ตอนที่แล้วPTH22 ไม่แปลกที่เจ้ากล้าพูด
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปPTH24 ต้องเป็นยันต์ลวดลายไท่ฉีแน่

PTH23 ย่างสดเขตขั้นทะเลศักดิ์สิทธิ์ที่ 5


ตูม ตูม ตูม!

บอลเพลิงจำนวนมากพุ่งฉวัดเฉวียนภายในถ้ำ

“เป็นไปไม่ได้!”

เดิมทีหลินเต้ายีคงสีหน้าสงบราวกับไม่ยี่หระกับสิ่งที่เกิดขึ้น จ้องมองเว่ยสั่วด้วยสายตาเย้ยหยัน แต่ชั่วพริบตาถัดมา มันกลับขบลุกซู่

“ทำไมเขาถึงได้มียันต์เพลิงมากขนาดนี้!”

ภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้หนานกงยู่ฉิงและเย่กู่เว่ยที่อยู่ข้างหลังเว่ยสั่วประหลาดใจ เท่าที่ทั้งสองรู้ เว่ยสั่วเป็นเพียงผู้ฝึกตนไร้สังกัด ไร้ซึ่งขุมกำลังหนุนหลัง วิชาที่ใช้เป็นเพียงวิชาพื้นฐานทั่วไป เพียงวิชากระบี่วารีเท่านั้นที่ดูดีขึ้นมา

แต่ยามนี้เว่ยสั่วกลับนำยันต์เพลิงจำนวนมากออกมาระดมจู่โจมเข้าใส่หลินเต้ายี

แม้ว่าผู้ฝึกตนไร้สังกัดจะร่ำรวยขนาดไหน แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะซื้อยันต์เพลิงมามากขนาดนี้

อาจมีแต่คนโง่เท่านั้นที่ทำแบบนี้ แต่บางที จากทรงผมที่เหมือนถูกไฟไหม้ บุรุษผู้นี้อาจเป็นผู้ที่ซับซ้อนและแตกต่างจากคนทั่วไป

“ตาย!”

เดิมทีหลินเต้ายีคิดจะยืนให้เว่ยสั่วจู่โจมเพื่อแสดงความเหนือชั้น แต่เมื่อเห็นบอลเพลิงจำนวนมากตรงเข้ามา ทำลายยันต์ป้องกันของมันทั้งหมด มันต้องเร่งโคจรปราณกระตุ้นอาวุธในมือปัดป้อง

แต่ด้วยอาวุธที่มันเป็นเพียงของเลียนแบบ ไม่ใช่อาวุธปราณที่แท้จริง จึงไม่อาจเปล่งได้รุนแรงเทียบเท่า แต่นั่นก็มากพอที่จะทำให้มันกวัดแกว่งตอบโต้ แล้วทะยานเข้าหมายสังหารเว่ยสั่วได้

เว่ยสั่วได้ถ่ายปราณเข้าไปในจี้หยกเตรียมพร้อมรับมืออยู่แล้ว เมื่อหลินเต้ายีเข้าประชิด ม่านพลังปรากฏห่อหุ้มตนเองและสตรีสองคนที่อยู่ข้างหลัง

เปรี้ยง เปรี้ยง!

ม่านพลังสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงก่อนไม่อาจต้านทานการจู่โจม

“บัดซบ!”

เว่ยสั่วตระหนก นำยันต์อักขระทองคำแผ่นหนึ่งที่ซื้อมา ถ่ายปราณกระตุ้นแล้วโยนออกไป

ทันทีที่ม่านพลังจากจี้หยกแตกสลาย ม่านพลังสีทองปรากฏครอบคลุมทั้งสามอีกชั้น

“อยากรู้เหมือนกันว่ายันต์เพลิงของเจ้ากับอาวุธของข้าใครจะทรงพลังมากกว่ากัน!”

เมื่อเห็นเว่ยสั่วเริ่มหวาดกลัว ความกล้าของหลินเต้ายีเพิ่มพูน ขบฟันกระตุ้นอาวุธในมือกวัดแกว่งจู่โจม

เมื่ออาวุธได้ปราณกระตุ้นมากพอ อักขระที่สลักบนอาวุธเปล่งแสงเจิดจ้า เปล่งพลังที่รุนแรงขึ้นอีกขั้น แต่ด้วยการฝืนกระตุ้นอาวุธมากเกินไป ทำให้ผลาญปราณไปไม่น้อย ใบหน้าหลินเต้ายีจึงเริ่มซีดขาว เร่งนำโอสถฟื้นฟูสองขวดขึ้นมาดื่มเพื่อฟื้นปราณ ทำให้สีหน้าดีขึ้น

เปรี้ยง เปรี้ยง!

ม่านพลังสีทองถูกทำลาย ยันต์อักขระทองคำที่ซื้อมาครึ่งศิลาวิญญาณระดับล่างสิ้นฤทธิ์ เว่ยสั่วเร่งนำยันต์อีกแผ่นออกมา กระตุ้นยันต์สร้างม่านพลังคุ้มกายอีกชั้น

เย่เสี่ยวเจิ้งที่กลับมาเคลื่อนไหวได้อีกครั้ง เร่งเหวี่ยงกระบี่ใหญ่เข้าต้านหลินเต้ายี ช่วยเหลือเว่ยสั่วรับการจู่โจม แต่เมื่อกระบี่ยักษ์เข้าปะทะกับอาวุธ อานุภาพที่เผชิญกลับทำให้เย่เสี่ยวเจิ้งแทบประครองกระบี่ไม่อยู่ ร่างถูกกระแทกผลักร่นถอย มึนงงยากจะทรงตัว กระบี่ที่หลอมขึ้นจากโลหะคุณภาพดี ถูกอาวุธของหลินเต้ายี้ฟาดฟันจนบิ่นลึก

ร่างเย่เสี่ยวเจิ้งและกระบี่ใหญ่ปลิวเข้าหาเว่ยสั่ว แรงกระแทกที่รุนแรงทำให้เว่ยสั่วยากจะทรงตัว

“ฮ่าฮ่า ถึงเวลาตายของเจ้าแล้ว!”

เมื่อเว่ยสั่วเพลี้ยงพล้ำ หลินเต้ายีหัวเราะลั่น เร่งถ่ายปราณมหาศาลใส่อาวุธคู่กาย พุ่งทะยานติดตามฟาดฟันหมายปลิดชีวิต

ตามที่มันเข้าใจ เว่ยสั่วไม่มีทางรับมือกับการจู่โจมของมันได้ จึงหัวเราะลั่นอย่างย่ามใจ

แต่ทันทีที่มันหัวเราะ มันกลับหยุดชงักค้างไป เพราะบนร่างของเว่ยสั่วมีเกราะสีน้ำตาลคุ้มกาย ยันต์เพลิงจำนวนมากปรากฏในมืออีกครั้ง ที่สำคัญ ยังยื่นยันต์เพลิงให้กับหนานกงยู่ฉิงและเย่กู่เว่ย!

“มารดาเจ้าเถอะ! ถึงอาวุธของเจ้าจะทรงพลังขนาดไหน มาเจอ โค-ตะ-ระ ยันต์เพลิงของข้าหน่อยเป็นไง!”

เว่ยสั่วให้สัญญาณหนานกงยู่ฉิงและเย่กู่เว่ย กระตุ้นยันต์เพลิงทั้งหมดจู่โจมพร้อมกัน

“นี่! มันมียันต์เพลิงมากขนาดไหนกัน!”

แคร้ก!

หลินเต้ายีเร่งถ่ายปราณเข้าใส่อาวุธในมือ แต่ด้วยอาวุธของมันไม่ใช่อาวุธปราณที่แท้จริง ปราณจำนวนมหาศาลที่ถ่ายเข้าไปจึงสร้างความเสียหายให้กับอาวุธ หากเป็นอาวุธปราณที่แท้จริง ต่อให้หลินเต้ายีทรงพลังขนาดไหน ถ่ายปราณเข้าไปมากขนาดไหนก็ไม่เป็นปัญหา แต่ตอนนี้ อาวุธในมือของมันปรากฏรอยแตกร้าวเป็นทางยาวแล้ว!

ตูม ตูม ตูม ตูม!

ในขณะที่มันเสียขวัญ บอลเพลิงจำนวนมากกระหน่ำเข้าใส่ ยันต์คุ้มกายที่มันเร่งนำออกมาไม่อาจต้านไหว บอลเพลิงลูกสุดท้ายเล็ดลอดผ่านการป้องกัน กระทบเข้าร่างของมันอย่างจัง!

“อ้า~~”

แรงระเบิดกระแทกร่างปลิว เพลิงที่รุนแรงครอกร่างท่อนบน เสียงร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดดังสะท้อน ร่างกระแทกพื้นถ้ำดังตุบ แต่เคราะห์ร้ายที่ร่างของมันปลิวไปยังบริเวณที่มีใยแมงมุม เปลวเพลิงบนร่างจึงจุดให้ใยแมงมุมและซากร่างที่แห้งกรังลุกไหม้กลายเป็นเชื้อไฟชั้นดี ครอกทั้งร่างของมันจนไหม้เกรียม

“เห้อ...” เว่ยสั่วถอนหายใจยาว ปาดเหงื่อบนหน้าผาก

การรับมือกับมนุษย์ด้วยกันยากกว่าอสูรมาก เพราะอสูรมีรูปแบบที่ค่อนข้างแน่นอน ไม่ได้พลิกแพลงหลากหลายได้เหมือนมนุษย์ นับว่าโชคดีที่เว่ยสั่วนำยันต์เพลิงติดตัวมาเป็นจำนวนมาก ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่มีเวลาดีใจที่ตนเองบรรลุเขตขั้นทะเลศักดิ์สิทธิ์ที่ 3 อีก ส่วนหลินเต้ายีนับว่าถูกลงทัณฑ์อย่าสาสม...ตายโดยไร้หลุมฝังกลบ...

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด