ตอนที่ 2 : เราว่าเธอเอาไม่อยู่
กล้ารักกันต์ โดย ศศิศิลป์
ตอนที่ 2 : เราว่าเธอเอาไม่อยู่
___________________________________________
- กันติทัต -
เกือบ10ปีก่อน
"เฮ้ยแกใครอะ.." เสียงซุบซิบในวันเปิดภาคเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 1 เทอม 2 เด็กเก่าหรือที่อยู่มานานแล้ว โดยส่วนใหญ่คืออยู่กันมาตั้งแต่อนุบาลแทบจะเติบโตมาด้วยกัน เกือบทุกชั้นปีก็จะคุ้นๆหน้ากันหมด
การมีคนแปลกหน้ามายืนอยู่หน้าห้องเรียนพร้อมผู้ปกครองบ่งบอกว่านี่คือสมาชิกใหม่ที่น่าสนใจ
"โคตรหล่อเลย.." สำหรับกันติทัตเขาเพียงปรายตามองเสียงชื่นชมของเพื่อนๆ แต่ก็ทำให้ละสายตาไม่ได้จริงๆ
หล่อชิบหาย นั่นคือคำเดียวในสมองที่คิดออก หน้านิ่งๆที่ยิ้มน้อยๆนั่นทำให้สาวๆในห้องแทบคลั่ง ไอ้พรีมมาเห็นนี่มันต้องตายแน่ๆ แต่เพราะมันกลับจากไปเที่ยวต่างจังหวัดไม่ทัน
"เชี่ยยยย หล่อไม่เผื่อแผ่มาทางนี้บ้างเลยวะ หล่อทิ้งหล่อขว้าง.." แคนที่โดนจัดที่นั่งให้อยู่เยื้องๆไปด้านหลังพูด
ครูประจำชั้นเดินนำคนหน้าใหม่เข้ามา
"ทุกคนนี่เพื่อนใหม่ของเราจะย้ายเข้ามากลางเทอม ฝากเพื่อนๆด้วยนะ ... เราแนะนำตัวหน่อย" ครูเข้าเรื่องทันที
"หวัดดีทุกคน ชื่อจริงชื่อปาณัสม์ ชื่อเล่น กล้านะ ... ย้ายมาจากรร.xxx" แนะนำสั้นๆง่ายๆเสียงปรบมือและร้องเชียร์ก็ดังไปทั่ว
"หล่อเกิ๊น!" ปราบที่นั่งอยู่หลังกันติทัตว่า
"ปีนี้อย่างที่รู้ว่าเราจัดที่นั่งให้คู่ชาย-หญิงนะ จะได้ช่วยกันเรียน มีแต่แถวหลังที่ต้องนั่งชายทั้งหมดเพราะห้องนี้ผู้หญิงน้อยกว่า.."
"เอาล่ะ ปาณัสม์ไปนั่งข้างวิวนะลูกนะ.." เด็กใหม่ได้นั่งข้างเด็กผู้หญิงน่ารักคนนึงของห้อง
หันไปมองข้างๆ ไอ้หรั่ง ... ชื่อเล่นมันชื่อ นนท์ ลูกครึ่งน่าง่วงที่ฟุบหลับลงไปอีกแล้ว ถ้าที่ตรงนี้ได้เด็กใหม่เท่ๆมานั่งบรรยากาศคงดีกว่านี้
กันต์ตื่นจากฝัน เพราะการกลับมาเจอกันแท้ๆเลยเอาเรื่องเก่าๆมานอนฝันถึงวันแรกที่ได้เจอกล้า กล้าปาณัสม์ ชื่อที่ฝังหัวอยู่หลายปี
"หึ หล่อเหมือนเดิม" พูดหลังจากเปิดรูปในปาร์ตี้ดูอีกครั้ง
จำได้ว่าเมื่อก่อนนี้เจ็บปวดเท่าไหร่กับการที่ต้องทนเห็นคนที่เราก็แอบรักอยู่ แต่เพื่อนเราก็แอบรักอยู่ด้วย แสดงออกไม่ได้...
แต่เพราะพรีมไปมีชีวิตใหม่ที่ต่างประเทศแล้วเธอมีคนรักใหม่ที่ดูจะไปด้วยกันได้ดีแล้วด้วยเขาจึงกล้าพูดแบบนั้นไปเมื่อวันก่อน
Rrrrrrrrrrrrr
"ฮัลโหลปราบ" รับสายจากเพื่อนเก่าอีกคนที่เป็นคนชักชวนเขาไปงานเมื่อคืนก่อน ไม่สิ..มารับถึงบ้าน แถมยังมาส่งอีกด้วย
"เธอ...ว่างมั้ยคืนนี้?"
"ก็ว่างนะ...จะชวนไปไหน?"
"พวกนี้มันนัดกันไปเจอที่ร้าน CC แต่เราว่างไปแปปเดียวอะ ถ้าเธอไปเดี๋ยวเราไปรับ.."
"ไม่เป็นเราไปเองก็ได้ เธอจะได้ไม่เสียเวลา?"
"แต่เธอจะขับรถไปเองหรอ?" เพราะรู้ว่าผมขี่แต่มอเตอร์ไซต์คันโต มันเลยถามด้วยห่วง
"เดี๋ยวเราให้พี่ชายไปส่ง.."
"งั้นเจอกันครับ 2ทุ่มนะ.." ตกลงกันเสร็จก็วางสายกันไป เดินลงมาจากบ้านก็เจอแม่ทำขนมอยู่
บ้านผมเป็นร้านขายขนม ทำขนมส่ง มีคาเฟ่ย่อมๆเป็นหน้าร้านสำหรับคนอยากทานที่ร้าน ผมไม่มีพ่อ..จำความได้ก็ไม่มี ไม่ได้อยากถามด้วย รู้แค่ว่าพ่อไม่มีความรับผิดชอบและแม่อยู่ด้วยไม่แฮปปี้ก็แยกทางกันไปส่วนพี่ชายคนเดียวเป็นนายตำรวจ
"ลงมาได้สักทีนะ.." แม่เหน็บแต่หัววัน
"ก็ทำงานถึงดึก ให้ตื่นยังไงอะแม่" ตอบกลับไปก่อนจะไปหยิบขนมในถาดทาน
เพี้ยะ
โดนตีมือ
"นิสัยเสียมาก ไปเลยไปกินข้าวโน้น พี่เขาก็อยู่มีเรื่องคุยด้วยแน่ะ.." คุณวันดีเธอบ่นตาเขียว
"ไง.." นี่แหละคำทักทายจากพี่ชายนายตำรวจใหญ่คำแรกของวัน
"ไม่ไง..แม่บอกว่ามีอะไรจะคุยด้วย" ตอบไปไม่ได้ตั้งใจกวน แต่มันคงระคายเคืองสายตามันพอสมควรมันเลยทำหน้าตาบอกบุญไม่รับใส่ เราไม่ใช่บ้านที่แสดงความรักกัน ออกจะเป็นสายแข็งกันทั้งบ้าน
"มีคนมาฟ้องว่าแกกับเพื่อนปาร์ตี้ริมหาดรีสอร์ท xx มาหรอ?" ไอ้มาดจิบกาแฟอ่านข่าวในไอแพดถามนี่มันได้มาจากละครเรื่องอะไรของมันนะ
"อืม ก็เลี้ยงรุ่นมั้ง...ย่อมๆ"
"ทำอะไรก็ดีๆ เมาได้ ห้ามเล่นยา ห้ามมั่วเซ็กส์ ห้ามอาวุธ" ประโยคสั่งสอนติดปาก
"ห้ามได้หรอ?" อันนี้ตั้งใจกวนตีน
"ก็ลองดูสิกันต์.." สายตาคือจะบอกว่ามันจับผมแน่ แม้จะเป็นน้องชายคนเดียวก็ตาม
"ฮ่าๆ จริงจังหรอกรณ์.."
"ไม่ตลก.."
"เคๆ ไม่ทำอยู่แล้ว... แต่คืนนี้ไปส่งหน่อยนะ พอดีเพื่อนเขานัดกัน.."
"หัดขับรถยนต์สักที...มัวแต่แว้น..เวลาจะไปเมาแล้วเดือดร้อนคนอื่นเขาไปส่ง"
"เดี๋ยวคืนนี้หาใครสักคนคอยขับรับ-ส่งแล้วกัน อยากได้น้องสะไภ้หรือน้องเขยอะ?"
"เรื่องของมึง.." ปากร้ายชิบหาย
แต่ไม่แปลกหรอก ทรงเดียวกันทั้งบ้าน
________________________________________
- ปาณัสม์ -
"ว่าไงมายเฟรน.." แจ๊คทักทายขึ้น มันเป็นคนจองโต๊ะ มาคนแรกนั่งกับไอ้บังไอ้ต๊อดเจ้าเดิม ส่วนผมมากับทิว ร้านที่เรามาติดทะเลเป็นปาร์ตี้ EDM แต่ด้านบนก็เป็นผับย่อมๆ ชื่อเสียงมันโด่งดังคนก็จะเยอะเป็นพิเศษ
"วันนี้กี่คนวะ? เกรียวกราวเลยปล่าว" ทิวถามไป ขานี้ลูกนายตำรวจใหญ่แต่ถนัดทำพ่อหนักใจได้ทุกวินาที แม้ตอนนี้มันจะเป็นคนดีแล้วก็เถอะ ทรงโจรผิดพ่อมันจริงๆ
"หลาย(คน)อะ ปราบด้วย กันต์ก็น่าจะมา" ต๊อดตอบ
"พูดถึงเรื่องนี้ก็ดี กันต์นี่นะ... เมื่อคืนก่อนนะ แม่งเมาแล้วเอ็กซ์สัส ตอนเต้นนี่กูนั่งกลืนน้ำลายทั้งคืน" ไอ้บังพูดเรื่องทรามๆ
"ทรามสัส! นั่นเพื่อน.. กูจำได้เมื่อก่อนมึงชอบขอตังมัน แล้วแม่งก็ให้ด้วยนะ.." ทิวพูดขำๆ
"เออเมื่อก่อนกูลอกการบ้านประจำโคตรใจดี มันทำงานไรแล้วนะ กูลืม.." แจ๊คถามหน้าลูกครึ่งของมันงงได้ตลกมาก
"ทำเพจรีวิว.." ผมตอบไปเอง
"แหม่ๆๆ จำได้เลยนะมึง มันบอกชอบมึงนี่นะ...เป็นไง ใจเต้นมั้ยวะ?" ปากไอ้บัง
"นานแล้วจะให้กูคิดอะไรวะ มันพูดก็เพราะว่ามันไม่ได้คิดอะไรแล้วไง" ผมเชื่ออย่างนั้น เพราะมันไม่ได้มีท่าทีสนใจผมอย่างที่เล่าเลย
"หรอ..แต่นานแล้วมันก็ยังรู้สึกได้นะ" คำพูดแปลกๆของไอ้ต๊อดรวมถึงสายตาที่มันมองมาน่าสงสัย แต่ก็ขอไม่คิดอะไรแล้วกัน
จากนั้นนิวกับปราบก็ทะยอยมาอีกคน และกันต์ก็มาจนได้ มันนั่งข้างปราบเหมือนเดิม
"กันต์ ถ่ายไรเยอะแยะวะ?" บังถามคนที่ถ่ายรูปบรรยากาศร้าน
"เอาไปลงเพจอะ.."
"อ๋อ แล้วไอ้ที่ทำนี่มันดีมั้ยวะ?" นั่นไง ไปเสือกเขาอีก
"ก็ดีนะ ได้เงินเยอะดี แต่ช่วงไหนไม่ได้ก็ไม่มีเลยนะ แต่กูทำหลายทางเลยไม่อด ทำงานเขียนอย่างอื่นลงบล๊อคด้วย" มันตอบท่าทางมั่นใจ น้ำเสียงชวนฟังเหมือนกำลังขายอะไรอยู่
"มึงเก่งจังวะ แต่ไหนแต่ไรเลย.." แจ๊คชมมัน
"หรอ ...หลงสเน่ห์กูเลยดิ?" ทุกคนขำใหญ่ มันเปลี่ยนไปมากจริงๆ
"มองอะไรอะ หวั่นไหวหรอ?" มันหันมาถามผมที่ยิ้มอยู่ ทุกคนชะงักไปครู่เดียวก่อนจะร้องแซว
"แล้วถ้าใช่อะ...จะกลับมาชอบกูหรือไง?" อย่าไปยอมมัน ถ้าเราหงอไอ้พวกข้างๆแม่งจะแซวยับเลย แต่ยิ่งตอบแบบนี้พวกนั้นก็ยิ่งแซว
"หึๆ กูไม่กลับไปหาอะไรที่เคยทำกูเสียใจแล้วอะ" มันตอบยิ้มๆ ก่อนจะชนแก้วกับพวกนั้นมัน ไอ้ปราบที่นั่งข้างกันต์ฟังยิ้มๆ แต่ถ้าสังเกตจะเห็นเลยว่ามันขยับจนชิดกันจะชิบหายแล้ว
ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ...กันต์มันทำของใส่หรือเปล่าวะ ผมนั่งมองมันไม่หยุดเลยจริงๆ และเหมือนเจ้าตัวจะรู้ด้วย
กูชักจะชอบมึงเข้าแล้วว่ะกันต์
สักพักปราบก็ขอตัวกลับ แต่กันต์ยืนยันจะอยู่ต่อกับพวกเราที่ย้ายมาโซนบนร้านแล้ว ขอแค่เดินไปส่งกันที่รถก่อน ด้วยความอยากรู้ว่ามันเรื่องอะไรถึงต้องไปส่งกันเลยเดินตามเขามา
"เธอแน่ใจนะว่าไม่กลับด้วยกัน?" เสียงปราบถาม มันยืนกันอยู่ไม่ไกลจากห้องน้ำ
"แน่ใจ เธอกลับดีๆนะ"
"ดูแลตัวเองนะ พี่เธอเอาเราตายแน่เลย.." มันบอกก่อนจะโยกหัวกันด้วย กันต์หันกลับจะเดินมาก็สบตากับผมเข้าพอดี
"มีอะไร ตามมาแอบดูหรอ?" พูดตรงชิบหาย
"ถ้าใช่อะ..." ตอบไป แต่อีกคนกลับเดินช้าๆเข้ามาหาผม
"ชอบกูหรือไง?" มันถามหน้าห่างกันไปไม่ถึงคืบ
"ก็บอกชอบกูขนาดนั้นไม่ให้กูหวั่นไหวบ้างหรอ?" ถามพร้อมกับตาที่ละจากปากอิ่มๆของมันไม่ได้เลย ยั่วเพศชิบหาย!
"มึงเอากูไม่อยู่หรอกกล้า.." มันว่าพร้อมกับมือที่แกล้งลูบตั้งแต่หน้ามาที่อกและปัดไปบนไหล่ไปมาแบบหยอกเย้า ก่อนจะเดินออกไป
"เดี๋ยวก็รู้กันต์..."
มันเริ่มสนุกซะแล้ว
มันเหมือนรู้ว่านี่คือจุดอ่อนของผม การที่มีคนมาบอกว่าเราไม่มีวันทำได้นี่แหละกระตุ้นสันดานนักล่าในตัวมาก
06.08.2020
