บทที่ 28-29 : ภาพในหัวของเธอ, เคลื่อนที่ในความฝัน
หลินเสี่ยวมองอู่เย่วหลิงโยนผ้าห่มลงที่พื้นแล้วรีบวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็วด้วยความประหลาดใจ ไม่รู้ว่าจะพูดอะไร เด็กน้อยคนนี้ฉลาดมากและห่วงใยผู้อื่น ไม่ใช่ไม่สนใจเธอหรอกใช่ไหม? หลินเสี่ยวเดินไปบนฝั่งอย่างเงียบ ๆ ก้มตัวหยิบผ้าห่มด้วยความยากลำบาก เธออุ้มผ้าห่มในขณะที่เธอดึงกรงเล็บออกมาแล้วกรีดสองสามครั้ง ...
