ตอนที่ 12 หลงรัก!

ตอนที่ 12 หลงรัก!

ร่างของซูยองเจ็บหนัก

ควีมาดูแลเธออยู่ไม่ห่าง เขาเอาผลไม้มาบดให้เป็นน้ำหวานแล้วป้อนนางด้วยปากอย่างอ่อนโยน

และนี่เป็นครั้งแรกที่ควีรู้ใจตัวเองว่าอยากปกป้องนาง และตอนนี้เขาได้หลงรักสาวน้อยคนนี้เข้าซะแล้ว

ซูยองเขินแรงที่ควีป้อนน้ำผลไม้ด้วยปาก จึงไม่กล้าเปิดตามองหน้าควีตรงๆ ได้แต่แอบมองตอนควีเดินผ่านไป ซูยองนอนฟังเสียงควีกำลังบดน้ำผลไม้ให้กิน ใจนึงก็รู้สึกหวั่นๆ และเขินที่โดนจูบ แต่อีกใจก็ซึ้ง ที่มีคนมาคอยดูแล

โอ้ยยยย ตายละชั้น ซูยองเอ่ย เจอคนที่เพิ่งรู้จักไม่กี่วัน ขโมยจูบแรกไปซะแล้ว แต่เขาก็ช่วยเราไว้นะ และเขาก็ไม่เคยล่วงเกินเราเลย ถ้าไม่มีเค้า เราคงตกน้ำตายไปตั้งแต่ตอนแรกแล้ว แถมเค้ายังช่วยเราที่เกือบจะโดนข่มขืนจากโจรป่าอีกต่างหาก

ซูยองกำลังสับสนและถกเถียงตัวเองอยู่ในใจ จากเรื่องความสัมพันธ์ที่ก้าวกระโดดกับชายแปลกหน้า แต่ยังไงก็รู้สึกขอบคุณควีมากๆ ที่ได้ช่วยเธอเอาไว้ เพราะกลุ่มโจรใจเหี้ยมน่ากลัวนัก ถ้าไม่มีเขาเธอคงโดนข่มขืนแล้วฆ่าไปแล้ว

พอซูยองเริ่มหายไข้จากพิษแผลพกช้ำ พอมีแรงก็เอ่ยขอบคุณควีทันที

“ขอบคุณะนะคะ คุณช่วยฉันไว้อีกแล้ว ไม่รู้จะขอบคุณยังไงถึงจะหมด” ซูยองพูดขอบคุณด้วยเสียงแผ่วเบา

“ไม่ต้องหรอก แค่เจ้าหายดีก็พอแล้ว” เขาตอบกลับด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน แล้วก็ก้มหน้ามาวัดไข้ซูยองใกล้ๆ โดยใช้มือใหญ่ๆ แต่อบอุ่นจับเข้าที่หน้าผากของเธอ ทำให้ซูยองเห็นแผลเหมือนรอยไฟไหม้ที่มือและหน้าด้านซ้ายของควีทันทีเขาตอบกลับด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน แล้วก็ก้มหน้ามาวัดไข้ซูยองใกล้ๆ โดยใช้มือใหญ่ๆ แต่อบอุ่นจับเข้าที่หน้าผากของเธอ ทำให้ซูยองเห็นแผลเหมือนรอยไฟไหม้ที่มือและหน้าด้านซ้ายของควีทันที

“คุณบาดเจ็บหนิ” ซูยองเอ่ยทักด้วยความตกใจ! เมื่อเห็นแผลของควี รอยไหม้ที่หน้ายาวตลอดแนว เริ่มตั้งแต่หัวคิ้วข้างๆ ไหม้หมดไม่เว้นเปลือกตาซ้าย ลากยาวลงมาจนถึงใบหู

“ไม่เป็นอะไรมาหรอก เดี๋ยวก็หาย” ควีตอบสั้นๆ พร้อมกับยืดตัวขึ้นมาเพื่อไม่ให้ซูยองเห็นแผลได้ชัด

“แต่” ซูยองทักอย่างกังวล

ควียิ้ม แล้วเอามือมาลูบหัวเธอเบาๆ แทน

“เจ้าพักซะนะ อย่าคิดมาก” ควีลูบหัวแล้วก็เดินไปหาอาหารมาให้กิน

ซูยองย้อนนึกถึงเหตุการก่อนหน้านี้ทันที

ในตอนนั้นก่อนที่จะสลบไป เราได้กลิ่นเนื้อไหม้ชัดมาก กลิ่นนั้นมาจากรอยแผลนี้นั่นเอง แสดงว่าเขาต้องไม่ใช่มนุษย์ธรรมดาแน่ๆ สิ่งมีชีวิตลึกลับที่มีพลังพิเศษตั้งแต่ยุคโบราณ เท่าที่เราเคยอ่านประวัติศาสตร์มา ก็ดูจะมีแต่ผีกับ แวมไพร์เท่านั้นที่กลัวแสงแดด

เราเคยคิดว่าทุกอย่างในโลก ล้วนมีความเป็นไปได้ มีเรื่องลี้ลับและสถานที่อีกมากมายที่เราไม่รู้จัก ไม่เคยมีใครเห็นก็ใช่ว่าจะไม่มี

แต่ไม่น่าเชื่อ! ว่าวันนี้เราจะได้พบกับเรื่องที่คาดไม่ถึงนั้นจริงๆ

นี่มันเป็นเรื่องจริงใช่ไหม?

เราเจอแวมไพร์ตัวจริง

ที่มีนามว่า ควี?

!!!

โปรดติดตามตอนต่อไป …