HPST ตอนที่ 23: หนังสือพิมพ์ฉบับแรก

HPST ตอนที่ 23: หนังสือพิมพ์ฉบับแรก

บทลงโทษของการต่อสู้นั้นถูกตัดสินอย่างรวดเร็ว และคนที่เกี่ยวข้องกับการต่อสู้นี้ถูกกักบริเวณและส่งไปช่วยงานอาจารย์หลังเลิกเรียน

แฮรี่,อีวาน ,และเฮอร์ไมโอนี่ต้องไปช่วยล็อคฮาร์ตตอบจดหมายกลับแฟนคลับ เพราะล็อคฮาร์ตต้องการลูกมือ ขณะที่รอน,โคลิน,และเนวิลล์ไปช่วยฟิลช์ทำความสะเอาดถ้วยรางวัลในห้องเก็บถ้วยรางวัล

มัลฟอยต้องไปทำความสะอาดห้องทำงานของสเนป ขณะที่ทีมควิดดิชของสลิธิรีนและกริฟฟินดอร์ต้องไปเก็บกวาดสนามแข่งควิดดิชเพราะเฟรดกับจอร์จปาระเบิดดั้งบอมบ์เยอะเกินไป

ตอนมื้อค่ำ แฮรี่ดูย่ำแย่ เขาบอกกับคนอื่นว่ามันเป็นการลงโทษที่เลวร้ายที่สุด เขาต้องการช่วยทำความสะอาดถ้วยรางวัลหรือทำความสะอาดสนามควิดดิช

เฮอร์ไมโอนี่ดูย่ำแย่เสียกว่าแฮรี่ เธอพูดด้วยหน้าที่บูดบึ้ง “ดูสิ่งที่นายทำสิ พวกเราเหลือเวลาแค่วันเดียวก็จะเปิดตัวหนังสือพิมพ์อย่างเป็นทางการ แต่ทุกคนดันถูกกักบริเวณไปช่วยงานอาจารย์ อีวานนายไม่ควรจะหุนหันพลันแล่นเลย และรอนนายก็ยังไม่หยุดบ้วนทากออกมาเลย”

หลังจากได้ยินเฮอรืไมโอนี่บ่นว่า รอนก็ไม่รู้จะตอบกลับยังไง

รอนก้มหัวไปกระซิบกับแฮรี่ “ตอนที่พวกเราสู้ในสนาม เฮอร์ไมโอนี่ดูจะตื่นเต้นกว่าใครเพื่อนเลย” แน่นอน เสียงของเขานั้นเบามาก นอกจากอีวานที่นั่งข้างๆแฮรี่ ไม่มีใครได้ยินสิ่งที่เขาพูด

“อย่าพึ่งโกรธไปเลยเฮอร์ไมโอนี่” เฟรดพูดปลอบเธอ “สุดท้ายพวกเราเป็นฝ่ายชนะไม่ใช่หรอ หรือไม่ใช่?”

“นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเราใช้ดั้งบอมบ์โจมตีคนอื่น ผลลัพธ์มันโคตรเจ๋ง!” จอร์จกล่าวพร้อมกับมองไปที่โต๊ะยาวของสลิธิรีนด้วยความพึงพอใจ มีกลิ่นเหม็นมาจากทุกที่ ดังนั้นจึงไม่มีใครอยากเข้าไปใกล้พวกเขา

“เพื่อฉลองแด่ชัยชนะนี้ พวกเราน่าจะมีปาร์ตี้” ทั้งสองคนพูดพร้อมกัน

“ฉันต้องเขียนจดหมายไปบอกแม่เกี่ยวกับเรื่องนี้” เฮอร์ไมโอนี่พูดพร้อมกับมองพวกเขาด้วยความโกรธ

“ปล่อยๆมันไปเหอะ เฮอร์ไมโอนี่” อีวานพูดขึ้นอย่างเร็ว “ยังไงพวกเขาก็ช่วยเราไว้ ,มันเป็นความผิดของมัลฟอยที่มาเรียกพวกเราว่าเลือดสีโคลน”

“นั่นหมายความว่าอะไร?” แฮร์รี่ถาม แน่นอน เขาสามารถบอกได้ว่ามันต้องเป็นอะไรสักอย่างที่หยาบคาย

“มันเป็นคำพูดที่น่ารังเกียจ คำว่า เลือดสีโคลน เป็นคำที่มีความหมายหยาบคายกับพ่อมดที่เกิดมาเป็นมักเกิ้ล โดยที่ต้นตระกูลไม่มีพลังเวทย์มนต์” รอนอธิบาย “พ่อมดบางคน เหมือนกับครอบครัวมัลฟอยคิดว่าตัวเองเหนือกว่าคนอื่น เพราะว่าพวกเขาถูกเรียก พวกเลือดบริสุทธิ์”

“การแบ่งแย่งโดยบรรพบุรุษ” อีวานเสริม “เหมือนกับที่โวลเดอมอร์ใช้เหตุผลนี้มาฆ่ามักเกิ้ล”

หลังจากได้ยินชื่อของคนที่ไม่ควรจะเอ่ยนาม ทุกคนที่โต๊ะตัวสั่นโดยเฉพาะจินนี่เธอดูรู้สึกหวาดกลัว

“เราเปลี่ยนเรื่องคุยกันดีกว่า แล้วพวกเราจะทำอะไรกันต่อ?” เฮอร์ไมโอนี่ถาม

“ฉันจะไปโน้มน้าวศาสตราจารย์ล็อคฮาร์ตให้ปล่อยพวกเราก่อน”

“จริงหรออีวาน!” แฮรี่พูดอย่างตื้นเต้น

“แน่นอน แต่แฮรี่ นายต้องเป็นคนที่เสียสละและอยู่กับเขาต่อ”

พอแฮรี่ได้ยินสิ่งที่อีวานพูด แฮรี่กลับไปสิ้นหวังอีกรอบ

หลังจากทุกคนไปทั้ห้องทำงานของล็อคฮาร์ตหลังทานมื้อค่ำเสร็จ อีวานขอให้ล็อคฮาร์ตปล่อยเขาและเฮอร์ไมโอนี่ไปและทำต้นฉบับให้เสร็จเพราะมันเหลือเวลาแค่เพียงวันเดียวก่อนจะถึงวันที่จะหนังสือพิมพ์ฮอกวอตส์เมจิค เปิดตัวอย่างเป็นทางการ และพวกเขายังมีงานอีกมาที่ต้องทำ

ล็อคฮาร์ตเห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งกับคำขอของอีวาน ในสายตาของล็อคฮาร์ต เขาเป็นจุดศูนย์กลางความสนใจของหนังสือพิมพ์

เมินท่าทีที่น่าสงสารของแฮรี่ อีวานกับเฮอร์ไมโอนี่รีบวิ่งไปห้องสมุดพร้อมกับม้วนกระดาษกองใหญ่

“นี่เป็นงานจำนวนมากเลย!” อีวานกล่าวพร้อมกับยิ้ม “เราน่าจะให้จินนี่มาช่วยเรานะเพราะเธอไม่น่าจะโดนทำโทษ”

“เธอไปช่วยเฟรดกับจอร์จทำความสะอาดสนามควิดดิชน่ะ ยังมีร่องรอยของระเบิดดั้งบอมบ์เหลืออยู่ ,มีพี่ชายสองคนนี้อยู่ ฉันรู้สึกแย่แทนเธอนะ” เฮอร์ไมโอนี่กล่าว

“เฮ้อ เฮอร์ไมโอนี่” อีวานถอนหายใจ “เฟรดกับจอร์จเป็นคนดีนะ และพวกเราก็ชอบเขา”

“ฉันไม่ได้บอกซะหน่อยว่าพวกเขาเป็นคนไม่ดี แต่พวกเขาซุกซนเกินไป บางที…..”

“งั้นหรอ เฮอร์ไมโอนี่ ฉันมีอะไรอยากจะถาม เธอจะเขียนเกี่ยวกับอะไร?” พอเห็นว่าเฮอร์ไมโอนี่จะบ่นไม่หยุดแล้วเขาก็เปลี่ยนเรื่องคุยทันที

“บทความเกี่ยวกับความรุนแรงในโรงเรียน เฮอร์ไมโอนี่ตอบและหยุดไปพักหนึ่ง”แต่พอฉันได้ฟังเรื่องที่นายพูดถึง เลือดสีโคลน ฉันจะเปลี่ยนไปเขียนเรื่องสิทธิตามกฏหมายและผลประโยชน์ของ พ่อมดมักเกิ้ล-บอร์น* นั่นเป็นหัวข้อของฉัน ที่เหลือก็เป็นของนายแล้วกัน”

