน ส่วนพวกที่เหลือค่อยซัพพอร์ตจากด้านหลัง ส่วน อึนมี และ บารึม ถ้าพวกนายเห็นช่องโหว่จากมอนสเตอร์ ฉันขอสั่งให้พวกนายโจมตีมันที่เผลอได้เลย”

หลังจากออกคำสั่งเสร็จ พวกเขาต่างก็เช็คอาวุธของตัวเอง

สมแล้วที่เป็นแรงค์ B ดูเหมือนว่าเขาจะมีประสบการณ์มากกว่าที่ซูฮยอนคิด

“ถ้างั้น..”

ลีจุนโฮหันหลังกลับไปและตะโกน

“พวกเราลุยเลย”

ฟรึบ

ลีจุนโฮเป็นคนแรกที่มุ่งหน้าไปหาเจ้า ลิซาร์ดคอพส์

ลีจุนโฮหยิบดาบยาวออกมาจากเอว แล้วใช้พลังเวทย์เพื่อเพิ่มความเร็วของตัวเอง

ในฐานะที่ลีจุนโฮเป็น 'ผู้ตื่นขึ้น' แรงค์ B ทำให้เขามีสกิลที่จะใช้มากกว่าคนอื่น

เขาตัดสินใจใช้สกิล สวิ๊ฟ เพื่อดึงดูดความสนใจจากมอนสเตอร์

วุป วุป

ฉึก

ดาบยาวของลีจุนโฮฟันเข้าไปกลางลำตัวของ ลิซาร์ดคอพส์อย่างจัง

ตุบ

เมื่อตัวที่ 1 ตายไป ลีจุนโฮก็หาเป้าหมายใหม่ทันที

เมื่อเจ้าพวกลิซาร์ดคอพส์เห็นว่าพรรคพวกของมันตายไป

พวกมันจึงกลางกงเล็บที่แหลมคม

แล้วกระซวกตรงไปที่ลีจุนโฮทันที

หวืด

ลีจุนโฮสามารถหลบกงเล็บที่แหลมคมของพวกมันได้อย่างหวุดหวิด

แต่มีสิ่งหนึ่งที่เขาหลบไม่ทัน นั่นก็คือหางของพวกมัน

หางของลิซาร์ดคอพส์ได้ทิ้งรอยบาลแผลเอาไว้บนปลายจมูกของลีจุนโฮ

<>

ลีจุนโฮรู้สึกว่าพวกมันแข็งแกร่งผิดปกติ

ลีจุนโฮพยายามหาช่องว่างแล้วรอจังหวะส่วนกลับ

แต่ไม่ว่าเขาจะรอนานสักแน่ไหน พวกมันก็ไม่เผยจุดออ่อนออกมาเลยสักนิด

พวกมันตามติดลีจุนโฮทุกฝีก้าว

“ซูฮยอน มินซอก ระวังตัวด้วย พวกมัน..”ลีจุนโฮพยายามหันไปเตือนชายหนุ่มอีก 2 คนที่อยู่แนวหน้าเหมือนกับเขา

แต่ทว่า..

<>

เขากับหาซูฮยอนไม่พบ

<>

ในขณะที่ลีจุนโฮกำลังมองหาซูฮยอนอยู่

ฉัวะ

บนกลางอากาศกลับมีการโจมตีที่ทรงพลังและรวดเร็วดุจสายฟ้า

ลงมาใส่เต็มๆกลางกระบาลของลิซาร์ดคอพส์แบบพอดี

ฉึก

ด้วยการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วของซูฮยอน

ทำให้เขาสามารถหลบการโจมตีจากหางของ ลิซาร์ดคอพส์ได้เป็นอย่างดี

ซูฮยอนใช้ประโยชน์จากหางของมันเป็นแทนกระโดด

เขาเหยียบหางของมันแล้วกระโดดขึ้นไปบนอากาศ 2 ครั้ง

แล้วเล็งดาบไปที่ดวงตาสีดำของมัน

ฉึก

กี้ กี้

เขาเร็วมาก

ไม่สิโครตเร็วเลยต่างหาก

เขามีความรอบคอบและแม่นยำ

ซูฮยอนไม่จำเป็นต้องใช้สกิลเลยแม้แต่น้อย

แค่ทักษะดาบเพียงอย่างเดียว เขาก็สามารถต่อกรกับลิซาร์ดคอพส์ได้อย่างสูสี

<>

ผู้ตื่นขึ้น หน้าใหม่ แรงค์ C

มือใหม่แกะกล่องในการโจมตีดันเจี้ยน

นั้นคือสิ่งที่ลีจุนโฮรู้

กี้ กี้ กี้

ดาบของซูฮยอนทิ่มลงที่ดวงตาของลิซาร์ดคอพส์อย่างจัง

เมื่อเจ้าลิซาร์ดคอพส์สูญเสียดวงตาข้างหนึ่ง

มันก็ปิดตาแล้วกรีดร้องอย่างโหยหวนปานขาดใจ

หวืด

ในตอนนั้นเองหางของเจ้าลิซาร์ดคอพส์ก็สบัดไปโจมตีซูฮยอนอีกครั้ง

ซูฮยอนรู้อยู่แล้วว่ามันจะต้องมาไม้เดิน

เขากระโดดขึ้นไปกลางอากาศแล้ววิเคราะห์สถานการณ์

<>

ถึงแม้ว่ามันจะสูญเสียการมองเห็นไป

แต่ในฐานะที่มันเป็นมอนสเตอร์

มันจึงมีสัญชาตญาณของนักสู้อยู่เต็มเปี่ยม

ถึงตามันจะบอด แต่มันก็ใช้สัมผัสอื่นแทนได้เหมือนกัน

ซูฮยอนที่กำลังลอยตัวอยู่กลางอากาศ เริ่มคิดหาวิธีจัดการกับมัน

เขาในตอนนี้ไม่สามารถใช้ สกิล เพลิงพิโรธได้ เพราะมันเป็นเวทย์ระดับ 4

ตอนนี้ซูฮยอนสามารถใช้พลังเวทย์ได้แค่ระดับที่ 3 เท่านั้น

ถ้ามากกว่านี้ ความลับที่เขาซ่อนไว้มันจะต้องถูกเปิดเผยแน่ๆ

โชคดีที่เจ้ามอนสเตอร์ลิซาร์ดคอพส์มีแค่ 5 ตัวเท่านั้น ซึ่งมันยังพอจัดการได้ง่ายอยู่

<>

ซูฮยอนเหยียบลงบนผนังถ้ำที่แข็งแรง แล้วดีดตัวเข้าหา ลิซาร์ดคอพส์

<>

เมื่อเจ้าลิซาร์ดคอพส์ เห็นซูฮยอนพุ่งตรงมาหาพวกมัน

พวกมันจึงตัดสินใจวิ่งกรูเข้าไปหาซูฮยอนด้วยเช่นกัน

ทำให้ระยะห่างของทั้งซูฮยอนและลิซาร์ดคอพส์เริ่มย่นใกล้กันเข้ามา

ลิซาร์ดคอพส์ ตัดสินใจใช้หางของมันโจมตีซูฮยอนอีกครั้ง

พวกมันเล็งไปที่จุดตายของซูฮยอน

บูม

หางของมันโจมตีพลาดเป้า การโจมตีของมันไปโดนผนังถ้ำเต็มๆ

เมื่อเห็นว่าหางของมันพลาดเป้า

ช่องว่างที่ซูฮยอนรอมาตลอดก็เปิดเผยออกมาสักที

ซูฮยอนรีบใช้สกิลกระโดดเพื่อเร่งความเร็วทันที

ไม่นานซูฮยอนก็ถึงด้านหน้าของพวกมัน