ตอนที่แล้วตอนที่ 34 ตระกูลศิลปะการต่อสู้โบราณ
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 36 ฉันจะซื้อ

ตอนที่ 35 การตกลงและการปฏิเสธ


ตอนที่ 35 การตกลงและการปฏิเสธ

.

"พี่ใหญ่ดูแลตัวเองด้วย"

ซู จิง ส่ง หวังเสียนไปที่ประตูมหาลัยและโบกมือให้เขาอย่างกระตือรือร้น

หวังเสียนพยักหน้า เขาหิ้วถุงกุ้งมังกรและปูกลับไปเข้ามหาลัยไป

"เฮ้ออ!" ซูจิง ถอนหายใจเสียงดังออกมาอย่างโล่งอก เมื่อเขามองไปทางด้านหลังของ หวังเสียนที่กำลังเดินหายลับตาไป จากนั้นเขามองไปที่ โทรศัพท์ที่เขาได้เพิ่มเพื่อนใน Wechat กับหวังเสียนไว้แล้ว

ด้วยใบหน้าที่น่าตื่นเต้น

ตุบบ!

เมื่อหวังเสียนกลับมาถึงที่ห้องของเขาเขาก็โยนกุ้งมังกรและปูลงในอ่าง จากนั้นเขาดูที่บัตรสมาชิกครอบครัวของซัมเมอร์ซันรีสอร์ท

และเช็คราคา  10 ล้านหยวน

"ฉันจะเอาเช็คไปขึ้นเงินเข้าบัญชีไว้กับธนาคารก่อนละกัน"

เวลา 16.00 น. หวังเสียนใส่บัตรสมาชิกครอบครัวไว้ในกระเป๋าสตางค์ของเขาและออกไปพร้อมกับเช็ค

เขาขี่มอเตอร์ไซค์ฮาร์เลย์ของเขาไปยังธนาคารที่ใกล้ที่สุด หลังจากฝากเช็คแล้วยอดเงินคงเหลือของเขาทะลุ 20 ล้าน

"ทำไมนายมันถึงเก่งอย่างนี้นะ หวังเสียน รวยเป็นเศรษฐีตังแต่อายุยังน้อยๆ ด้วยเงินมากกว่า 20 ล้านทั้งหล่อและรวยจริงๆ แถมยังฉลาดอีกด้วยนะเนี่ย เฮ้ออออ..!"

หวังเสียนยิ้มและพูดกับตัวเองพลางโยนบัตรธนาคารของเขาขึ้นๆลงๆไปในอากาศราวกับว่าเขาเป็นหนุ่มเพลย์บอยมาดเท่ห์ ก่อนที่เขาจะกลับขึ้นรถมอเตอร์ไซค์ฮาร์เล่ย์ของเขาขับออกไป

จากนั้นเขาก็ซื้อเครื่องใช้เครื่องครัวใหม่ซอสเครื่องปรุงต่างๆ ฯลฯ เมื่อเขาอยู่ที่ซุปเปอร์มาร์เก็ต

หลังจากเสร็จสิ้นทุกอย่างก็ผ่านไปแล้ว 5 โมงเย็น หวังเสียนหยิบโทรศัพท์ออกมาและโทรเฟชทามเรียก กวนชูชิง

"สวัสดีหวังเสียน!"

เมื่อได้รับเฟชทามจากหวังเสียนกวนชูชิงผู้ซึ่งกำลังรู้สึกหดหู่หลังจากที่คุยโทรศัพท์กับพ่อของเธอในก่อนหน้านี้ก็เริ่มอารมณ์ดีขึ้นมา

"คืนนี้คุณว่างไหม? ผมมีกุ้งมังกรและก็ปูอีกสองสามชนิด อยากทำอาหารกลางแจ้งบ้างไหม?"

หวังเสียนถามกวนชูชิงพร้อมด้วยรอยยิ้ม เมื่อวานตอนออกไปทานอาหารที่ถนนโบราณ กวนชูชิง บอกกับเขาว่าต้องเลี้ยงอาหารทะเลเธอคืนเพราะว่าหวังเสียนกินอาหารเยอะทำให้เธอต้องจ่ายค่าอาหารแพง

"คืนนี้เหรอ! มีกุ้งมังกรตัวใหญ่ ๆ ด้วยใช่มั้ย" กวนชู่ชิงยิ้มแล้วถามออกมาเมื่อเธอได้ยินคำถามของหวังเสียน

ทำให้ดวงตาของเธอสดใสขึ้นมา

"แน่นอน ผมมีกุ้งมังกรตัวใหญ่ๆและปูขนและปูทะเล แถมผมจะเปลี่ยนเมนูให้คุณแต่คงต้องรออีกสักสองสามวันนับจากนี้" หวังเสียนหัวเราะเบา ๆ และตอบกลับ

“ เชอะ..แล้วฉันจะเกาะติดคุณเลยล่ะต่อจากนี้ไปฉันจะได้กินอาหารชั้นเลิศ

ระดับหรูหราบ่อยๆ”

กวนชูชิงไม่สามารถซ่อนรอยยิ้มและความสุขของเธอได้ซึ่งมันแสดงออกทางใบหน้าของเธอ

"แน่นอนไม่มีปัญหางั้นมาที่ลานบาร์บีคิว ที่เนินเขาตะวันออกที่เดิมนะเจอกันหลังเลิกงาน" หวังเสียนพยักหน้า

"โอเคร" กวนชูชิงพยักหน้าและวางสายพร้อมกับใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มขณะยังถือโทรศัพท์อยู่

"ชูชิง!"

ทันใดนั้นมีชายหนุ่มคนหนึ่งขัดจังหวะจินตนาการของเธอ

"อ้าว? หัวหน้าโจว!"

กวนชูชิงหมุนตัวและเรียกชื่อออกมาอย่างรวดเร็วเมื่อเธอเห็นชายหนุ่ม

"จะมีการสังสรรค์เล็ก ๆ ในค่ำคืนนี้มันเป็นการเฉลิมฉลองการปิดดีลสินค้าระหว่างประเทศของแผนกเรา" ชายหนุ่มมองไปที่กวนชูชิงพร้อมกับแววตาแห่งความต้องการ

“ห๊ะ...คืนนี้ฉันไม่ว่างหัวหน้าโจวฉันไม่คิดว่าฉันจะไปได้ฉันสัญญากับเพื่อนไว้ว่าจะทานข้าวด้วยกัน!”

กวนชูชิงตกใจเล็กน้อยและเธอส่ายหัวอย่างรวดเร็วและปฏิเสธ เธอสัญญากับหวังเสียนไว้แล้ว

"อ้าว..ทำไมล่ะ?" ชายหนุ่มขมวดคิ้ว “พวกเราแปดคนจากทีมงานธุรกิจและทีมแปลจะมารวมตัวกันในคืนนี้แม้ว่าคุณจะเป็นพนักงานชั่วคราว แต่ก็ไม่ควรพลาดเช่นกัน ไปเถอะ ชูชิง เราจะไปร้านอาหารชื่อดังชั้นหนึ่งที่อยู่ใกล้ๆนี่เอง”

"แต่…" กวนชูชิงทำหน้าใจเมื่อเธอได้ยินคำพูดของเขา "แต่ฉันสัญญากับเพื่อนไว้แล้วถ้าไม่ไป ... "

"คุณมีเพื่อนกี่คนทำไมไม่ชวนเพื่อนคุณมาด้วยกันละพวกเราทุกคนเป็นวัยรุ่นอยู่น่าจะเข้ากันได้ง่ายขึ้น"ชายหนุ่มกล่าวหลังจากสังเกตเห็นการแสดงออกของกวนชูชิง

"แค่คนเดียว แต่ ... " กวนชูชิงย่นคิ้วของเธอชิดกันขณะที่เธอค่อนข้างลังเล

“ไม่ต้องกังวลหรอกชวนมากินข้าวด้วยกันคุณเป็นนักศึกษาที่มหาลัย เจียงเฉิง ผมอาจไปมหาลัยเพื่อรับสมัครคนที่มีความสามารถในอนาคตตอนนั้นบางทีพวกเพื่อนๆคุณทุกคนอาจสามารถเข้าร่วมทำงานกับบริษัทเราได้ก็ได้นะ!” ชายหนุ่มโบกมือยิ้มแล้วพูดอย่างใจดี

เมื่อเห็นทัศนคติของเขากวนชูชิงก็รู้ว่ามันหักหน้าเขาถ้าเธอยังคงปฏิเสธ ดังนั้นเธอจึงลังเลและพยักหน้า "ฉันจะถามเพื่อนของฉันดูก่อน"

"โอเคโทรหาเพื่อนของคุณ คุณไม่ควรจะพลาดการสังสรรค์ในคืนนี้!" ชายหนุ่มหัวเราะเบา ๆ ในขณะที่ขยับเน็คไทของเขาเบาๆ

"ก็ได้" กวนชูชิงพยักหน้า เธอหยิบโทรศัพท์แล้วเดินหลบออกไปที่ด้านข้าง

ชายหนุ่มลูบริมฝีปากของเขาเบาๆ "จะดีกว่าถ้าเพื่อนของเธอเป็นผู้หญิง แต่มันก็ไม่สำคัญ ว่ามันจะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงหรอก"

เขายิ้มอย่างมั่นใจก่อนที่จะกลับไปที่โต๊ะทำงานของเขา

หวังเสียนนึกสงสัยเมื่อเขาเห็นหมายเลขของกวนชูชิงทางโทรศัพท์พวกเขาเพิ่งคุยกันจบไปเมื่อไม่นานมานี้

"ทำไมคุณโทรมาอีกล่ะ" เขาถาม

"หวังเสียนมีการชุมนุมสังสรรค์กับเพื่อนร่วมงานคืนนี้หัวหน้าของฉันต้องการให้ฉันไปไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น" กวนชูชิงกล่าว ก่อนที่หวังเสียนจะพูดอะไรเธอก็พูดอย่างรวดเร็วว่า "ฉันบอกหัวหน้าแล้ว แต่เขาขอให้ฉันพาเพื่อนมาด้วยทำไมนายไม่มาร่วมกับเราด้วยล่ะ?"