หลังพูดจบ เฮอร์ไมโอนี่ลุกขึ้นและค้นหาหนังสือที่เกี่ยวข้องกับบทความ

อีวานปรับเปลี่ยนหน้าแรกและใส่เหตุการณ์การต่อสู่ลงไปให้พาดหัวข่าว

เวลาผ่านไป และกริฟฟินดอร์อยู่ในอารมณ์รื่นเริง

มีหลายคนได้ยินเกี่ยวกับการต่อสู้เมื่อวันเสาร์ ถึงแม้จะสูสีคู่คี่กัน เมื่อเห็นนักเรียนสลิธิรีนส่งกลิ่นเหม็นๆ ผู้คนก็รู้ว่ากริฟฟินดอร์ได้รับไปชัยชนะด้วยวิธีสกปรกบางอย่าง

เรื่องซุบซิบกระจายไปทั่ว ,และอีวานก็เป็นจุดสนใจอีกครั้ง มีเรื่องซุบซิบเกี่ยวกับเขาทุกที่ มีกว่าสิบเวอร์ชั่นทีเขาจัดการมัลฟอย

รอนก็เป็นหัวข้อในวงสนทนาด้วยเนื่องจากเขาบ้วนทากออกมา ดังนั้นพวกเขาจึงคุยกันว่ามันเป็นเวทย์มนต์ชนิดไหน และหนังสือเกี่ยวกับคาถาจำนวนมากในห้องสมุดก็ถูกยืมไป

ทั้งสี่บ้านรู้สึกเสียใจที่ไม่ได้ไปเห็นเหตุการณ์การต่อสู้ด้วยตาตนเอง

เป็นผลให้ผู้คนเต็มไปด้วยความคาดหวังสำหรับหนังสือพิมพ์ฉบับแรกของ ฮอกวอตส์เมจิค ที่จะมาถึงเพราะหนังสือพิมพ์มีรายละเอียดของการต่อสู้และคาถาที่รอนใช้

ในเช้าวันจันทร์อีวานตื่นแต่เช้าและมาที่ห้องโถงใหญ่พร้อมกับหนังสือพิมพ์ที่พึ่งปริ้นท์มา

ตามแผนที่เขาวางไว้ ฉบับแรกจะแจกฟรี มันมีรายชื่อของสตาฟ, ชื่อผู้เขียนบทความ และวิธีการสั่งซื้อในนั้น เฟรดกับจอร์จแต่งเพลง แต่ศาสตราจารย์มักกอนนากัลก็สั่งให้คนหยุดร้องมัน แต่มันก็ไม่สามารถหยุดความกระตือรือร้นของทุกคนได้ ยกเว้น

นักเรียนบ้านสลิธีรีนที่บอยคอตต์หนังสือพิมพ์ สำเนาทั้งหมดก็ถูกหยิบไปโดยบ้านที่เหลือ

ในห้องโถงใหญ่ทุกคนมองผ่านหนังสือพิมพ์หรือคุยเรื่องบทความ

โต๊ะยาวของบ้านสลิธิรีนไม่เหมือนกับโต๊ะทั้งสามที่เหลือ เพราะพวกเขาไม่พูดคุยกันเลยในมื้อเช้า แต่แค่กินข้าวด้วยหน้าที่หม่นหมอง มันเหมือนกับมีงานศพที่โต๊ะกินข้าวของสลิธิรีน บรรยากาศน่ากลัวและเย็นยะเยือก

อีวานแบ่งหนังสือพิมพ์ออกมาอีกกอง หลังจากเขาปริ้นพวกมันสำหรับพวกอาจารย์ เขาหยิบหนังสือพิมพ์มากกว่าสิบฉบับและให้กับศาสตราจารย์ทุกคน

ดัมเบิลดอร์รับมันอย่างยินดี ขณะที่ศาสตราจารย์มักกอนนากัลแค่พยักหน้าแต่ดูภูมิใจในตัวของอีวาน และศาสตราจารย์ฟลิตวิชกับศาสตราจารย์สเปราต์ยิ้มรับแล้วหยิบมัน สำหรับล็อคฮาร์ต เขาหยิบมันแล้วรีบเปิดไปที่รูปของเขาในทันทีและเริ่มหัวเราะคิกคัก และขอให้อีวานส่งสำเนาเพิ่มให้เขาอีกหลายฉบับ

ปัญหาคือสเนป เขามองอีวานด้วยใบหน้าที่มืดมน ดูเหมือนว่าเขาไม่มีความตั้งใจที่จะพูดคุยกับเขา เหมือนนักเรียนของสลิธีริน

อีวานแสร้งทำเป็นไม่สนใจและทิ้งมันไว้ที่สเนปสามารถเห็นบทความเกี่ยวกับลิลลี่ได้ แต่สเนปยังคงแสดงใบหน้าที่น่ารังเกียจในขณะที่มองดู