ตอนที่ 850 ขอบคุณ
เขาไม่อาจรั้งรอให้อีกฝ่ายกล่าววาจากระทั่งจบถ้อยคำ ฝ่ามือแกร่งก็ตรงเข้าโอบรัดอีกฝ่าย พร้อมประทับจุมพิตลงบนริมฝีปากนุ่มของอีกฝ่าย ขณะกระซิบแผ่วเบา “เจ้าไม่จำเป็นต้องกล่าวให้มากความอีกแล้ว ข้าพร้อมจะรอเจ้า” เกอซีจ้องอีกฝ่ายด้วยอาการงุนงง นางไม่เข้าใจความคิด ความรู้สึกของเขาเอาเสียเลย มันช่างคล้ายเด็กน...