"ผมคิดว่ามันไม่สมควรนะ" หวังเสียนตกใจเล็กน้อยกับคำชวนของเธอ

จากนั้นเขาก็ส่ายหัวและปฏิเสธเธอ "นี่เป็นการรวมกันของเพื่อนร่วมงานใน บริษัท ของคุณมันไม่เหมาะสมสำหรับผมที่จะไป"

"หวังเสียนนายสามารถ ... สามารถ..นายมาเพื่อฉันได้ไหม…

ฉันอยู่ที่นี่แค่สองวันและฉันไม่คุ้นเคยกับเพื่อนร่วมงานคนอื่น ๆ เลยนอกจากนี้ฉันก็กะว่าจะไม่ทำงานที่นี่นานเกินไป.. ถ้านายอยู่ที่นี่กับฉัน..ฉันก็สามารถคุยกับนายได้...กับคนอื่นฉันไม่รู้จะคุยอะไรและอีกอย่างสถานที่นั้นอยู่ที่ร้านอาหารชั้นหนึ่ง

ใกล้ๆมหาลัยเราเอง...นะนะน้าา.. " กวนชูชิงลากคำพูดสุดท้ายของเธอออกมาดูเหมือนจะวิงวอนเขาอย่างน่าสงสาร

"โอ้ว.…" หวังเสียนลังเล แต่ในที่สุดเขาก็พยักหน้า "ก็ได้..ตกลง"

"ฮิฮิฮิ..ขอบคุณนะเมื่อฉันได้รับเงินเดือนแล้วฉันจะเลี้ยงข้าวนายด้วยล่ะ"

เมื่อได้ยินว่าหวังเสียนตกลงยินยอมไปกวนชูชิงก็มีความสุขมากและเธอก็หัวเราะคิกคักขึ้นทันที

"ผมจะกินให้เงินคุณหมดเลย"

หวังเสียนกล่าวตอบพร้อมกับยิ้ม พวกเขานัดเวลากันและวางสายโทรศัพท์

"อย่างมากฉันก็เอาเงินไปด้วย ถ้ามีปัญาหาอะไรฉันก็กินและจ่ายของฉันเองเพราะมันเป็นการรวมตัวของเพื่อนร่วมงานของเธอ"

หลังจากหวังเสียนวางโทรศัพท์ของเขากับกวนชูชิง เขาล้วงกระเป๋าของและยักไหล่เบาๆ ตอนนี้เขามีเงินในบัตรมากกว่า 20 ล้านเขาจึงมีความมั่นใจไม่ว่าจะไปที่ไหน

ซ่าา!ซ่าา!

หลังจากนั้นเขาเทน้ำใส่อ่างและเก็บกุ้งมังกรและปูไว้แล้ว เขาก็เปลี่ยนเสื้อผ้า แต่โทรศัพท์ของเขาก็ส่งเสียงดังขึ้นอีกครั้ง

"หลาน ชิงเยว่?" หวังเสียนเปิด Wechat ของเขาและรู้สึกตกใจเมื่อเห็นข้อความของเธอ

"หลาน ชิงเยว่ ขอให้ฉันออกไปทานอาหารเย็นด้วย ดูเหมือนว่าฉันจะเป็นที่ต้องการของสาวๆซะจริงๆเลย ทำไมฉันต้องเกิดมาหล่อขนาดนี้ด้วยน้าา!"

…….(¬_¬)......

เขาสัมผัสใบหน้าของเขาในขณะที่เขาพูดกับตัวเอง อย่างไรก็ตามเขาปฏิเสธเธอและตอบเธอไป "คืนนี้ผมนัดทานข้าวเย็นกับเพื่อนไว้แล้วขอโทษทีนะเอาไว้คราวหน้าละกัน!"

ในขณะเดียวกัน หลาน ชิงเยว่

ก็ตกใจเล็กน้อยเมื่อเธอนั่งอยู่บนโซฟาในวิลล่าสุดหรู

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอชวนผู้ชายออกไปทานอาหารค่พ ขณะที่เธอนึกภาพคนที่กอดเธอในวันที่อันตรายที่สุดในชีวิตเธอ เธอก็ตั้งตารอคำตอบและรู้สึกเป็นกังวล

ดังนั้นเมื่อเสียงการแจ้งเตือนดังขึ้นเธอจึงรีบตรวจสอบอย่างรวดเร็ว

"ถูกปฏิเสธเขาปฏิเสธฉันจริง ๆด้วย " หลาน ชิงเยว่ งงงันเมื่อเธอมองดูข้อความ เธอรู้สึกถึงบางสิ่งที่แปลกๆในหัวใจมันค่อนข้างสับสนและอึดอัดอย่างมากภายในตัวเธอ

เธอไม่ได้คาดหวังว่าเธอจะถูกปฏิเสธในครั้งแรกที่เธอถามผู้ชายเพื่อออกไปทานอาหารเย็น

….….

จบบท

5 1 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด