บทที่ 476: สูงขึ้นด้วยสายลม
หลิวหยุนหยางลอยอยู่กลางอากาศอย่างเบิกบานใจ แม้ว่าฐานการฝึกฝของเขาจะยังไม่ถึงระดับเนบิวลาแต่กระบวนการหายใจของเขาสงบและมั่นคงมากยิ่งขึ้น เขาคิดที่จะฝ่าฟันเข้าสู่ระดับเนบิวลาอยู่เสมอ แต่ถึงอย่างนั้นเวลาได้ล่วงเลยไปแล้วกว่า 10 ปี และหลิวหยุนหยางยังไม่สามารถก้ามผ่านไปถึงระดับเนบิวลาได้ แม้ว่าเขาจะมีประส...
