ตอนที่ 58 พบกองทัพศัตรู 300,000 นาย (ฟรี)

จินยี่เหว่ย หยุดชะงักเมื่ออ่านรายงานนี้

"เสียหายเท่าไหร่?"

"ทหารม้าเหล็กตกตาย 800 นาย,ได้รับบาดเจ็บสาหัส 170 นาย และ บาดเจ็บเล็กน้อย 500 นาย!"หัวหน้าจินยี่เหว่ย ได้อ่านรายงาน

ฮวามู่หลาน ได้ขมวดคิ้ว เห็นได้ชัดว่าการสูญเสียจากการต่อสู้ครั้งนี้ถือเป็นชัยชนะที่ยิ่งใหญ่เมื่อเทียบกับผลลัพธ์ของพวกเขาเธอรู้ดีว่าหากกองทัพของอาณาจักรซีหยางบุกเข่ามาถึงในเวลานี้มันจะยากลำบากมาก

"ตามคำสั่ง นายทหารที่เสียชีวิตจากการรบ พวกเขาจะได้รับการชดเชยอย่างเหมาะสม ขณะเดียวกัน พวกเราต้องพยายามให้ดีที่สุดเพื่อรักษาทหารที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสและทหารที่ได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย คนที่เหลือ ให้ไปทำความสะอาดสนามรบเก็บกวาดเฉพาะอุปกรณ์ที่มีประโยชน์ในการป้องกันเมืองกลับมา!"

"ขอรับ!"

หัวหน้าจินยี่เหว่ย ได้ทำตามคำสั่งของฮวามู่หลาน

"ข้าน้อย หานเซิ่น ยินดีที่ได้พบ พระชายา!"

ในเวลานี้ หานเซิ่น แม่ทัพเมืองว่านเหอ ได้มาถึงเบื้องหน้าของ ฮวามู่หลาน และ คุกเข่าลงข้างนึง

เมื่อฮวามู่หลานได้ยินดังนั้นใบหน้าของเธอแรงระเรื่อเล็กน้อย หานเซิ่น เรียกตัวเองว่า พระชายา ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่เธอกลายเป็น พระชายา ของจักรพรรดิ เธอยังคงเป็นหญิงสาวบริสุทธิ์อยู่?

แม้ว่าเธอจะเขินอายแต่เธอก็ไม่ได้พูดอธิบายอะไรออกไป

เธอได้มองไปที่ หานเซิ่น และ ตอบกลับอย่างเคร่งขรึม"แม่ทัพหาน จากนี้ ขอให้ท่านเรียกข้าว่า แม่ทัพฮวา ก็แล้วกัน!"

หานเซิ่น ผงะเล็กน้อยก่อนที่จะตอบกลับ"ขอรับ!"

"แม่ทัพหาน ท่านเก่งมากที่สามารถปกป้องเมืองว่านเหอจนพวกเรามาถึงได้เรื่องนี้ข้าจะรายงานให้ฝ่าบาทรับรู้อย่างแน่นอน!"ฮวามู่หลานได้ตอบกลับ

หานเซิ่นได้ยิ้มอย่างขมขื่นและตอบกลับ"พระชายา...แม่ทัพฮวาข้าไม่กล้ารับความดีความชอบนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะท่านอ๋องสั่งทหารรักษาเมืองกว่าหนึ่งแสนนายให้ปะทะหักหาญกับศัตรูในวันนั้น เมืองว่านเหอ คงถูกกองทัพของอาณาจักรซีหยาง ตีจนแตกไปแล้ว!"

"ฝ่าบาท รับรู้เรื่องนี้อยู่แล้ว สำหรับความดีความชอบของอ๋องจงซานที่ต่อสู้จนตัวตายเขาจะได้รับการเชิดชูเกียรติที่เหมาะสมอย่างแน่นอน! ยังไงก็เถอะ ท่านก็เก่งมาก ที่สามารถปกป้องเมืองว่านเหอได้เป็นเวลานานกว่าหกวันภายใต้การโจมตีของอาณาจักรซีหยาง ด้วยกำลังพลเพียงแค่ 20,000 นาย เรื่องนี้ ฝ่าบาทจะต้องมอบรางวัลให้แก่ท่านอย่างแน่นอน!"

หานเซิ่นได้ยิ้มอย่างขมขื่นใจ ความเป็นจริงเป็นเพราะอาณาจักรซีหยางไม่ได้ส่งทัพหลักมาเยอะเหมือนกับวันแรกไม่อย่างนั้นพวกเขาคงไม่สามารถปกป้องเมืองว่านเหอเอาได้

แต่เพื่อความดีความชอบนี้เขาจะคงแบกหน้ารับเอาไว้!

เขาได้กล่าวตอบทันที"ข้าน้อยขอขอบคุณแม่ทัพฮวา!"

ฮวามู่หลาน ได้ครุ่นคิดเล็กน้อยก่อนที่จะกล่าวถาม"กองทัพหลักของอาณาจักรซีหยาง จะมาถึงอีกกี่วัน?"

"ตามข่าวที่เราได้รับกองทัพหลักกว่า 700,000 นาย ของอาณาจักรซีหยาง ยังอยู่ห่างจากเมืองว่านเหออีกสี่วัน!"

หลังจากหยุดชั่วครู่เขาก็จ้องมองไปที่ฮวามู่หลานและกล่าวถามอย่างระวัง"แม่ทัพฮวา กำลังเสริมของเราจะมาถึงเมื่อใด?"

"แม่ทัพเกาชุนได้นำทหารองค์รักษ์กว่า 150,000 นายออกเดินทาง และ น่าจะอยู่ห่างจากเมืองว่านเหออีก 4 วันเช่นเดียวกัน ตอนนี้ก็ขึ้นอยู่กับว่า การเดินทัพของแม่ทัพเกาชุน หรือ กองทหารฝ่ายศัตรู 700,000 กว่านายของอาณาจักรซีหยางใครจะมาถึงเร็วกว่า!"

หานเซิ่นรู้สึกโล่งใจที่ได้ยินเรื่องกำลังเสริม 150,000 นาย ด้วยทหารองค์รักษ์พิทักษ์อาณาจักรเหล่านี้ ย่อมสามารถปกป้องเมืองว่านเหอได้อย่างแน่นอน

ฮวามู่หลาน ไม่ได้บอก หานเซิ่น เรื่องที่ ลู่เฟิง นำทัพไปยึดหุบเขาหยางผิงเป็นการส่วนตัว เรื่องนี้ ยิ่งรู้น้อยยิ่งดี

"แม่ทัพหาน ข้าจะให้ทหารม้า 500 นาย และ ทหารองค์รักษ์ 1,000 นาย ติดตามท่านไปช่วยซ่อมกำแพงเมือง หลังจากนั้นข้าจะนำทัพทหารม้าสามพันนายไปก่อกวนทัพหลักของอาณาจักรซีหยางเพื่อถ่วงเวลาให้กำลังเสริมจากแม่ทัพเกาเดินทางมาถึงก่อนพวกเขา!"

"นี่...แม่ทัพฮวาพวกเรา..."

"ท่านไม่จำเป็นจะต้องพูดอะไรแล้ว นี่คืองานที่ข้าได้รับมอบหมายจากฝ่าบาท!"

หลังจากฮวามู่หลานพูดจบ เธอก็นำทหารม้าที่ไม่ได้รับบาดเจ็บสามพันนายติดตามออกไปก่อกวนทัพหลักของอาณาจักรซีหยาง

แต่ว่าความเร็วในการเดินทางครั้งนี้ช้ามาก เพราะตั้งแต่เดินทางมาถึงกองทหารม้าของพวกเธอยังไม่ได้พักฟื้นฟูอย่างเต็มที่

สามวันต่อมา ลู่เฟิง,ลิโป้ และ เจี๋ยสวี่ ได้นำทัพม้ากว่า 90,000 ตัวมาถึง หุบเขาหยางผิงภายในเวลาหนึ่งวัน

"ฝ่าบาท กองทัพของพวกเราได้เดินทางติดต่อกันมาถึงสามวันแล้วพวกเขาเหนื่อยล้าจากการเดินทางข้าน้อยขอให้พวกเขาได้พักผ่อน!"ลิโป้ ได้กล่าวทำความเคารพต่อหน้า ลู่เฟิง

ในระหว่างทางมายังหุบเขาหยางผิง เวลาที่กองทัพเหล่านี้ได้พักต่อวันนั้นมีไม่ถึงสามชั่วโมงดังนั้นพวกเขาจึงเหนื่อยล้ากันอย่างมาก

ลู่เฟิง รู้ว่า ประสิทธิภาพการรบของกองทัพที่เหนื่อยล้าย่อมลดลงจนถึงระดับต่ำที่สุดเขาได้พยักหน้าทันที"เอาล่ะ สั่งการไปให้พวกเขาพักผ่อนเป็นเวลาสี่ชั่วโมงพักฟื้นกำลังกันให้พร้อมสิ่งที่รอต่อไปคือการต่อสู้อันดุเดือด!"

"ขอรับ!"

ลิโป้ ได้รับคำสั่งทันที

"เหวินเหอ!"

"ข้าน้อยอยู่นี่พ่ะย่ะค่ะ!"

"ให้กองทหารจินยี่เหว่ยทำหน้าที่สอดแนมข้าต้องการทราบเส้นทางระหว่างหุบเขาหยางผิงและกองอทัพของอาณาจักรซีหยาง รวมถึงข้อมูลข่าวสารที่เป็นประโยชน์!"

"ขอรับ!"

เจี๋ยสวี่ ได้จัดแจงทันที

ลู่เฟิง ได้มอบไปรอบ ๆ เขาได้ลงจากม้าและหาสถานที่หลับตาเพื่อพักผ่อน เขาไม่ได้พักผ่อนเต็มอิ่มมาเป็นเวลากว่าสามวัน

"รายงาน!"

หลังจากพักผ่อนไปไม่ถึงสองชั่วโมงทันใดนั้นเสียงของทหารจินยี่เหว่ยก็ปลุกลู่เฟิง

มีคนสองคนอยู่ข้าง ๆ เขาก็คือ ลิโป้ และ เจี๋ยสวี่

"ว่ามา!"

ลู่เฟิง ได้ลืมตาตื่นขึ้นและจ้องมองไปที่ทหารจินยี่เหว่ยที่อยู่ตรงหน้าเขา

"ฝ่าบาท อีกร้อยไมล์ด้านหน้าพบกองทหารของอาณาจักรซีหยาง!"

"อะไร?"

ลู่เฟิง,ลิโป้ และ เจี๋ยสวี่ ต่างก็ตกใจทันที"ทำไมกองทัพของอาณาจักรซีหยางถึงอยู่ที่นี่ พวกมันมีกันกี่คน?"

"ข้าน้อยไม่รู้จำนวนที่แน่นอน แต่คาดการ์ณว่าน่าจะมีประมาณ 300,000 นาย ธงรบของพวกเขามีชื่อ เจียง แขวนเอาไว้!"

"เจียง?"

เจี๋ยสวี่ คร่ำครวญเล็กน้อยจากนั้นก็สะดุ้งทันที"มีแม่ทัพเพียงคนเดียวที่ชื่อ เจียง ในอาณาจักรวีหยาง เขาก็คือผู้นำทัพทางเหนือ เจียงหลี่เซียว เขาเป็นแม่ทัพทางตอนเหนือของอาณาจักรซีหยาง!"

ลู่เฟิง ได้ขมวดคิ้วเล็กน้อยและกล่าวถาม"เจียงหลี่เซี่ยว คนนี้ไม่ธรรมดางั้นเหรอ?"

"ไม่ใช่ว่าเขาเก่งกาจ แต่เพราะเขาเป็นผู้บัญชาการเพียงคนเดียวของอาณาจักรซีหยางที่มีทหารม้าในอาณัติ 30,000 นาย แม้ว่าประสิทธิภาพการรบของพวกเขาจะไม่ดีนัก แต่มันอาจทำให้พวกเราเดือดร้อนได้!"

การแสดงออกของลู่เฟิงได้เปลี่ยนไปเหตุผลที่พวกเขากล้าเดินทัพเช่นนี้ก็เพราะว่าอาณาจักรซีหยางไม่มีทหารม้าแต่ตอนนี้กลับมีทหารม้าปรากฏตัวขึ้น?

เขาจ้องมองไปที่ เจี๋ยสวี่ และกล่าวถาม"เหวินเหอ ตามรายงานของเจ้า บอกว่า อาณาจักรซีหยาง สมควรไม่มีทหารม้าอยู่ และทำไม ทหารม้ากว่า 30,000 คน ถึงปรากฏตัวขึ้นที่นี่ได้?"

เจี๋ยสวี่ ได้ยิ้มอย่างขมขื่นและตอบกลับ"ฝ่าบาทข้าน้อยไม่คิดเลยว่า อาณาจักรซีหยาง จะกล้าใช้กองทัพหนักทางตอนเหนือของพวกเขา นั่นคือทหารม้าที่เอาไว้ใช้ต่อต้านพวกคนเถื่อนทางตอนเหนือ"

"ช่างมันลืมมันไปเถอะ!"

ลู่เฟิง ได้โบกมือและจ้องมองไปที่ทหารรจินยี่เหว่ย"กองทหารม้าของพวกมันกำลังเดินทัพไปทางไหน?"

"ทหารม้า?"

จินยี่เหว่ยได้ผงะเล็กน้อย"ฝ่าบาท ข้าไม่เห็นกองทหารม้าของพวกเขานะพ่ะย่ะค่ะ!"

"ว่าไงนะ?"

"ไม่มีทหารม้า?"

เจี๋ยสวี่ ถึงกับผงะและก็ดีใจในเวลาเดียวกัน"เจ้าแน่ใจนะว่าพวกเขาไม่มีทหารม้า"

"ท่านแม่ทัพในสถานการณ์เช่นนี้ข้าได้ตรวจสอบให้ดูจนมั่นใจแล้วว่า พวกเขาไม่มีทหารม้าจริง ๆ !"ทหารจินยี่เหว่ย คนนั้นได้ตอบกลับ

"ฮ่าฮ่า,เยี่ยมไปเลย!"

เจี๋ยสวี่ มองไปที่ ลู่เฟิง และตอบกลับ"ฝ่าบาท ข้าแน่ใจแล้วว่า เจียงหลี่เซียว จะต้องนำทัพไปสนับสนุน ซ้งหยูตี้ อย่างแน่นอน นี่เป็นโอกาสที่ดีของเรา!"

(กลุ่มลับอ่านก่อนใครติดต่อที่แชทเพจเลยคับ!!!)