บทที่ 4
บทที่ 4 หญิงสาวนั่งถักเปียหลวมๆ ให้ผมยาวสบายของตนเองที่ริมหน้าต่าง ดวงตาเหม่อมองฝ่าความมืดมิดของค่ำคืน จิ้งหรีดส่งเสียงร้องอยู่เป็นระยะๆ ผสมกับเสียงแมลงกลางคืนอีกหลายชนิดที่อาศัยอยู่ในที่ราบสูงแห่งนี้ เธอเองก็อดแปลกใจไม่ได้ว่าทำไมถึงรู้สึกแปลกๆ อย่างนี้…บ่อยครั้งที่เหม่อลอยอย่างไม่รู้ว่าหัวใจหล่นหาย...
